OD gospodarka światowa zaczęła się kołysać jak pijany marynarz na pełnym morzu, kilku światowych przywódców wzywało do „nowego porządku świata” (zob. Napis na ścianie). Doprowadziło to do tego, że wielu chrześcijan stało się podejrzliwych, być może słusznie, co do dojrzewania warunków dla globalnej totalitarnej potęgi, którą niektórzy mogą nawet określić jako „bestię” z 13 rozdziału Apokalipsy.
Dlatego niektórzy katolicy byli przerażeni, gdy papież Benedykt XVI opublikował swoją nową encyklikę: Caritas in Veritate, które wydawały się nie tylko ustępować nowemu porządkowi świata, ale nawet go zachęcać. Doprowadziło to do lawiny artykułów grup fundamentalistycznych, wymachujących „dymiącym pistoletem”, sugerując, że Benedykt jest w zmowie z Antychrystem. Podobnie nawet niektórzy katolicy wydawali się gotowi porzucić statek z możliwym „apostatą” na czele.
I wreszcie, poświęciłem kilka tygodni na uważne przeczytanie Encykliki - a nie tylko kilka tytułów lub cytatów wyrwanych z kontekstu - próbując zrozumieć, co mówi Ojciec Święty.
Niektórzy mogą być zaskoczeni, wiedząc, że wielu papieży w takim czy innym stopniu - od Leona XIII, Jana XXIII, Pawła VI do Jana Pawła II - rozpoznało pojawiające się zjawisko globalizacja w minionym wieku .:
Po całym tym postępie naukowym i technicznym, a nawet z jego powodu, pozostaje problem: jak zbudować nowy porządek społeczny oparty na bardziej zrównoważonych stosunkach między wspólnotami politycznymi na poziomie krajowym i międzynarodowym? —POPIEŁ JANA XXIII, Matka i nauczycielka, Encyklika, n. 212
Papież Benedykt zauważa w swojej nowej encyklice oszałamiające tempo tego nowego porządku.
Główną nową funkcją był eksplozja światowych współzależności, powszechnie znany jako globalizacja. Paweł VI częściowo to przewidział, ale nie można było przewidzieć gwałtownego tempa, w jakim ewoluował. -Caritas in Veritate, rz. 33
Nawiązując do Jana XXIII, Papież Jan Paweł II otwarcie apelował o chrystocentryczny nowy porządek świata:
Bracia i siostry, nie lękajcie się przyjąć Chrystusa i przyjąć Jego moc… Otwórzcie szeroko drzwi Chrystusowi. Za jego zbawczą moc otwierają granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, rozległych dziedzin kultury, cywilizacji i rozwoju.… - PAPIEŻ JAN PAWEŁ II, Homilia inauguracyjna pontyfikatu, 22 października 1978; ewtn.com
Później podkreślił różnicę między globalnym braterstwem a globalnym imperium.
Czy to nie jest czas, aby wszyscy razem pracowali nad nową konstytucyjną organizacją rodziny ludzkiej, która naprawdę byłaby w stanie zapewnić pokój i harmonię między narodami, a także ich integralny rozwój? Ale niech nie będzie nieporozumień. Nie oznacza to napisania konstytucji globalnego superpaństwa. —POPE JAN PAWEŁ II, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju, 2003; watykan.va
A więc na tym polega niebezpieczeństwo i podstawowe ostrzeżenie w całej nowej encyklice Papieża Benedykta: czy ten nowy porządek świata rzeczywiście otworzy drzwi dla Chrześcijańskilub zamknąć je? Ludzkość stoi na poważnym rozdrożu:
Paweł VI jasno zrozumiał, że kwestia społeczna stała się ogólnoświatowa i pojął związek między impulsem do zjednoczenia ludzkości a chrześcijańskim ideałem jednej rodziny narodów w solidarności i braterstwie., -Caritas w Veritates, rz. 13
Widzimy tutaj wyraźne rozróżnienie: między zwykłym zjednoczeniem ludzkości a „rodziną narodów” opartą na chrześcijańskim ideale miłości przeżywanej w prawdzie. Prosta unifikacja nie wystarczy:
W miarę jak społeczeństwo staje się coraz bardziej zglobalizowane, czyni nas sąsiadami, ale nie czyni nas braćmi. —POPIE BENEDYKTA XVI, Caritas w Veritates, rz. 19
Świecki humanizm stara się uczynić nas sąsiadami, ale niekoniecznie dobrymi; W rzeczywistości chrześcijaństwo stara się uczynić nas rodziną. W rzeczywistości, czy nie możemy nawet powiedzieć, że Jezus przedstawił tę wizję nowego porządku świata bezpośrednio w Ewangeliach?
