Śladami św. Jana

Święty Janie spoczywający na piersi Chrystusa, (John 13: 23)

 

AS czytacie to, lecę do Ziemi Świętej na pielgrzymkę. Przez następne dwanaście dni zamierzam oprzeć się na piersi Chrystusa podczas Jego Ostatniej Wieczerzy… wejść do Getsemane, aby „czuwać i modlić się”… i stanąć w ciszy Kalwarii, aby czerpać siłę z Krzyża i Matki Bożej. To będzie moje ostatnie pismo do powrotu.

Ogród Getsemani to miejsce, które reprezentuje „punkt zwrotny”, kiedy Jezus miał wreszcie wejść do Swojej Męki. Wydawałoby się, że w to miejsce przybył także Kościół.

… Sondaże na całym świecie pokazują, że wiara katolicka jest coraz częściej postrzegana nie jako siła czynienia dobra na świecie, ale raczej siła zła. Tutaj jesteśmy teraz. -Dr. Robert Moynihan, „Letters”, 26 lutego 2019

Kiedy modliłem się o to, na czym powinienem się skupić w nadchodzącym tygodniu, wyczułem, że powinienem podążaj śladami św. Jana. A oto dlaczego: nauczy nas, jak pozostać wiernym, gdy wszystko inne, łącznie z „Piotrem”, wydaje się być w chaosie.

Tuż przed wejściem do Ogrodu Jezus powiedział:

„Szymonie, Szymonie, oto szatan zażądał, aby was wszystkich przesiać jak pszenicę, ale modliłem się, aby wasza wiara nie zawiodła; a kiedy już się zawrócisz, musisz wzmocnić swoich braci ”. (Łk 22-31)

Zgodnie z Pismem wszyscy apostołowie uciekli z ogrodu, kiedy przyszedł Judasz i żołnierze. A jednak sam Jan wrócił do stóp Krzyża, stojąc obok Matki Jezusa. Dlaczego, a raczej w jaki sposób czy pozostał wierny do końca, wiedząc, że on również mógł zostać ukrzyżowany…?

 

KONTEMPLACYJNY JAN

W swojej Ewangelii Jan wspomina:

Jezus był głęboko zmartwiony i zeznał: „Amen, amen, powiadam wam, jeden z was mnie zdradzi”. Uczniowie spojrzeli po sobie, nie wiedząc, kogo ma na myśli. U boku Jezusa siedział jeden z jego uczniów, ten, którego Jezus kochał. (Ewangelia Jana 13: 21-23)

Sztuka sakralna na przestrzeni wieków przedstawiała Jana jako opartego na piersi Chrystusa, kontemplującego Jego Pana, słuchającego uderzeń Jego Najświętszego Serca. ^[1]por. Jana 13:25 Tutaj, bracia i siostry, leży klucz do tego w jaki sposób Św. Jan trafiał na Golgotę, aby uczestniczyć w Męce Pańskiej: przez głęboką i trwałą relacja osobista z Jezusem, ożywianym kontemplacyjną modlitwą, św. Jan został wzmocniony biciem serca Idealna miłość.

W miłości nie ma strachu, ale doskonała miłość usuwa strach. (1 Jana 4:18)

Kiedy Jezus ogłosił, że jeden z uczniów Go zdradzi, zwróć uwagę, że św. Jan nie pomyślał o zapytaniu którzy testują i oceniają narzędzia, przedstawiając swoje potrzeby i wyzwania w kontekście stosowanych narzędzi. Jan poprosił o to tylko w posłuszeństwie sugestiom Piotra.

Szymon Peter skinął mu głową, aby dowiedzieć się, kogo ma na myśli. Oparł się o pierś Jezusa i zapytał: „Mistrzu, kto to jest?” Jezus odpowiedział: „To ten, któremu podaję kęs po umoczeniu go”. (Ewangelia Jana 13: 24-26)

Tak, ten, który się dzieli podczas wieczerzy eucharystycznej. Wiele możemy się z tego nauczyć, więc zatrzymajmy się tutaj przez chwilę.

