Zbliżanie się do Jezusa

Pragnę serdecznie podziękować wszystkim moim czytelnikom i widzom za cierpliwość (jak zawsze) o tej porze roku, kiedy farma jest zajęta, a także próbuję przemycić trochę odpoczynku i wakacji z rodziną. Dziękuję również tym, którzy ofiarowali wasze modlitwy i darowizny dla tej posługi. Nigdy nie będę miał czasu, by osobiście wszystkim podziękować, ale wiedz, że modlę się za was wszystkich.

CO jest celem wszystkich moich pism, webcastów, podcastów, książek, albumów itp.? Jaki jest mój cel, pisząc o „znakach czasu” i „czasach ostatecznych”? Z pewnością miało to na celu przygotowanie czytelników na nadchodzące dni. Ale w samym sercu tego wszystkiego celem jest ostateczne przybliżenie cię do Jezusa.

PRZEBUDZONY

Otóż, to prawda, że są tysiące ludzi, którzy zostali obudzeni przez ten apostolat. Żyjesz teraz do czasów, w których się znajdujemy i czujesz, jak ważne jest uporządkowanie swojego życia duchowego. To jest dar, wielki dar od Boga. To znak Jego miłości do ciebie… ale nawet więcej. Jest to sygnał, że Pan pragnie być w całkowitej jedności z wami - tak jak Oblubieniec oczekuje zjednoczenia ze swoją Oblubienicą. W końcu Księga Apokalipsy mówi właśnie o uciskach, które prowadzą do „Uczta weselna Baranka”. ^[1]Rev 19: 9

Ale to „wesele” może rozpocząć się teraz w twojej duszy, prawdziwie zjednoczenie z Panem robi Zmień wszystko." Plik moc Jezusa może nas przemienić, owszem, ale tylko na tyle, na ile Mu na to pozwolimy. Wiedza sięga tylko tak daleko. Jak często mawiał jeden z przyjaciół, nauka techniki pływania to jedno; to inna sprawa, żeby się w to zanurzyć i zacząć to robić. Tak też jest z naszym Panem. Możemy poznać fakty dotyczące Jego życia, umiemy recytować Dziesięć Przykazań lub wymienić siedem Sakramentów itd. Ale czy znamy Jezusa… czy po prostu wiemy O Varso Invest Mu?

Piszę szczególnie do tych z Was, którzy uważają, że ta wiadomość nie mogłaby być dla Was. Że za dużo zgrzeszyłeś w swoim życiu; że Bóg nie mógł się tobą przejmować; że nie należysz do „wyjątkowych” i nigdy nie mógłbyś nim być. Mogę ci coś powiedzieć? To kompletna bzdura. Ale nie wierz mi na słowo.

Niech najwięksi grzesznicy zaufają Mojemu miłosierdziu. Mają przed innymi prawo pokładać ufność w przepaści miłosierdzia Mojego. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1146

Nie, Jezus zawsze zbliża się do Zacheuszy, Magdaleny i Piotra; Zawsze szuka zranionych i zgubionych, słabych i niewystarczających. Zignoruj więc ten cichy głos, który mówi: „Nie jesteś godzien Jego miłości ”. To potężne kłamstwo, które zostało stworzone właśnie po to, by trzymać cię na obrzeżach Serca Chrystusa… wystarczająco daleko, by nadal poczuć Jego ciepło, jasne… ale zbyt daleko, by zostać dotkniętym Jego płomieniami, a tym samym napotkać prawdziwą przemieniającą moc Jego miłości.

Palą Mnie płomienie miłosierdzia - domagając się wyczerpania; Chcę nadal wylewać je na dusze; dusze po prostu nie chcą wierzyć w moją dobroć. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 177

Nie bądź jedną z tych dusz. Nie musi tak być. Dzisiaj Jezus wzywa cię, abyś się do Niego zbliżył. To prawdziwy dżentelmen, który szanuje twoją wolną wolę; tak więc Bóg czeka na twoje „tak”, ponieważ ty już mam Jego.

Zbliżcie się do Boga, a on zbliży się do was. (Jakuba 4: 8)

JAK PODEJŚĆ SIĘ DO BOGA

Jak zbliżamy się do Boga i co to właściwie oznacza?

