Wracając do naszego Centrum

KIEDY statek zbacza z kursu tylko o stopień lub dwa i jest ledwo zauważalny dopiero kilkaset mil morskich później. Tak też Barka Piotra podobnie na przestrzeni wieków nieco zboczył z kursu. Słowami błogosławionego kardynała Newmana:

Szatan może przyjąć bardziej niepokojącą broń kłamstwa - może się ukryć - może próbować zwieść nas w małych rzeczach i w ten sposób odciągnąć Kościół nie od razu, ale stopniowo od jego prawdziwej pozycji. Wierzę, że wiele zrobił w ten sposób w ciągu ostatnich kilku stuleci… Jego polityką jest rozszczepianie nas i dzielenie, wypychanie nas stopniowo z naszej skały siły. A jeśli ma nastąpić prześladowanie, być może wtedy; wtedy, być może, kiedy wszyscy jesteśmy we wszystkich częściach chrześcijaństwa tak podzieleni i tak zredukowani, tak pełni schizmy, tak bliscy herezji. - Błogosławiony kardynał John Henry Newman, Kazanie IV: Prześladowanie Antychrysta

Jezus to nasza skała siły. On jest nie tylko naszym początkiem i liderem, ale naszym celem. I z tego Centrum - musimy przyznać po jasnej i trzeźwej samoocenie - odeszliśmy jako całość…

STERYLIZACJA SŁOWA BOŻEGO

Niedawno rozmawiałem z człowiekiem, który przygotowuje się do diakonatu. Ma silną wiarę, zdrową gorliwość i serce dla Chrystusa. „Ale kiedy studiuję systematyczną teologię przedstawianą naszej klasie”, powiedział, „dzieje się coś dziwnego. Odkrywam, że zostawia to pustkę w moim sercu, gdy Chrystus staje się bardziej sprawą głowy ”. Powód, jak wyjaśnił, jest taki, że liberalna metoda teologiczna, którą stosuje się, traktuje Chrystusa i Biblię jako zwykłe obiekty historyczne, które należy poddać krytyce, a nie żywe tajemnice być lepiej zrozumianym.

Kiedy podzielił się ze mną swoim doświadczeniem, potwierdziło to to, co słyszałem od wielu lat od księży z kilku krajów. Mój przyjaciel ks. Kyle Dave z Luizjany spędził ze mną kilka tygodni w Kanadzie po tym, jak huragan Katrina spustoszył jego parafię. W tym czasie razem modliliśmy się i czytaliśmy Pismo Święte. Nigdy nie zapomnę, jak pewnego dnia nagle powiedział: „Mój Boże, te Pisma życie! To jest żywe Słowo Boże. W seminarium uczono nas, abyśmy podchodzili do Pisma Świętego tak, jakby były okazami laboratoryjnymi do wycięcia i okaleczenia! ”

Rzeczywiście, inny młody ksiądz z Ameryki Południowej opowiedział mi, jak on i jego przyjaciele pragnęli zostać świętymi. Postanowili zostać kapłanami, aby zaspokoić pragnienie w ich duszach. Zdecydował się na naukę teologiczną w instytucie Jana Pawła II, podczas gdy jego przyjaciele wyjechali do Rzymu, aby studiować na Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu. Opowiadał, jak po ukończeniu studiów przez jego przyjaciół „niektórzy z nich nawet nie wierzyli już w Boga”. To było Watykan Uniwersytet.

Kiedyś zapytałem innego księdza z zakonu bazylianów, czy kiedykolwiek studiował duchowość świętych w seminarium. „Wcale nie” - odpowiedział. „To było całkowicie akademickie”.