Tak jak św. Jan nie dał się ponieść emocjom i nie stracił spokoju w obecności Judasz-„wilk” w hierarchii - tak też powinniśmy patrzeć na Jezusa i nigdy nie tracić spokoju. John nie przymykał oczu ani nie chował głowy w piaskach tchórzostwa. Jego odpowiedź była mądra, pełna odwagi wiary…

… Zaufanie, które nie jest oparte na ludzkich ideach lub przepowiedniach, ale na Bogu, „żywym Bogu”. PAPIEŻ BENEDYKT XVI, Homilia, 2 kwietnia 2009; L'Osservatore Romano, Kwiecień 8, 2009

Niestety, niektórzy dzisiaj, podobnie jak inni Apostołowie, odwrócili wzrok od Chrystusa i skupili się na „kryzysach”. Trudno tego nie zrobić, gdy Barque of Peter znajduje się na liście, a na jej pokładach przetaczają się ogromne fale kontrowersji.

Na morzu nadeszła gwałtowna burza, tak że łódź zalały fale… Przyszli i obudzili Jezusa, mówiąc: „Panie, ratuj nas! Giniemy! ” Powiedział im: „Czemu jesteście przerażeni, wy małej wiary?” (Mt 8: 25-26)

We musi patrzmy na Jezusa, ufając Jego planowi i opatrzności. Bronić prawdy? Absolutnie - zwłaszcza gdy nasi pasterze nie są.

Wyznaj wiarę! To wszystko, a nie część! Strzeżcie tej wiary, tak jak do nas przyszła, poprzez Tradycję: całą wiarę! -PAPIEŻ FRANCISZEK, Zenit.org, 10 stycznia 2014 r

Ale działać jako ich sędzia i ława przysięgłych? Dzieje się teraz bardzo dziwna rzecz, w której, chyba że ktoś zaatakuje duchowieństwo i potępi „papieża pomieszania”… wtedy jest się kimś mniej niż katolikiem.

[Matka Boża] zawsze mówi o tym, co powinniśmy zrobić dla [księży]. Nie potrzebują, żebyś ich osądzał i krytykował; potrzebują waszych modlitw i waszej miłości, ponieważ Bóg osądzi ich tak, jak byli kapłani, ale Bóg osądzi was tak, jak traktowaliście swoich kapłanów. - Mirjana Soldo, widząca z Medziugorja, gdzie Watykan niedawno zezwolił na oficjalne pielgrzymki i wyznaczył własnego arcybiskupa

Niebezpieczeństwo polega na wpadnięciu w tę samą pułapkę, którą tak wielu miało w przeszłości: subiektywne oświadczenie, kim jest „Judasz”. Dla Marcina Lutra był to papież - a historia mówi resztę. Modlitwa i rozeznanie nigdy nie mogą znajdować się w bańce; musimy zawsze rozeznawać w „umysł Chrystusa”, czyli Kościół - w przeciwnym razie ktoś mógłby nieumyślnie pójść śladami Lutra, a nie Jana. ^[2]Niewielu „rozpoznało”, że tak zwany „św. Gallen Mafia ”- grupa postępowych kardynałów, którzy chcieli, aby Jorge Bergoglio został wybrany na papieża podczas konklawe kardynała Ratzingera - również ingerowała w wybór papieża Franciszka. Niektórzy katolicy jednostronnie zdecydowali, bez żadnego upoważnienia, o unieważnieniu jego wyboru. Fakt, że żaden ze 115 kardynałów, którzy go wybrali, nie zasugerował nawet czegoś takiego, nie powstrzymał ich inkwizycji. Jednak bez względu na to, jak bardzo się poszukuje, modli i zastanawia, nie można złożyć takiej deklaracji bez Magisterium. W przeciwnym razie możemy niechcący rozpocząć dzieło szatana, którym jest dzielenie. Co więcej, taki należy również zapytać, czy wybór Papieża Benedykta również był nieważny. W rzeczywistości, modernista Tendencje były u szczytu, gdy wybrano Jana Pawła II, który zebrał kilka głosów, zanim wybrano papieża. Być może powinniśmy cofnąć się i zapytać, czy ingerencja w wybory podzieliła głosy w obu tych wyborach, a zatem trzech ostatnich papieży jest antypapieżami. Jak widać, jest to królicza nora. Zawsze trzeba rozeznawać „umysłem Kościoła” - i pozwolić Jezusowi - a nie subiektywnym teoriom spiskowym - ujawnić, kto jest wśród nas Judaszem, abyśmy sami nie zostali potępieni za niewłaściwe osądzanie. 

