Odpowiedź

Eliasz śpiący, Michael D. O'Brien

 

NIEDAWNO, I odpowiedział na Twoje pytania w odniesieniu do objawienia prywatnego, w tym pytanie o stronę internetową www.catholicplanet.com, na której człowiek, który twierdzi, że jest „teologiem”, z własnej inicjatywy pozwolił sobie zadeklarować, kto w Kościele jest dostawcą „fałszywych” prywatne objawienie i kto przekazuje „prawdziwe” objawienia.

W ciągu kilku dni od mojego pisania autor tej witryny nagle opublikował artykuł wyjaśniający dlaczego to witryna jest „pełna błędów i fałszu”. Wyjaśniłem już, dlaczego ta osoba poważnie nadszarpnęła swoją wiarygodność, kontynuując ustalanie dat przyszłych proroczych wydarzeń, a następnie - jeśli nie nadejdą - resetując daty (zob. Więcej pytań i odpowiedzi… O objawieniu prywatnym). Tylko z tego powodu wielu nie traktuje tej osoby zbyt poważnie. Niemniej jednak kilka dusz odwiedziło jego stronę internetową i opuściło ją bardzo zdezorientowane, być może sam w sobie znak ostrzegawczy (Mt 7:16).

Po zastanowieniu się nad tym, co zostało napisane o tej stronie, czuję, że powinienem odpowiedzieć, przynajmniej jeśli chodzi o możliwość rzucenia jeszcze większego światła na procesy, które stoją za tym pisaniem. Możesz przeczytać krótki artykuł napisany o tej stronie pod adresem catholicplanet.com tutaj. Zacytuję niektóre jego aspekty, a następnie odpowiem kolejno poniżej.

 

OBJAWIENIE PRYWATNE VS. MODLITWA ROZWAŻANIE

W artykule Rona Conte pisze:

Marka Malleta [Sic] twierdzi, że otrzymał prywatne objawienie. Opisuje to rzekome prywatne objawienie na różne sposoby: „W zeszłym tygodniu przyszło do mnie mocne słowo” i „Czułem dziś rano mocne słowo dla Kościoła w modlitwie… [itd.]”

Rzeczywiście, w wielu moich pismach podzieliłem się w moim dzienniku internetowym przemyśleniami i słowami, które przyszły do ​​mnie w modlitwie. Nasz teolog pragnie z łatwością zaklasyfikować je jako „objawienie prywatne”. W tym miejscu musimy rozróżnić między „prorokiem” a „charyzmatem proroctwa” oraz „prywatnym objawieniem” a lectio divina. Nigdzie w moich pismach nie twierdzę, że jestem jasnowidzem, wizjonerem ani prorokiem. Nigdy nie doświadczyłem objawienia ani nie słyszałem głosu Boga. Jednakże, podobnie jak wielu z was, wyczułem, jak Pan przemawia czasami z mocą poprzez Pismo Święte, Liturgię Godzin, rozmowę, różaniec i tak, w znakach czasu. W moim przypadku poczułem, jak Pan wzywa mnie do publicznego podzielenia się tymi myślami, co nadal czynię pod duchowym kierownictwem wiernego i bardzo utalentowanego kapłana (zob. Moje świadectwo).

Wydaje mi się, że w najlepszym razie mógłbym czasami działać w ramach charyzmatu proroctwa. Mam taką nadzieję, bo takie jest dziedzictwo każdego ochrzczonego wierzącego:

… Świeccy mają udział w kapłańskiej, prorockiej i królewskiej funkcji Chrystusa; mają zatem w Kościele i na świecie własne zadanie w misji całego Ludu Bożego. - Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 904

Ta misja jest tym, czym Chrystus oczekuje każdego ochrzczonego wierzącego:

Chrystus… wypełnia ten proroczy urząd, nie tylko przez hierarchię… ale także przez świeckich. W związku z tym zarówno ustanawia ich jako świadków, jak i daje im poczucie wiary [sens wiary] i łaska słowa… Nauczanie, aby przyprowadzić innych do wiary, jest zadaniem każdego kaznodziei i każdego wierzącego. —Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 904

Kluczowe jest jednak to, że nie głosimy nowa ewangeliaale Ewangelię, którą otrzymaliśmy od Kościół, który został starannie strzeżony przez Ducha Świętego. W związku z tym z należytą starannością starałem się uściślić prawie wszystko, co napisałem, oświadczeniami z Katechizmu, Ojców Świętych, Ojców Pierwszych, a niekiedy zatwierdzonych przez prywatne objawienia. Moje „słowo” nic nie znaczy, jeśli nie może być poparte Słowem objawionym w naszej Świętej Tradycji lub jest mu sprzeczne.

