NIE długo po ślubie moja żona zasadziła nasz pierwszy ogród. Zabrała mnie na wycieczkę, pokazując ziemniaki, fasolę, ogórki, sałatę, kukurydzę itp. Kiedy skończyła pokazywać mi rzędy, odwróciłem się do niej i zapytałem: „Ale gdzie są pikle?” Spojrzała na mnie, wskazała na rząd i powiedziała: „Tam są ogórki”.
- Wiem - powiedziałem. „Ale gdzie są pikle?” Żona obrzuciła mnie pustym spojrzeniem, powoli uniosła palec i powiedziała: „Ogórki są tam".
Spojrzałem na nią, jakby była szalona. Ponownie zerknąłem na rząd, na który wskazywała… i nagle dotarło do mnie. Pikle-to-ogórki-które-są-kiszone. Przez całe moje życie mój Baba zawsze nazywał ogórki „patelnią z marynaty” (a te pikle były dobre!).
Czasami istnieją prawdy, które są tuż przed naszymi nosami, a jednak nie widzimy ich z powodu wcześniejszego uwarunkowania lub braku wiedzy. Albo dlatego, że tego nie robimy chcieć zobaczyć prawdę.
Jak młoda dama po dwudziestce, która wczoraj do mnie napisała. Jej matka mówiła tutaj o pismach, ale ta dziewczyna nie chciała mieć z nimi nic wspólnego. Właściwie to ją zdenerwowali. Była imprezowiczką, która porzuciła wiarę, prowadząc styl życia sprzeczny z Ewangelią. Ale pewnego dnia poszła z matką na mszę, a kiedy wróciła, zdecydowała się przeczytać niektóre z moich pism. Czytała dla godzin. Zapytała więc Boga, czy jest jakaś prawda w tym, co tu napisano. Miała tak głębokie doświadczenie Pana, że powiedziała, że słowa nie są w stanie uczynić tego sprawiedliwie. Zaczęła regularnie chodzić na mszę i do spowiedzi, a teraz codziennie się modli. Mówi: „Czuję, że w ciągu ostatniego roku Pan wiele mnie nauczył! Czuję bliskość z Nim i naszą Niebiańską Matką, której nigdy nie doświadczyłem ”.
Niektóre rzeczy ukrywają się na widoku i wymaga doświadczenia, nowej wiedzy, mądrości, zrozumienia, a zwłaszcza gotowość aby je odkryć.
MOŻE NIE BYĆ TAK KRYPTYCZNA ZE WSZYSTKICH…
Tak samo jest z dyskusjami w tym tygodniu na temat Księgi Objawienia. Niektórzy z was mogą się zastanawiać, czy przedstawiam nową naukę dotyczącą przyjścia Pana w celu ustanowienia Jego Eucharystycznego Królestwa na krańcach ziemi. Albo że to może być jakaś herezja. Faktem jest, że ta nauka pochodzi z Sam początekod samych Apostołów. Ojcowie wczesnego Kościoła - pierwsi uczniowie Kościoła, którzy objaśniali nauczanie apostolskie - przyjęli Księgę Objawienia za dobrą monetę. Nie weszli w rodzaj mentalnej gimnastyki, którą wielu dzisiaj robi, aby dojść do symbolicznej interpretacji, która pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi.
Chociaż wiele aspektów Apokalipsy św. Jana ma charakter symboliczny, podał również prostą chronologię ostatnich faz świata:
1. Narody zbuntowałyby się w odstępstwie;
2. Dostaliby przywódcę, na jakiego zasługują: „bestię”, Antychrysta;
3. Chrystus powróci, aby sądzić bestię i narody (sąd nad żywymi), ustanawiając swoje panowanie w Jego świętych -prawdziwy triumf Kościoła-podczas gdy Szatan byłby tymczasowo przykuty łańcuchem przez pewien czas (symbolicznie „tysiąc lat”).
4. Po tym okresie pokoju Szatan miał zostać uwolniony w ostatnim buncie przeciwko świętym, ale ogień zniszczyłby wrogów Boga i doprowadziłby historię do jej dramatycznego końca wraz z sądem nad umarłymi i początkiem Nowego Nieba i Nowej Ziemi.
