W mojej służbie

TO Miniony Wielki Post był dla mnie błogosławieństwem podróży z dziesiątkami tysięcy księży i ​​świeckich na całym świecie poprzez codzienne rozważania Mszy św., które napisałem. Było to jednocześnie ekscytujące i wyczerpujące. W związku z tym muszę poświęcić trochę czasu na przemyślenie wielu rzeczy w mojej służbie i mojej osobistej podróży oraz nad kierunkiem, w którym Bóg mnie wzywa.

Oczywiście pisanie to tylko część mojego apostolatu. Zostałem powitany przez ortodoksyjnych księży katolickich, aby przemawiać lub sprowadzać moje koncerty do ich parafii lub domów rekolekcyjnych, od San Francisco po Rzym, Saskatchewan po Austrię. Jednak cztery lata temu Archidiecezja Edmonton w Albercie odmówiła mojej posługi tam przybycia. Napisałem trzy listy z prośbą o wyjaśnienia i rady dotyczące mojej posługi, których mógł udzielić Arcybiskup. W końcu otrzymałem tę odpowiedź w 2011 roku:

Prosty fakt jest taki, że w Archidiecezji mamy politykę, która stanowi, że każdy mówca zaproszony do naszego ludu w sprawach wiary lub moralności musi najpierw otrzymać nic nie stoi na przeszkodzie [Łac. „Nic nie przeszkadza”] ode mnie lub mojego delegata. To jest standardowa zasada. W twoim przypadku nie zostało to przyznane z powodu wskazań na twojej stronie internetowej, że odwołujesz się do tego, co twierdzisz, że otrzymałeś w prywatnych objawieniach. Jest to podejście, którego nie chcę promować w archidiecezji Edmonton. —Archbiskup Richard Smith, List z 4 kwietnia 2011 r

Podczas minionego Tygodnia Pasyjnego w 2015 r. Dwóch kolejnych sąsiadujących biskupów Edmonton zajęło to samo stanowisko, co niestety spowodowało, że musieliśmy odwołać czternastą trasę koncertową. Jeden z biskupów powiedział, że robi to, ponieważ nie jest „dobrą polityką duszpasterską, aby obie diecezje zmierzały w różnych kierunkach”. Jeden z biskupów rozwinął nieco dalej, mówiąc, że jest zaniepokojony faktem, iż nasza posługa stosuje „strategię promocyjną” kontaktując się z parafiami, zamiast czekać na zaproszenie; że moje koncerty wykorzystują sprzęt nagłaśniający i oświetleniowy w sanktuarium; i że moja witryna, jak twierdził, „promuje” Wiersz Boga-Człowieka, Vassula Ryden i Garabandal. Poniżej w skrócie przedstawiam moje odpowiedzi na obawy biskupów w trosce o przejrzystość i ogólną odpowiedź na listy, które otrzymuję w tej sprawie:

1. Nasza służba robi działają na zaproszenie. Kiedy otrzymujemy jedno lub kilka zaproszeń, mój kierownik (moja żona) łączy się następnie z innymi parafiami w okolicy, aby powiadomić ich, że przyjeżdżam, i oferuje im naszą posługę. Ta „strategia promocyjna” to sposób, w jaki działa wiele innych posług świeckich, aby nasz czas i wysiłki były wydajne i opłacalne (ponieważ również polegamy na Opatrzności Bożej). Przede wszystkim jest to sposób, w jaki staramy się nieść Ewangelię jak największej liczbie dusz.

2. Rzeczywiście, podczas moich koncertów używam sprzętu oświetleniowego i nagłaśniającego. Używam nagłośnienia z powodów praktycznych, które nie wymagają żadnych wyjaśnień. Jeśli chodzi o oświetlenie, ma ono na celu stworzenie atmosfery modlitwy, sprzyjającej tego typu posłudze. Podczas naszej ostatniej 20-koncertowej trasy koncertowej w Saskatchewan dosłownie dziesiątki księży i ​​setki słuchaczy opowiadały nam, jak bardzo byli zachwyceni tym, jak piękne było oświetlenie, które podkreślało Krucyfiks, Tabernakulum i posągi - jednym słowem, podkreślone the świętość i piękno parafii katolickich. Jedyną skargą, jaką kiedykolwiek miałem od księży, dotyczącą mojego oświetlenia, jest to, że nie zostawiam go tam, aby mogli go zatrzymać! Cześć i szacunek dla sanktuarium mają ogromne znaczenie. Moje koncerty obejmują dawanie świadectwa i wskazywanie duszom Eucharystii i spowiedzi, a zwłaszcza katechizacji na temat rzeczywistej obecności Jezusa w tabernakulum. Jest to główny powód, dla którego preferujemy organizowanie koncertów w głównej bryle kościoła (nie wspominając o znaczących wadach akustyki w wielu salach parafialnych). 

