Artysta nieznany
I CHCESZ kończąc moje przemyślenia na temat „ery pokoju” w oparciu o mój list do papieża Franciszka w nadziei, że przyniesie to korzyści przynajmniej tym, którzy boją się popaść w herezję milenarianizmu.
Połączenia Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza:
Oszustwo Antychrysta zaczyna już nabierać kształtu na świecie za każdym razem, gdy pojawia się roszczenie do uświadomienia sobie w historii tej mesjańskiej nadziei, która może się urzeczywistnić poza historią jedynie poprzez osąd eschatologiczny. Kościół odrzucił nawet zmodyfikowane formy tego fałszowania królestwa, które przybrało nazwę millenaryzmu (577), a zwłaszcza „wewnętrznie przewrotnej” formy politycznej świeckiego mesjanizmu (578). —N. 676
Celowo zostawiłem w powyższym przypisie odniesienia, ponieważ mają one kluczowe znaczenie dla zrozumienia, co w Katechizmie oznacza „millenarianizm”, a po drugie „świecki mesjanizm”.
CO TO JEST…
Przypis 577 zawiera odniesienie do Denzingera-Schonnmetzerapraca (Enchiridion Symbolorum, definitionum etlarationum de rebus fidei et morum). Dzieło Denzingera śledzi rozwój doktryny i dogmatów w Kościele katolickim od jego najwcześniejszych czasów i jest oczywiście postrzegane jako wystarczająco wiarygodne źródło, aby Katechizm mógł je cytować. Przypis do „millenarianizmu” prowadzi nas do pracy Denzingera, która stwierdza:
… System łagodzonego milenaryzmu, który naucza na przykład, że Chrystus Pan przed ostatecznym sądem, poprzedzonym lub nie zmartwychwstaniem wielu sprawiedliwych, przyjdzie w sposób widoczny, aby panować nad tym światem. Odpowiedź brzmi: systemu łagodzonego milenarianizmu nie można bezpiecznie uczyć. —DS 2296/3839, Dekret Świętego Oficjum z 21 lipca 1944 r
Millenarianizm, pisze Leo J. Trese w Wyjaśnienie wiary, odnosi się do tych, którzy przyjmują Objawienie 20: 6 dosłownie.
Św. Jan, opisując proroczą wizję (Ap 20: 1-6), mówi, że diabeł będzie związany i uwięziony na tysiąc lat, podczas których zmarli ożyją i będą królować z Chrystusem; pod koniec tysiąca lat diabeł zostanie uwolniony i ostatecznie pokonany na zawsze, a następnie nadejdzie drugie zmartwychwstanie… Ci, którzy rozumieją ten fragment dosłownie i wierzą, że Jezus przyjdzie, aby panować na ziemi przez tysiąc lat przed końcem świata nazywani są millenarystami. —P. 153-154, Sinag-Tala Publishers, Inc. (z Nihil Obstat i imprimatur)
Znany teolog katolicki, kardynał Jean Daniélou, wyjaśnia również, że:
Millenarianizm, wiara, że będzie ziemski panowanie Mesjasza przed końcem czasu to doktryna żydowsko-chrześcijańska, która wzbudziła i nadal wzbudza więcej argumentów niż jakakolwiek inna. -Historia wczesnej doktryny chrześcijańskiej, P. 377 (cyt. w Blask stworzenia, p. 198-199, ks. Joseph Iannuzzi)
Dodaje: „Przyczyną tego jest jednak prawdopodobnie brak rozróżnienia między różnymi elementami doktryny” - i właśnie to tutaj robimy.