W dzisiejszych czasach św. Katarzyna ze Sieny jest często wymieniana jako osoba, która nie bała się konfrontacji z papieżem. Ale krytyce brakuje kluczowego punktu: nigdy nie zerwała z nim komunii, a tym bardziej służyła jako źródło podziałów, siejąc wątpliwości co do jego autorytetu, a tym samym osłabiając należny mu szacunek.

Nawet jeśli papież nie zachowywał się jak „słodki Chrystus na ziemi”, Katarzyna uważała, że ​​wierni powinni traktować go z szacunkiem i posłuszeństwem, jakie okazywaliby samemu Jezusowi. „Nawet gdyby był wcielonym diabłem, nie powinniśmy podnosić głowy przeciwko niemu - ale spokojnie położyć się na jego piersi”. Napisała do Florentczyków, którzy buntowali się przeciwko papieżowi Grzegorzowi XI: „Kto buntuje się przeciwko naszemu Ojcu, Chrystusowi na ziemi, jest skazany na śmierć, za to, co mu czynimy, czynimy Chrystusowi w niebie - czcimy Chrystusa, jeśli czcimy papieża, hańbimy Chrystusa, jeśli hańbimy papieża…  —From Anne Baldwin's Catherine of Siena: A Biography. Huntington, IN: OSV Publishing, 1987, strony 95–6

… Więc ćwicz i obserwuj wszystko, co ci powiedzą, ale nie to, co robią; bo głoszą, ale nie praktykują. (Mateusza 23: 3)

Jeśli myślicie, że jestem surowy wobec niektórych z was z powodu toksycznej negatywności, utraty zaufania do Piotrowych obietnic Chrystusa i ciągłego zbliżania się do tego papiestwa poprzez „hermeneutykę podejrzeń”, czytajcie dalej:

Nawet gdyby Papież był wcieleniem szatana, nie powinniśmy podnosić głowy przeciwko niemu… Wiem dobrze, że wielu broni się, przechwalając się: „Są tak zepsuci i czynią zło wszelkiego rodzaju!” Ale Bóg przykazał, że nawet jeśli kapłani, pasterze i Chrystus na ziemi byli wcielonymi diabłami, będziemy im posłuszni i poddani nie ze względu na nich, ale ze względu na Boga i przez posłuszeństwo Jemu . —Św. Katarzyna ze Sieny, SCS, s. 201-202, s. 222, (cyt. Za Digest apostolski, Michael Malone, Księga 5: „Księga posłuszeństwa”, rozdział 1: „Nie ma zbawienia bez osobistego poddania się Papieżowi”)

Kto cię słucha, słucha mnie. Kto cię odrzuca, odrzuca mnie. A kto Mnie odrzuca, odrzuca Tego, który Mnie posłał. (Łk 10:16)

 

ŚPIĄCY JAN

Niemniej Jan zasnął w Ogrodzie wraz z Piotrem i Jakubem, tak jak wielu dzisiaj.

