Autentyczna świętość

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na 10 marca 2014 r
Poniedziałek I Tygodnia Wielkiego Postu

I CZĘSTO usłyszeć, jak ludzie mówią: „Och, on jest taki święty” lub „Ona jest taką świętą osobą”. Ale o co nam chodzi? Ich życzliwość? Cecha łagodności, pokory, milczenia? Poczucie obecności Boga? Co to jest świętość?

Dzisiejsze pierwsze czytanie jest jasne, co Bóg uważa za świętość:

Bądźcie święci, bo Ja, Pan, wasz Bóg, jestem święty. „Nie kradnij. Nie będziecie kłamać ani mówić do siebie fałszywie. Nie będziesz fałszywie przysięgał na moje imię… ”[itd.]

Bo jeśli Bóg jest miłością i mówi: „Jestem święty”, to być tym, który kocha, oznacza być świętym.

Św. Paweł nazywa małżeńskie zjednoczenie Chrystusa i Kościoła „wielką tajemnicą”… świętość mierzy się według „wielkiej tajemnicy”, w której Oblubienica odpowiada darem miłości na dar Oblubieńca, -Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 773

Tak więc świętość jest miarą, za pomocą której kochamy Chrystusa, który daje nam dar swojej miłości. I tak mamy Go kochać:

Jeśli mnie kochasz, będziesz przestrzegać moich przykazań. (Ewangelia Jana 14:15)

Świętość to przestrzeganie przykazań Chrystusa. Dzisiejsza Ewangelia daje nam dokładny obraz tego, czym są te przykazania:

Zaprawdę, powiadam wam, cokolwiek zrobiliście dla jednego z tych moich najmniejszych braci, zrobiliście dla mnie.

„Najmniejszy brat” to z pewnością żebrak na ulicy. Ale nie jest tym, który głoduje i pragnie Prawda także najmniejszy brat? A co z tymi, którzy zostali pozbawieni godności? A ci, którzy są uwięzieni w samotności lub zniesmaczeni grzechem? Tak, oni również czekają na świętych, aby przyszli i wyzwolili ich.

Byłoby jednak błędem redukowanie świętości do zwykłych czynów, mimo że są one kluczowe. Autentyczna świętość niesie również ukrytego charakter, ukryta esencja, a tą esencją jest Bóg. Jest to kluczowy składnik, który przekształca nasze uczynki w „sakramenty”, dobre uczynki w łaskę. Ta ukryta Esencja jest obecna w takim stopniu, w jakim Go kocha się. Rzeczywiście, Jezus nie tylko powiedział, żeby „kochać bliźniego”, ale przede wszystkim „kochać Pana, Boga swego, całym sercem…”. ^[1]por. Mk 12, 30-31 To właśnie oddziela pracownika socjalnego od chrześcijanina, zajęte ciała od świętych. Oto, co św.Paweł nazywa „wielką tajemnicą”:

… Dwoje stanie się jednym ciałem. To wielka tajemnica, ale mówię w odniesieniu do Chrystusa i Kościoła. (Efezjan 5: 31-32)

Dlatego przestrzegam przykazań Chrystusa, ponieważ chcę Go kochać. Kocham Go w najmniejszym stopniu, ponieważ tam Go znajduję. I w zamian kocha mnie, prowadząc mnie ścieżką swojej woli. To właśnie ma na myśli Psalm, gdy mówi:

Prawo Pana jest doskonałe i orzeźwia duszę. Rozkaz Pana jest godny zaufania, dający mądrość prostaczkom. Przykazania Pańskie są słuszne i radują serce. Rozkaz Pana jest jasny, oświecający oko.

Tak więc życie i trwanie w Słowie Bożym (którym jest Chrystus) czyni mnie święty. I tej świętości, drodzy przyjaciele, świat tak bardzo potrzebuje.

„Święci zawsze byli źródłem i początkiem odnowy w najtrudniejszych momentach w historii Kościoła”. W istocie „świętość jest ukrytym źródłem i nieomylną miarą jej apostolskiej działalności i misyjnego zapału”. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 828

Słuchanie Chrystusa i oddawanie Mu czci prowadzi nas do odważnych wyborów, do podejmowania niekiedy heroicznych decyzji. Jezus jest wymagający, ponieważ pragnie naszego prawdziwego szczęścia. Kościół potrzebuje świętych. Wszyscy są powołani do świętości i tylko święci ludzie mogą odnowić ludzkość. —BŁOGOSŁAWIONY JAN PAWEŁ II, Orędzie na Światowe Dni Młodzieży 2005, Watykan, 27 sierpnia 2004, Zenit.org

POWIĄZANE CZYTANIE

• O stawaniu się świętym