Pierwszą rzeczą jest zrozumienie, jakiego rodzaju relacji Jezus pragnie z tobą. Jest ujęty w tych słowach:

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan; ale nazwałem was przyjaciółmi… (Jana 15:15)

Powiedz mi, pośród religii świata, co Bóg powiedział to swoim stworzeniom? Jaki Bóg posunął się tak daleko, że stał się jednym z nas, a nawet przelał Swoją Krew z miłości do nas? Więc tak, Bóg chce być twoim przyjacielem Najlepiej przyjaciół. Jeśli tęsknisz za przyjaźnią, za kimś lojalnym i wiernym, nie szukaj dalej, tylko ze swoim Stwórcą.

Innymi słowy, Jezus pragnie relacja osobista z tobą - nie tylko wizyta w każdą niedzielę na godzinę. W rzeczywistości to EHJezuslrg jest Kościół katolicki w swoich świętych, który pokazał nam wieki temu (na długo przed Billy Grahamem), że osobista relacja z Bogiem jest istota katolicyzmu. Oto jest, dokładnie w Katechizmie:

„Wielka jest tajemnica wiary!” Kościół wyznaje tę tajemnicę w Credo Apostolskim i celebruje ją w liturgii sakramentalnej, aby życie wiernych zostało upodobnione do Chrystusa w Duchu Świętym na chwałę Boga Ojca. Tajemnica ta wymaga więc, aby wierni w nią wierzyli, aby ją obchodzili i żyli z niej w żywej i osobistej relacji z żywym i prawdziwym Bogiem. –Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK), 2558

Ale wiesz, jak to jest w większości naszych kościołów katolickich: ludzie nie chcą się wyróżniać, nie chcą być postrzegani jako „fanatyk”. I tak gorliwość i zapał są faktycznie odradzane, a nawet wyśmiewane, choćby na poziomie podświadomości. Plik status quo jest rygorystycznie przestrzegana, a wyzwanie, aby stać się prawdziwymi świętymi, pozostaje ukryte za zakurzonymi posągami, wizjami tego, czym nigdy nie moglibyśmy być. Tak powiedział Papież Jan Paweł II:

Czasami nawet katolicy stracili lub nigdy nie mieli okazji doświadczyć Chrystusa osobiście: nie Chrystusa jako zwykłego „paradygmatu” czy „wartości”, ale jako żywego Pana, „drogi, prawdy i życia”. —POPE ST. JANA PAWŁA II, L'Osservatore Romano (Angielskie wydanie gazety watykańskiej), 24 marca 1993, s. 3

Powiedział, że ten związek zaczyna się od a wybór:

Nawrócenie oznacza przyjęcie, osobistą decyzją, zbawczej suwerenności Chrystusa i zostanie Jego uczniem. -Encyklika: Misja Odkupiciela (1990) 46

Może twoja wiara katolicka była decyzją twoich rodziców. A może to decyzja twojej żony, że idziesz na mszę. A może idziesz do kościoła ze zwykłego przyzwyczajenia, wygody lub poczucia obowiązku (winy). Ale to nie jest związek; w najlepszym razie to nostalgia.

Bycie chrześcijaninem nie jest wynikiem etycznego wyboru czy wzniosłej idei, ale spotkania z wydarzeniem, osobą, która nadaje życiu nowy horyzont i decydujący kierunek. —POPIE BENEDYKTA XVI; Encyklika: Deus Caritas Est, "Bóg jest miłością"; 1

PRAKTYCZNIE MÓWI

Jak więc wygląda to spotkanie? Zaczyna się od zaproszenia, takiego jak to, które teraz kieruję do ciebie. Zaczyna się od tego, że wiesz, że Jezus czeka, aż się zbliżysz. Nawet teraz, w ciszy twojego pokoju, w samotności szlaku, w blasku zachodzącego słońca, Bóg pragnie cię spotkać.