To nasza senność na obecność Boga czyni nas niewrażliwymi na zło: nie słyszymy Boga, ponieważ nie chcemy, aby nam przeszkadzano, więc pozostajemy obojętni na zło ... senność uczniów nie jest problemem jednej chwili, a raczej całej historii; `` senność '' należy do nas, tych z nas, którzy nie chcą ujrzeć całej siły zła i nie chcą wejść w Jego mękę. —POPE BENEDYKT XVI, Katolicka Agencja Informacyjna, Watykan, 20 kwietnia 2011, Audiencja Generalna

Kiedy przybyli strażnicy, uczniowie uciekli w chaosie, strachu i zamieszaniu. Dlaczego? Czy Jan nie był tym, który wpatrywał się w Jezusa? Co się stało?

Kiedy zobaczył, że Peter zaczyna biec, potem Jakub, a potem pozostali… poszedł za tłumem. Wszyscy zapomnieli, że Jezus wciąż tam jest.

Barka Piotra różni się od innych statków. Barka Piotra, pomimo fal, pozostaje twarda, ponieważ Jezus jest w środku i nigdy jej nie opuści. - kardynał Louis Raphael Sako, patriarcha Chaldejczyków w Bagdadzie w Iraku; 11 listopada 2018, „Obroń Kościół przed tymi, którzy chcą go zniszczyć”, Mississippicatholic.com

Jan i apostołowie uciekli, ponieważ tego nie zrobili „Patrzcie i módlcie się” jak ostrzegł ich Pan. ^[3]por. Marka 14:38 Przychodzi oglądanie wiedza; poprzez modlitwę mądrość i zrozumienie. Tak więc bez modlitwy wiedza może nie tylko pozostać bezpłodna, ale może stać się gruntem dla wroga do siania chwastów zamieszania, wątpliwości i strachu. 

Mogę sobie tylko wyobrazić, jak John patrzy z daleka, spogląda zza drzewa i zadaje sobie pytanie: „Dlaczego po prostu uciekłem przed Jezusem? Dlaczego jestem przerażony i mam tak małą wiarę? Dlaczego poszedłem za innymi? Dlaczego pozwoliłem się zmanipulować, by myśleć jak reszta? Dlaczego uległem tej presji rówieśników? Dlaczego zachowuję się jak oni? Dlaczego tak się wstydzę zostać z Jezusem? Dlaczego wydaje się teraz taki bezsilny i bezsilny? Jednak wiem, że nie jest. Również ten skandal jest dozwolony w Jego Boskiej Woli. Zaufaj, John, po prostu zaufanie…".

W pewnym momencie wziął głęboki oddech i ponownie zwrócił wzrok na Swojego Zbawiciela. 

 

Uległy JAN

Co pomyślał Jan, gdy w chłodnym nocnym powietrzu rozniosła się wiadomość, że Piotr nie tylko uciekł, ale trzy razy zaparł się Jezusa? Czy Jan mógłby kiedykolwiek ponownie zaufać Piotrowi jako „skale”, kiedy ten człowiek był? tak kapryśna? Przecież w pewnym momencie Piotr próbował zapobiec męce (Mt 16:23); mówił głupie rzeczy „z mankietu” (Mt 17: 4); jego wiara zachwiała się (Mt 14:30); był uznanym grzesznikiem (Łk 5: 8); mimo to jego dobre intencje były światowe (Ew. Jana 18:10); całkowicie zaparł się Pana (Marka 14:72); stworzyłby doktrynalny zamęt (Ga 2:14); a potem wydawać się obłudny, głosząc przeciwko temu, co zrobił! (2 Piotra 2: 1)

Być może z ciemności chrapliwy głos szepnął Janowi do ucha: „Jeśli Piotr bardziej przypomina piasek niż kamień, a twój Jezus jest biczowany, wyszydzany i opluwany… może to wszystko jest wielkim kłamstwem?” Wiara Jana została zachwiana. 

Ale to nie było zepsute.