3. Na mojej stronie internetowej znajduje się ponad tysiąc pism, z których zdecydowana większość uczy wiary i duchowości katolickiej w kontekście naszych czasów. Istnieje kilka pism, które zawierają „prywatne objawienie” jako dla nauczanie Katechizmu, które stwierdza, że ​​chociaż te objawienia nie mogą korygować Świętej Tradycji, mogą pomóc Kościołowi „pełniej żyć według niej w pewnym okresie historii” (por. n. 67).

• Nigdy nie czytałem Wiersz Boga-Człowieka ani nigdy nie cytowałem tych dzieł. 

• Vassula Ryden była z pewnością postacią kontrowersyjną. Odniosłem się do niej konkretnie, aby wyjaśnić stanowisko Kongregacji Nauki Wiary w sprawie teologii pani Ryden w ramach „pytań i odpowiedzi” z moimi czytelnikami (ponieważ istnieje krzyżówka tematów dotyczących „epoki pokoju”). ^[1]widzieć Twoje pytania dotyczące epoki Między innymi zauważyłem, że Notyfikacja w jej pismach, choć nadal obowiązuje, została zmodyfikowana do tego stopnia, że ​​jej tomy można teraz czytać zgodnie z ostrożnym orzeczeniem biskupów „każdy przypadek” wraz z wyjaśnieniami, które przedstawiła do CDF (i które spotkały się z aprobatą kard. Ratzingera) i które są publikowane w kolejnych tomach. W tym duchu ostrożności zacytowałem jeden akapit ^[2]por Fatima i wielkie drżenie z jej pism. (Ilekroć cytuję prywatne objawienie na mojej stronie internetowej, które jeszcze nie otrzymało imprimatur lub nic nie stoi na przeszkodzie, i nie został wyraźnie odrzucony przez Magisterium, używam nazewnictwa „rzekomego”, aby określić status proponowanego objawienia). Cytat, którego użyłem, nie zawierał nic sprzecznego z doktryną katolicką. 

• Garabandal (rzekome objawienie, podczas którego komisja kościelna badająca sprawę powiedziała, że ​​nie „znalazł cokolwiek zasługującego na kościelną cenzurę lub potępienie w doktrynie lub w opublikowanych zaleceniach duchowych ”) ^[3]por www.ewtn.com jest również bardzo pokrótce wspomniany w moich pismach. Kiedy tak było, termin „domniemany” został również należycie użyty, aby przypomnieć czytelnikowi, że zgodnie z nauczaniem św. Pawła należy zachować ostrożność: „Nie lekceważ proroctw. Przetestuj wszystko, zatrzymaj to, co dobre ”. W cytacie, którego użyłem, nie ma nic sprzecznego z doktryną katolicką. 

Biskup ma prawo decydować o tym, w jaki sposób formowana jest jego owczarnia, co obejmuje również uniemożliwianie nawet tym, którzy cieszą się dobrą opinią, wypowiadania się na temat własności Kościoła. Podsumowując, pragnę potwierdzić moje posłuszeństwo decyzji tych trzech biskupów Alberty i proszę moich czytelników, aby modlili się za mnie i całe nasze duchowieństwo, aby mieli łaskę bycia wiernymi pasterzami w trudnym zadaniu, do którego Pan powołał im.

 

PRZEGLĄD

Ze względu na to, że moja posługa dociera każdego tygodnia do tysięcy ludzi w moim apostolacie na piśmie i transmitowanym przez Internet, w tym w tych diecezjach, oraz ponieważ ten „zakaz” stał się dla niektórych źródłem nieporozumień, poniżej zamieściłem podstawowy przegląd mojego duszpasterstwo, które jest prowadzone pod błogosławieństwem i kierownictwem wielebnego biskupa Dona Bolena z Saskatoon, Saskatchewan, oraz pod duchowym kierownictwem wielebnego Paula Gousse z New Hampshire w USA.