Objawienie prywatne pomaga tej wierze i ukazuje jej wiarygodność właśnie przez sprowadzenie mnie z powrotem do ostatecznego publicznego Objawienia. —Kardynał Joseph Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Komentarz teologiczny do przesłania fatimskiego

 

WEZWANIE

Chciałbym podzielić się osobistym elementem mojej „misji”. Dwa lata temu miałem potężne doświadczenie w kaplicy mojego kierownika duchowego. Modliłem się przed Najświętszym Sakramentem, gdy nagle usłyszałem w duchu słowa „Daję wam posługę Jana Chrzciciela ”. Potem nastąpił potężny przypływ przebiegający przez moje ciało przez około 10 minut. Następnego ranka na plebanii pojawił się mężczyzna i poprosił o mnie. „Tutaj” - powiedział, wyciągając rękę - „Czuję, że Pan chce, abym ci to dał”. To był relikt pierwszej klasy St. J.och Chrzciciela. ^[1]por Relikwie i przesłanie

Kilka tygodni później przyjechałem do amerykańskiego kościoła, aby przeprowadzić misję parafialną. Ksiądz przywitał się ze mną i powiedział: „Mam coś dla ciebie”. Wrócił i powiedział, że czuje, iż Pan chce, żebym to miał. To była ikona Jan Chrzciciel.

Kiedy Jezus miał rozpocząć swoją publiczną służbę, Jan wskazał na Chrystusa i powiedział: „Oto Baranek Boży”. Czuję, że jest to sedno mojej misji: wskazać zwłaszcza Baranka Bożego Jezus obecny wśród nas w Najświętszej Eucharystii. Moją misją jest doprowadzenie każdego z was do Baranka Bożego, Najświętszego Serca Jezusa, Serca Bożego Miłosierdzia. Tak, mam wam inną historię do opowiedzenia… moje spotkanie z jednym z „dziadków” Bożego Miłosierdzia, ale może to na inny czas (od czasu publikacji tego artykułu ta historia jest teraz włączona tutaj).

 

TRZY DNI CIEMNOŚCI

Bóg ześle dwie kary: jedną w postaci wojen, rewolucji i innego zła; powstanie na ziemi. Drugi zostanie wysłany z Nieba. Całą ziemię ogarnie intensywna ciemność, która potrwa trzy dni i trzy noce. Nic nie widać, a powietrze będzie wypełnione zarazą, która dotknie głównie, ale nie tylko, wrogów religii. W tej ciemności nie będzie można używać żadnego sztucznego oświetlenia, z wyjątkiem poświęconych świec. —Błogosławiona Anna Maria Taigi, zm. 1837, Proroctwa publiczne i prywatne o czasach ostatecznych, Ks. Benjamin Martin Sanchez, 1972, s. 47

Opublikowałem na tej stronie ponad 500 artykułów. Jeden z nich miał do czynienia z tak zwanymi „trzema dniami ciemności”. Poruszyłem pokrótce ten temat, ponieważ nie jest to wydarzenie, które jest szczególnie identyfikowane przez Tradycję naszego Kościoła, jak opisano w wizji, ale jest prawie wyłącznie kwestią prywatnego objawienia. Jednak kilku czytelników pytało o to, więc odniosłem się do tematu (zob Trzy dni ciemności). Czyniąc to, odkryłem, że z pewnością istnieje biblijny precedens dla takiego wydarzenia (Wj 10: 22-23; por. Mdr 17: 1-18: 4).