Zamknął oczy i ponownie skierował swój wewnętrzny wzrok na Jezusa… Jego nauki, Jego przykład, Jego obietnice… sposób, w jaki właśnie umył im stopy, mówiąc: „Nie troszczcie się o swoje serca… miejcie wiarę we mnie”… ^[4]John 14: 1 Po czym Jan wstał, otrzepał się i odpowiedział: „Chodź za mną, Szatanie! ”

Zwracając oczy w stronę Góry Kalwarii, Jan mógł powiedzieć: „Piotr może być„ skałą ”, ale Jezus jest moim Panem. ” I z tym wyruszył na Golgotę, wiedząc, że tam wkrótce będzie jego Mistrz.

 

WIERNY JAN

Następnego dnia niebo było ciemne. Ziemia się trzęsła. Kpiny, nienawiść i przemoc osiągnęły gorączkowy poziom. Ale tam Jan stał pod krzyżem, z Matką u boku.

Niektórzy powiedzieli mi, że ledwo zatrzymują członków swojej rodziny w Kościele, podczas gdy inni już odeszli. Skandale, znęcanie się, zamieszanie, hipokryzja, zdrady, sodomia, rozluźnienie, cisza… nic więcej nie mogli znieść. Ale dzisiaj przykład Johna pokazuje nam inną ścieżkę: pozostać z Matką, który jest obrazem Kościoła Niepokalanego; i pozostać z Jezusem, Kościół ukrzyżowany. Kościół jest jednocześnie święty, ale pełen grzeszników.

Tak, John stał tam, ledwo zdolny do myślenia, odczuwania, rozumienia… „Znak Sprzeczności”, który wisiał przed nim, był zbyt wielki, by go pojąć, zbyt wiele jak na siłę człowieka. I nagle Głos przeciął duszące powietrze:

„Kobieto, oto twój syn”. Wtedy rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. (Ewangelia Jana 19: 26-27)

I Jan czuł się tak, jakby jej ramiona były wokół niego, jakby był zamknięty w arce. 

I od tej godziny uczeń zabrał ją do swojego domu. (Ewangelia Jana 19:27)

Jan uczy nas, że branie Maryi za Matkę jest pewnym sposobem pozostania wiernym Jezusowi. Jan, zjednoczony z Maryją (która jest obrazem Kościoła), reprezentuje prawdziwy resztka trzody Chrystusa. Oznacza to, że powinniśmy pozostać zjednoczeni z kościół, zawsze. Uciekać od niej to uciekać przed Chrystusem. Stojąc z Maryją, Jan wyjawia, że ​​pozostanie wiernym Jezusowi oznacza pozostanie posłuszny Kościołowi, trwać w komunii z „zamysłem Chrystusa” - nawet wtedy, gdy wszystko wydaje się stracone i jest to skandal. Pozostać z Kościołem oznacza pozostać w schronieniu Bożym.

Wszechmocny nie oddziela bowiem całkowicie świętych od swej pokusy, lecz chroni tylko ich wewnętrznego człowieka, w którym mieszka wiara, aby przez zewnętrzną pokusę wzrastali w łasce. —Św. Augustyna, Miasto Boga, Księga XX, rozdz. 8

Jeśli mamy podążać śladami Jana, powinniśmy tak jak Jan zabrać Matkę Bożą do naszego „domu”. Podczas gdy Kościół strzeże nas i karmi prawdą i sakramentami, Najświętsza Matka osobiście „chroni” wewnętrznego człowieka przez wstawiennictwo i łaskę. Jak obiecała w Fatimie:

Moje Niepokalane Serce będzie waszym schronieniem i drogą, która zaprowadzi was do Boga.- Drugie objawienie, 13 czerwca 1917 r., Objawienie dwóch serc w czasach nowożytnych, www.ewtn.com

Gdy w tym tygodniu będę kontynuował wędrówkę ze św. Janem po Ziemi Świętej, może on może nas więcej nauczyć. Na razie zostawiam was ze słowami innego „Jana” i Matki Bożej… 

 

POWIĄZANE CZYTANIE

Wstrząsanie Kościoła