Kobieta i smok

IT jest jednym z najbardziej niezwykłych cudów w czasach nowożytnych, a większość katolików prawdopodobnie nie zdaje sobie z tego sprawy. Rozdział szósty w mojej książce, Ostateczna konfrontacjadotyczy niesamowitego cudu obrazu Matki Bożej z Guadalupe i jego związku z 12 rozdziałem Apokalipsy. Jednak ze względu na rozpowszechnione mity, które zostały zaakceptowane jako fakty, moja oryginalna wersja została poprawiona, aby odzwierciedlić zweryfikowana realia naukowe otaczające tilmę, na której obraz pozostaje, jak w niewytłumaczalnym zjawisku. Cud tilmy nie wymaga ozdób; sam w sobie jest wielkim „znakiem czasu”.

Opublikowałem poniżej rozdział szósty dla tych, którzy już mają moją książkę. Trzeci druk jest teraz dostępny dla tych, którzy chcieliby zamówić dodatkowe egzemplarze, które zawierają poniższe informacje i wszelkie znalezione poprawki typograficzne.

Uwaga: poniższe przypisy są numerowane inaczej niż wydrukowana kopia.

 

 

ROZDZIAŁ SZÓSTY: KOBIETA I SMOK

Na niebie ukazał się wielki znak, kobieta obleczona w słońce, z księżycem pod stopami, a na głowie korona z dwunastu gwiazd. Była brzemienna i płakała głośno z bólu, pracując nad porodem. Potem na niebie pojawił się kolejny znak; był to ogromny czerwony smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach było siedem diademów. Jego ogon zmiótł trzecią część gwiazd na niebie i zrzucił je na ziemię. (Ap 12: 1-4)

 

ZACZYNA

Byli jedną z najkrwawszych kultur na ziemi. Szacuje się, że Indianie Azteków w dzisiejszym Meksyku, wraz z resztą Mezzameryki, poświęcali około 250,000 XNUMX istnień ludzkich każdego roku. ^[1]Woodrow Borah, prawdopodobnie wiodący autorytet w dziedzinie demografii Meksyku w czasie podboju, zrewidował szacunkową liczbę ofiar w środkowym Meksyku w XV wieku do 250,000 XNUMX rocznie. -http://www.sancta.org/patr-unb.html Krwawe rytuały czasami obejmowały usunięcie serca ofiary, gdy jeszcze żyła. Czcili Węża-boga Quetzalcoatla, którego wierzyli, że ostatecznie uczyni wszystkich innych bogów bezużytecznymi. Jak zobaczysz, ta wiara odegrała kluczową rolę w ostatecznym nawróceniu się tych ludów.

To było w środku tego przesiąkniętego krwią kultura śmierciw 1531 r. że „Kobieta” pojawiła się tam zwykłemu ludowi, co oznacza początek wielka konfrontacja z wężem. To, jak i kiedy się pojawiła, sprawia, że ​​jej zjawa jest najbardziej znacząca…

Było to o świcie, kiedy Matka Boża po raz pierwszy przybyła do St. Juan Diego, gdy szedł po okolicy. Poprosiła o zbudowanie kościoła na wzgórzu, na którym miały miejsce objawienia. Św. Juan zwrócił się do biskupa z jej prośbą, ale został poproszony o powrót do Dziewicy i zaapelowanie o cudowny znak jako dowód jej pojawienia się. Więc ona polecił św. Juanowi zebrać kwiaty ze wzgórza Tepeyac i zanieść je biskupowi. Chociaż była zima, a ziemia była nierównym terenem, znalazł tam kwitnące wszelkiego rodzaju kwiaty, w tym róże kastylijskie, które pochodziły z ojczyzny biskupa w Hiszpanii - ale nie Tepeyac. Święty Juan zebrał kwiaty do swojej tilmy. ^[2]tilma lub „płaszcz” Najświętsza Maryja Panna ułożyła je na nowo, a następnie wysłała go w drogę. Kiedy rozłożył tilmę przed biskupem, kwiaty spadły na ziemię i nagle na obrusie pojawił się cudowny obraz Matki Bożej.

