Ponownie skalibruj swoje serce

THE serce jest precyzyjnie nastrojonym instrumentem. Jest również delikatny. „Wąska i wyboista” droga Ewangelii i wszystkie nierówności, które napotykamy po drodze, mogą wytrącić serce z kalibracji. Pokusy, próby, cierpienie… mogą wstrząsnąć sercem tak, że stracimy koncentrację i kierunek. Zrozumienie i rozpoznanie tych wrodzonych słabości duszy to połowa sukcesu: jeśli wiesz, że twoje serce wymaga ponownej kalibracji, jesteś w połowie drogi. Ale wielu, jeśli nie większość wyznających chrześcijan, nawet nie zdaje sobie sprawy, że ich serca nie są zsynchronizowane. Tak jak rozrusznik serca może na nowo skalibrować fizyczne serce, tak i my musimy zastosować rozrusznik duchowy do naszych własnych serc, ponieważ każdy człowiek ma „kłopoty serca” w takim czy innym stopniu podczas chodzenia po tym świecie.

 

PORANEK

Kiedy budzisz się rano, jaka jest pierwsza rzecz, którą robisz? Jeśli minie kilka godzin, zanim w ogóle uznasz Boga, twoje serce musi zostać ponownie skalibrowane.

Kiedy nasze umysły zaczynają się poruszać wszystkimi obowiązkami dnia, łatwo jest dać się wciągnąć w wir wszystkiego, z czym mamy do czynienia. Istnieje natychmiastowe poczucie, że jest się już z tyłu, że nie ma wystarczająco dużo czasu, aby skończyć wszystko, czego wymaga dzień. Oto moment, w którym serce wymaga szybkiej ponownej kalibracji. W przeciwnym razie ryzykujemy, że zostaniemy wciągnięci w wir krzątania się, a Bóg ostatecznie zajmie tylne miejsce. A my będziemy cierpieć tak samo, jak cierpi gałąź oddzielona od winorośli.

Ale On jest naszym pokojem i pociechą! On jest naszym wszystkim, naszym życiem, naszym oddechem, naszym powodem istnienia! Im bardziej nasze serca tracą tę kalibrację, to skupianie się na Nim, tym bardziej jesteśmy niespokojni i niespokojni. Powiedz pozytywnie…

Stawiam Pana przede mną; z nim po mojej prawicy nie będę się niepokoić. (Psalm 16: 8)

Nie bądź naiwny! Każdego ranka wyrastają gotowe chwasty Zdusić dobre ziarno, które Bóg zasiał w twoim sercu ...

… Światowy niepokój i powab bogactw zagłuszają słowo i nie wydaje ono owocu. (Mt 13:22)

Dlatego Pismo Święte nieustannie namawia zachowaj trzeźwość i czujność. ^[1]1 pet 5: 8 Musimy nieustannie stawiać Pana przed sobą, aby nieustannie na nowo kalibrować serce ku Niemu. Co to znaczy?

Jezus nauczył nas, abyśmy uważali, aby nie dać się wciągnąć w wir pościg po sprawach niezbędnych do życia lub, co gorsza, „mamonie” świata, skarbach, które gniją i gniją:

Tego wszystkiego szukają poganie. Twój niebiański Ojciec wie, że potrzebujesz ich wszystkich. Ale szukajcie najpierw królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane. (Mateusz 6: 32-33)

Nasz dzień powinniśmy rozpocząć od kilku chwil, aby dziękować i chwalić Boga za nowy dzień, za oddech, za życie, za zdrowie, za zapasy, a przede wszystkim za Niego. Uznanie, dziękczynienie i uwielbienie Boga powinno być pierwszą kalibracją serca każdego ranka. Następnie musimy dosłownie zacząć, mówiąc: „Panie, wszystko, co teraz robię, robię dla Ciebie. Twoja wola jest moim pokarmem. Twoje Królestwo i Twoja chwała są moją troską. Cokolwiek robię, robię z miłości do Ciebie, wyrażonej w miłości dla mojego sąsiada ”. Jeśli to możliwe, poranek to najlepsza pora na refleksję i modlitwę z Pismem Świętym, różańcem itp., Zanim nadejdą pierwsze nieuniknione wiatry chaosu ... a czas samotności z Bogiem zostanie zepchnięty do końca dnia lub zwykle całkowicie przesadzone.

 

DZIEŃ

Większość z nas nie jest mnichami ani zakonnikami. Jesteśmy wezwani do życia i pracy na rynku. Dlatego Bóg nie oczekuje, że będziesz siedzieć godzinami kontemplując w kaplicy lub ofiarowując godziny modlitwy, kiedy twoje powołanie na to nie pozwala.

… Praktyka oddania musi być również dostosowana do siły, czynności i obowiązków każdej konkretnej osoby. —Św. Franciszka Salezego, Wprowadzenie do pobożnego życia, s. 33, przekład Johna K. Ryana

Jednak każdy z nas jest do tego powołany oddaniew rzeczywistości do módlcie się nieustannie. ^[2]1 Tes 5: 17 Jak to jest możliwe? Przez serce, które jest skalibrowane ku Bogu w każdej chwili dnia.

