Kontynuując tę pięcioczęściową serię na temat ludzkiej seksualności i wolności, przyjrzymy się teraz niektórym moralnym pytaniom dotyczącym tego, co jest dobre, a co złe. Uwaga, to jest dla dorosłych czytelników…
ODPOWIEDZI NA ZAINTERESOWANE PYTANIA
KTOŚ kiedyś powiedział: „Prawda was wyzwoli -ale najpierw to cię wkurzy".
W pierwszym roku naszego małżeństwa zacząłem czytać o nauczaniu Kościoła na temat antykoncepcji oraz o tym, jak wymagałoby to okresów abstynencji. Pomyślałem więc, że być może istnieją inne „wyrażenia” uczuć, które są dopuszczalne. Jednak tutaj wydawało się, że Kościół również mówi „nie”. Cóż, byłem trochę zły z powodu tych wszystkich „zakazów” i pomyślałem: „Co ci mężczyźni żyjący w celibacie w Rzymie w ogóle wiedzą o seksie i małżeństwie!” Wiedziałem jednak również, że jeśli zacznę arbitralnie wybierać, które prawdy są prawdziwe, a które nie w mojej opinii, Wkrótce stracę pod wieloma względami zasady i stracę przyjaźń z Tym, który jest „Prawdą”. Jak powiedział kiedyś GK Chesterton: „Kwestie moralne są zawsze strasznie złożone - dla kogoś bez moralności”.
I tak złożyłem broń, ponownie podjąłem naukę Kościoła i próbowałem zrozumieć, co „Matka” próbowała powiedzieć… (por. Świadectwo intymne).
Dwadzieścia cztery lata później, kiedy spoglądam wstecz na nasze małżeństwo, ośmioro dzieci, które mieliśmy, i nową głębię naszej wzajemnej miłości, zdaję sobie sprawę, że Kościół był 
nigdy nie mówię „nie”. Zawsze mówiła „Tak!” Tak do Bożego daru seksualności. Tak do świętej intymności w małżeństwie. Tak do cudu życia. Powiedziała „nie” wobec działań, które zniekształciłyby boski obraz, w którym zostaliśmy stworzeni. Mówiła „nie” destrukcyjnym i samolubnym zachowaniom, „nie” sprzeciwianiu się „prawdzie”, którą nasze ciała mówią same z siebie.
Nauki Kościoła katolickiego na temat ludzkiej seksualności nie są formułowane w sposób arbitralny, ale wypływają z praw stworzenia, ostatecznie wypływają z prawo miłości. Nie proponuje się im naruszania naszej wolności, ale właśnie po to, aby nas do tego doprowadzili większy wolność - tak jak poręcze na górskiej drodze mają Cię bezpiecznie prowadzić 
coraz wyżej, w przeciwieństwie do hamowania twoich postępów.
… Chociaż człowiek jest słaby i grzeszny, często robi to, czego nienawidzi, i nie robi tego, czego chce. Dlatego czuje się podzielony, czego rezultatem są liczne niezgody w życiu społecznym. Prawdą jest, że wielu nie dostrzega w całej swej jasności dramatycznej natury tego stanu rzeczy… Kościół wierzy, że Chrystus, który umarł i zmartwychwstał ze względu na wszystkich, może wskazać człowiekowi drogę i wzmocnić go przez Ducha … -Sobór Watykański II, Gaudium et Spes n. 10
„Droga”, którą pokazuje nam Jezus i która jest podstawą wolności w naszej seksualności, polega na „wzajemnym oddaniu się”, a nie na braniu. Dlatego istnieją prawa określające, co definiuje „dawanie”, a co „branie”. Jednak, jak powiedziałem w Część II, żyjemy w społeczeństwie, w którym w porządku jest mówić innym, aby nie pędzili, nie parkowali w strefie dla niepełnosprawnych, nie krzywdzili zwierząt, nie oszukiwali w podatkach, nie przejadali się ani nie jedli źle, nie pili nadmiernie ani nie pili oraz popęd itp. Ale w jakiś sposób, jeśli chodzi o naszą seksualność, wmawiano nam kłamstwo, że jedyną zasadą jest to, że nie ma żadnych reguł. Ale jeśli kiedykolwiek istniała dziedzina naszego życia, która wpływa na nas bardziej niż wszystko inne, to jest to właśnie nasza seksualność. Jak napisał św.Paweł:
Wystrzegaj się niemoralności. Każdy inny grzech popełniony przez człowieka jest poza ciałem; ale niemoralny człowiek grzeszy przeciwko własnemu ciału. Czy nie wiecie, że wasze ciało jest świątynią Ducha Świętego w was, którą macie od Boga? Nie jesteś swoim; zostałeś kupiony za określoną cenę. Chwalcie więc Boga w swoim ciele. (I Kor 6: 18-19)
W związku z tym chcę omówić „nie” nauczania Kościoła, abyśmy mogli pełniej wejść w Boże „tak” dla nas, Jego „tak” dla obie ciało i dusza. Najwspanialszym sposobem, w jaki możesz wychwalać Boga, jest życie w pełni zgodne z prawdą o tym, kim jesteś…
AKTY WEWNĄTRZ ZABURZENIOWE
Istnieje nowe źródło, które zostało niedawno opublikowane przez Pursuit of Truth Ministries, grupę chrześcijan, którzy żyli z pociągiem do osób tej samej płci. Jeden z autorów wspomina, co sądził o używaniu przez Kościół terminu „wewnętrznie nieuporządkowany” w odniesieniu do tendencji homoseksualnych.