Podsumowując, milenarianizm w swojej pierwotnej formie był wiarą, że Jezus powróci we własnej osobie na ziemię i panować przez dosłowny tysiąc lat przed końcem czasu błąd zapoczątkowany przede wszystkim przez pierwszych nawróconych Żydów. Z tej herezji wywodzi się kilka odgałęzień, takich jak „cielesni milenarianie”, których św. Augustyn określił jako tych, którzy wierzą, że…
… Ci, którzy następnie powstają, będą cieszyć się wolnym czasem na nieumiarkowanych cielesnych ucztach, wyposażonych w taką ilość mięsa i napojów, która nie tylko zaszokuje uczucie umiarkowanego, ale nawet przekroczy miarę łatwowierności…. Ci, którzy w nie wierzą, nazywani są przez duchowych Chiliastów, których możemy odtworzyć imieniem Millenarian…" (od De Civitate Dei Księga 10, rozdz. 7)
Z tej formy millenaryzmu wywodzi się zmodyfikowano, złagodzony i duchowy Millenarianizm w ramach różnych sekt, w którym wykluczono odpusty cielesne, a jednak pewna forma Chrystusa powracającego na ziemię, aby panować i ustanowić ostateczny królestwo było nadal utrzymywane. We wszystkich tych formach Kościół wyraźnie i raz na zawsze określił, że tego „systemu złagodzonego milenarianizmu nie można bezpiecznie nauczać”. Powrót Jezusa w chwale i ostateczny 
ustanowienie Królestwa nastąpi dopiero na końcu czasów.
W Dniu Sądu na końcu świata Chrystus przyjdzie w chwale, aby osiągnąć ostateczny triumf dobra nad złem, które, podobnie jak pszenica i kąkol, wyrosły razem na przestrzeni dziejów. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 681
Przypis 578 prowadzi nas do dokumentu Boskiego Odkupiciela, Encyklika Papieża Piusa XI przeciwko ateistycznemu komunizmowi. Podczas gdy milenijczycy trzymali się jakiejś formy utopijnego ziemskiego królestwa duchowego, świeccy mesjaniści trzymaj się utopijnego królestwa politycznego.
Dzisiejszy komunizm, bardziej dobitnie niż podobne ruchy w przeszłości, skrywa w sobie fałszywą ideę mesjanistyczną. —POPIEŚ PIUS XI, Boskie Redemptorys, n. 8, www.vatican.va
… CZEGO NIE JEST
Św. Augustyn wyjaśnił, że gdyby nie wierzenia Chiliastów związane z tysiącleciem, okres pokoju lub „odpoczynku szabatu” jest rzeczywiście ważna interpretacja Objawienia 20. Tego właśnie nauczali Ojcowie Kościoła i zostało to ponownie potwierdzone przez Komisję Teologiczną Kościoła w 1952 roku. [1]O ile cytowane dzieło nosi pieczęcie aprobaty Kościoła, tj imprimatur oraz nihil obstat, jest to zadanie Urzędu Nauczycielskiego. Kiedy pojedynczy biskup nadaje Kościołowi oficjalne imprimatur i ani papież, ani grono biskupów nie sprzeciwiają się nadaniu tej pieczęci, jest to sprawowanie zwyczajnego Magisterium.
… Jak gdyby było rzeczą wysportowaną, aby święci w ten sposób cieszyli się czymś w rodzaju odpoczynku sabatowego w tym okresie [„tysiąca lat”], świętego czasu wolnego po trudach sześciu tysięcy lat od stworzenia człowieka… [i] powinno nastąpić po upływie sześciu tysięcy lat, począwszy od sześciu 
dni, coś w rodzaju szabatu dnia siódmego w następnych tysiącach lat… I ta opinia nie byłaby wątpliwa, gdyby wierzono, że radości świętych w ten szabat będą duchowe i wynikające z obecności Boga… —St. Augustyn z Hippo (354-430 AD; Church Doctor), De Civitate Dei, Bk. XX, rozdz. 7, wydawnictwo Catholic University of America
Takie zdarzenie nie jest wykluczone, nie jest niemożliwe, nie wszystko jest pewne że nie będzie przedłużonego okresu triumfującego chrześcijaństwa przed końcem… Jeśli przed tym ostatecznym końcem ma nastąpić mniej lub bardziej przedłużony okres triumfującej świętości, taki rezultat nie zostanie spowodowany przez pojawienie się osoby Chrystusa w Majestacie, ale przez działanie tych mocy uświęcenia, które teraz działają, Ducha Świętego i sakramentów Kościoła. -Nauczanie Kościoła katolickiego: podsumowanie doktryny katolickiej, London Burns Oates i Washbourne, s. 1140, z Komisji Teologicznej z 1952 r., Która jest dokumentem Magisterium.
Dlatego Apokalipsa 20 nie powinna być interpretowana jako dosłowny powrót Chrystusa w ciele na okres dosłowny tysiąc lat.
