O karze doczesnej

CZYŚCIEC jest prawdopodobnie najbardziej logiczną z doktryn. Za który jeden z nas kocha Pana, Boga naszego cała kolekcja nasze serce, cała kolekcja nasz umysł i cała kolekcja nasza dusza? Oddać swoje serce, choćby ułamek, lub oddać swoją miłość nawet najmniejszemu z bożków, oznacza, że ​​istnieje część, która nie należy do Boga, część, którą należy oczyścić. Na tym polega nauka o czyśćcu.

Jeśli Bóg jest miłością, wszelką miłością, to tylko to, co jest w pełni i całkowicie miłością, może być złączone z Nim. Tak więc, aby osoba mogła wejść pełna komunia z Bogiem wymaga czystości serca, umysłu i duszy - żądania boskiej sprawiedliwości. Ale kto może być tak czysty? To jest prezent miłosierdzia Bożego.

Przebaczenie grzechów i przywrócenie komunii z Bogiem pociągają za sobą odpuszczenie wiecznej kary za grzech, ale kara doczesna za grzech pozostaje. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1472

Tak, Jezu „Przebaczy nam nasze grzechy i oczyści nas z każdego wykroczenia” ^[1]por. 1 J 1 kiedy wyznajemy. Jak mówi dzisiejszy Psalm,

… Sercem skruszonym i pokornym, Boże, nie wzgardzisz.

Ale Krew Chrystusa nie oczyszcza nas z nas wolna wola. Zdolność do całkowitego pokochania Go wymaga naszej współpracy z łaską, aby pociągnąć nas od tego, co na dole, do tego, co na górze.

… Każdy grzech, nawet powszedni, pociąga za sobą niezdrowe przywiązanie do stworzeń, które trzeba oczyścić albo tu na ziemi, albo po śmierci w stanie zwanym czyśćcem. To oczyszczenie uwalnia człowieka od tego, co nazywa się „doczesną karą” za grzech.-Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1472

Czyściec to dar dla wiernych. Czyściec to stan, który przygotowuje nas do miłości, stwarza miejsce na pełną radość i oczyszcza naszą wizję, abyśmy mogli ujrzeć oblicze Boga.

Kto może wejść na górę Pana? Kto może stanąć w jego świętym miejscu? „Czysty rąk i czystego serca, który nie oddał swojej duszy rzeczom bezużytecznym, temu, co próżne”. (Ps 24: 3-4)

Jednak czyściec jest nie druga szansa. Jak czytamy w czytaniach Mszy św. W zeszłym tygodniu, przed każdym z nas jest życie i śmierć, i musimy wybrać życie na tej płaszczyźnie, aby uniknąć wiecznej śmierci w następnej. Jak Jezus mówi o zatwardziałych w dzisiejszej Ewangelii, „Na sądzie mieszkańcy Niniwy powstaną z tym pokoleniem i potępią je”. Chwilę po śmierci każdy z nas stanie przed własnym osądem i perspektywą Nieba lub Piekła. Ci, którzy odrzucili Boga w tym życiu, będą nadal nosić swoją nieczystą szatę w ciemności. Ci, którzy pokładają wiarę w Chrystusie, będą nosić suknię ślubną już otrzymali do Światła… ale wszelkie pozostałe plamy ziemskich uczuć zostaną najpierw oczyszczone w czyśćcu.

Tak wielu z nas żartuje, jak długo będziemy w czyśćcu, ale nie sądzę, żeby Jezus się śmiał! Przyszedł, abyśmy mogli „Miej życie i miej je w obfitości”. ^[2]por. J 10, 10 Otworzył skarbnicę Bożą, abyśmy żyli błogosławieństwami już dziś i unikaj męki z tego powodu stan oczyszczający o czyśćcu, wchodząc natychmiast po śmierci w Jego wieczną obecność.

Można więc na ziemi stać się autentycznym i w pełni świętym. Dzisiejsze pierwsze czytanie jest alegorią tego, jak doskonała skrucha może wymazać wszelką karę, ponieważ tak naprawdę jest to dokładnie to, czego pragnie Ojciec, po co przyszedł Chrystus, a Duch dokończy - chcąc.

Nawrócenie, które wypływa z żarliwej miłości, może doprowadzić do całkowitego oczyszczenia grzesznika w taki sposób, że żadna kara nie pozostanie.… Powinien dążyć przez uczynki miłosierdzia i miłosierdzia, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne, aby całkowicie odrzucić „starego” i przywdziać „nowego człowieka”". -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1472

POWIĄZANE CZYTANIE

• Oświetlający ogień

• Widzenie