Otóż, pierwsi Ojcowie Kościoła nauczali tej chronologii jako apostolski prawda, że nadchodziły „czasy królestwa”, szczególny czas „błogosławieństwa”.
Tak więc przepowiedziane błogosławieństwo niewątpliwie odnosi się do czasu Jego Królestwa, kiedy sprawiedliwi będą panować nad powstaniem z martwych; kiedy stworzenie, odrodzone i uwolnione z niewoli, przyniesie obfitość wszelkiego rodzaju pożywienia z rosy niebiańskiej i płodności ziemi, tak jak wspominają seniorzy. Ci, którzy widzieli Jana, ucznia Pańskiego, [powiedzcie nam], że słyszeli od niego, jak Pan nauczał i mówił o tych czasach ... —Św. Ireneusz z Lyonu, Ojciec Kościoła (140–202 po Chr.); Adversus Haereses, Ireneusz z Lyonu, V.33.3.4, Ojcowie Kościoła, CIMA Publishing Co .; (Święty Ireneusz był uczniem św. Polikarpa, który znał i uczył się od apostoła Jana, a później został przez niego wyświęcony na biskupa Smyrny).
Ale wielu z pierwszych nawróconych Żydów wierzyło, że sam Jezus przyjdzie w chwale, aby panować na ziemi we własnej osobie przed końcem czasu na dosłowne „tysiąc lat” (Ap 20: 1-6), ustanawiając polityczne królestwo pośród bankietów i świąt. Ale zostało to potępione jako herezja (por. Millenarianizm - czym jest i czym nie jest). Z tego powodu wieki później między innymi św. Augustyn, starając się uniknąć tej herezji, nadał „tysiąc lat” symboliczną interpretację. Przedstawił taką opinię:
… O ile mi się wydaje… [św. Jan] użył tysiąca lat jako ekwiwalentu przez cały czas trwania tego świata, używając liczby doskonałości, by oznaczyć pełnię czasu. —Św. Augustyn z Hippony (354-430) AD, De Civitate Dei „Miasto Boga”, Księga 20, rozdz. 7
A więc takie jest stanowisko kilku katolickich biblistów do dziś, bez dokładniejszego zbadania alegorycznego języka Ojców Kościoła i proroctw Starego Testamentu związanych z nadchodzącą „erą pokoju”. Jednak mogą nie zdawać sobie sprawy, że św. Augustyn również podał interpretację Objawienia 20, która była zgodna z:
- zwykłe odczytanie chronologii według św. Jana;
—Św. Piotr naucza, że „u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień” (2 Piotra 3: 8);
—Oraz z tym, czego nauczali Ojcowie wczesnego Kościoła, określając historię ludzkości od 4000 rpne i że…
… Po upływie sześciu tysięcy lat, od sześciu dni, miałby nastąpić rodzaj szabatu dnia siódmego w następnych tysiącach lat… I ta opinia nie byłaby wątpliwa, gdyby wierzono, że radości świętych w ten szabat będzie duchowyi konsekwentnie na obecność Boga... —Św. Augustyn z Hippony (354-430 ne),Miasto Boga, Bk. XX, rozdz. 7
Taki był właśnie wniosek Komisji Teologicznej w 1952 roku, który opublikował Nauki Kościoła Katolickiego, …
… Nadzieja na jakiś potężny triumf Chrystusa tu na ziemi przed ostatecznym spełnieniem wszystkich rzeczy. Takie zdarzenie nie jest wykluczone, nie jest niemożliwe, nie jest wcale pewne, że przed końcem nie będzie przedłużonego okresu triumfującego chrześcijaństwa ... Jeśli przed tym ostatecznym końcem ma nastąpić mniej lub bardziej wydłużony okres triumfalnego świętości, taki rezultat zostanie dokonany nie przez objawienie się Osoby Chrystusa w Majestacie, ale przez działanie tych mocy uświęcenia, które teraz działają, Ducha Świętego i Sakramentów Kościoła. -Nauczanie Kościoła katolickiego: podsumowanie doktryny katolickiej, The MacMillan Company, 1952), s. 1140
Nie będę się dalej zagłębiać w to, jak i dlaczego to przyjście królestwa Chrystusa „na ziemi, tak jak jest w niebie”, było zaciemnione i niezrozumiane. Możesz o tym przeczytać w Jak zaginęła era. Ale zakończę, zadając pytanie: jeśli nauczanie o nadchodzącej „erze pokoju” przed dopełnieniem wszystkich rzeczy jest herezją nauczaną przez Ojców Kościoła - jak mówią, jest to nauka pochodząca prosto od apostoła Jana - to co jeszcze czy powinniśmy teraz zakwestionować to, co również pochodzi od Jana? Prawdziwa obecność Eucharystii? Wcielenie Słowa, które stało się ciałem? Myślę, że rozumiesz, o co mi chodzi. Powodem, dla którego Kościół katolicki jest tym, czym jest dzisiaj, jest właśnie to, że nim był wierny Ojcom wczesnego Kościoła i „depozytowi wiary”.
