W tym tygodniu jadę do Rzymu, aby wziąć udział w ekumenicznej konferencji z kardynałem Francisem Arinze. Proszę, módlcie się tam za nas wszystkich, abyśmy mogli się do tego zbliżyć autentyczna jedność Kościoła, którego pragnie Chrystus i potrzebuje świata. Prawda nas wyzwoli…
PRAWDA nigdy nie jest bez znaczenia. To nigdy nie może być opcjonalne. Dlatego nigdy nie może być subiektywne. Kiedy tak się dzieje, skutek jest prawie zawsze tragiczny.
Hitler, Stalin, Lenin, Mao, Polpot i niezliczeni inni dyktatorzy niekoniecznie pewnego dnia obudzili się i postanowili wyeliminować miliony swojej populacji. Przyjęli raczej to, co uważali za „prawdę” o najlepszym podejściu do wspólnego dobra swoich narodów, jeśli nie świata. Kiedy ich ideologie nabierały kształtu i przejmowały władzę, postrzegali tych, którzy stanęli na drodze, jako zbędnych - niefortunnych „ubocznych szkód” w budowaniu ich nowego paradygmatu. Jak mogli się tak mylić? A może byli? I czy ich przeciwieństwa polityczne - kraje kapitalistyczne - są odpowiedzią?
ZA BITWAMI POLITYCZNYMI
Dzisiejsza bitwa między „prawicą” a „lewicą” nie jest już zwykłą niezgodą polityczną. Teraz stało się sprawą życia i śmierci - a 
„Kultura życia” a „kultura śmierci”. Dopiero zaczynamy dostrzegać „wierzchołek góry lodowej” leżących u podstaw napięć między tymi dwiema wizjami przyszłości.
… Jesteśmy świadkami codziennych wydarzeń, w których ludzie wydają się być coraz bardziej agresywni i wojowniczy… —POPIEŁ BENEDYKTA XVI, Homilia podczas Zesłania Ducha Świętego, 27 maja 2012 r
Na poziomie ekonomiczno-politycznym można ostatecznie zmniejszyć podział między kapitalistą przeciwko komunistyczny pogląd na świat. Kapitalizm uważa, że rynki i wolna przedsiębiorczość powinny napędzać dobrobyt gospodarczy, wzrost i jakość życia narodu. Z komunistycznego punktu widzenia rząd powinien równo rozdzielać bogactwo, towary i usługi, aby społeczeństwo było bardziej sprawiedliwe.
Lewica coraz bardziej utrzymuje, że dobro jest złe i odwrotnie. Ale czy po obu stronach może być prawda, a co za tym idzie, przyczyna tak ostrego podziału o tej porze?
Komunizmu
Komunizm, a raczej wspólnota-izm jest społeczno-polityczną formą wczesnego Kościoła. Rozważ to:
Wszyscy, którzy uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne; Sprzedawali swój majątek i majątek i dzielili je między wszystkich według potrzeb każdego. (Dz 2: 44-45)
Czy nie jest to dokładnie to, co dziś proponują ideolodzy socjalistyczno-komunistyczni poprzez większe opodatkowanie i redystrybucję? Różnica jest taka: to, czego dokonał wczesny Kościół, było oparte na wolności i miłości, a nie na sile i kontroli. Chrystus był sercem wspólnoty, a nie „drogi” 
Lider ”, jak często nazywa się dyktatorów. Wczesny Kościół został założony na Królestwie miłości i służby; Komunizm opiera się na królestwie przymusu i ostatecznie na niewolnictwie reżimu. Chrześcijaństwo celebruje różnorodność; Komunizm narzuca jednolitość. Społeczność chrześcijańska postrzegała swoje dobra materialne jako środek do osiągnięcia celu - komunii z Bogiem; Komunizm postrzega materiał jako cel sam w sobie - „utopię”, w której wszyscy ludzie są materialnie równi. To próba „raju na ziemi”, dlatego komunizm zawsze idzie w parze z ateizmem.
W zasadzie materializm radykalnie wyklucza obecność i działanie Boga, który jest duchem, w świecie, a przede wszystkim w człowieku. Zasadniczo dzieje się tak, ponieważ nie akceptuje istnienia Boga, będąc systemem, który jest zasadniczo i systematycznie ateistyczny. Oto uderzające zjawisko naszych czasów: ateizm... —POPE ST. JAN PAWEŁ II, Dominum et Vivificantem „O Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata”, n. 56; watykan.va
Chociaż „idea” jest poprawą „dobra wspólnego”, w wizji komunistów zaniedbuje się prawdę o osobie ludzkiej i samym Bogu. Z drugiej strony chrześcijaństwo umieszcza osoba w centrum gospodarki, podczas gdy w komunizmie autorytarny przywódca staje się centrum; wszyscy inni są zwykłym trybikiem lub kołem zębatym w ekonomicznej machinie.
Jednym słowem przywódca komunistyczny deify samego siebie.