Gdy pierwszy raz przeczytałem o tym terminie, był on trudny do przyjęcia. Czułem się tak, jakby Kościół wołał me nieuporządkowany. Nie mogłem znaleźć bardziej bolesnego wyrażenia i sprawiło, że chciałem się spakować i wyjść, i nigdy nie wracać. -„Z otwartymi sercami”, Str. 10
Ale dalej słusznie to podkreśla każdy orientacja lub działanie sprzeczne z „prawem naturalnym” jest „wewnętrznie nieuporządkowane”, co oznacza „niezgodne z czyjąś naturą”. Akty są nieuporządkowane, gdy nie prowadzą do spełnienia celów naszych zdolności cielesnych, ponieważ są strukturalnie stworzone. Na przykład, wywoływanie wymiotów, ponieważ uważasz, że jesteś zbyt gruby, mimo że jesteś chudy, jest wewnętrznym zaburzeniem (anoreksją) opartym na postrzeganiu siebie lub swojego ciała, które jest sprzeczne z jego prawdziwą naturą. Podobnie cudzołóstwo między heteroseksualistami jest aktem wewnętrznie nieuporządkowanym, ponieważ jest sprzeczne z porządkiem stworzenia zamierzonym przez Stwórcę między małżonkami.
Święty Jan Paweł II nauczał:
Wolność to nie możliwość robienia wszystkiego, co chcemy, kiedy tylko chcemy. Wolność to raczej umiejętność odpowiedzialnego życia zgodnie z naszą prawdą
relacje z Bogiem i między sobą. —POPE JAN PAWEŁ II, St. Louis, 1999
Tylko dlatego, że jeden mogą zrobić coś, a nie jeden powinien. A więc tutaj musimy być szczerzy: ponieważ odbyt jest „dziurą”, nie oznacza to, że powinien być penetrowany przez penisa; to, że zwierzę ma pochwę, nie oznacza, że powinien ją penetrować mężczyzna; podobnie, ponieważ usta są otworem, nie czyni z nich moralnej opcji dopełnienia aktu seksualnego.
Oto więc podsumowanie teologii moralnej Kościoła dotyczącej seksualności człowieka, która wypływa z naturalnego prawa moralnego. Pamiętaj, że te „prawa” są podporządkowane Bożemu „tak” dla naszych ciał:
• grzechem jest pobudzanie siebie, zwane masturbacją, niezależnie od tego, czy kończy się orgazmem, czy nie. Powodem jest to, że pobudzenie do samoseksualnego zaspokojenia już prowadzi do obiektywnie nieuporządkowanego wykorzystania własnego ciała, które jest przeznaczone dla ukończenia aktu płciowego z małżonkiem.
W tym przypadku przyjemności seksualnej poszukuje się poza „stosunkiem seksualnym, jakiego wymaga porządek moralny, i w którym urzeczywistnia się całkowity sens wzajemnego oddania się i ludzkiego prokreacji w kontekście prawdziwej miłości”. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2352
(Uwaga: każdy mimowolny akt skutkujący orgazmem, taki jak nocny „mokry sen”, nie jest grzeszny).
