Szczegół ze stworzenia Adama, Michał Anioł, ok. 1508-1512
PEWNEGO RAZU pierwszej rozumie Krzyż- że nie jesteśmy zwykłymi obserwatorami, ale aktywnymi uczestnikami zbawienia świata - to się zmienia wszystko. Ponieważ teraz, jednocząc całą swoją działalność z Jezusem, sam stajesz się „żywą ofiarą”, która jest „ukryta” w Chrystusie. Stajesz się real narzędzie łaski przez zasługi Krzyża Chrystusa i uczestnik Jego boskiego „urzędu” poprzez Jego Zmartwychwstanie.
Umarliście bowiem, a wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. (Kol 3: 3)
Wszystko to jest innym sposobem na powiedzenie, że jesteś teraz częścią Chrystusa, dosłownym członkiem Jego mistycznego ciała poprzez chrzest, a nie tylko zwykłym „narzędziem”, takim jak rurociąg czy narzędzie. Raczej, drogi chrześcijaninie, oto co się dzieje, gdy kapłan namaszcza twoje czoło olejem krzyżma:
… Wierni, którzy przez chrzest zostają wcieleni w Chrystusa i włączeni do Ludu Bożego, stają się uczestnikami na swój sposób kapłańskiego, prorockiego i królewskiego urzędu Chrystusa i mają do odegrania własną rolę w misji cały lud chrześcijański w Kościele i na świecie. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 897
BIURO KRÓLEWSKIE
Poprzez chrzest Bóg „przybił” twój grzech i starą naturę do drzewa Krzyża i natchnął cię Trójcą Świętą, inaugurując w ten sposób zmartwychwstanie twojego „prawdziwego ja”.
My, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy ochrzczeni w Jego śmierci… Jeśli więc umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że z Nim też będziemy żyć. (Rz 6: 3, 8)
To wszystko, co oznacza, że chrzest sprawia, że jesteś w stanie kochać tak, jak kocha Bóg, i żyć tak, jak On żyje. Ale to wymaga ciągłego wyrzeczenia się grzechu i „starego ja”. I w ten sposób uczestniczysz w królewski urząd Jezusa: stając się, z pomocą Ducha Świętego, „panem” nad swoim ciałem i jego namiętnościami.
Na mocy swej królewskiej misji ludzie świeccy mają moc wykorzenienia panowania grzechu w sobie i na świecie, przez wyrzeczenie się siebie i świętość życia… Co naprawdę jest tak królewskie dla duszy, jak rządzenie ciałem w posłuszeństwie Bogu? -CCC, n. 786
To posłuszeństwo Bogu oznacza również poddanie się, tak jak uczynił to Chrystus, staniu się sługa innych. „Dla chrześcijanina„ królować to służyć mu ”. [1]CCC, n. 786
URZĄD PROROCKI
Przez chrzest zostaliście wciągnięci i tak głęboko utożsamialiście się z Jezusem, że to, co On uczynił na ziemi, zamierza nadal czynić poprzez ty- nie jako zwykły bierny kanał - ale naprawdę jako Jego ciało. Czy rozumiesz to, drogi przyjacielu? ty 
jest Jego ciało. To, co robi i chce robić Jezus, odbywa się poprzez „swoje ciało”, tak jak to, co powinniście robić dzisiaj, jest wykonywane poprzez aktywność umysłu, ust i kończyn. To, jak Jezus działa przez ciebie i ja, będziemy inni, ponieważ w ciele jest wiele członków. [2]por. Rz 12, 3-8 Ale to, co należy do Chrystusa, jest teraz twoje; Jego moc i panowanie jest twoim „prawem pierworodztwa”:
Oto dałem wam moc „stąpania po wężach” i skorpionach oraz na całej sile wroga i nic wam nie zaszkodzi… Zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto we mnie wierzy, dokona dzieła, które ja czynię i uczynię większych niż te, ponieważ idę do Ojca ... (Łk 10:19; Jana 14:12)
W dziełach Chrystusa dominuje Jego misja głoszenia Królestwa Bożego. [3]por. Łukasza 4:18, 43; Marka 16:15 A zatem,
Także świeccy wypełniają swoją prorocką misję przez ewangelizację, „to znaczy głoszenie Chrystusa słowem i świadectwem życia”. -CCC, n. 905
Jesteśmy więc ambasadorami Chrystusa, jak gdyby Bóg przez nas apelował. (2 Kor 5)
BIURO KAPŁAŃSKIE
Ale nawet głębszy niż ten udział w królewski i proroczy posługa Jezusa to uczestnictwo w Jego kapłański gabinet. Ponieważ to było dokładnie w tym biurze, tak jak obaj arcykapłan i poświęcać, że Jezus pojednał świat z Ojcem. Ale teraz, kiedy jesteście członkami Jego Ciała, wy także macie udział w Jego królewskim kapłaństwie i dziele pojednania; Ty też masz udział w zdolności do wypełnienia „Czego brakuje w utrapieniach Chrystusa”. [4]Col 1: 24 W jaki sposób?