Modlitwa jest spotkaniem pragnienia Boga z naszym. Bóg pragnie, abyśmy Go pragnęli. –Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 2560

Można też zacząć od pójścia na Mszę św precyzyjnie spotkać Jezusa. Już nie bezmyślnie spędza godzinę, ale teraz słucha Jego głosu podczas czytań mszalnych; słuchając Jego pouczenia w homilii; kochać Go poprzez modlitwy i śpiew (tak, właściwie śpiew); i wreszcie, szukając Go w Eucharystii, jakby to była najważniejsza część twojego tygodnia. I tak jest, ponieważ Eucharystia jest naprawdę Nim.

W tym momencie musisz zacząć zapominać, jak to wygląda inni. Najszybszy sposób na lodowanie twojego związku z Jezusem to bardziej martwić się o to, co myślą inni, niż o to, co On robi. Kiedy zamykasz oczy, klękasz i naprawdę zaczynasz się modlić z głębi serca, zadaj sobie to pytanie: czy martwisz się w tej chwili o tym, co myślą Twoi koledzy z parafii, czy po prostu o kochaniu Jezusa?

Czy teraz szukam przychylności ludzi czy Boga? A może staram się zadowolić mężczyzn? Gdybym nadal zadowalał ludzi, nie byłbym sługą Chrystusa. (Galacjan 1:10)

I to prowadzi mnie do prawdziwego sedna tego, jak zbliżyć się do Boga, wspomnianego już powyżej: Modlitwa. To nie jest coś, co przychodzi łatwo przeciętnemu katolikowi. Nie mam tu na myśli umiejętności cytowania modlitw, ale modlitwa z serca gdzie naprawdę ktoś wylewa swoją duszę do Boga; gdzie jest wrażliwość i zaufanie do Boga jako Ojca, Jezusa jako Brata i Ducha Świętego jako Pomocnika. W rzeczywistości,

Człowiek sam stworzony na „obraz Boży” [jest] powołany do osobistej relacji z Bogiem… Modlitwa jest żywą relacją dzieci Bożych z ich Ojcem… -Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 299, 2565

Jeśli Jezus powiedział, że teraz nazywa nas przyjaciółmi, to wasza modlitwa powinna naprawdę to odzwierciedlać - wymianę prawdziwej przyjaźni i miłości, nawet jeśli jest bez słów.

„Kontemplacyjna modlitwa [mówi św. Teresa z Avila] moim zdaniem to nic innego jak bliskie dzielenie się przyjaciółmi; oznacza to często spędzanie czasu sam na sam z tym, o którym wiemy, że nas kocha ”. Kontemplacja szuka Tego, „którego kocha moja dusza”. To Jezus, aw Nim Ojciec. Szukamy Go, ponieważ pożądanie Go jest zawsze początkiem miłości i szukamy Go w tej czystej wierze, która sprawia, że rodzimy się z Niego i żyjemy w Nim. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2709

A zatem bez modlitwy nie ma więzi z Bogiem, nie ma duchowości życie, tak jak nie ma życia w małżeństwie, w którym małżonkowie milczą względem siebie.

Modlitwa jest życiem nowego serca.—CCC, nr 2697

O wiele więcej można powiedzieć na temat modlitwy, ale wystarczy powiedzieć: kiedy wydziera się czas na kolację, wydzielajcie czas na modlitwę. W rzeczywistości możesz przegapić posiłek, ale nie możesz przegapić modlitwy, ponieważ dzięki niej czerpiesz sok Ducha Świętego z Winorośli, którym jest Chrystus, z twojego życia. Jeśli nie jesteś w Vine, umierasz (jak mówimy tutaj).

Na koniec zbliż się do Jezusa wprawdzie. He is prawda - prawda, która nas wyzwala. Dlatego przyjdź do Niego z brutalną uczciwością. Obnaż przed Nim całą swoją duszę: cały swój wstyd, ból i dumę (nie ma o czym On nie wie ty i tak). Ale kiedy lgniesz do grzechu lub zakrywasz swoje rany, zapobiegasz powstaniu prawdziwego, głębokiego i trwałego związku, ponieważ związek ten stracił wtedy swoją integralność. Dlatego wróć do spowiedzi, jeśli nie masz czasu. Uczyń go częścią regularnego duchowego reżimu - przynajmniej raz w miesiącu.

