Społeczność… Spotkanie z Jezusem

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na 30 kwietnia 2014 r
Środa drugiego tygodnia Wielkanocy

THE ci sami Apostołowie, którzy teraz uciekli z Getsemani przy pierwszym brzęku łańcuchów, nie tylko przeciwstawiają się władzom religijnym, ale wracają prosto na wrogie terytorium, aby świadczyć o zmartwychwstaniu Jezusa.

Mężczyźni, których wtrącasz do więzienia, przebywają na terenie świątyni i nauczają lud. (Pierwsze czytanie)

Łańcuchy, które kiedyś były ich wstydem, teraz zaczynają tkać wspaniałą koronę. Skąd ta odwaga nagle się wzięła?

Oczywiście wiemy, że Dzień różnicy była Pięćdziesiątnica. Ale tym, co ściągało Ducha Świętego, było kiedy ciało zebrało się w jednozjednoczeni z Maryją, matką Jezusa.

Bo gdzie dwóch lub trzech zbiera się w moim imieniu, ja jestem pośród nich. (Mt 18:20)

Doświadczyłem tego niezliczoną ilość razy sakramentalny charakter wspólnoty chrześcijańskiej, która powstała rok temu wraz z kilkoma innymi śpiewakami i muzykami. Naszą posługą było doprowadzenie ludzi do spotkania z Jezusem poprzez muzykę i głoszenie słowa Bożego, nierozcieńczonej Ewangelii:

Bóg tak umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. (Dzisiejsza Ewangelia)

Dzięki łasce Bożej Pan pokazał nam, że to, co najważniejsze, nie było tym, co my zrobił tak dużo, ale kto my jest w Chrystusie; że są tacy, którzy śpiewają, a potem tacy, którzy stać się samą Pieśnią. To, co znaleźliśmy we wspólnocie, poprzez wymianę modlitw, zachęt, wspólnoty, rozważania Słowa Bożego i uczestnictwa w Eucharystii było power i dzięki płynie wśród nas. To, co napotkaliśmy, to Jezus w drugim.

Wiara chrześcijańska… nie jest ideologią, ale osobistym spotkaniem z Chrystusem Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym. Z tego doświadczenia, zarówno indywidualnego, jak i wspólnotowego, wypływa nowy sposób myślenia i działania: rodzi się życie naznaczone miłością. —BENEDYKT XVI, Homilia w Dio Padre Misericordioso, 26 marca 2006

To spotkanie miłości doprowadziło z kolei do nowych darów, nowych horyzontów i narodzin nowych posług, które istnieją do dziś.

… Indywidualny chrześcijanin przeżywa wspólnotę i dlatego czuje, że odgrywa aktywną rolę i jest zachęcany do udziału we wspólnym zadaniu. W ten sposób wspólnoty te stają się środkiem ewangelizacji i początkowego głoszenia Ewangelii oraz źródłem nowych posług. —ST. JANA PAWŁA II, Redemptoris missio, rzeczownik 51; watykan.va

Odwaga stawienia czoła prześladowaniom rodzi się także we wspólnocie, gdyż Apostołowie wiedzieli, że nie tylko Duch był z nimi, ale byli ze sobą, a zatem Jezus był także pośród nich. Społeczność doprowadziła ich do rozpoczęcia życia jedną nogą w następnym świecie, ponieważ autentyczna wspólnota chrześcijańska już istnieje smak niebiańskiej społeczności..

Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan; błogosławił męża, który się w nim ucieka. (Dzisiejszy Psalm)

I znajdziemy prawdziwe schronienie w autentycznej wspólnocie, ponieważ tam jest Chrystus, gdziekolwiek dwóch lub trzech jest zebranych w Jego imieniu.

To jest dzieło Ducha. Kościół jest budowany przez Ducha. Duch stwarza jedność. Duch prowadzi nas do dawania świadectwa. —POPEŁ FRANCISZKI, Homilia podczas Mszy św. W Casa Santa Marta, 29 kwietnia 2014; Zenit