… Gdyby pojawiło się jakieś nowe pytanie, co do którego nie zapadła żadna taka decyzja, powinni oni odwołać się do opinii Ojców świętych, przynajmniej tych, którzy, każdy w swoim czasie i miejscu, pozostając w jedności komunii i wiary zostali uznani za uznanych mistrzów; a cokolwiek by się okazało, że utrzymywali, jednomyślnie i za zgodą, powinno to być uznane za prawdziwą i katolicką doktrynę Kościoła, bez żadnych wątpliwości i skrupułów. —Św. Wincenty z Lerins, Wspólnota z 434 r., „Za starożytność i powszechność wiary katolickiej przeciw profanalnej nowości wszystkich herezji”, Ch. 29, przyp. 77
Być może nadszedł czas, abyśmy ponownie przeanalizowali apokaliptyczne Pisma w świetle faktu, że Matka Boża sama uczy tego, co jest już przed naszymi nosami.
Tak, w Fatimie obiecano cud, największy cud w historii świata, ustępujący tylko zmartwychwstaniu. I ten cud będzie erą pokoju, której świat nigdy wcześniej nie otrzymał. - kard. Mario Luigi Ciappi, papieskiego teologa Piusa XII, Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła I i Jana Pawła II; 9 października 1994; Katechizm rodzinny; str. 35
Bardziej godne uwagi proroctwa dotyczące „czasów ostatecznych” wydają się mieć jeden wspólny cel: ogłaszać wielkie nieszczęścia nadciągające nad ludzkością, triumfem Kościoła i odnowieniem świata. -Encyklopedia Katolicka, Proroctwo, www.newadvent.org
Ja i każdy inny ortodoksyjny chrześcijanin jestem pewien, że nastąpi zmartwychwstanie ciała, a następnie tysiąc lat w odbudowanym, upiększonym i powiększonym mieście Jeruzalem, jak zapowiedzieli prorocy Ezechiel, Izajasz i inni… Człowiek pośród nas Jan, jeden z Apostołów Chrystusa, przyjął i przepowiedział, że naśladowcy Chrystusa będą mieszkać w Jerozolimie przez tysiąc lat, a potem nastąpi powszechne i, krótko mówiąc, wieczne zmartwychwstanie i sąd. —Św. Justin Martyr, Dialogue with Trypho, Ch. 81, Ojcowie Kościoła, Dziedzictwo chrześcijańskie
POWIĄZANE CZYTANIE
Wielebny Joseph Iannuzzi wykonał ogromną przysługę Kościołowi, przedstawiając systematyczną teologię „ery pokoju”. Zobacz jego książki Blask stworzenia i Triumf Królestwa Bożego w tysiącleciu i czasach ostatecznych, dostępne na Amazon
Dziękuję za waszą miłość, modlitwy i wsparcie!
Aby podróżować z Markiem tego Adwentu w Połączenia Teraz słowo,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.