Wydaje się, że podstawą twierdzenia pana Conte, że „idee”, które przedstawiam na „temat eschatologii są pełne błędów i fałszu”, są spekulacje dotyczące jeśli chodzi o komunikację i motywację to zdarzenie może wystąpić (patrz Niebiańska mapa.) Jednak nasz teolog całkowicie pominął punkt: to jest prywatne objawienie a nie kwestią wiary i moralności, nawet jeśli można o tym napomknąć w apokaliptycznym Piśmie Świętym. Porównanie byłoby, powiedzmy, przepowiednią o wielkim trzęsieniu ziemi na środkowym zachodzie Ameryki. Pismo Święte mówi o ogromnych trzęsieniach ziemi w czasach ostatecznych, ale wskazanie jednego pojedynczego wydarzenia ujawnionego w prywatnym objawieniu nie uczyniłoby tego konkretnego proroctwa o środkowym zachodzie częścią depozytu wiary. Pozostaje prywatnym objawieniem, którego nie powinno być pogardzany, jak mówi św. Paweł, ale przetestowany. Jako takie, Trzy dni ciemności są otwarte na wiele różnych interpretacji, ponieważ nie są same w sobie artykułem wiary.

Sama natura proroctw wymaga modlitewnej spekulacji i rozeznania. Dzieje się tak, ponieważ takie proroctwa nigdy nie są całkowicie „czyste”, ponieważ są przekazywane przez ludzkie naczynie, w tym przypadku błogosławioną Annę Marię Taigi. Papież Benedykt XVI wyjaśnia ten powód ostrożności, interpretując prywatne objawienie w swoim komentarzu do objawień fatimskich:

Takie wizje nigdy więc nie są zwykłymi „fotografiami” innego świata, ale wpływają na nie możliwości i ograniczenia postrzegającego podmiotu. Można to wykazać we wszystkich wielkich wizjach świętych… Ale nie należy też o nich myśleć, jakby na chwilę zasłona innego świata została odsunięta, a niebo pojawiło się w swojej czystej esencji, jak pewnego dnia mamy nadzieję zobaczyć to w naszym ostatecznym zjednoczeniu z Bogiem. Obrazy są raczej, w pewnym sensie, syntezą impulsu pochodzącego z wysoka i zdolności do przyjęcia tego impulsu w wizjonerach ... —Kardynał Joseph Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Komentarz teologiczny do przesłania fatimskiego

Jako takie, Trzy dni ciemności są wydarzeniem, które, jeśli kiedykolwiek nastąpi, musi zostać poddane dokładnej analizie, nawet jeśli pochodzi od bardzo świętego i zaufanego mistyka, którego przepowiednia okazała się dokładna w przeszłości.

 

ICH CHARAKTER

Pan Conte pisze:

Najpierw Mark Mallet [Sic] popełnia błąd, uznając, że Trzy dni ciemności mogą być spowodowane przez kometę, a nie całkowicie nadnaturalną ciemnością. Jak obszernie wyjaśniłem w mojej eschatologii, niemożliwe jest, aby to wydarzenie, opisane przez Świętych i mistyków, było inne niż nadprzyrodzone (i nadnaturalne). Mallet cytuje wielu świętych i mistyków na temat trzech dni ciemności, ale potem wyciąga wnioski, które są sprzeczne z tymi cytatami.

Co właściwie napisałem:

Wiele jest proroctw, a także odniesień w Księdze Objawienia, które mówią o komecie, która przelatuje w pobliżu Ziemi lub uderza w nią. Jest możliwe, że takie wydarzenie może pogrążyć Ziemię w okresie ciemności, pokrywając ziemię i atmosferę oceanem pyłu i popiołów.

Idea nadchodzącej komety jest zarówno biblijna, jak i proroctwo głoszone zarówno przez świętych, jak i mistyków. Spekulowałem, że jest to „możliwa” przyczyna ciemności–nie ostateczna przyczyna, jak sugeruje pan Conte. W rzeczywistości zacytowałem katolickiego mistyka, który zdaje się opisywać Trzy dni ciemności zarówno w kategoriach duchowych, jak i naturalnych:

Chmury z błyskawicowymi promieniami ognia i burzą ognia przejdą przez cały świat, a kara będzie najstraszniejsza, jaką kiedykolwiek znano w historii ludzkości. Będzie trwał 70 godzin. Niegodziwi zostaną zmiażdżeni i wyeliminowani. Wielu zginie, ponieważ uparcie trwali w swoich grzechach. Wtedy poczują moc światła nad ciemnością. Godziny ciemności są blisko. —Sr. Elena Aiello (kalabryjska mniszka stygmatyk, zm. 1961); Trzy dni ciemności, Albert J. Herbert, str. 26

Samo Pismo Święte wskazuje na wykorzystanie natury w Bożej sprawiedliwości:

Kiedy was zgładzę, zasłonię niebiosa i zaćmię ich gwiazdy; Słońce zasłonię chmurą, a księżyc nie da swego blasku. Wszystkie jasne światła nieba zaciemnię was i sprowadzę ciemność na waszą ziemię - wyrocznia Pana Boga. (Ez 32: 7-8)

Czym jeszcze jest „wzdychanie” stworzenia, które opisuje św. Paweł, oprócz elementów, być może samego wszechświata, odpowiadających na grzeszność ludzkości? Dlatego sam Jezus opisuje, że Boża wola działa w tajemniczy sposób poprzez „wielkie trzęsienia ziemi… głód i zarazę” (Łuk. 21:11; zob. Także Ap 6: 12-13). Pismo Święte jest pełne przykładów, w których natura jest naczyniem boskiej pomocy lub boskiej sprawiedliwości.

Oryginalne proroctwo mówi, że ta kara zostanie „zesłana z nieba”. Co to znaczy? Wydaje się, że pan Conte doprowadził to dosłownie do najdalszego końca, że ​​nie może być żadnej wtórnej lub przyczyniającej się przyczyny ciemności zbiegającej się z nadprzyrodzonym elementem tego proroctwa: że powietrze zostanie wypełnione zarazą - demonami, które są duchami nie obiekty fizyczne. Nie pozostawia miejsca na możliwość, że opady jądrowe, popiół wulkaniczny lub kometa mogą zrobić wiele, aby „przyciemnić słońce” i „zmienić kolor księżyca na czerwony”. Czy ciemność mogła składać się z czysto duchowych czynników? Jasne, czemu nie. Zapraszam do spekulacji.

 

ROZRZĄD

Pan Conte napisał:

Po drugie, twierdzi, że nastąpiły trzy dni ciemności w czasie powrotu Chrystusa, kiedy Antychryst (tj. Bestia) i fałszywy prorok zostaną wrzuceni do piekła. Nie rozumie jednej z najbardziej podstawowych koncepcji eschatologii katolickiej, że ucisk jest podzielony na dwie części; Wynika to jasno z Pisma Świętego, ze słów Maryi Dziewicy w La Salette, a także z pism różnych świętych i mistyków.

W żadnym z moich pism nie ma absolutnie żadnego miejsca, w którym sugerowałbym, że Trzy Dni Ciemności mają miejsce „w czasie powrotu Chrystusa”. Założenie pana Conte zdradza fakt, że nie zbadał on dokładnie moich pism, które dotyczą „czasów ostatecznych” w rozumieniu Ojców Pierwszego Kościoła. Robi całkowicie fałszywe założenie, że wierzę „wszystko wydarzy się w obecnym pokoleniu”. Ci, którzy śledzą moje pisma, wiedzą, że konsekwentnie ostrzegałem przed tym domniemaniem (zob Perspektywa prorocza). W tym miejscu kusi mnie, aby porzucić moją odpowiedź, ponieważ twierdzenia pana Conte są tak słabo zbadane, a jego wnioski tak wyrwane z kontekstu, że wskazanie tego mogłoby zająć kilka stron. Niemniej jednak spróbuję pokrótce rozwikłać jego zamieszanie, tak aby przyniosło to korzyści przynajmniej niektórym z moich czytelników.

Zanim przejdę dalej, chcę powiedzieć, że uważam tę dyskusję za wyczucie czasu być mniej więcej tak znaczącym, jak debata nad kolorem oczu Najświętszej Maryi Panny. Czy to naprawdę ma znaczenie? Nie. Czy mnie to w ogóle obchodzi? Nie całkiem. Rzeczy nadejdą, gdy nadejdą…

To powiedziawszy, umieściłem Trzy dni ciemności w chronologii wydarzeń z jakiegoś powodu: chronologii wywodzącej się ze zrozumienia ostatnich dni przez kilku pierwszych Ojców Kościoła i pisarzy kościelnych. O tej chronologii powiedziałem w Niebiańska mapa, „Wydaje mi się arogancją sugerowanie, że taka jest mapa napisane w kamieniu i dokładnie jak to będzie ”. Przed moimi pismami o wydarzeniach eschatologicznych w Próba siedmioletnia, Napisałem:

Te rozważania są owocem modlitwy w mojej własnej próbie lepszego zrozumienia nauczania Kościoła, że ​​Ciało Chrystusa pójdzie za swoją Głową przez własną mękę, czyli „ostateczną próbę”, jak to określa Katechizm. Ponieważ Księga Objawienia zajmuje się częściowo tą ostatnią próbą, zbadałem tutaj a możliwy interpretacja Apokalipsy św. Jana na wzór męki Chrystusa. Czytelnik powinien pamiętać, że są to pliki moje osobiste przemyślenia a nie ostateczną interpretacją Objawienia, które jest księgą o kilku znaczeniach i wymiarach, nie najmniej ważnym, eschatologicznym.

