Praktycznie mówiąc

 

IN odpowiedź na mój artykuł O krytyce duchowieństwa, jeden z czytelników zapytał:

Czy mamy milczeć, gdy jest niesprawiedliwość? Kiedy milczą dobrzy zakonnicy i świeccy, uważam, że jest to bardziej grzeszne niż to, co się dzieje. Ukrywanie się za fałszywą pobożnością religijną jest śliskie. Uważam, że zbyt wielu w Kościele dąży do świętości milcząc, ze strachu przed tym, co lub jak zamierzają to powiedzieć. Wolałbym mówić głośno i nie trafiać w sedno, wiedząc, że może być większa szansa na zmianę. Mój strach o to, co napisałeś, nie o to, że opowiadasz się za milczeniem, ale o tego, kto był gotowy do zabrania głosu elokwentnie lub nie, ucichnie ze strachu przed chybieniem znaku lub grzechem. Mówię, wycofaj się i wycofaj się do skruchy, jeśli musisz… Wiem, że chciałbyś, żeby wszyscy się dogadali i byli mili, ale…

 

W SEZONIE I POZA… 

Powyżej jest kilka dobrych punktów… ale inne są błędami. 

Nie ma wątpliwości, że jest to szkodliwe, gdy chrześcijanie, zwłaszcza duchowni, którym powierzono nauczanie wiary, milczą z powodu tchórzostwa lub strachu przed obrazą. Jak powiedziałem niedawno w Chodź z Kościołem, brak katechezy, formacji moralnej, krytycznego myślenia i podstawowych cnót w zachodniej kulturze katolickiej podnosi swoją dysfunkcyjną głowę. Jak powiedział sam abp Charles Chaput z Filadelfii:

… Nie ma łatwego sposobu, aby to powiedzieć. Kościół w Stanach Zjednoczonych od ponad 40 lat słabo sobie radzi z kształtowaniem wiary i sumienia katolików. A teraz zbieramy wyniki - na placu publicznym, w naszych rodzinach iw zamieszaniu w naszym życiu osobistym. - abp Charles J. Chaput OFM Cap., Rendering do Cezara: katolickie powołanie polityczne, 23 lutego 2009, Toronto, Kanada

W tym samym przemówieniu dodaje:

Myślę, że współczesne życie, w tym życie w Kościele, cierpi z powodu fałszywej niechęci do obrażania, która udaje roztropność i dobre maniery, ale zbyt często okazuje się tchórzostwem. Ludzie są sobie winni szacunek i odpowiednią uprzejmość. Ale jesteśmy też sobie winni prawdę - co oznacza szczerość. —Archbiskup Charles J. Chaput, OFM Cap., „Rendering Unto Caesar: The Catholic Political Vocation”, 23 lutego 2009 r., Toronto, Kanada

Innymi słowy, my chrześcijanie musi broń prawdy i głoście Ewangelię:

... głoście słowo, bądźcie pilni w porze i poza porą, przekonajcie, napominajcie i napominajcie, bądźcie niezłomni w cierpliwości i nauczaniu. (2 Tymoteusza 4: 2)

Zwróć uwagę na słowo „cierpliwość”. Rzeczywiście, w tym samym liście do Tymoteusza św. Paweł mówi, że…

… Sługa Pański nie może być kłótliwy, ale uprzejmy dla wszystkich, nauczyciel trafny, wyrozumiały, łagodnym korygujący przeciwników. (2 Tym 2: 24-25)

Myślę, że to, co zostało tutaj powiedziane, jest całkiem oczywiste. Paweł nie jest zwolennikiem milczenia ani tego, że „wszyscy się dogadują i bądźcie mili”. On opowiada się za tym, aby Ewangelia - i napominanie tych, którzy jej nie przestrzegają - zawsze była dokonywana naśladując Chrystusa. To „łagodne” podejście obejmuje również nasz stosunek do naszych przywódców, czy to duchownych, czy władz cywilnych. 

Przypomnij im, aby byli ulegli władcom i władzom, byli posłuszni, byli gotowi do każdej uczciwej pracy, nie mówili nikomu źle, unikali kłótni, byli łagodni i okazywali doskonałą uprzejmość wszystkim ludziom. (Tytusa 3: 2)

 

PRAKTYCZNIE MÓWI

Pytanie brzmiało, czy mamy milczeć w obliczu niesprawiedliwości? Moje bezpośrednie pytanie brzmi: co masz na myśli? Jeśli przez „zabranie głosu” masz na myśli na przykład wejście do mediów społecznościowych i podniesienie świadomości, może to być bardzo właściwe. Jeśli oznacza to obronę kogoś, kto potrzebuje naszej obrony, to prawdopodobnie tak. Jeśli oznacza to oddanie głosu innym, aby przeciwstawić się niesprawiedliwości, to prawdopodobnie tak. Jeśli oznacza to mówienie, kiedy inni nie chcą (ale powinni), to prawdopodobnie tak. O ile wszystko odbywa się zgodnie z kochać, ponieważ jako chrześcijanie tacy jesteśmy!