• zawsze niewłaściwe jest, aby męski orgazm miał miejsce poza jego żoną, nawet jeśli jest poprzedzony penetracją (a następnie wycofywany przed wytryskiem). Powód 
jest to, że wytrysk jest zawsze nakierowany na prokreację. Każde działanie, które powoduje orgazm poza stosunkiem lub celowo przerywa go w trakcie stosunku seksualnego w celu uniknięcia ciąży, jest aktem nieotwartym na życie, a zatem sprzecznym z jego wewnętrzną funkcją.
• stymulacja genitaliów innej osoby („gra wstępna”) jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy powoduje ukończenia stosunku płciowego między mężem a żoną. Wzajemna masturbacja między małżonkami jest niezgodna z prawem, ponieważ akt nie jest otwarty na życie i jest sprzeczny z zamierzonym projektem seksualności naszego ciała if nie kończy się na stosunku. Jeśli chodzi o doustne środki pobudzające, jak wspomniano powyżej, całowanie itp. Nie może prowadzić do mężczyzny nasienie jest rozsiewane poza stosunkiem płciowym, ale nie jest zabronione, jeśli jest nakierowane na „wzajemne oddanie się”, które jest podstawą aktu jednoczącego i prokreacyjnego, ponieważ ciało jest w swej istocie „dobre”.
Niech mnie pocałuje pocałunkami ust, bo twoja miłość jest lepsza niż wino… (Pieśń nad pieśniami 1: 2)
Tutaj mąż ma szczególny obowiązek zadbać o to, by jego „dotyk” był dawaniem miłości, a nie przyjmowaniem pożądania. W ten sposób ich wzajemna przyjemność zostaje podniesiona do godności, jaką Bóg zamierzył, ponieważ zaprojektował przyjemność jako nieodłączną część naszej seksualności. W związku z tym nie jest niedozwolone, aby kobieta miała orgazm przed lub po penetracji mężczyzny, o ile faktycznie nastąpiło zakończenie aktu małżeńskiego, tak jak zamierzył to Bóg. Celem nie jest sam orgazm, ale całkowite oddanie się, które prowadzi do głębszego zjednoczenia w sakramentalnej miłości. W jego pracy Teologia moralna przez ks. Heribet Jone, który nosi imprimatur i Nihil Obstat, on pisze:
Żony, które nie uzyskują pełnej satysfakcji, mogą ją uzyskać przez dotyk bezpośrednio przed lub po stosunku, ponieważ mąż może wycofać się natychmiast po wytrysku. (str. 536)
On kontynuuje,
Wzajemne akty stymulujące seksualnie są zgodne z prawem, jeśli są dokonywane ze słusznej przyczyny (np. jako oznaka uczucia), jeśli nie ma niebezpieczeństwa zanieczyszczenia (chociaż czasami powinno to nastąpić przypadkowo) lub nawet jeśli istnieje takie niebezpieczeństwo, ale istnieje również powód uzasadniający działanie…. (str. 537)
W tym względzie warto powtórzyć spostrzeżenie św. Jana Pawła II, że idealnie…
… Punkt kulminacyjny podniecenia seksualnego ma miejsce zarówno u mężczyzny, jak iu kobiety i występuje na tyle, na ile jest to możliwe, u obojga małżonków jednocześnie. —POPE JAN PAWEŁ II, Miłość i odpowiedzialność, Wersja Kindle autorstwa Pauline Books & Media, Loc 4435f
To kieruje akt małżeński ku wzajemnemu „szczytowi” dawania i odbieranie.
• Sodomia, niegdyś uważana za nielegalną w większości krajów, nie tylko zyskuje na popularności jako akceptowalna forma wyrażania seksualności, ale jest mimochodem wymieniana na niektórych zajęciach z edukacji seksualnej z dziećmi, a nawet zachęcana jako forma rekreacji dla par heteroseksualnych. Jednak Katechizm stwierdza, że takie czyny są „grzechami poważnie sprzecznymi z czystością” [1]por CCC, n. 2357 i wbrew funkcji, jaką natura przypisuje odbytnicy, która jest zbiornikiem na odchody, a nie życie.