Któregoś dnia musiałem coś nieść do stodoły. Proste zadanie, które na pozór wydawało się całkowicie zapomniane i malutkie. Ale wychodząc w wieczorne powietrze, powiedziałem: „Panie, taka jest Twoja wola, moje pożywienie. Kocham Cię z każdym krokiem, czczę Cię i chodzę z Tobą w tym obowiązku chwili”. I choć może to zabrzmieć głupio, stałem się świadomy Boga; Uświadomiłem sobie ponownie miłość Ojca i całą moją istotę rozbrzmiewała wieczna chwila. Tak, tak należy przeżywać nasze dni, w ciągłej świadomości obecności Boga (niezależnie od tego, czy Go czujemy, czy nie), czyniąc obowiązek chwili, te małe, drobne akty, z wielką miłością. Wtedy niebo i ziemia przecinają się, a to, co wydaje się być „niczym”, zostaje nasycone „wszystkim”.

Spróbuj tego, nawet teraz, gdy czytasz. Powiedz Bogu: „Kocham cię. Czytam to teraz przez Ciebie, z Tobą iw Tobie, w jedności Ducha Świętego, aby wszelka chwała i cześć były Twoim Ojcem Wszechmogącym na wieki wieków”. Ta mała Ofiara chwili, ta mała ofiara, jest dokładnie tym, w jaki sposób przeżywacie swoje „królewskie kapłaństwo”.

Ale oczywiście, gdybyśmy ciągle odmawiali takie modlitwy, prawdopodobnie nie bylibyśmy w stanie prowadzić zajęć, uczestniczyć w spotkaniach, pisać egzaminów itp. Wystarczy po prostu „spojrzeć” w stronę Boga, aby Go uznać, ” być z Nim. Proste zwroty, takie jak „Jezu, ufam Tobie” lub nawet „Jezu”, to małe sposoby, na jakie możemy pamiętajcie o sercu- słowa, które pomagają nam szybko skierować wzrok na Pana. ^[3]por wspomnienie W ten sposób twoje serce zostanie ponownie skalibrowane, ponieważ praca i zabawa z Bogiem to życie dla Niego, dla Jego królestwa i rozpoczęcie doświadczania królestwa, które jest „bliskie”.

Tak, spojrzenie na Boga jest spojrzeniem w kierunku wieczności.

 

WIECZÓR

Nieuchronnie przed zapadnięciem nocy potkniemy się, upadniemy i zapomnimy skalibrować się do Boga w ciągu dnia. Kiedy nadchodzi wieczór, musimy ponownie skalibrować nasze serca, zanim pójdziemy spać. W pokorze musimy podejść do Boga z krótkim rachunkiem sumienia, wyznać swoje niepowodzenia i ponownie oddać Mu życie. To powinna być intymna chwila między wami a Ojcem, kiedy ponownie uznacie Jego nieskończone miłosierdzie i przebaczenie oraz wasze ograniczone
umiejętność kochania. W ten sposób Twoje serce jest ponownie odświeżone i zregenerowane, aby następnego ranka rozpocząć dzień bez „śmieci” z wczoraj.

Nie daj diabłu szansy, pozwalając słońcu zajść na nieskalibrowane serce.

 

ROZPOCZNIJ PONOWNIE

Rekalibracja serca oznacza rozpoczynanie od nowa, gdy wspinamy się na górę świętości w kierunku zjednoczenia z Bogiem - potykanie się, potykanie, ponowne wstawanie. Jak cytowałem z Katechizmu w mojej ostatniej transmisji internetowej pod adresem Moc krzyża...

Ten, kto się wspina, nigdy nie przestaje iść od początku do początku, przez początki, które nie mają końca. -Katechizm Kościoła Katolickiego, 2015

Nie przejmuj się, gdy zdasz sobie sprawę, że musisz często rekalibrować swoje serce lub że spędziłeś wiele godzin, nawet nie myśląc o Bogu! Raczej wykorzystaj to jako chwilę, aby ukorzyć się i przyznać, że być może nie jesteś tak zakochany w Bogu, jak myślałeś, że jesteś, że szukasz swojego królestwa bardziej niż Jego, i że w twoim życiu jest jeszcze wiele nawrócenia. Cóż, do takich jak ty i ja przyszliśmy Jezus, nie po dobrze, ale po chorych. ^[4]por. Marka 2:17 Życie bezustannie w obecności Boga, całym sercem, duszą i siłą, przychodzi nawyk.

Tak więc życie modlitwy jest nawykiem przebywania w obecności trzykrotnie świętego Boga i w komunii z Nim. Ta wspólnota życia jest zawsze możliwa, ponieważ przez chrzest już jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem.-Katechizm Kościoła Katolickiego, 2565

Nie możesz tego zrobić bez Bożej łaski. Tak więc, podobnie jak Psalmista, stawiaj Pana zawsze przed sobą, ilekroć pamiętasz, a resztę dokona Bóg. Ofiaruj Mu swoje pięć chlebów i dwie ryby rano, a On zacznie je rozmnażać przez cały dzień, przez całe życie. Mógł wprowadzić cię w ekstazę zjednoczenia w ułamku sekundy. Ale On tego nie robi, ponieważ ścieżka musi prowadzić przez zaufanie, przyjaźń, związek… wiara. ^[5]widzieć Dlaczego wiara? Jak wiemy, jest to droga wielu początków, wielu wysiłków i rekalibracji.

Ale prowadzi do życia wiecznego, tu i później.

Nawracajcie się, bo królestwo niebieskie jest blisko. (Mt 4)