POWRÓT NA WIELKI POST
Dzień 8
IT posiadanie samowiedzy to jedno; jasno widzieć rzeczywistość swojego duchowego ubóstwa, braku cnoty lub braku miłości - jednym słowem, widzieć otchłań własnej nędzy. Ale sama wiedza o sobie nie wystarczy. To musi być poślubione pokora aby łaska odniosła skutek. Porównajcie jeszcze raz Piotra i Judasza: obaj stanęli twarzą w twarz z prawdą o swoim wewnętrznym zepsuciu, ale w pierwszym przypadku samowiedza była połączona z pokorą, podczas gdy w drugim była poślubiona dumie. I jak mówią Przysłów: „Pycha poprzedza zniszczenie, a duch wyniosły poprzedza upadek”. [1]Prov 16: 18
Bóg nie objawia głębi twojego ubóstwa, aby cię zniszczyć, ale wyzwolić cię od siebie, dzięki swojej łasce. Jego światło jest dane, aby pomóc tobie i mnie zobaczyć, że poza Nim nic nie możemy zrobić. Wielu ludziom potrzeba wielu lat cierpień, prób i smutków, aby w końcu ustąpić prawdzie, że „Bóg jest Bogiem, a ja nim nie jestem”. Ale dla pokornej duszy postęp w życiu wewnętrznym może być szybki, ponieważ na drodze jest mniej przeszkód. Chcę, abyś, mój drogi bracie i moja droga siostro, spieszyli się w świętości. A oto jak:
Na pustyni przygotujcie drogę Panu; uczyńcie prosto na pustyni autostradą dla naszego Boga Każda dolina zostanie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; nierówny teren stanie się równy, a nierówności staną się równiną. A chwała Pana zostanie objawiona… (Izajasz 40: 3-5))
To znaczy na pustyni twojej duszy, jałowej cnoty, prostą drogę do Boga: przestań bronić swojej grzeszności krzywymi półprawdami i pokręconą logiką, a po prostu przedstaw ją Bogu. Podnieś każdą dolinęto znaczy wyznawaj każdy grzech, który trzymasz w ciemności zaprzeczenia. Niech każda góra i wzgórze będą niskieto znaczy przyznać, że każde dobro, które uczyniłeś, każda łaska, którą posiadasz, wszelkie posiadane dary pochodzą od Niego. I ostatni, wyrównać nierówny terento znaczy odsłonić szorstkość swojego charakteru, wybrzuszenia samolubstwa, dziury zwyczajowych defektów.
Teraz jesteśmy kuszeni, by myśleć, że objawienie głębi naszej grzeszności spowodowałoby, że Wszechświęty Bóg uciekłby w drugą stronę. Ale duszy, która tak się upokorzyła, Izajasz mówi: „Chwała Pańska zostanie objawiona”. W jaki sposób? W zasadzie siedem ścieżki na którym Pan wędruje do naszego serca. Pierwsza to ta, o której rozmawialiśmy wczoraj i dziś: uznanie własnego ubóstwa duchowego, zawartego w błogosławieństwie:
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. (Mt 5: 3)
Jeśli uznasz, że potrzebujesz Boga, to królestwo niebieskie jest już wam udzielane na pierwszych etapach.
Pewnego dnia, po opowiedzeniu mojemu kierownikowi duchowemu, jak bardzo jestem nieszczęśliwy, spokojnie odpowiedział: „To jest bardzo dobre. Gdyby łaska Boża nie działała w twoim życiu, nie widziałbyś swojej nędzy. Więc to jest dobre. ” Od tego dnia nauczyłem się dziękować Bogu za skonfrontowanie mnie z bolesną prawdą o mnie - czy to poprzez mojego kierownika duchowego, moją żonę, moje dzieci, mojego Spowiednika… czy też w mojej codziennej modlitwie, kiedy Słowo Boże przenika „Nawet między duszą a duchem, stawami i szpikiem kostnym, i [jest] w stanie dostrzec odbicia i myśli serca”. [2]Heb 4: 12
Wreszcie, nie jest prawdą o twojej grzeszności, że potrzebujesz raczej strachu duma, która mogłaby to ukryć lub odrzucić. Bo św. Jakub tak mówi „Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje”. [3]James 4: 6 W rzeczy samej,
Prowadzi pokornych ku sprawiedliwości, uczy swojej drogi pokornych. (Psalm 25: 9)
Im bardziej jesteśmy pokorni, tym więcej łaski otrzymujemy.
… Ponieważ pokornej duszy udziela się więcej łaski, niż sama dusza prosi… —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1361
Żaden grzech, nieważne jak straszny, nie sprawi, że Jezus odwróci się od ciebie, jeśli pokornie go uznasz.
… Skruszone, pokorne serce, Boże, nie wzgardzisz. (Psalm 51:19)
Niech więc te słowa zachęcą was, drodzy przyjaciele - zachęcą was, jak Zacheusz, [4]por. Łukasza 19:5 zstąpić z drzewa pychy i chodzić w pokorze ze swoim Panem, który tego dnia pragnie, aby razem z wami jadał.
Grzesznik, który czuje w sobie całkowite pozbawienie wszystkiego, co jest święte, czyste i uroczyste z powodu grzechu, grzesznik, który we własnych oczach jest w całkowitej ciemności, odcięty od nadziei zbawienia, od światła życia i od komunia świętych, sam jest przyjacielem, którego Jezus zaprosił na obiad, tym, którego poproszono o wyjście zza żywopłotów, tym, którego poproszono, aby był partnerem na Jego weselu i spadkobiercą Boga… Kto jest biedny, głodny, grzeszny, upadły lub ignorant jest gościem Chrystusa. - Mateusz Biedny, Komunia miłości, p.93
PODSUMOWANIE I PISMO
Samoświadomość należy poślubić z pokorą, aby łaska mogła ukształtować w tobie Chrystusa.
Dlatego jestem zadowolony ze słabości, zniewag, trudności, prześladowań i ograniczeń ze względu na Chrystusa; bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem silny. (2 Kor 12)
Aby dołączyć do Marka w tych rekolekcjach wielkopostnych,
kliknij poniższy baner, aby subskrybuj.
Twój e-mail nie zostanie nikomu udostępniony.
UWAGA: Wielu subskrybentów zgłosiło ostatnio, że nie otrzymuje już e-maili. Sprawdź folder ze spamem lub spamem, aby upewnić się, że moje e-maile tam nie trafiają! Tak jest zwykle w 99% przypadków. Spróbuj też ponownie zasubskrybować tutaj. Jeśli to nie pomoże, skontaktuj się ze swoim dostawcą usług internetowych i poproś go o zezwolenie na wysyłanie e-maili ode mnie.
PODCAST TEGO PISMA PONIŻEJ:
Podcast: Odtwórz w nowym oknie | Do pobrania