Moja służba składa się z dwóch części: mojej muzyki i przesłania. Muzyka jest zarówno przesłaniem, jak i środkiem otwierającym drzwi do ewangelizacji. To była moja odpowiedź na wezwanie św. Jana Pawła II do użycia „nowych środków i nowych metod” w „nowej ewangelizacji”. Pod względem wiadomość, czy to na tym blogu, czy w mojej książce, Ostateczna konfrontacja, Spędziłem tysiące godzin na gorliwej modlitwie i badaniach, aby jak najlepiej upewnić się, że wszystko, co napisałem lub o czym mówiłem, jest w harmonii ze Świętą Tradycją. Wyczerpująco zacytowałem Ojców Kościoła, Pismo Święte, Katechizm, Ojców Świętych i zatwierdziłem objawienia Matki Bożej, aby wzmocnić czytelnika w tych niepewnych czasach, nieustannie zdając się na Magisterium. Więcej rzadki przy różnych okazjach cytowałem prywatne objawienie od osób, które w tym czasie czują się zmuszone przekazać Kościołowi „prorocze słowo”, ale tylko wtedy, gdy ich przesłanie nie jest sprzeczne z nauczaniem Kościoła. ^[4]por. 1 Tes 5: 19-21 Wreszcie, w moich pismach ani transmisjach internetowych nigdy nie twierdziłem, że kiedykolwiek otrzymałem objawienie lub słyszalną lucję. Czasami dzieliłem się natchnieniami i myślami, które wydawały mi się niebiańskie, które pochodzą z mojej wewnętrznej modlitwy i medytacji lub tego, co może nazwać Kościół lectio Divina. Przy takich okazjach podzieliłem się tym, że „czułem” lub „czułem” Pana lub Matkę Bożą, itp. Mówiąc to czy tamto. Podzieliłem się nimi jako punktem wyjścia lub aby rzucić dodatkowe światło i rozeznanie na większą część tej pracy. W niektórych przypadkach te wewnętrzne słowa były katalizatorem odkrywania lub rozszerzania nauk Ojca Świętego.

 

WEZWANIE DO MŁODZIEŻY

W 2002 roku na Światowych Dniach Młodzieży w Toronto w Kanadzie, gdzie spotkałem się z młodzieżą z całego świata, Ojciec Święty skierował do nas szczególną prośbę:

W środku nocy czujemy strach i niepewność, a my z niecierpliwością czekamy na nadejście światła poranka. Drodzy młodzi, to do was należy bycie strażnicy poranka, który ogłasza nadejście słońca, który jest Chrystusem Zmartwychwstałym! —POPE JAN PAWEŁ II, Przesłanie Ojca Świętego do młodzieży świata, XVII Światowe Dni Młodzieży, n. 3; (por. Iz 21, 11-12)

Było to echo jego apelu z Listu apostolskiego w sprawie nowego tysiąclecia:

Młodzi okazali się dla Rzymu i dla Kościoła szczególnym darem Ducha Bożego… Nie wahałem się prosić ich, aby dokonali radykalnego wyboru wiary i życia oraz postawili im wspaniałe zadanie: stać się „poranni strażnicy ” u progu nowego tysiąclecia. —POPE JAN PAWEŁ II, Nowe Millennio Inuente, n. 9

W mojej książce szczegółowo opisałem w rozdziale pierwszym, jak czułem, jak Pan wzywa mnie do odpowiedzi na zaproszenie Ojca Świętego, pomagając przygotować serca na to „przekroczenie progu nadziei” w nową erę. To zaproszenie zostało powtórzone przez papieża Benedykta XVI w Sydney w Australii:

Wzmocnione przez Ducha i czerpiące z bogatej wizji wiary, nowe pokolenie chrześcijan jest wezwane do pomocy w budowaniu świata, w którym Boży dar życia jest przyjmowany, szanowany i ceniony - a nie odrzucany, budzący strach jako zagrożenie i niszczony. Nowa era, w której miłość nie jest chciwa ani samolubna, ale czysta, wierna i prawdziwie wolna, otwarta na innych, szanująca ich godność, poszukująca ich dobra, promieniująca radością i pięknem. Nowa era, w której nadzieja uwalnia nas od płytkości, apatii i skupienia się na sobie, które zabijają nasze dusze i zatruwają nasze związki. Drodzy młodzi przyjaciele, Pan was o to prosi prorocy tej nowej ery… —POPIEŁ BENEDYKT XVI, Homilia, Światowe Dni Młodzieży, Sydney, Australia, 20 lipca 2008

Zasadniczo papieże poprosili nas, młodych ludzi, abyśmy ćwiczyli normatywny urząd proroctwa:

Wierni, którzy przez chrzest są wcieleni w Chrystusa i włączeni do Ludu Bożego, stają się uczestnikami na swój sposób kapłańskiego, prorockiego i królewskiego urzędu Chrystusa. -Katechizm Kościoła Katolickiego, 897

Mimo że porządek prawa i proroków Starego Testamentu ustał w Janie Chrzcicielu, operacja w duch proroczy Chrystusa nie. ^[5]widzieć Uciszanie proroków; również, PAPIEŻ BENEDYKTA XIV, Heroiczna cnota, Vol. III, str. 189-190; nie oznacza to, że proroctwa lub prorocy przestali istnieć od czasów Jana Chrzciciela, ale że pojawił się nowy porządek. „Prorocy” są wymienieni jako jedni z określonych członków ciała Chrystusa w porządku Kościoła według św. Pawła; por. 1 Kor 12 Podczas gdy każdy katolik ma udział w Jego prorockim urzędzie, Sobór Watykański II również potwierdził charyzmat proroctwa jako szczególny dar w porządku łaski.

