Chrystus w żałobie Michael D. O'Brien
Chrystus obejmuje cały świat, ale serca oziębły, wiara została osłabiona, wzrasta przemoc. Kosmos się kręci, ziemia pogrąża się w ciemności. Pola uprawne, pustynia i miasta ludzi już nie szanują Krwi Baranka. Jezus opłakuje świat. Jak ludzkość się obudzi? Czego potrzeba, aby zniszczyć naszą obojętność? -Komentarz artysty
HE płonie miłością do ciebie jak pan młody oddzielony od swojej oblubienicy, tęskniący za nią. Jest jak niedźwiedzica, zaciekle opiekuńcza, biegnąca w kierunku swoich młodych. Jest jak król, wsiadający na swojego wierzchowca i pędzący ze swoimi armiami na wieś, by chronić nawet najmniejszych poddanych.
Jezus jest zazdrosnym Bogiem!
BOGATY BÓG
Słyszałeś już, że Oprah Winfrey powiedziała, że powodem, dla którego zaczęła kwestionować swoją chrześcijańską wiarę, jest to, że usłyszała słowa: „Bóg jest Bogiem zazdrosnym ” (Wj 34:14). Jak Bóg mógł być o mnie zazdrosny, zapytała.
Droga Oprah, nie rozumiesz? Bóg płonie wielką miłością do nas! On chce CAŁEJ naszej miłości, a nie miłości podzielonej. Chce całego naszego spojrzenia, a nie rozproszonego spojrzenia. Raduj się tymi słowami! Bóg kocha was tak bardzo, chce was wszystkich. Chce, żebyś tańczył jak płomień w piecu Jego serca… ogień mieszający się z ogniem, miłość łącząca się z wieczną Miłością.
Tak, droga Oprah! Bóg jest zazdrosny dla ciebie, a tym bardziej teraz, kiedy szukałeś Go gdzie indziej.
Ale tak samo jest z ogromną częścią Kościoła. Zamiast biec do swojego Kochanka, wczołgał się do łóżka z bogiem materializmu. Zamiast wpatrywać się w Chrystusa, została zahipnotyzowana przez ducha świata. Ponownie biczujemy Chrystusa! Podczas gdy nasze grzechy wypełniają kielich sprawiedliwości do przepełnienia, jest to zazdrosna miłość który pożera naszego Boga!
Palą Mnie płomienie miłosierdzia - domagając się wyczerpania; Chcę je wylać na te dusze. -Dzienniczek św. Faustyny, rz. 50
WIELKIE WSTRZĄSANIE!
Podczas naszej podróży do posługi tutaj, w Stanach Zjednoczonych, zdarzają się cuda Spotkanie z Jezusem przedstawiamy. Kilka tygodni temu napisałem o kobiecie, która również widziała Jezusa Promienie światła emanujące z Eucharystii. Inna kobieta doświadczyła uzdrowienia fizycznego. Inny, który nie mógł klęczeć od dwóch lat, mógł uklęknąć podczas adoracji. Pewien kapłan doświadczył intensywnego ciepła promieniującego z monstrancji. Dziesiątki innych osób, w tym wielu wiernych adorujących Chrystusa w Eucharystii, powiedziało, że nigdy nie doświadczyli tak intensywnie obecności Jezusa. Inni nie potrafią wyrazić słowami tego, czego doświadczyli… zamiast tego przemawiają za nimi ich łzy.
Kilka wieczorów temu ośmioletnia dziewczynka była pochylona twarzą do ziemi i wydawała się tkwić w tej pozycji. Zapytana później, co się stało, odpowiedziała: „Ponieważ były tysiące wylanych na mnie wiader miłości. Nie mogłem się ruszyć! ”
Bóg jest gotowy wylać na nas Ocean Miłosierdzia! Jednak w większości kościołów, do których chodziliśmy, uczestniczył tylko niewielki procent wiernych, co powoduje, że większość ławek jest pusta. Na naszych szkolnych wydarzeniach wśród starszych uczniów panuje tępota serca i niewiara, która łamie serce. Kilkakrotnie wołałem: „To są ludzie o sztywnym karku!”
I przyszły do mnie słowa:
Nadchodzi wielkie wstrząsy!
Tak! Nadchodzi i it nadchodzi szybko! Tymi ludźmi trzeba wstrząsnąć, ponieważ wielu nawet nie zdaje sobie sprawy, że śpią! Ich ignorancja jest w pewnym sensie zbawczą łaską: zmniejszyła ich winy. Jednak jest to również paraliżująca dusze, otępiająca ich sumienia, która może prowadzić je do coraz większego grzechu, przynosząc smutek za smutkiem i dalsze oddzielenie od Boga.
Grzech stulecia to utrata poczucia grzechu. —POPE PIUS XII, Przemówienie radiowe do Kongresu Katechetycznego Stanów Zjednoczonych w Bostonie [26 października 1946 r .: AAS Discorsi e Radiomessaggi, VIII (1946), 288]
Nadchodzi Wielkie Wstrząsanie, aby ponownie obudzić nasze poczucie grzechu, ale o wiele bardziej, aby obudzić świadomość istnienia i obecności oraz miłość Boga! To jest przyjście Tego, który nas umiłował aż do śmierci!
Zanim przyjdę jako sprawiedliwy Sędzia, przyjdę jako Król Miłosierdzia. —Diariusz św. Faustyny, rz. 83
MIŁOŚĆ SIĘ PRZEBUDZA
Wierzę, że jesteśmy u progu jednego z najwspanialszych momentów ewangelizacji od czasu Pięćdziesiątnicy, nawet jeśli jest krótka. Nasze grzechy domagają się sprawiedliwości… ale zazdrość Boga kładzie nacisk na Miłosierdzie.
Jak ludzkość się obudzi? Czego potrzeba, aby zniszczyć naszą obojętność? - Komentarz artystyczny z powyższego obrazu
Czy to nie miłość co budzi ludzkie serce? Czy to nie jest miłość co topi naszą apatię? Czy to nie jest miłość za czym tęsknimy? A jaka jest większa miłość niż Ten, który oddał swoje życie za kogoś innego?
Zanim nadejdzie dzień sprawiedliwości, ludziom zostanie dany znak na niebiosach: zgaśnie wszelkie światło na niebiosach i zapanuje wielka ciemność na całej ziemi. Wtedy znak krzyża będzie widoczny na niebie, az otworów, w których przybito dłonie i stopy Zbawiciela, wyjdą wielkie światła, które rozświetlą ziemię na pewien czas. Będzie to miało miejsce na krótko przed ostatnim dniem. —Diariusz św. Faustyny, rz. 83
Tak… obudzi nas Miłość. Zazdrosna miłość.
Sumienia tego ukochanego ludu muszą zostać gwałtownie wstrząśnięte, aby mogli „uporządkować swój dom”… Nadchodzi wielka chwila, wielki dzień światła… to godzina decyzji dla ludzkości. —Mistyczka katolicka Marie Esperanza (1928-2004), Antychryst i czasy ostateczne przez ks. Joseph Iannuzzi w str. 37, (tom 15-n. 2, artykuł polecany z www.sign.org)
DALSZE CZYTANIE:
