Jak księżyc utrwali się na wieki,
i jako wierny świadek w niebie. (Psalm 59:57)
LAST W nocy, gdy spojrzałem na księżyc, w moim umyśle pojawiła się myśl. Ciała niebieskie są analogiami innej rzeczywistości…
Maryja jest księżycem co odzwierciedla Syna, Jezusa. Chociaż Syn jest źródłem światła, Maryja odbija Go w nas. Otaczają ją niezliczone gwiazdy - święci, oświetlając jej historię.
Czasami wydaje się, że Jezus „znika” poza horyzont naszego cierpienia. Ale On nas nie opuścił: w tej chwili wydaje się znikać, Jezus już pędzi ku nam na nowym horyzoncie. Na znak swojej obecności i miłości zostawił nam również swoją Matkę. Ona nie zastępuje życiodajnej mocy swojego Syna; ale jak ostrożna matka rozjaśnia ciemność, przypominając nam, że On jest Światłością Świata… i nigdy nie wątpić w Jego miłosierdzie, nawet w naszych najciemniejszych chwilach.
Po tym, jak otrzymałem to „wizualne słowo”, następujące wersety zaczęły się ścigać jak spadająca gwiazda:
A great sign appeared in the sky, a woman clothed with the sun, with the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars.–Objawienia 12: 1