• 
Kondomy, membrany, pigułki antykoncepcyjne itp., wywodzące się z tego samego nurtu logiki, są wszystkie poważnie niemoralne, ponieważ są sprzeczne z owym „wzajemnym oddaniem się i ludzką prokreacją” ustanowionym w porządku moralnym. Powstrzymywanie się od współżycia seksualnego w okresie płodności kobiety (przy jednoczesnym pozostawaniu otwartym na możliwość życia) nie jest sprzeczne z prawem naturalnym, ale jest dopuszczalnym wykorzystaniem ludzkiego rozumu i inteligencji w regulacji urodzeń. [2]por Humanae Vitae, n. 16
• Dziecko nie jest czymś należny do jednego, ale jest prezent. Każdy akt, taki jak sztuczne zapłodnienie homologiczne i zapłodnienie, jest moralnie nie do przyjęcia, ponieważ oddziela akt płciowy od aktu prokreacyjnego. Ten akt, który tworzy dziecko, nie jest już aktem, przez który dwie osoby oddają się sobie nawzajem, ale aktem, który „powierza życie i tożsamość embrionu władzy lekarzy i biologów oraz ustanawia dominację technologii nad pochodzenie i przeznaczenie osoby ludzkiej ”. [3]por CCC, 2376-2377 Istnieje również fakt, że kilka embrionów jest często niszczonych sztucznymi metodami, co samo w sobie jest grzechem ciężkim.
• Pornografia jest zawsze poważnie niemoralna, ponieważ stanowi uprzedmiotowienie ciała innej osoby w celu zaspokojenia seksualnego. [4]por Hunted Podobnie, używanie pornografii podczas stosunku płciowego między małżonkami, aby „pomóc” ich życiu miłosnemu, jest również ciężkim grzechem, ponieważ sam Nasz Pan utożsamia pożądliwe spojrzenie na drugiego z cudzołóstwem. [5]por. Mat 5: 28
• Pozamałżeńskie stosunki seksualne, w tym „wspólne życie” przed ślubem, są również grzechem ciężkim, ponieważ są „sprzeczne z godnością osoby i ludzką seksualnością” (CCC, n. 2353). Oznacza to, że Bóg stworzył mężczyznę i kobietę dla jednego 
inny we wspólnym, na całe życie Przymierze który odzwierciedla więź miłości między Świętą Trójcą. [6]por. Gen 1:27; 2:24 Przymierze małżeńskie is przysięga który szanuje godność drugiej osoby i jest jedynym słusznym kontekstem dla związku seksualnego od czasu zgoda do związku seksualnego jest spełnieniem i spełnienie tego przymierza.
Podsumowując, żadne z powyższych nie uwzględnia niebezpiecznych konsekwencji zdrowotnych, które są wprowadzane przez wykraczanie poza bezpieczne granice moralnej ekspresji seksualnej, takie jak seks analny lub oralny, zoofilia i antykoncepcja (np. stwierdzono, że sztuczne środki antykoncepcyjne są rakotwórcze i związane z rakiem, podobnie aborcja, która jest obecnie powszechnie stosowana jako metoda kontroli urodzeń, została w dwunastu badaniach wykazana jako powiązana z rakiem piersi. [7]por LifeSiteNews.com) Jak zawsze, czyny zasiane poza Bożym zamysłem często przynoszą niepożądane konsekwencje.
O ALTERNATYWNYCH FORMACH MAŁŻEŃSTWA
Biorąc pod uwagę powyższe prawa, które powinny rządzić naszym zachowaniem seksualnym, tutaj kontekst znajduje się słowo o alternatywnych formach małżeństwa. A ja mówię „alternatywa” w przeciwieństwie do 
tylko „małżeństwa homoseksualne”, ponieważ kiedy już oderwiesz małżeństwo od naturalnego prawa moralnego, wszystko idzie zgodnie z ideologią sądów, kaprysami większości lub siłą lobby.