… Pokora jest podstawą modlitwy [to znaczy twoja osobista relacja z Jezusem]… Proszenie o przebaczenie jest warunkiem wstępnym zarówno liturgii eucharystycznej, jak i osobistej modlitwy.-Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 2559, 2631

I pamiętaj, że Jego miłosierdzie nie ma granic, pomimo tego, co myślisz o sobie.

Gdyby dusza była jak rozkładające się zwłoki, tak że z ludzkiego punktu widzenia nie byłoby [nadziei] odrodzenia i wszystko byłoby już stracone, tak nie jest z Bogiem. Cud Miłosierdzia Bożego przywraca w pełni tę duszę. O, jak nieszczęśliwi są ci, którzy nie korzystają z cudu miłosierdzia Bożego! -Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, n. 1448

„… Ci, którzy często chodzą do spowiedzi i robią to z pragnieniem postępu”, zauważą postępy, jakie robią w swoim życiu duchowym. „Byłoby złudzeniem poszukiwanie świętości zgodnie z powołaniem, które otrzymaliśmy od Boga, bez częstego przystępowania do tego sakramentu nawrócenia i pojednania”. —POPIEŁ JAN PAWEŁ II, Apostolska konferencja penitencjarna, 27 marca 2004; catholicculture.org

PORUSZANIE SIĘ W TYCH CZASACH

Wiele rzeczy, które napisałem przez lata, otrzeźwia. Wielu z nich nie miałem pojęcia, czy wystąpią za mojego życia, czy nie… ale teraz widzę, jak rozwijają się w tej chwili. To tu. Czasy, o których pisałem, są tutaj. Pytanie brzmi, jak przez nie przejdziemy.

Odpowiedź brzmi: zbliż się do Jezusa. W tej osobistej relacji z Nim znajdziesz mądrość i siłę potrzebną tobie i twojej rodzinie do poruszania się w gęstniejącej ciemności wokół nas.

Modlitwa wiąże się z łaską, której potrzebujemy ... -CCC, nr 2010

Są to niezwykłe czasy, wykraczające poza wszystko, co kiedykolwiek widziała historia ludzkości. Jedyną drogą naprzód jest Serce Jezusa - nie na skraju, nie w „wygodnej” odległości, ale w ciągu. Analogią byłaby arka Noego. Musiał być w Arce, nie unosić się wokół niego; brak zabawy w łodzi ratunkowej na „bezpiecznej” odległości. Musiał być z Panem, a to oznaczało przebywanie w Arce.

Ściśle związana z Jezusem jest Jego Matka, Maryja. Ich serca są jedno. Ale Jezus jest Bogiem, a ona nim nie jest. Tak więc, kiedy mówię o byciu w Sercu Maryi, jakby to była Arka i „schronienie” na nasze czasy, jest to to samo, co przebywanie w Sercu Chrystusa, ponieważ Ona jest całkowicie Jego. W ten sposób to, co jest jej, staje się Jego, a jeśli my należymy do niej, to jesteśmy Jego. W takim razie wzywam was z całego serca, abyście również utrzymywali osobistą relację z Mamą Marią. Nie ma nikogo przed nią ani po niej, który mógłby zbliżyć cię do Jezusa bardziej niż ona… ponieważ żadnemu innemu człowiekowi nie powierzono roli duchowej matki rodzaju ludzkiego.

Macierzyństwo Maryi, które staje się dziedzictwem mężczyzny, jest prezent: dar, który sam Chrystus składa każdemu osobiście. Odkupiciel powierza Maryję Janowi, ponieważ powierza Jana Maryi. U stóp Krzyża zaczyna się to szczególne zawierzenie ludzkości Matce Chrystusa, które w dziejach Kościoła było praktykowane i wyrażane na różne sposoby… —POPE JAN PAWEŁ II, Matko Odkupiciela, n. 45

Nie bój się czynić swojej wiary katolickiej real. Zapomnij o tym, co myślą inni ludzie i co robią lub czego nie robią. Nie bądź jak ślepy podążający za ślepym, owca podążająca za stadem bez pasterza. Bądź sobą. Być prawdziwym. Bądź Chrystusem.

On na ciebie czeka.

POWIĄZANE CZYTANIE

Osobista relacja z Jezusem

40-dniowe rekolekcje modlitewne z Markiem