Tutaj rozwija się obraz. To wyjaśnia, dlaczego tak wielu katolików skarżyło się na mało inspirujące homilie i puste kazania w czasie ostatnie pięć dekad: racjonalizm wtargnął do świętego kapłaństwa i wszystkiego, co dotyczy mistycznego. Wielu z nich uczono, że…

… Ilekroć pojawia się pierwiastek boski, trzeba to wyjaśnić w inny sposób, sprowadzając wszystko do elementu ludzkiego… Takie stanowisko może tylko okazać się szkodliwe dla życia Kościoła, rzucając wątpliwość co do fundamentalnych tajemnic chrześcijaństwa i ich historyczności - jak na przykład ustanowienie Eucharystii i zmartwychwstanie Chrystusa… - PAPIEŻ BENEDYKT XVI, Posynodalna Adhortacja Apostolska, Słowo Pańskie, n. 34

Benedykt powiedział, że to „bezpłodne oddzielenie” czasami tworzy „barierę między egzegezą (interpretacją biblijną) a teologią, nawet na najwyższym poziomie akademickim”. Owocem tego jest po części:

Homilie ogólne i abstrakcyjne, które przesłaniają bezpośredniość słowa Bożego… - Tamże. n. 59

Nie chodzi tutaj o krytykę homilii, ale raczej o zidentyfikowanie, w jaki sposób racjonalizm coraz bardziej oddalał Kościół od głębokiej, osobistej i żarliwej miłości do Jezusa Chrystusa, która jest znakiem rozpoznawczym wczesnego Kościoła i świętych na przestrzeni wieków. Ale pozwólcie mi stwierdzić, co oczywiste: byli świętymi precyzyjnie ponieważ mieli głęboką, osobistą i żarliwą miłość do Pana.

POWRÓT DO JEZUSA

Coś pięknego dzieje się na tej obecnej trasie koncertowej i widzę to w oczach obecnych. Jest głód Ewangelii, nierozcieńczonych, jasnych i żywe słowo Boga. W przerwach między pieśniami mówiłem słuchaczom o naszych wspólnych zranieniach w tej godzinie, o znikającej prawdzie, bezwarunkowej miłości Ojca, potrzebie spowiedzi i obecności Jezusa dla nas, zwłaszcza w Eucharystii - w czasie słowo, Apostolski wiara. Pewien afrykański ksiądz powiedział do mnie: „To prawie jak przebudzenie!”

W pewnym momencie tej trasy poczułem, jak słowa Ewangelii Mateusza przeszywają moje serce:

Na widok tłumów jego serce zlitowało się nad nimi, ponieważ byli zaniepokojeni i opuszczeni, jak owce bez pasterza. (Mt 9:36)

Tak, istnieje poczucie, że istnieje nadchodzące przebudzenie. Katolickie przebudzenie! Ale nie ilu myśli z namiotami, kamerami telewizyjnymi i kolorowymi plakatami. Raczej przejdzie przez striptiz z dala od schizmy, herezji i całkowitej oziębłości, które zneutralizowały Kościół w zachodnim świecie. Przychodzi przez prześladowania. I pozostawi po sobie mniejszy, bardziej czysty, namiętny i skoncentrowany na Chrystusie Kościół, mający tylko jedną troskę: kochać Boga całym sercem, umysłem i duszą. Będzie to Kościół, który ponownie rozpozna swego Pana w sakramentach, będzie głosił Pismo Święte z apostolską gorliwością i będzie wykonywał z mocą i potęgą charyzmaty Ducha Świętego, jak w Nowa Pięćdziesiątnica.

Myślę ponownie o tym proroctwie wygłoszonym w Rzymie w obecności Papieża Pawła VI w maju 1975 roku w poniedziałek w Pięćdziesiątnica:

Ponieważ cię kocham, chcę ci pokazać, co robię dzisiaj na świecie. Chcę cię przygotować na to, co ma nadejść. Nadchodzą dni ciemności, dni ucisku… Budynki, które teraz stoją, nie będą stać. Nie będzie wsparcia, które jest teraz dostępne dla moich ludzi. Chcę, abyście byli przygotowani, mój ludu, abyście znali tylko mnie, przylgnęli do mnie i mieli mnie głębiej niż kiedykolwiek wcześniej. Poprowadzę cię na pustynię… Odbiorę cię ze wszystkiego, na czym teraz polegasz, więc polegasz tylko na mnie. Nadchodzi czas ciemności na świat, ale nadchodzi czas chwały dla mojego Kościoła, czas chwały nadchodzi dla mojego ludu. Wyleję na was wszystkie dary mojego Ducha. Przygotuję cię do walki duchowej; Przygotuję cię na czas ewangelizacji, jakiego świat nigdy nie widział…. A kiedy nie będziecie mieli nic oprócz mnie, będziecie mieli wszystko: ziemię, pola, domy, braci i siostry oraz miłość, radość i pokój bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Przygotujcie się, mój ludu, chcę was przygotować.. - wypowiedziane przez Ralpha Martina na placu św. Piotra

Wierzę, że jest to główne zadanie Naszej Błogosławionej Matki w tej godzinie: pomóc Jej dzieciom ponownie zakochać się w Jej Synu, który powtarza nam dzisiaj:

Mam to przeciwko tobie: straciłeś miłość, którą miałeś na początku. Uświadom sobie, jak daleko spadłeś. Nawracajcie się i wykonujcie dzieła, które wykonaliście na początku… (Ap 2: 4-5)

Ta miłość jest generowana, wyrażana i wymieniana modlitwa. Proste wezwanie Matki Bożej do „Módlcie się, módlcie się, módlcie się” jest prawdopodobnie najmądrzejszym napomnieniem, jakiego kiedykolwiek udzieliła podczas swoich objawień. W modlitwie bowiem spotykamy żywego Boga, który udziela tajemnic swego serca, wlewa cnoty i hojnie wylewa Miłość, która przemienia się z chwały w chwałę. Sekretem świętych było to, że byli mężczyznami i kobietami głębokiej i autentycznej modlitwy, przez którą upodobnili się do Jezusa Chrystusa. Sam Pan nieustannie modlił się do Ojca, a Apostołowie po prostu Go naśladowali. Nigdy nie znajdziemy Jezusa, naszego Centrum, chyba że ponownie staniemy się mężczyznami i kobietami modlitwy. Nie mam tu na myśli ludzi, którzy falują potokiem słów, ale raczej kochają Boga z serca. Modlitwa staje się wtedy zwykłą rozmową między przyjaciółmi, uściskiem między kochankami, pełną miłości ciszą między dzieckiem a jego Ojcem.

O ile więcej chcę napisać! Wiele lat temu Bóg przemówił jasno w moim sercu, kiedy rozważałem opuszczenie Kościoła katolickiego:

Pozostańcie i bądźcie lekkością dla swoich braci.

W takim razie pozwól mi krzyczeć do każdego, kto posłucha: jeśli chcesz się spełnić, jeśli chcesz być uzdrowiony, jeśli chcesz być usatysfakcjonowany, zakochaj się w Jezusie! Proś Ducha Świętego, aby cię teraz napełnił, aby cię zmienił, odnowił, obudził, dał ci znowu głód i pragnienie Słowa Bożego. Czytaj Biblię. Przyjmuj sakramenty często. Wyłącz telewizor (lub komputer), pomyśl o rzeczach powyżej, a nie poniżej i „Nie zajmujcie się pragnieniami ciała”. ^[1]por. Rz 13:14; Zobacz też Tygrys w klatce Wtedy Bóg pokoju, który jest Światłością i Ogniem, rozpali twoje serce i uczyni cię nie tylko Apostołem tych ostatnich dni, ale także przyjacielem i kochankiem.

Taka dusza stanie się żywy Płomień Miłości to z kolei może, razem z Jezusem Chrystusem, zapalić świat obecnością Boga…

POWIĄZANE CZYTANIE

Pierwsza miłość utracona

Interpretowanie Objawienia

Seria transmisji internetowych Proroctwo w Rzymie