 

NASZA DAMA Z GUADALUPE: ŻYWY OBRAZ

Rzeczywisty cud był tak przytłaczający, że biskup nigdy go nie kwestionował. Przez wieki pozostawał jedynym niekwestionowanym cudem Kościoła (choć w 1666 r. Śledztwo prowadzono przede wszystkim w celach informacyjnych). Warto zatrzymać się na chwilę, aby zastanowić się nad naturą tego cudownego wydarzenia, gdyż podkreśla jego wielkie znaczenie. tego objawienia.

Ta tkanina należy do najbardziej wyjątkowych trwający cuda w czasach współczesnych. To, co mam zamiar wyjaśnić poniżej, zostało potwierdzone naukowo i, co zdumiewające, jest znane stosunkowo niewielu w Kościele. Fakt, że technologia jest w stanie dopiero teraz, w naszych czasach, jest w stanie odkryć niektóre z cudownych elementów tilmy, jest również znaczący, jak wyjaśnię.

W sierpniu 1954 roku dr Rafael Torija Lavoignet odkryła, że ​​jej oczy ukazują prawo Purkinjego-Sansona. Oznacza to, że zawierały trzy lustrzane odbicia tego samego obrazu na wewnętrznej i zewnętrznej rogówce oraz zewnętrznej powierzchni soczewki - cechy należące do człowiek oko. Zostało to ponownie potwierdzone w latach 1974-75 przez dr Enrique Graue. W 1985 roku w górnych powiekach (które według niektórych plotek nie krążyły krwi) odkryto przypominające włosy obrazy naczyń krwionośnych.

Być może najbardziej niezwykłe było odkrycie za pomocą technologii cyfrowej postacie ludzkie w jej źrenicach, których żaden artysta nie mógłby namalować, szczególnie na tak szorstkich włóknach. W każdym oku odbija się ta sama scena, ukazując moment, w którym obraz pojawił się na tilmie.

Można dostrzec siedzącego Indianina, który patrzy w niebo; profil łysiejącego starszego mężczyzny z białą brodą, podobny do portretu biskupa Zumárragi namalowanego przez Miguela Cabrerę, przedstawiającego cud; i młodszego mężczyzny, najprawdopodobniej tłumacz Juana Gonzáleza. Obecny jest także Indianin, prawdopodobnie Juan Diego, o uderzających rysach, z brodą i wąsami, który rozkłada przed biskupem własną tilmę; kobieta o ciemnej karnacji, być może niewolnica murzyńska, która służyła biskupowi; i mężczyzna o hiszpańskich rysach twarzy, który patrzy w zamyśleniu, głaszcząc dłonią brodę. —Zenit.Org, 14 stycznia 2001 r

Postacie znajdują się dokładnie tam, gdzie mają być w obu oczach, a zniekształcenia na obrazach zgadzają się z krzywizną ludzkiej rogówki. To tak, jakby Matka Boża miała zrobione zdjęcie, na którym tilma pełniła rolę płyty fotograficznej, a jej oczy patrzyły na scenę co się wydarzyło w chwili, gdy obraz pojawił się przed biskupem.

Dalsze ulepszenia cyfrowe znalazły obraz, niezależny od drugiego, umieszczony w centrum jej oczu. To jest Indianin członków Twojej rodziny składa się z kobiety, mężczyzny i kilkorga dzieci. Później omówię znaczenie tego.

Tilma jest wykonana z Ayate, gruboziarnista tkanina utkana z dziewiczych włókien roślinnych. Ric Hard Kuhn, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, odkrył, że oryginalny obraz nie ma naturalnych, zwierzęcych ani mineralnych barwników. Biorąc pod uwagę, że w 1531 roku nie było syntetycznych barwników, źródło pigmentów jest niewytłumaczalne. Agencja prasowa Zenit donosi, że w 1979 roku Amerykanie Philip Callahan i Jody B.Smith przestudiowali obraz za pomocą promieni podczerwonych i również, ku swojemu zdziwieniu, odkryli, że nie było śladu po farbie ani pociągnięciach pędzla, a tkanina nie była poddawana obróbce. jakąkolwiek technikę. Nie ma grubości pigmentacji, więc nie ma zwykłego aspektu, do którego jesteśmy przyzwyczajeni, powiedzmy, na obrazie olejnym, w którym kolory „stapiają się” ze sobą. Włókna ixtle są również widoczne przez części obrazu; to znaczy, dziury w materiale są widoczne przez pigmentację, dając wrażenie, że obraz „unosi się”, chociaż rzeczywiście dotyka tkaniny.