Kapitalizmu
Czy zatem kapitalizm jest antidotum na komunizm? To zależy. Wolności ludzkiej nie można nigdy wykorzystać do egoistycznego celu, innymi słowy, nie może ona prowadzić do jednostki przebóstwianie samego siebie. Raczej „wolna gospodarka” musi zawsze być wyrazem naszej solidarności z innymi, która stawia dobro i korzyści wspólnego dobra w centrum wzrostu gospodarczego.
Albowiem człowiek jest źródłem, centrum i celem całego życia gospodarczego i społecznego. - Drugi Sobór Watykański Ekumeniczny, Gaudium et Spes n. 63: AAS 58 (1966), 1084
A zatem,
Jeśli przez „kapitalizm” należy rozumieć system gospodarczy, który uznaje fundamentalną i pozytywną rolę biznesu, rynku, własności prywatnej i wynikającej z tego odpowiedzialności za środki produkcji, a także wolną ludzką kreatywność w sektorze gospodarczym, to odpowiedź brzmi: z pewnością twierdząco… Ale jeśli przez „kapitalizm” rozumie się system, w którym wolność w sektorze gospodarczym nie jest ograniczona mocnymi ramami prawnymi, które oddają ją w służbie wolności człowieka w jej całości i który postrzega ją jako szczególną aspektu tej wolności, której rdzeń jest etyczny i religijny, odpowiedź jest z pewnością negatywna. —ST. JANA PAWŁA II, Centesiumus annus, rzeczownik 42; Kompendium nauki społecznej Kościoła, n. 335
Dlaczego więc widzimy dzisiaj dosłowną rewolucję przeciwko kapitalizmowi? Ponieważ „wolność” jednostek, korporacji i rodzin bankowych była 
rażąco nadużywany do generowania bogactwa dla siebie, swoich akcjonariuszy lub garstki potężnych, tworząc jednocześnie szybko zwiększającą się przepaść między bogatymi a biednymi.
Ponieważ miłość do pieniędzy jest źródłem wszelkiego zła, a niektórzy ludzie w swoim pragnieniu odeszli od wiary i przebili się wieloma bólami. (1 Tymoteusza 6:10)
Obecnie koszty utrzymania, edukacji i podstawowych potrzeb są tak wysokie, nawet w krajach rozwiniętych, że przyszłość naszej młodzieży jest naprawdę ponura. Co więcej, korzystanie z „kompleksu wojskowego”, nadużywanie i manipulowanie giełdami, niekontrolowana inwazja technokratów w prywatność oraz nieskrępowana pogoń za zyskiem doprowadziły do groteskowej nierówności w obrębie narodów pierwszego świata, ciągły cykl narodów rozwijających się ubóstwa i zamienił jednostki w towar.
Żadna przyjemność nigdy nie wystarczy, a nadmiar oszukańczego odurzenia staje się przemocą, która rozdziera całe regiony - a wszystko to w imię fatalnego niezrozumienia wolności, które faktycznie podważa wolność człowieka i ostatecznie ją niszczy. —POPIEŚ BENEDYKTA XVI, Z okazji Życzenia Świątecznego, 20 grudnia 2010; http://www.vatican.va/
W ten sposób rodzi się nowa tyrania, niewidzialna i często wirtualna, która jednostronnie i bezlitośnie narzuca własne prawa i reguły. Zadłużenie i kumulacja odsetek utrudniają również krajom wykorzystanie potencjału ich własnych gospodarek i uniemożliwienie obywatelom korzystania z ich rzeczywistej siły nabywczej… W tym systemie, który ma tendencję do pożerać wszystko, co stoi na przeszkodzie zwiększeniu zysków, co jest kruche, jak środowisko, jest bezbronne wobec interesów deifikowany rynek, który stał się jedyną regułą. -PAPIEŻ FRANCISZEK, Evangelii Gaudium, rz. 56
Tutaj znowu podstawowa prawda godność i wewnętrzna wartość osoby ludzkiej został zgubiony.
… Bez kierownictwa prawdziwej miłości, ta globalna siła może spowodować bezprecedensowe szkody i stworzyć nowe podziały w rodzinie ludzkiej… ludzkość jest narażona na nowe ryzyko zniewolenia i manipulacji. —POPIE BENEDYKTA XVI, Caritas in Veritate, nr 33, 26
DLACZEGO JESTEŚMY TERAZ W PRECIPICE
Ludzkość zmierza do otchłani zagłady, którą ludzie przygotowali własnymi rękami. Nawróćcie się i powróćcie do Tego, który jest waszym jedynym i prawdziwym Zbawicielem. Dbaj o swoje życie duchowe. Nie chcę cię zmuszać, ale to, co mówię, należy potraktować poważnie. - Przesłanie Matki Bożej Królowej Pokoju do Pedro Regisa, Unaí / Minas Gerais, 30 października 2018 r .; Pedro cieszy się wsparciem swojego biskupa
Więc widzisz, rzeczywiście istnieją pewne prawdy w komunizmie i kapitalizmie, które Kościół może potwierdzić (do pewnego stopnia). Ale kiedy te prawdy nie są zakorzenione w całej prawdzie osoby ludzkiej, oboje na swój sposób stają się „bestią”, która pożera całe narody. Jaka jest odpowiedź?