… Millenarianizm jest myślą, która wywodzi się ze zbyt dosłownej, błędnej i błędnej interpretacji rozdziału 20 Apokalipsy…. Można to zrozumieć tylko w duchowy sens. -Zmieniona Encyklopedia Katolicka, Thomas Nelson, s. 387
To jest właśnie ta definicja „ery pokoju”, której Kościół nigdzie nie potępił w żadnym dokumencie, aw rzeczywistości potwierdził, że jest to pewien możliwość.
Tak, w Fatimie obiecano cud, największy cud w historii świata, ustępujący tylko zmartwychwstaniu. I ten cud
będzie epoką pokoju, którego świat nigdy wcześniej nie otrzymał. - Kardynał Mario Luigi Ciappi, 9 października 1994; dał również swoją pieczęć zatwierdzenia w osobnym liście oficjalnie uznającym Katechizm rodzinny „Jako pewne źródło autentycznej doktryny katolickiej” (9 września 1993); p. 35
Pomyśl o herezji milenaryzmu jako o drzewie oliwnym, a złagodzonym lub zmodyfikowanym milenarianizmie jako o przyciętym drzewie oliwnym. „Era pokoju” to właściwie zupełnie inne drzewo. Problem polega na tym, że te drzewa rosły obok siebie przez stulecia, a zła teologia, kiepska wiedza i błędne założenia [2]widzieć Jak zaginęła era założyli, że gałęzie przechodzące z jednego drzewa na drugie są w rzeczywistości tym samym drzewem. Punkt przecięcia łączy tylko jedno: Ap 20: 6. Poza tym są to zupełnie różne drzewa, tak jak protestancka interpretacja Eucharystii różni się od Tradycji katolickiej.
Tak więc w tym duchowym sensie można zrozumieć papieskie cytaty, których użyłem w poprzednich pismach, które wyraźnie odnoszą się do nadziei i oczekiwania na okres pokoju i sprawiedliwości w czasowy królestwo (patrz Co jeśli…?). To jest panowanie Królestwa Bożego w kościele rozciągający się na cały świat, pod wpływem Ducha Świętego i sakramentów.
Kościół katolicki, który jest królestwem Chrystusa na ziemi, ma być rozpowszechniany wśród wszystkich ludzi i wszystkich narodów ... —POPIEŚ PIUS XI, Quas primas, Encyklika, n. 12, 11 grudnia 1925; por. Mat 24:14
STANOWISKO MAGISTERIUM
Jak wspomniano, Komisja teologiczna w 1952 r. Wydała Nauki Kościoła katolickiego: podsumowanie doktryny katolickiej potwierdził, że era pokoju „nie jest niemożliwa, nie jest wcale pewne, że przed końcem nie będzie przedłużonego okresu triumfującego chrześcijaństwa”.
To otwarte stanowisko zostało później potwierdzone przez Kongregację Nauki Wiary. Padre Martino Penasa rozmawiał z ks. S. Garofalo (konsultant Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych) o biblijnych podstawach historycznej i powszechnej epoki pokoju, w przeciwieństwie do millenaryzmu. Msgr. zasugerował, aby sprawę skierować bezpośrednio do Kongregacji Nauki Wiary. Ks. Martino postawił w ten sposób pytanie: „È zbliża się nowa era życia Cristiana?”(„ Czy zbliża się nowa era życia chrześcijańskiego? ”). Ówczesny prefekt, kardynał Joseph Ratzinger, odpowiedział: „Ta misja jest ancora aperta alla libera dyskusja, giacchè la Santa Sede non si jest ancora pronunciata in modo definitivo"
Pytanie jest nadal otwarte na swobodną dyskusję, ponieważ Stolica Apostolska nie wydała ostatecznego oświadczenia w tej sprawie. -JAl Segno del Soprannauturale, Udine, Italia, n. 30, s. 10 1990, Ott. XNUMX; Ks. Martino Penasa przedstawił to pytanie „tysiącletniego panowania” kardynałowi Ratzingerowi
PRZYPIS: JAK DŁUGO?
Ludzie pytali, czy „tysiącletnia” era pokoju trwa dosłownie tysiąc lat, czy nie. Ojcowie Kościoła mieli to jasno do powiedzenia:
Teraz… rozumiemy, że okres tysiąca lat jest oznaczony językiem symbolicznym. —St. Justin Męczennik, Dialog z Trypho, rozdz. 81, Ojcowie Kościoła, Dziedzictwo chrześcijańskie
Kardynał Jean Daniélou, wyjaśniając biblijne odniesienia do ery pokoju, stwierdził:
Oznacza to okres czasu, którego trwanie jest nieznane ludziom ... Zasadnicze stwierdzenie dotyczy etapu pośredniego, w którym zmartwychwstali święci są nadal na ziemi i nie weszli jeszcze w swój końcowy etap, ponieważ jest to jeden z aspektów tajemnica dni ostatecznych, która jeszcze nie została objawiona.-Historia wczesnej doktryny chrześcijańskiej, s. 377-378 (cyt. W Blask stworzenia, s. 198-199, ks. Joseph Iannuzzi
Św.Tomasz z Akwinu wyjaśnił:
Jak mówi Augustyn, ostatni wiek świata odpowiada ostatniemu etapowi życia człowieka, który nie trwa przez określoną liczbę lat, jak inne etapy, ale czasami trwa tak długo, jak inne razem, a nawet dłużej. Dlatego ostatniej epoce świata nie można przypisać stałej liczby lat lub pokoleń. —Św. Tomasz z Akwinu, Quaestiones Disputate, t. II De Potentia, Q. 5, nr 5; www.dhspriory.org
Dlatego „tysiąc lat” należy rozumieć symbolicznie. Pewne jest to, że „okres pokoju” przepowiadany przez Matkę Bożą, „nowy wiek”, o którym mówił papież Benedykt, i „trzecie tysiąclecie” jedności oczekiwane przez Jana Pawła II nie powinny być rozumiane jako pewnego rodzaju utopia na ziemi, przez którą grzech i śmierć zostaną na zawsze zwyciężone (lub że Chrystus panuje na ziemi w swoim zmartwychwstałym ciele!). Należy je raczej rozumieć jako wypełnienie polecenia naszego Pana, aby nieść Ewangelię na krańce ziemi [3]por. Mat. 24:14; Iz 11: 9 i przygotowanie Kościoła na przyjęcie Go w chwale. [4]por Drogi Ojcze Święty… On nadchodzi! Zaaprobowani przez kościelne mistycy XX wieku 
powiedz nam, że będzie to okres niezrównanej świętości w Kościele i triumf Bożego miłosierdzia w świecie:
… Wysiłki szatana i złych ludzi zostają zniszczone i idą na marne. Pomimo gniewu Szatana, Miłosierdzie Boże zatriumfuje nad całym światem i będzie mu oddawana cześć przez wszystkie dusze. -Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Diary of St. Faustyna, n. 1789
To oddanie było ostatnim wysiłkiem Jego miłości, jakiego On udzielił ludziom w tych ostatnich wiekach, aby wyprowadzić ich z imperium szatana, które chciał zniszczyć, a tym samym wprowadzić ich w słodką wolność panowania Jego władzy. miłość, którą chciał przywrócić w sercach wszystkich, którzy powinni przyjąć to nabożeństwo. —Św. Margaret Mary, www.sacredheartdevotion.com
Kliknij tutaj, aby Anuluj subskrypcję or Zapisz się! do tego dziennika.
To ministerstwo boryka się z trudnościami finansowymi.
Dziękuję za wasze modlitwy i darowizny.
-------
Kliknij poniżej, aby przetłumaczyć tę stronę na inny język:
Przypisy
| ↑1 | O ile cytowane dzieło nosi pieczęcie aprobaty Kościoła, tj imprimatur oraz nihil obstat, jest to zadanie Urzędu Nauczycielskiego. Kiedy pojedynczy biskup nadaje Kościołowi oficjalne imprimatur i ani papież, ani grono biskupów nie sprzeciwiają się nadaniu tej pieczęci, jest to sprawowanie zwyczajnego Magisterium. |
|---|---|
| ↑2 | widzieć Jak zaginęła era |
| ↑3 | por. Mat. 24:14; Iz 11: 9 |
| ↑4 | por Drogi Ojcze Święty… On nadchodzi! |