Miłość jest cierpliwa i miła… nie jest arogancka ani niegrzeczna… nie jest drażliwa ani urażona; nie cieszy się ze zła, ale raduje się z tego, co jest dobre. (1 Kor 13: 4-6)

Jeśli jednak oznacza to wchodzenie na media społecznościowe lub inne fora i atakowanie innej osoby w sposób naruszający jej godność, lekceważący itp., To nie. Nie można bronić chrześcijaństwa, zachowując się w sposób niechrześcijański. To sprzeczność. Pismo Święte jasno mówi, że nie można po prostu „wyjść i [zgrzeszyć, a potem] wycofać się do pokuty, jeśli trzeba”, jak to ujął mój czytelnik. Nie można rozwiązać jednej niesprawiedliwości drugą.

W nawiązaniu do tego, co Katechizm mówi o unikaniu oszczerstw, oszczerstw i pochopnych osądów przeciwko innym, ^[1]widzieć O krytyce duchowieństwa jego nauczanie na temat korzystania z komunikacji społecznej jest jasne:

Właściwe wykonywanie tego prawa [do komunikowania się, zwłaszcza przez media] wymaga, aby treść przekazu była prawdziwa i - w granicach wyznaczonych przez sprawiedliwość i miłość - kompletna. Co więcej, powinno być komunikowane uczciwie i właściwie… prawo moralne oraz uzasadnione prawa i godność człowieka powinny być przestrzegane. To konieczne aby wszyscy członkowie społeczeństwa spełnia wymagania sprawiedliwości i miłości w tej dziedzinie. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2494–2495

Istnieje również znaczenie forum „wewnętrznego” i „zewnętrznego”. Gdy dojdzie do niesprawiedliwości, należy, o ile to możliwe, zająć się nią na forum prywatnym lub „wewnętrznym”. Na przykład, jeśli ktoś cię skrzywdzi, błędem byłoby wejść na Facebooka („forum zewnętrzne”) i zaatakować tę osobę. Powinien raczej być traktowany prywatnie („forum wewnętrzne”). To samo dotyczy sytuacji, gdy pojawiają się problemy w naszej rodzinie parafialnej lub diecezji. Należy najpierw porozmawiać ze swoim kapłanem lub biskupem przed skierowaniem sprawy na forum zewnętrzne (jeśli wymaga tego sprawiedliwość). Nawet wtedy można to zrobić tylko wtedy, gdy przestrzegane są „prawo moralne i uzasadnione prawa i godność” drugiej osoby.

 

NIE MOB 

Mentalność tłumu rośnie w obliczu skandali związanych z wykorzystywaniem seksualnym lub papieskich kontrowersji w Kościele, które nazbyt często naruszają podstawową sprawiedliwość i miłość; która omija forum wewnętrzne lub rezygnuje z miłosierdzia i oddala kogoś z dala od naśladowania Chrystusa, który zawsze szukał zbawienia nawet największych grzeszników. Nie daj się wciągnąć w wir wrogości, wyzwisk lub zemsty. Z drugiej strony, nigdy bój się śmiałości, miłosiernego rzucania wyzwań innym lub wkraczania w pustkę milczenia głosem prawdy, zawsze okazując „Doskonała uprzejmość wobec wszystkich mężczyzn”.

Bo kto chciałby ocalić swoje życie, straci je; a kto straci swoje życie z powodu mnie i Ewangelii, ocali je ... kto by się wstydził mnie i moich słów w tym cudzołożnym i grzesznym pokoleniu, tego również będzie zawstydzony Syn Człowieczy, gdy przyjdzie w chwale swego Ojcze ze świętymi aniołami. (Marka 8:35, 38)

Trzeba przyznać, że czasami jest cienka granica, kiedy powinniśmy mówić, a kiedy nie. Dlatego w naszych czasach bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy siedmiu darów Ducha Świętego, a zwłaszcza Mądrości, Zrozumienia, Roztropności i Strachu przed Panem. 

Zatem ja, więzień Pana, wzywam was, abyście żyli w sposób godny powołania, które otrzymaliście, z całą pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc się wzajemnie miłością, starając się zachować jedność Ducha poprzez więź pokoju: jedno ciało i jeden Duch, tak jak i wy zostaliście wezwani do jedynej nadziei waszego powołania. (Efezjan 4: 1-5)

 

Mark jest w Ontario w tym tygodniu!
See tutaj po więcej informacji.

Mark zagra wspaniale brzmiące
Ręcznie wykonana gitara akustyczna McGillivray.

See
mcgillivraygitary.com