Świat nie chce już tego słuchać, ani Kościół nie jest w stanie wiarygodnie tego przedstawić. Odpowiedź leży w nauka społeczna Kościoła katolickiego to jest 
rozwój od Świętej Tradycji i samej Ewangelii. Kościół nie zajmuje innej pozycji ekonomicznej / politycznej poza pozycją prawda-prawdę o tym, kim jesteśmy, kim jest Bóg, o naszym związku z Nim i między sobą oraz ze wszystkim, co się z tym wiąże. Stąd pochodzi światło, które prowadzi narody do autentycznej wolności człowieka dla wszystkich.
Jednak ludzkość stoi teraz nad niebezpieczną przepaścią nad przepaścią. Okres Oświecenia ze wszystkimi jego „izmami” - racjonalizmem, scjentyzmem, ewolucjonizmem, marksizmem, komunizmem, radykalnym feminizmem, modernizmem, indywidualizmem itd. - powoli i konsekwentnie oddzielał „Kościół od państwa”, skutecznie wypierając Boga z publicznego rynku. Co więcej, ogromna część samego Kościoła, uwiedziona duchem świata, przyjęciem modernizmu i ujawnieniem nadużyć seksualnych przez duchownych, nie jest już wiarygodną siłą moralną na świecie.[1]por Katolicka porażka
It jest szczególnie poważnym grzechem, gdy ktoś, kto rzeczywiście ma pomagać ludziom ku Bogu, któremu powierza się dziecko lub młodą osobę w celu znalezienia Pana, obraża go i odwodzi od Pana. W rezultacie wiara jako taka staje się niewiarygodna, a Kościół nie może już dłużej przedstawiać się wiarygodnie jako zwiastun Pana. —POPIE BENEDYKTA XVI, Światło Świata, Papież, Kościół i znaki czasu: rozmowa z Peterem Seewaldem, s. 23-25
A Wielka próżnia zostało stworzone, że natura człowieka prosi o wypełnienie. Zatem a nowa bestia wznosi się z otchłani, która obejmuje wspólnotowe prawdy komunizmu, twórcze aspekty kapitalizmu i duchowe pragnienia ludzkości… ale odrzuca wewnętrzną prawdę o osobie ludzkiej i Zbawicielu, Jezusie Chrystusie. Zostaliśmy ostrzeżeni i modlę się, przygotowani:
Przed powtórnym przyjściem Chrystusa Kościół musi przejść ostateczną próbę, która wstrząśnie wiarą wielu wierzących. Prześladowania, które towarzyszą jego pielgrzymce po ziemi, odsłonią „tajemnicę nieprawości” w formie religijnego oszustwa, oferującego ludziom pozorne rozwiązanie ich problemy za cenę odstępstwa od prawdy. Największym oszustwem religijnym jest antychryst, pseudomesjanizm, w którym człowiek gloryfikuje siebie w miejsce Boga, a jego Mesjasz przychodzi w ciele. Oszustwo Antychrysta zaczyna już nabierać kształtu w świecie za każdym razem, gdy pojawia się roszczenie do uświadomienia sobie w historii tej mesjańskiej nadziei, która może się urzeczywistnić poza historią jedynie poprzez osąd eschatologiczny. Kościół odrzucił nawet zmodyfikowane formy tego fałszowania królestwa, które przybrało nazwę millenaryzmu, zwłaszcza „wewnętrznie przewrotną” formę polityczną świeckiego mesjanizmu. - Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 675-676
Stoimy teraz w obliczu ostatecznej konfrontacji między Kościołem a anty-Kościołem, Ewangelii i anty-Ewangelii, Chrystusa i antychrysta. Ta konfrontacja leży w planach Boskiej opatrzności. Jest to próba, którą cały Kościół… musi przejść… próba 2,000 lat kultury i cywilizacji chrześcijańskiej, ze wszystkimi jej konsekwencjami dla godności ludzkiej, praw jednostki, praw człowieka i praw narodów. - Kardynał Karol Wojtyła (JAN PAWEŁ II), z przemówienia do biskupów amerykańskich w Filadelfii z 1976 r.
POWIĄZANE CZYTANIE
Zmiany klimatyczne i wielkie złudzenie
Rewolucja… w czasie rzeczywistym
To Słowo Teraz jest pełnoetatową służbą
kontynuuje twoje wsparcie.
Błogosławię cię i dziękuję.
Podróżować z Markiem Połączenia Teraz słowo,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.
Przypisy
| ↑1 | por Katolicka porażka |
|---|