Nie tylko przez sakramenty i posługę Kościoła Duch Święty uświęca lud, prowadzi go i wzbogaca swoimi cnotami. Dzieląc swoje dary zgodnie z wolą (por. 1 Kor 12), rozdaje także szczególne łaski wiernym wszystkich stopni. Dzięki tym darom czyni ich zdolnymi i gotowymi do podjęcia różnych zadań i zadań dla odnowy i budowania Kościoła, jak jest napisane, „objawienie Ducha jest dane każdemu dla pożytku” (11 Kor 1: 12). ). Niezależnie od tego, czy charyzmaty te są bardzo niezwykłe, czy też prostsze i szerzej rozpowszechnione, należy je przyjmować z dziękczynieniem i pociechą, ponieważ są one odpowiednie i przydatne dla potrzeb Kościoła. -Lumen Gentium, 12

Wydawałoby się zatem, że w oparciu o Świętą Tradycję Kościoła i jego Magisterium prorocze wypowiedzi należy rozpatrywać z należytym rozeznaniem. Dokładnie tego nauczał św.Paweł:

Nie gasić Ducha. Nie lekceważ proroctw. Przetestuj wszystko; zatrzymajcie to, co dobre. (1 Tes 5-19)

Kościół nie twierdzi też, że funkcję prorocką pełnią tylko duchowni członkowie Ciała:

Chrystus… wypełnia ten proroczy urząd, nie tylko przez hierarchię… ale także przez świeckich. W związku z tym zarówno ustanawia ich jako świadków, jak i daje im poczucie wiary [sens wiary] i łaska słowa. —Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 904

Warto być może wskazać, że cała posługa św. Pawła była wynikiem „objawienia” i wewnętrznego oświecenia, kiedy Chrystus ukazał mu się w olśniewającym świetle. ^[6]por. Dz 9-4 Św. Paweł był uczony wielu rzeczy i otwarcie dzielił się tymi „wizjami i objawieniami” ^[7]2 Cor 12: 1-7 który później stanowił część Nowego Testamentu i, oczywiście, Publicznego Objawienia Kościoła, depozytu fidei. ^[8]„depozyt wiary” Każde dzisiejsze „objawienie prywatne”, które zaprzecza lub próbuje dodać do depozytu wiary, jest uważane za fałszywe. Jednak, autentyczny prywatne objawienie, dane gratia gratis—„Bezinteresowna łaska” - należy przyjąć z zadowoleniem. W swojej instrukcji dotyczącej prywatnej relacji papież Benedykt XIV napisał:

[Tam]… są niebiańskie i boskie prywatne objawienia, przez które Bóg czasami oświeca i poucza człowieka o jego własnym wiecznym zbawieniu lub zbawieniu innych. —POPIEŁ BENEDYKT XIV (1675-1758), Heroiczna cnota, Vol. III, s. 370-371; od Objawienie prywatne, rozeznanie z Kościołem, Dr Mark Miravalle, str. 11

Te „objawienia”, w jakiejkolwiek formie, jakie przybierają…

… Pomóż nam zrozumieć znaki czasu i właściwie na nie odpowiadać w wierze. —Kardynał Joseph Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Orędzie Fatimskie, „Komentarz teologiczny”, www.vatican.va

W tym duchu służby, odpowiadając na wezwanie Ojca Świętego, aby być „stróżami” i „prorokami tego nowego wieku”, przekazywałem niekiedy, pod duchowym kierownictwem, pewne rozważania i „słowa” z modlitwy. Jak powiedział papież Franciszek w Evangelii Gaudium, „przekazujemy innym to, co się zastanawiało” i…

Duch Święty… „dzisiaj, podobnie jak na początku Kościoła, działa w każdym ewangelizatorze, który daje się Mu opętać i prowadzić. Duch Święty kładzie na jego ustach słowa, których sam nie mógł znaleźć ”. -Evangelii Gaudium, por. n. 150-151

Nie chodzi o to, by twierdzić, że jestem „prorokiem” czy „widzącym”, ale raczej o tym, że próbowałem wypełniać swoje powołanie chrzcielne, aby działać w prorockim urzędzie Chrystusa. Zrobiłem to najlepiej, jak potrafiłem, kierując się Magisterium i Świętą Tradycją. Wierzę, że jest to właściwy duch rozeznania, do którego zachęcił św. Paweł. Mimo to Kościół musi być ostatecznym sędzią wszystkiego, co napisałem, odkąd moje słowa, natchnienia i nauki płyną przez ludzkie naczynie. 

W każdym wieku Kościół otrzymywał charyzmat proroctwa, który należy analizować, ale nie lekceważyć. —Kardynał Joseph Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Orędzie Fatimskie, „Komentarz teologiczny”, www.vatican.va

 

Mark na koncercie w Ponteix, Sk, 2015