Ani dwóch mężczyzn, ani dwie kobiety nie mogą domyślnie tworzyć wzajemnie uzupełniającego się związku seksualnego: brakuje im niezbędnej biologii u jednego z partnerów. Ale to właśnie ta komplementarność między mężczyzną i kobietą stanowi podstawę tego, co nazywa się „małżeństwem”, ponieważ wykracza poza przywiązanie do wyjątkowej rzeczywistości biologicznej. Jak niedawno powiedział Papież Franciszek:
Komplementarność mężczyzny i kobiety, szczyt boskiego stworzenia, jest kwestionowana przez tak zwaną ideologię gender, w imię bardziej wolnego i sprawiedliwego społeczeństwa. Różnice między mężczyzną a kobietą nie służą opozycji ani podporządkowaniu, ale służą komunia i generacja,
zawsze na „obraz i podobieństwo” Boga. Bez wzajemnego daru z siebie nikt nie może dogłębnie zrozumieć drugiego. Sakrament małżeństwa jest znakiem miłości Boga do ludzkości i daru Chrystusa siebie za swoją Oblubienicę, Kościół. —POPEŁ FRANCISZKI, przemówienie do biskupów Portorykańskich, Watykan, 08 czerwca 2015 r
Obecnie roszczenia dotyczące podstawy „małżeństwa homoseksualnego” obejmują zarówno „towarzystwo”, „miłość”, „spełnienie”, jak i „ulgi podatkowe” i tak dalej. Ale na wszystkie te odpowiedzi mógłby również domagać się poligamista, który chciałby, aby państwo sankcjonowało jego małżeństwo z czterema kobietami. Albo kobieta, która chce poślubić swoją siostrę. Albo mężczyzna, który chce poślubić chłopca. Rzeczywiście, sądy już muszą zajmować się tymi sprawami, ponieważ otworzyły puszkę Pandory, ignorując prawo naturalne i przedefiniowując małżeństwo. Badacz dr Ryan Anderson doskonale to ilustruje:
Ale jest tu jeszcze jedna kwestia. Kwestia „małżeństwa” i kwestia „ekspresji seksualnej” są w rzeczywistości dwie odrębne jednostki. Oznacza to, że nawet jeśli prawo stanowi, że dwoje homoseksualistów może „ożenić się”, nie sankcjonuje to zatem czynów seksualnych, które są obiektywnie nieuporządkowane. Nadal nie ma moralnego sposobu na skuteczne skonsumowanie „małżeństwa”. Ale ta sama zasada odnosi się do pary heteroseksualnej: tylko dlatego, że są małżeństwem, nie oznacza, że obiektywnie niemoralne akty są teraz dozwolone.
Prowadziłem dialog zarówno z mężczyznami, jak i kobietami, którzy żyli w związkach jednopłciowych, ale chcieli dostosować swoje życie do nauczania Kościoła. Przyjęli życie w czystości, ponieważ rozumieli, że ich wzajemna miłość i przywiązanie do partnera nie mogą stać się bramą do występku. Jeden człowiek, po przyjściu do katolika 
Church, poprosił swojego partnera, po trzydziestu trzech latach spędzonych razem, aby pozwolił mu żyć w celibacie. Napisał do mnie niedawno, mówiąc:
Nigdy nie żałowałem i nadal jestem pod wrażeniem tego daru. Nie potrafię tego wyjaśnić, poza najgłębszą miłością i tęsknotą za ostatecznym związkiem, który mnie inspiruje.
Oto człowiek, który jest jednym z tych pięknych i odważnych „znaków sprzeczności”, o których mówiłem Część III. Jego głos i doświadczenie są podobne do głosów w filmie dokumentalnym Trzecia droga i nowy zasób „Z otwartymi sercami” w tym, że są to osoby, które nie znalazły ucisku, ale wolność w nauczaniu moralnym Kościoła katolickiego. Odkryli wyzwalającą radość Bożych przykazań: [8]por. Jana 15: 10-11
Bardziej raduję się z Twych świadectw niż ze wszystkich bogactw. Rozważę Twoje przykazania i rozważę Twoje ścieżki. W Twoich ustawach mam upodobanie… (Psalm 119: 14-16)
Od winy do wolności
Nasza seksualność jest tak wrażliwym i delikatnym aspektem tego, kim jesteśmy, ponieważ dotyka samego „obrazu” Boga, w którym zostaliśmy stworzeni. W związku z tym ten artykuł może być „rachunkiem sumienia” dla kilku czytelników, który zaniepokoił cię twoimi przeszłymi lub obecnymi niewiernościami. Dlatego chcę zakończyć część IV, przypominając czytelnikowi jeszcze raz słowa Jezusa:
Albowiem Bóg posłał Syna na świat, aby nie potępił świat, ale aby świat został przez Niego zbawiony. (Ewangelia Jana 3:17)
Jeśli żyłeś poza prawami Bożymi, to właśnie do ciebie został wysłany Jezus pojednajcie się z Bożym porządkiem. W naszym dzisiejszym świecie wynaleźliśmy wszelkiego rodzaju leki, terapie, programy samopomocy i programy telewizyjne, które pomagają radzić sobie z depresją i lękiem. Ale tak naprawdę, wiele z naszych niepokojów to 
wynik głębokiej wiedzy, że żyjemy wbrew wyższemu prawu, wbrew porządkowi stworzenia. Ten niepokój można też rozpoznać po innym słowie — czy jesteś na to gotowy? —wina. Jest tylko jeden sposób, aby naprawdę usunąć tę winę bez konieczności rezerwacji terapeuty: pojednać się z Bogiem i Jego Słowem.