Przedstawiając te fakty na papieskiej konferencji w Rzymie, peruwiański inżynier systemów środowiskowych zapytał:

[Jak] można wytłumaczyć ten obraz i jego spójność w czasie bez kolorów, na niepoddanej obróbce tkaninie? [Jak] to możliwe, że pomimo braku farby kolory zachowują swoją świetlistość i blask? —José Aste Tonsmann, Meksykańskie Centrum Studiów Guadalupan; Rzym, 14 stycznia 2001; Zenit.org

Co więcej, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że nie ma podkładu, klejonki ani lakieru, a splot tkaniny służy do nadania portretowi głębi, nie można wytłumaczyć portretu technikami podczerwieni. . Godne uwagi jest to, że w ciągu ponad czterech stuleci oryginalna figura nie wyblakła ani nie pękła na żadnej części tilmy ayate, która jako nieobrobiona powinna była ulec zniszczeniu wieki temu. -Dr. Philip C. Callahan, Maryja Ameryk, Christopher Rengers, OFM Cap., Nowy Jork, St. Pauls, Alba House, 1989, s. 92f.

Rzeczywiście, tilma wydaje się być nieco niezniszczalna. Tkanina Ayate ma normalną żywotność nie dłuższą niż 20-50 lat. W 1787 roku dr Jose Ignacio Bartolache wykonał dwie kopie obrazu, starając się jak najdokładniej odtworzyć oryginał. Umieścił dwie z tych kopii w Tepeyac; jeden w budynku zwanym El Pocito, a drugi w sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe. Żaden z nich nie trwał nawet dziesięć lat, co podkreśla zadziwiającą nieprzekupność oryginalnego obrazu: minęło już ponad 470 lat od ukazania się Matki Bożej na tilmie św. Juana. W 1795 roku na prawą górną stronę tilmy przypadkowo rozlano kwas azotowy, który powinien rozpuścić te włókna. Jednak na tkaninie pozostaje tylko brązowawa plama, która według niektórych z czasem rozjaśnia się (chociaż Kościół nie wysunął takiego twierdzenia). Pewnego niesławnego wydarzenia w 1921 roku pewien mężczyzna ukrył bombę o dużej mocy w kompozycji kwiatowej i umieścił to u stóp tilmy. Eksplozja zniszczyła części ołtarza głównego, ale tilma, która powinna zostać uszkodzona, pozostała całkowicie nienaruszona. ^[3]Zobacz www.truthsoftheimage.org, dokładną stronę internetową stworzoną przez Rycerzy Kolumba

Podczas gdy te odkrycia technologiczne przemawiają bardziej do współczesnego człowieka, model obrazowość na tilmie jest to, co przemówiło do ludów mezzamerykańskich.

Majowie wierzyli, że bogowie poświęcają się za ludzi, a zatem człowiek musi teraz składać krew w ofierze, aby utrzymać bogów przy życiu. Na tilmie Dziewica nosi zwyczajową indyjską opaskę wskazującą, że jest brzemienna. Czarny pasek to Ekskluzywny do Matki Bożej z Guadalupe, ponieważ czarny jest kolorem używanym do reprezentowania Quetzalcoatla, ich boga stworzenia. Czarna kokarda jest zawiązana w cztery pętle jak czteropłatkowy kwiat, który dla rdzennej ludności symbolizowałby miejsce zamieszkania Boga i genezę stworzenia. W ten sposób zrozumieliby, że ta Kobieta - w ciąży z „bogiem” - jest większa niż Quetzalcoatl. Jednak jej delikatnie pochylona głowa wskazywała, że ​​Ten, którego niosła, jest większy od niej. W ten sposób obraz „ewangelizował” ludy Indii, które zrozumiały, że Jezus - a nie Quetzalcoatl - był Bogiem, który czyni wszystkich innych bezużytecznymi. Św. Juan i hiszpańscy misjonarze mogliby wtedy wyjaśnić, że Jego krwawa ofiara była jedyną konieczną…