Wydaje się, że pan Conte przegapił te ważne zastrzeżenia, które ostrzegają czytelnika przed obecnym elementem spekulacji.

Umiejscowienie trzech dni ciemności zostało osiągnięte poprzez połączenie proroctwa błogosławionej Anny Marii z autorytatywnymi słowami kilku ojców Kościoła, w których mają wspólną płaszczyznę: że ziemia zostanie oczyszczona z niegodziwości zanim an "era pokoju". To, że zostanie oczyszczone dokładnie tak, jak sugeruje błogosławiona Anna Maria, pozostaje proroctwem wymagającym rozeznania. O tym oczyszczeniu ziemi pisałem w swojej książce Ostateczna konfrontacja, opartej na naukach Ojców Pierwszego Kościoła…

Jest to sąd nie wszystkich, ale tylko żyjących na ziemi, który według mistyków osiąga punkt kulminacyjny w ciągu trzech dni ciemności. Oznacza to, że nie jest to Sąd Ostateczny, ale sąd, który oczyszcza świat z wszelkiej niegodziwości i przywraca Królestwo oblubieńcowi Chrystusa, resztce pozostawionej na ziemi. —P. 167

Ponownie z wizji Anny Marii:

Wszyscy wrogowie Kościoła, znani lub nieznani, zginą na całej ziemi podczas tych powszechnych ciemności, z wyjątkiem nielicznych, których Bóg wkrótce nawróci. -Proroctwa publiczne i prywatne o czasach ostatecznych, Ks. Benjamin Martin Sanchez, 1972, s. 47

Ojciec Kościoła, św.Ireneusz z Lyonu (140-202 po Chr.) Napisał:

Lecz gdy Antychryst zniszczy wszystkie rzeczy na tym świecie, będzie panował przez trzy lata i sześć miesięcy i będzie siedział w świątyni w Jeruzalem; a potem Pan przyjdzie z Nieba w obłokach ... posyłając tego człowieka i tych, którzy idą za nim do jeziora ognia; ale wprowadzając dla sprawiedliwych czasy królestwa, to znaczy resztę, uświęcony siódmy dzień ... Mają się one odbyć w czasach królestwa, to znaczy siódmego dnia ... prawdziwy szabat sprawiedliwych. - (140–202 ne); Przeciwko Haereses, Ireneusz z Lyonu, V.33.3.4, Ojcowie Kościoła, CIMA Publishing Co.

Dzieje się to „w czasach królestwa” lub co inni Ojcowie Kościoła nazywają „siódmym dniem” przed wiecznym „ósmym dniem”. Pisarz kościelny Lactantius, przyjęty jako część głosu Tradycji, również sugeruje oczyszczenie ziemi przed „dniem odpoczynku” lub Era Pokoju:

Skoro Bóg, dopełniwszy swoich dzieł, odpoczął siódmego dnia i pobłogosławił go, pod koniec szóstego tysięcznego roku wszelka niegodziwość musi zostać usunięta z ziemi, a sprawiedliwość zapanuje przez tysiąc lat ... -Caecilius Firmianus Lactantius (250-317 AD; pisarz kościelny), Boskie instytuty, Tom 7

„I odpoczął siódmego dnia”. To znaczy: kiedy Jego Syn przyjdzie i zniszczy czas bezprawia i osądzi bezbożnych i zmieni słońce, księżyc i gwiazdy - wtedy On rzeczywiście odpocznie siódmego dnia ... -List Barnaby, napisany przez Ojca Apostolskiego z II wieku

Dokładne porównanie Listu Barnaby z innymi Ojcami Kościoła ujawnia, że ​​zmiana „słońca, księżyca i gwiazd” nie jest w tym przypadku odniesieniem do Nowego Nieba i Nowej Ziemi, ale jakąś zmianę w Natura:

W dniu wielkiej rzezi, kiedy upadną wieże, światło księżyca będzie podobne do światła słonecznego, a światło słońca będzie siedem razy większe (jak światło przez siedem dni). W dniu, w którym Pan opatruje rany swego ludu, uleczy siniaki pozostawione przez jego ciosy. (Iz 30: 25-26)

Słońce stanie się siedem razy jaśniejsze niż jest teraz. —Caecilius Firmianus Lactantius (250-317 ne; Ojciec Kościoła i wczesny pisarz kościelny), Boskie instytuty

Widzimy więc, że proroctwo Błogosławionej Anny może równie dobrze być opis tego, co powiedział Ojciec Kościoła przed wiekami. Albo nie.