Moja dusza jest przygnębiona; podnieś mnie według Twego słowa. (Psalm 119: 28)
Nie ma znaczenia, ile razy zgrzeszyłeś ani jak ciężkie były twoje grzechy. Pan chce przywrócić wam obraz, na jaki was stworzył, i w ten sposób przywrócić wam pokój i „harmonię”, jakie zamierzył dla ludzkości od początku stworzenia. Często zachęcają mnie te słowa, które Pan Jezus powierzył św.Siostrze Faustynie:
O duszo pogrążona w ciemności, nie rozpaczaj. Nie wszystko jeszcze stracone. Przyjdź i zaufaj swojemu Bogu, który jest miłością i miłosierdziem… Niech żadna dusza nie lęka się zbliżyć do Mnie, chociaż jej grzechy są tak szkarłatne… Nie mogę ukarać nawet największego grzesznika, jeśli odwołuje się do Mojego współczucia, ale do przeciwnie, usprawiedliwiam go niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziem. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1486, 699, 1146
Miejscem odnowienia w Chrystusie jest sakrament spowiedzi, zwłaszcza w przypadku grzechów ciężkich lub „śmiertelnych” przeciwko sobie lub innym. [9]por Do tych, którzy są w grzechu śmiertelnym Jak powiedziałem powyżej, Bóg nie wyznaczył tych moralnych granic, aby wywołać poczucie winy, wywołać strach lub stłumić naszą energię seksualną. Są raczej po to, by wytwarzać miłość, rodzić życie i kierować nasze pragnienia seksualne do wzajemnej służby i oddania się małżonkom. Istnieją po to 
doprowadzić nas do wolność. Ci, którzy dziś atakują Kościół jako uciskającą „maszynę do winy” z powodu jego „zasad”, są raczej hipokrytami. Ponieważ to samo można powiedzieć o każdej instytucji, która posiada podręcznik zawierający regulaminy i wytyczne dotyczące kierowania postępowaniem swoich pracowników, studentów lub członków.
Bogu niech będą dzięki, że jeśli przedarliśmy się przez „bariery ochronne” i runęliśmy z góry, On może nas odnowić przez swoje miłosierdzie i przebaczenie. Poczucie winy jest zdrową odpowiedzią, o ile pobudza nasze sumienie do korygowania zachowania. Jednocześnie przywiązanie do winy nie jest zdrowe, kiedy Pan umarł na krzyżu, aby zabrać tę winę i nasze grzechy.
Poniżej znajdują się słowa, do których mówi Jezus wszyscy, czy są „gejami” czy „hetero”. Są zaproszeniem do odkrycia wspaniałej wolności, która czeka na tych, którzy zaufali Bożemu planowi stworzenia - który obejmuje naszą seksualność.
Nie bój się swojego Zbawiciela, grzeszna duszo. robię to pierwszy krok, który przyszedł do ciebie, bo już to wiem
sam nie jesteś w stanie podnieść się do mnie. Dziecko, nie uciekaj od Ojca swego; być chętnym do rozmowy otwarcie przed waszym miłosiernym Bogiem, który chce wypowiedzieć słowa przebaczenia i obdarzyć was swymi łaskami. Jak droga jest mi twoja dusza! Wypisałem Twoje imię na Moim ręku; jesteś wyryta jako głęboka rana w Moim Sercu. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w duszy mojej, Dzienniczek, n. 1485
W końcowej części tej serii omówimy wyzwania, przed którymi stoimy dzisiaj jako katolicy i jaka powinna być nasza odpowiedź…
DALSZE CZYTANIE
Wspieraj pełnoetatową służbę Marka:
Podróżować z Markiem Połączenia Teraz słowo,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.
Teraz na Telegramie. Kliknij:
Śledź Marka i codzienne „znaki czasu” na MeWe:
Śledź pisma Marka tutaj:
Posłuchaj następujących:
Przypisy
| ↑1 | por CCC, n. 2357 |
|---|---|
| ↑2 | por Humanae Vitae, n. 16 |
| ↑3 | por CCC, 2376-2377 |
| ↑4 | por Hunted |
| ↑5 | por. Mat 5: 28 |
| ↑6 | por. Gen 1:27; 2:24 |
| ↑7 | por LifeSiteNews.com |
| ↑8 | por. Jana 15: 10-11 |
| ↑9 | por Do tych, którzy są w grzechu śmiertelnym |