 

OBRAZY BIBLIJNE

Powróćmy ponownie do Objawienia 12:

Na niebie ukazał się wielki znak, kobieta obleczona w słońce, z księżycem pod stopami, a na głowie korona z dwunastu gwiazd.

Kiedy św. Juan po raz pierwszy ujrzał Matkę Boską na Tepeyac, podał następujący opis:

… Jej ubranie lśniło jak słońce, jakby wysyłało fale światła, a kamień, urwisko, na którym stała, wydawało się promieniować. —Nican Mopohua, Don Antonio Valeriano (ok. 1520-1605 po Chr.), N. 17-18

Obraz wydaje się przedstawiać tę scenę, gdy promienie światła rozciągają się wokół tilmy.

Promieniowała doskonałością swojego piękna, a jej twarz była równie radosna, jak piękna… (Esther D: 5)

Odkryto, że gwiazdy na płaszczu Matki Bożej są rozmieszczone tak, jak by się pojawiły na niebie w Meksyku 12 grudnia 1531 o godzinie 10:40, ze wschodnim niebem nad jej głową i północnym niebem po jej prawej stronie (jakby stała na równiku). Konstelacja Lwa (łac. Lwa) byłaby w najwyższym punkcie swojego zenitu, co oznacza, że ​​łono i kwiat z czterema płatkami - centrum stworzenia, miejsce zamieszkania Boga - znajdują się bezpośrednio nad miejscem objawienia, że jest dzisiaj Katedra w Mexico City, w której wisi tilma. Nieprzypadkowo tego samego dnia mapy gwiazd pokazują, że tego wieczoru na niebie znajdował się sierp księżyca. Dr Robert Sungenis, który badał stosunek tilmy do ówczesnych konstelacji, stwierdził:

Ponieważ liczba i rozmieszczenie gwiazd na tilmie może być wytworem nic innego jak tylko boska ręka, materiały użyte do wykonania obrazu są dosłownie nie z tego świata.  -Nowe odkrycia konstelacji na Tilmie Matki Bożej z Guadalupe, Catholic Apologetics International, 26 lipca 2006

Co niezwykłe, interpolując z „mapy” gwiazd na jej płaszczu Corona Borealis Zostaje zlokalizowana konstelacja (Boreal Crown) dokładnie nad głową Dziewicy. Matka Boża jest dosłownie ukoronowana gwiazdami według wzoru na tilmie.

Potem na niebie pojawił się kolejny znak; był to ogromny czerwony smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach było siedem diademów. Jego ogon zmiótł trzecią część gwiazd na niebie i zrzucił je na ziemię. Wtedy smok stanął przed kobietą, która miała rodzić, aby pożreć jej dziecko, gdy porodzi. (Ap 12: 3-4)

Konstelacje bardziej szczegółowo ujawniają obecność konfrontacji ze złem:

Draco, smok, Scorpios, żądlący skorpion i wąż Hydra, są na północy, południu i zachodzie, tworząc trójkąt, a może pozorowaną trójcę, otaczając kobietę ze wszystkich stron, z wyjątkiem nieba. To przedstawia Matkę Bożą będącą w ciągłej walce z Szatanem, jak opisano w Ap 12: 1-14, i być może zbiegającą się ze smokiem, bestią i fałszywym prorokiem (por. Ap 13: 1-18). W rzeczywistości ogon Hydry, który na obrazie wygląda jak widelec, znajduje się tuż pod Panną, jakby czekał na pożarcie Dziecka, które urodzi… -Dr. Robert Sungenis, -Nowe odkrycia konstelacji na Tilmie Matki Bożej z Guadalupe, Catholic Apologetics International, 26 lipca 2006

 

IMIĘ

Matka Boża objawiła się również choremu wujowi św. Juana, natychmiast go uzdrawiając. Nazywała się „Santa Maria Tecoatlaxopeuh”: Dziewica Doskonała, Najświętsza Maryja Panna z Guadalupe. Jednak „Guadalupe” to hiszpański / arabski. Azteckie słowo nahuatl „płaszcz, ”Które wymawia się jako quatlasupe, brzmi niezwykle podobnie do hiszpańskiego słowa„Guadalupe. ” Biskup, który nie znał języka nahuatl, założył, że wujek miał na myśli „Guadalupe”, a imię „utknęło”.
Słowo z oznacza węża; tlajako końcówka rzeczownika może być interpretowane jako „the”; podczas xopeuh oznacza zmiażdżenie lub zdławienie. Niektórzy sugerują więc, że Matka Boża mogła nazywać siebie „tą, która miażdży węża”, ^[4]http://www.sancta.org/nameguad.html; por. Rdz 3:15 chociaż jest to późniejsza zachodnia interpretacja. Alternatywnie, słowo Guadalupe, zapożyczone od Arabów, oznacza Wadi al Lublub kanał rzeczny - ”to, co prowadzi wodę. ” W ten sposób Matka Boża jest również postrzegana jako ta, która prowadzi do wody… „żywych wód” Chrystusa (J 7). Stojąc na półksiężycu, który jest symbolem Majów „boga nocy”, Najświętszej Matki, a tym samym Boga, którego nosi, okazuje się być potężniejszym niż bóg ciemności. ^[5]Symbolika obrazu, 1999 Biuro Szacunku dla Życia, diecezja Austin

Dzięki całej tej bogatej symbolice objawienia i tilma pomogły w ciągu dekady nawrócić około 7-9 milionów rdzennych mieszkańców, kładąc kres składaniu tam ofiar z ludzi. ^[6]Niestety, w czasie tej publikacji miasto Meksyk zdecydowało się przywrócić składanie ofiar z ludzi, wprowadzając legalną aborcję w 2008 roku. Chociaż wielu komentatorów postrzega wydarzenia i kulturę śmierci, które panowały w czasie tego objawienia, jako przyczynę pojawienia się tam naszej Matki, uważam, że istnieje znacznie większa i większa eschatologiczny znaczenie wykraczające poza kulturę Azteków. Ma to związek z wężem, który zaczyna pełzać w wysokich, kulturowych trawach zachodniego świata…

 

POJAWIA SIĘ SMOK: SOPHISTRY

Szatan rzadko się objawia. Zamiast tego, podobnie jak indonezyjski smok z Komodo, ukrywa się, czekając, aż jego ofiara minie, a następnie uderza ją swoim śmiercionośnym jadem. Kiedy ofiara została pokonana przez jego truciznę, Komodo wraca, aby ją wykończyć. Podobnie tylko wtedy, gdy społeczeństwa całkowicie ulegną trującym kłamstwom i oszustwom Szatana, w końcu podnosi głowę, co jest śmierć. Wtedy wiemy, że wąż objawił się, aby „wykończyć” swoją zdobycz:

Od początku był mordercą… jest kłamcą i ojcem kłamstwa. (Ewangelia Jana 8:44)

Szatan zasadza swoje kłamstwo, a jego owocem jest śmierć. Na poziomie społecznym staje się kulturą toczącą wojnę z sobą i innymi.

Z zazdrości diabła śmierć przyszła na świat, a oni idą za tym, który jest po jego stronie. (Mdr 2: 24-25; Douay-Rheims)

W XVI-wiecznej Europie, wkrótce po ukazaniu się Matki Bożej z Guadalupe, czerwony smok zaczął ponownie wprowadzać w ludzki umysł swoje ostateczne kłamstwo: że my także możemy „być jak bogowie” (Rdz 16: 3-4).