 

PIERWSZE ZMARTWYCHWSTANIE

Kiedy zrozumiemy, dlaczego Trzy dni ciemności są umieszczone tak, jak są w moich pismach, wszystko inne będzie się układać w odniesieniu do innych krytyk pana Conte'a. Oznacza to, że zarówno według Pisma Świętego, jak i głosu Ojców Kościoła interpretacja pierwszego zmartwychwstania jest taka, że ​​następuje po ziemia została oczyszczona:

Dlatego Syn Boga najwyższego i najpotężniejszego ... zniszczy nieprawość i wykona swój wielki wyrok, i przywróci do życia sprawiedliwych, którzy ... będą zaangażowani wśród ludzi przez tysiąc lat i będą rządzić nimi z najbardziej sprawiedliwymi rozkaz… Również książę diabłów, który jest twórcą wszelkiego zła, będzie związany łańcuchami i będzie uwięziony podczas tysiącletniego panowania niebieskiego… Przed końcem tysiąca lat diabeł zostanie uwolniony na nowo i będzie zbierz wszystkie narody pogańskie, by walczyć przeciwko świętemu miastu… „Wtedy ostatni gniew Boży spadnie na narody i całkowicie je zniszczy”, a świat upadnie w wielkim pożarze. - pisarz kościelny z IV wieku Lactantius, Boskie instytuty, The ante-Nicene Fathers, tom 7, s. 211

Pan Conte zapewnia, że ​​„nie rozumiem, że ucisk jest podzielony na dwie części, na dwa okresy oddzielone stuleciami…” Znowu nasz teolog doszedł do błędnych wniosków, ponieważ dokładnie to napisałem na mojej stronie internetowej i moją książkę, opartą nie na moich własnych wnioskach, ale na tym, co powiedzieli już Ojcowie Kościoła. Powyższy cytat Laktancjusza opisuje erę pokoju, którą poprzedza ucisk, kiedy Bóg „zniszczył nieprawość”. Po Erze następuje ostateczny ucisk, zgromadzenie narodów pogańskich (Gog i Magog), które niektórzy pisarze uważają za reprezentantów ostatniego „antychrysta” po Bestii i fałszywym proroku, który pojawił się już przed erą pokoju w tej pierwszej próbie lub ucisku (zob. Ap 19).

Naprawdę będziemy w stanie zinterpretować słowa: „Kapłan Boży i Chrystusa będzie z Nim królował przez tysiąc lat; a po upływie tysiąca lat szatan zostanie uwolniony ze swego więzienia ”. bo w ten sposób oznaczają, że panowanie świętych i niewola diabła ustaną jednocześnie ... tak na końcu wyjdą, którzy nie należą do Chrystusa, ale do tego ostatniego Antychrysta ...  —St. Augustine, The Anti-Nicicene Fathers, Miasto Boga, Książka XX, rozdz. 13, 19

Ponownie, nie są to ostateczne stwierdzenia, ale nauki głoszone przez wczesny Kościół, które mają znaczną wagę. Musimy mieć na uwadze to, co ostatnio powiedział Kościół na temat możliwości nadejścia ery pokoju:

Stolica Apostolska nie wydała jeszcze ostatecznego oświadczenia w tej sprawie. —Fr. Martino Penasa przedstawił kwestię „tysiącletniego panowania” kard. Josephowi Ratzingerowi (papieżowi Benedyktowi XVI), który był wówczas prefektem Świętej Kongregacji Nauki Wiary. Il Segno del Soprannauturale, Udine, Italia, rz. 30, s. 10, Ott. 1990

Tak więc, chociaż możemy bezpiecznie skłaniać się w kierunku Ojców Kościoła w kierunku „dnia odpoczynku” w granicach czasu, symboliczny język Pisma Świętego pozostawia wiele nierozwiązanych pytań dotyczących czasów ostatecznych. I jest to zamierzone przez Mądrość:

On ukrył te rzeczy, abyśmy mogli czuwać, a każdy z nas myślał, że przyjdzie w naszych czasach. Gdyby objawił czas swego przyjścia, jego przyjście straciłoby swój smak: nie byłoby już przedmiotem tęsknoty narodów i wieku, w którym zostanie objawione. Obiecał, że przyjdzie, ale nie powiedział, kiedy przyjdzie, więc wszystkie pokolenia i wieki czekają na niego z niecierpliwością. —Św. Efrem, Komentarz do Diatessaron, s. 170, Liturgia Godzin, Tom I.