Dlatego zachęcam was, bracia, abyście z miłosierdzia Bożego składali wasze ciała na ofiarę żywą, świętą i miłą Bogu, jako duchowy kult. (Rzymian 12: 1)
Każda twoja myśl, słowo i czyn, gdy zjednoczone z Panem w miłości, mogą stać się środkiem, dzięki któremu zbawcza łaska Krzyża zostanie wciągnięta w twoją duszę i na innych.
Za wszystkie ich dzieła, modlitwy i przedsięwzięcia apostolskie, życie rodzinne i małżeńskie, codzienną pracę, odprężenie umysłu i ciała, jeśli dokonują się w Duchu - a nawet trudy życia, jeśli rodzą się cierpliwie - wszystko to staje się ofiarą duchową, którą można zaakceptować. Bóg przez Jezusa Chrystusa. -CCC, n. 901
Tutaj znowu, kiedy „ofiarujemy” te uczynki, modlitwy i cierpienia - tak jak Jezus -przyjmują na siebie odkupieńczą moc
wypływa bezpośrednio z czynnego serca Odkupiciela.
… Słabości wszystkich ludzkich cierpień można wlać tą samą mocą Bożą, która objawia się na Krzyżu Chrystusa… aby każda forma cierpienia, ożywiona mocą tego Krzyża, nie stała się już słabością człowieka, ale moc Boga. —ST. JANA PAWŁA II, Salvifici Doloros, rz. 23, 26
Z naszej strony - aby nasze duchowe kapłaństwo było skuteczne - wymaga posłuszeństwo wiary. Matka Boża jest wzorem duchowego kapłaństwa Kościoła, ponieważ jako pierwsza złożyła samą siebie jako żywą ofiarę, aby Jezus mógł zostać wydany światu. Bez względu na to, co napotykamy w życiu, dobre i złe, modlitwa kapłana chrześcijanina powinna być taka sama:
Oto ja służebnica Pańska. Niech mi się stanie według Twego słowa. (Łk 1:38)
W ten sposób napar łaski we wszystkich naszych czynach przemienia je niejako tak, jak „chleb i wino” przemieniają się w Ciało i Krew Chrystusa. Nagle coś, co z ludzkiego punktu widzenia wydaje się bezsensownymi czynami lub bezsensownymi cierpieniami 
stają się „Pachnący aromat”, akceptowalna ofiara, miła Bogu ”. [5]Phil 4: 18 Gdyż Jezus, dobrowolnie zjednoczony z Panem, wkracza w nasze dzieła w taki sposób „Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus”. [6]Gal 2: 20 Skutkiem „przeistoczenia” naszych czynów w coś „świętego i miłego Bogu” jest miłość.
Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako umiłowane dzieci, i żyjcie w miłości, tak jak Chrystus umiłował nas i wydał się za nas jako ofiarną ofiarę Bogu za pachnący aromat… i, jak żywe kamienie, dajcie się wbudować w duchowy dom być świętym kapłaństwem i składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa (Ef 5: 1-2,1 Piotra 2: 5)
MIŁOŚĆ WSZYSTKO ZWYCIĘŻA
Drodzy bracia i siostry, pozwólcie, że rzeczywiście sprowadzę tę naukę do jednego słowa: miłość. To takie proste. „Kochaj i rób, co chcesz” - powiedział kiedyś Augustine. [7]Św. Aureliusza Augustyna, Kazanie na 1 Jana 4: 4-12; n. 8 Dzieje się tak, ponieważ ten, kto kocha tak, jak umiłował nas Chrystus, zawsze będzie uczestniczył w Jego królewskim, proroczym i kapłańskim urzędzie.
Przyjmijcie zatem, jako wybrani Boga, święci i umiłowani, szczere współczucie, dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc się nawzajem i przebaczając sobie nawzajem, jeśli ktoś ma do siebie żal; jak Pan wam przebaczył, tak i wy musicie czynić. A nad tym wszystkim nakłada się miłość, czyli więź doskonałości. I niech pokój Chrystusowy zapanuje w waszych sercach, pokój, do którego również zostaliście powołani w jednym ciele. I bądź wdzięczny. Niech słowo Chrystusa zamieszka w was obficie, jak we wszelkiej mądrości, której nauczacie i upominacie się nawzajem, śpiewając psalmy, hymny i pieśni duchowe z wdzięcznością w sercach Bogu. A cokolwiek czynicie słowem lub czynem, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego. (Kol 3: 12-17)
Błogosławię cię i dziękuję za
wspieranie tego ministerstwa.
Podróżować z Markiem w Połączenia Teraz słowo,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.