Potem na niebie pojawił się kolejny znak; to był ogromny czerwony smok…

Poprzednie stulecia przygotowały grunt pod to kłamstwo, ponieważ schizma w Kościele podkopała jego autorytet, a nadużycie władzy nadszarpnęło jego wiarygodność. Cel szatana - stać się obiektem kultu w miejsce Boga ^[7]Objawienie 13: 15—Zaczyna się subtelnie, ponieważ w tamtym czasie byłoby dziwne, gdybyś nie wierzył w Boga.

Filozofia deizm został wprowadzony przez angielskiego myśliciela Edwarda Herberta (1582-1648), w którym wiara w Najwyższą Istotę została zachowana nienaruszona, ale bez doktryn, bez kościołów i bez publicznego objawienia:

Bóg był Istotą Najwyższą, która zaprojektowała wszechświat, a następnie pozostawił go własnym prawom. —Fr. Frank Chacon i Jim Burnham, Beginning Apologetics 4, str. 12

Owoc tego myślenia jest od razu oczywisty: postęp staje się nową formą ludzkiej nadziei, której gwiazdami przewodnimi są „rozum” i „wolność”, a podstawą jest obserwacja naukowa. ^[8]Papież Benedykt XVI, Spe Salvi, rz. 17, 20 Papież Benedykt XVI zwraca uwagę na oszustwo od samego początku.

Ta programowa wizja wyznaczyła trajektorię współczesności… Francis Bacon (1561–1626) i ci, którzy podążali za intelektualnym nurtem nowoczesności, który zainspirował, błędnie wierzyli, że człowiek zostanie odkupiony przez naukę. Takie oczekiwanie wymaga zbyt wiele nauki; ten rodzaj nadziei jest zwodniczy. Nauka może w znacznym stopniu przyczynić się do uczynienia świata i ludzkości bardziej ludzkimi. Jednak może również zniszczyć ludzkość i świat, jeśli nie będzie kierowany przez siły, które leżą na zewnątrz. —Pismo ekologiczne, Spe Salvi, rz. 25

I tak ten nowy światopogląd wyewoluował i zmutował, sięgając coraz dalej w działalność człowieka. Podczas gdy trwała szlachetna pogoń za prawdą, filozofowie zaczęli odrzucać teologię jako przesądny mit. Czołowi myśliciele zaczęli oceniać otaczający ich świat wyłącznie za pomocą tego, co mogli zmierzyć i potwierdzić empirycznie (empiryzm). Boga i wiary nie da się zmierzyć i dlatego zostały zignorowane. Jednocześnie jednak, pragnąc zachować przynajmniej niektóre wątki związane z ideą boskości, Ojciec Kłamstw ponownie wprowadził starożytną ideę panteizm: wiara, że ​​Bóg i stworzenie są jednym. Koncepcja ta wywodzi się z hinduizmu (co ciekawe, jednym z głównych bogów hinduskich jest Shiva, który pojawia się z półksiężyc na jego głowie. Jego imię oznacza „niszczyciel lub transformator”).

Pewnego dnia niespodziewanie w mojej głowie pojawiło się słowo „sofistyka”. Poszukałem tego w słowniku i odkryłem, że wszystkie powyższe filozofie, a także inne, które zostały wprowadzone w tym okresie historii, mieszczą się właśnie pod tym tytułem:

sofistyka: celowo nieważny argument, wykazujący pomysłowość w rozumowaniu w nadziei oszukania kogoś.

Rozumiem przez to, że dobrej filozofii wstrzyknięto sofistykę - ludzką „mądrość”, która prowadzi raczej od Boga niż do Niego. Ta satanistyczna sofistyka w końcu osiągnęła masę krytyczną w tak zwanym „Oświeceniu”. Był to ruch intelektualny, który rozpoczął się we Francji i ogarnął całą Europę w XVIII wieku, radykalnie zmieniając społeczeństwo, a ostatecznie współczesny świat.