Na koniec pan Conte pisze, że zostałem wprowadzony w „fałszywą ideę, że Antychryst już jest na świecie”. (W swoich pismach podkreśla, że ​​„Antychryst nie może być w dzisiejszym świecie”). Po raz kolejny, w moich pismach nie sformułowałem takiego twierdzenia, chociaż wskazałem na pewne ważne oznaki rosnącego bezprawia na świecie, które mógłby być zwiastunem zbliżania się „bezprawia”. Św. Paweł mówi, że Antychryst, czyli „syn zatracenia”, nie pojawi się, dopóki na ziemi nie nastąpi odstępstwo (2 Tes 2: 3).

To, co mógłbym powiedzieć na ten temat, blednie w porównaniu z opinią kogoś o wiele silniejszym głosem niż mój własny w autorytatywnym dokumencie:

Któż może nie zauważyć, że społeczeństwo bardziej niż kiedykolwiek żyje w przeszłości, cierpi na straszliwą i głęboko zakorzenioną chorobę, która rozwijając się każdego dnia i żywiąc się najgłębszą istotą, ciągnie ją w kierunku zniszczenia? Rozumiecie, Czcigodni Bracia, czym jest ta choroba…odstępstwo od Boga… Kiedy się nad tym wszystkim rozważy, jest dobry powód, by się obawiać, że ta wielka przewrotność nie stanie się przedsmakiem, a być może początkiem zła, które jest zarezerwowane na dni ostateczne; i że może już być na świecie „Syn zatracenia”, o którym mówi Apostoł. —POPE ST. PIUS X, E Supremi, Encyklika o przywróceniu wszystkiego w Chrystusie, n. 3, 5; 4 października 1903

 

WNIOSEK

W świecie, w którym Kościół jest coraz bardziej nominowany, a potrzeba jedności między chrześcijanami jest bardziej niż kiedykolwiek nadrzędna, wydaje mi się smutne, że takie debaty muszą się między nami odbywać. Nie żeby debaty były złe. Ale jeśli chodzi o eschatologię, uważam, że debata o takich sprawach, kiedy jest tak wiele niewiadomych, jest bardziej bezcelowa niż owocna. Księga Objawienia jest również nazywana „Apokalipsą”. Słowo apokalipsa oznacza „odsłonięcie”, odniesienie do odsłonięcia, które ma miejsce na weselu. To znaczy, że ta tajemnicza księga nie zostanie w pełni odsłonięta aż do całkowitego odsłonięcia Oblubienicy. Próba rozwiązania tego wszystkiego jest zadaniem prawie niemożliwym. Bóg nam to odsłoni, jeśli potrzebujemy wiedzy, dlatego nadal będziemy czuwać i modlić się.

Pan Conte napisał: „Jego własne myślenie na temat eschatologii jest pełne ignorancji i błędów. Jego rzekome „mocne prorocze słowa” nie są wiarygodnym źródłem informacji o przyszłości ”. Tak, pan Conte ma absolutną rację w tej kwestii. Moje własne myślenie is pełen ignorancji; moje „mocne prorocze słowa” to nie wiarygodne źródło informacji o przyszłości.

Dlatego będę nadal cytował Ojców Pierwszego Kościoła, papieży, Katechizm, Pismo Święte i zatwierdzone prywatne objawienie, zanim odważę się wyciągnąć jakiekolwiek wnioski dotyczące jutra. [Od czasu napisania tego artykułu podsumowałem wspomniane wyżej autorytatywne głosy na temat „czasów ostatecznych”, które rzeczywiście stanowią wyzwanie dla zubożałej eschatologii innych głośnych głosów, które zaniedbują całość Tradycji i zatwierdzają objawienia. Widzieć Przemyślenie czasów ostatecznych.]