Modlę się nie tylko za nich, ale także za tych, którzy uwierzą we Mnie przez ich słowo, aby wszyscy byli jednym, tak jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni byli w nas, aby świat może uwierzyć, że mnie posłałeś. (Ewangelia Jana 17: 20-21)
Tak więc nowy porządek świata nie jest „zły” sam w sobie ani po prostu dlatego, że jest ruchem globalnym. Jak powiedział Jan Paweł II:
Globalizacja, apriorycznie, nie jest ani dobre, ani złe. To będzie to, co ludzie z tego zrobią. -Przemówienie do Papieskiej Akademii Nauk Społecznych27 kwietnia 2001
I tak Papież Benedykt przedstawił klarowną i proroczą wizję, mając nadzieję, że będzie to „dobry” ruch, który będzie echem myśli Chrystusa wyrażonej w Ewangeliach, a następnie wyjaśnionej w społecznej nauce Kościoła. Nie dajcie się jednak zwieść: Papież Benedykt wyraźnie widzi możliwość, że to, co już zaczyna się wyłaniać, napotyka wiele przeszkód i może stać się bardzo złe.
CENTRUM LUDZKIE
Encyklikę Papieża Benedykta można podsumować słowami jego poprzednika:
… Indywidualni ludzie są fundamentem, przyczyną i celem każdej instytucji społecznej. —POPIEŁ JANA XXIII, Matka i nauczycielka, n. 219
Oto zatem Papież Benedykt i papieże przed nim mają wizję rozwijającego się Nowego Porządku Świata, który wyraźnie różni się od większości współczesnych myślicieli: jest to wizja w służbie wolności człowieka, wizja „całego człowieka”, który jest nie tylko istotą fizyczno-emocjonalną, ale także duchowy.
Człowiek nie jest zagubionym atomem w przypadkowym wszechświecie: jest stworzeniem Bożym, które Bóg obdarzył nieśmiertelną duszą i które zawsze kochał. Gdyby człowiek był tylko owocem przypadku lub konieczności, lub gdyby musiał zniżyć swoje aspiracje do ograniczonego horyzontu świata, w którym żyje, gdyby cała rzeczywistość była tylko historią i kulturą, a człowiek nie miał natury przeznaczonej do przekraczać siebie w życiu nadprzyrodzonym, wtedy można by mówić o wzroście lub ewolucji, ale nie o rozwoju. -Caritas in Veritate, n. 29
Bez tego „transcendentnego” wymiaru, uwzględnianego w rozwoju narodów i ludów, ryzykujemy zaprzepaszczenie „wielkiej szansy” (n. 33), jak to ujmuje Benedykt, aby stać się prawdziwie człowiek globalna rodzina.
… Bez kierownictwa prawdziwej miłości, ta globalna siła może spowodować bezprecedensowe szkody i stworzyć nowe podziały w rodzinie ludzkiej… ludzkość jest narażona na nowe ryzyko zniewolenia i manipulacji. - nr 33, 26
Jak nie mogło być wyraźniejszego ostrzeżenia przed niewłaściwym rodzajem porządku światowego?
ORGANIZACJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH
Mimo to wielu jest zdenerwowanych, twierdząc, że papież Benedykt woła o ONZ z „zębami”. Niepokój polega na tym, że powszechnie wiadomo, że ONZ prowadzi wiele programów sprzecznych z nauczaniem Kościoła i aktywnie wykorzystuje wszelkie posiadane uprawnienia, aby realizować program przeciwdziałający życiu (podczas gdy jeszcze inni uważają, że ONZ może stać się narzędziem „ bestia ”…) Ale tutaj potrzebna jest dokładniejsza lektura słów Ojca Świętego:
W obliczu niesłabnącego wzrostu globalnej współzależności istnieje silnie odczuwalna potrzeba, nawet w środku globalnej recesji, reformy Organizacja Narodów Zjednoczonychi podobnie instytucje gospodarcze i finanse międzynarodowe, aby koncepcja rodziny narodów mogła nabrać prawdziwych zębów. —N.67
Po pierwsze, Papież Benedykt wzywa do „reformy” ONZ, a nie wzmocnienia jej istniejącego państwa, uznając na długo przed tym, jak został papieżem, podstawowe problemy często związane z ONZ:
… Wysiłki budowania przyszłości były podejmowane przez próby czerpiące mniej lub bardziej głęboko ze źródeł tradycji liberalnej. Pod tytułem New World Order, wysiłki te przybierają pewną konfigurację; w coraz większym stopniu odnoszą się do ONZ i jej międzynarodowych konferencji… które w przejrzysty sposób ujawniają filozofię nowego człowieka i nowego świata… —Kardynał Joseph Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Ewangelia: konfrontacja z nieładem światowym, przez Msgr. Michel Schooyans, 1997
Filozofia czasami głęboko sprzeczna z prawem naturalnym i moralnym.
Po drugie, jest to „koncepcja rodziny narodów”, którą wyobraża sobie nabywanie zębów. To znaczy prawdziwa rodzina z wielu różnych kultur, wspierająca się wzajemnie w duchu solidarności, wielkoduszności i prawdziwej wolności opartej na miłości w prawdzie i autentycznej sprawiedliwości, która zawsze stoi na straży dobra wspólnego. On jest nie wzywając do pojedynczej władzy, by sprawować całkowitą kontrolę nad każdym aspektem tej rodziny narodów, ale za zorganizowanym rozproszeniem władzy lub „pomocniczością”.
Aby nie wytwarzać niebezpiecznej uniwersalnej mocy o charakterze tyranii, zarządzanie globalizacją musi charakteryzować się pomocniczościąpodzielone na kilka warstw i obejmujące różne poziomy, które mogą ze sobą współpracować. Globalizacja z pewnością wymaga autorytetu, o ile stwarza problem globalnego dobra wspólnego, do którego należy dążyć. Jednak władza ta musi być zorganizowana pomocniczo i rozwarstwiona, aby nie naruszać wolności.. -Caritas in Veritate, nr 57
W PEŁNI LUDZKA WIZJA
Encyklika Papieża może wydawać się zbyt optymistyczna w naszej „kulturze śmierci”. Ale jest to osiągalne, przypomina nam, tylko dzięki mocy Bożej.
Z drugiej strony ideologiczne odrzucenie Boga i ateizm obojętności, nieświadomy Stwórcy i narażony na równą nieświadomość wartości ludzkich, stanowią niektóre z głównych przeszkód w dzisiejszym rozwoju. Humanizm, który wyklucza Boga, jest humanizmem nieludzkim. -Caritas in Veritate, n. 78
W ten sposób Bóg powołał w naszych czasach proroków, przede wszystkim swoją Matkę, aby ostrzec nas, że nasze społeczeństwo rzeczywiście stało się „nieludzkie”. Że bez całościowej wizji osoby ludzkiej, która wyjaśnia nie tylko jej wymiar duchowy, ale także Źródło i Życie tego wymiaru, stajemy przed niepewną przyszłością. Jak powiedział Jan XXIII: „Oddzielony od Boga człowiek jest tylko potworem, samym w sobie i wobec innych…” (M. i M., n. 215).
Potwór… i prawdopodobnie bestia.
POWIĄZANE CZYTANIE:
- Rozdwojenie świadomości: Rozdwojenie sumienia Michael D. O'Brien
Dziękuję Ci!