Oświecenie było wszechstronnym, dobrze zorganizowanym i znakomicie prowadzonym ruchem mającym na celu wyeliminowanie chrześcijaństwa ze współczesnego społeczeństwa. Zaczęło się od deizmu jako wiary religijnej, ale ostatecznie odrzuciło wszelkie transcendentne wyobrażenia o Bogu. W końcu stała się religią „ludzkiego postępu” i „Boginią Rozumu”. -Ks. Frank Chacon i Jim Burnham, Początek apologetyki Tom 4: Jak odpowiedzieć ateistom i nowicjuszom, s.16

To oddzielenie wiary i rozumu zrodziło nowe „izmy”. Nutowy:

Scjentyzm: zwolennicy nie akceptują niczego, czego nie można zaobserwować, zmierzyć lub na czym można eksperymentować.
Racjonalizm: przekonanie, że jedyne prawdy, które możemy poznać z całą pewnością, są zdobyte wyłącznie dzięki rozumowi.
Materializm: przekonanie, że jedyną rzeczywistością jest wszechświat materialny.
Ewolucjonizm: przekonanie, że łańcuch ewolucyjny można całkowicie wyjaśnić za pomocą przypadkowych procesów biologicznych, wyłączając potrzebę Boga lub Boga jako jego przyczyny.
Utylitaryzm: ideologia, że ​​działania są uzasadnione, jeśli są pożyteczne lub korzystne dla większości.
Psychologizm: tendencja do interpretowania wydarzeń w kategoriach subiektywnych lub wyolbrzymiania znaczenia czynników psychologicznych. ^[9]Zygmunt Freud był ojcem tej intelektualnej / psychologicznej rewolucji, którą można również nazwać freudyzmem. Wiadomo było, że powiedział: „Religia to nic innego jak nerwica obsesyjno-kompulsywna”. (Karl Stern, Trzecia rewolucja, s.119)
Ateizm: teoria lub przekonanie, że Bóg nie istnieje.

Kulminacją tych przekonań była rewolucja francuska (1789-1799). Rozwód między wiarą a rozumem przekształcił się w rozwód między kościół i Stan. „Deklaracja praw człowieka” została sporządzona jako preambuła do konstytucji Francji. Katolicyzm przestał być religią państwa; ^[10]Deklaracja Praw wspomina w preambule, że została sporządzona w obecności i pod auspicjami Istoty Najwyższej, ale z trzech artykułów zaproponowanych przez duchowieństwo, gwarantujących szacunek należny religii i kultowi publicznemu, dwa zostały odrzucone po przemówienia protestanta, Rabauta Saint-Etienne'a i Mirabeau, a jedyny artykuł dotyczący religii brzmiał następująco: „Nikomu nie wolno przeszkadzać z powodu jego opinii, nawet religijnych, pod warunkiem, że ich manifestacja nie narusza porządku publicznego ustanowionego przez prawo . ” —Catholic Online, Encyklopedia Katolicka, http://www.catholic.org/encyclopedia/view.php?id=4874 prawa człowieka stało się nowym credo, przygotowującym grunt pod uprawnienia, które mają być - a nie naturalne i moralne prawo Boga oraz nieodłączne niezbywalne prawa z niego wynikające - w celu określenia sprawiedliwego którzy testują i oceniają narzędzia, przedstawiając swoje potrzeby i wyzwania w kontekście stosowanych narzędzi otrzymuje te prawa, lub kto nie. Wstrząsy poprzednich dwóch stuleci ustąpiły miejsca temu duchowemu trzęsieniu ziemi, wywołując tsunami zmian moralnych, ponieważ teraz to państwo, a nie Kościół, kierowałoby przyszłością ludzkości - lub rozbije ją ...

 

Rozdział siódmy kontynuuje wyjaśnianie, w jaki sposób Matka Boża nadal pojawiała się tak jak smok mniej więcej w tym samym czasie przez następne cztery stulecia, tworząc „największą historyczną konfrontację”, przez którą przeszedł człowiek. Następnie kolejne rozdziały szczegółowo opisują, jak jesteśmy teraz, zgodnie ze słowami błogosławionego Jana Pawła II, „w obliczu ostatecznej konfrontacji między Kościołem a anty-Kościołem, Ewangelią i anty-ewangelią”. Jeśli chcesz zamówić książkę, jest ona dostępna pod adresem :

www.thefinalconfrontation.com

 

Kliknij poniżej, aby przetłumaczyć tę stronę na inny język: