Małe sprawy

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
za 25 sierpnia - 30 sierpnia 2014
Zwykły czas

Teksty liturgiczne tutaj

JEZUS musiał być zdziwiony, kiedy jego matka, stojąc w świątyni i zajmując się „sprawami Ojca”, powiedziała Mu, że czas wracać do domu. Co ciekawe, przez następne 18 lat wszystko, co wiemy z Ewangelii, to to, że Jezus musiał wejść w głębokie oczyszczenie siebie, wiedząc, że przyszedł, aby zbawić świat… ale jeszcze nie teraz. Zamiast tego, w domu, podjął się przyziemnego „obowiązku chwili”. Tam, w granicach małej wspólnoty w Nazarecie, narzędzia stolarskie stały się małymi sakramentaliami, dzięki którym Syn Boży nauczył się „sztuki posłuszeństwa”.

Owoce tego okresu ukrytego życia Chrystusa były ogromne. Niewątpliwie to Matka Boża przekazała św. Łukaszowi owoce wierności Jej Syna:

Dziecko rosło i stawało się silne, pełne mądrości; a łaska Boża była nad nim. (Łk 2:40)

Nie ma wątpliwości, że doświadczenie błogosławieństw i łaski Ojca, jakie Jezus okazał Mu, doprowadziło do tych trwałych słów z sobotniej Ewangelii:

Brawo, mój dobry i wierny sługo. Ponieważ byłeś wierny w drobnych sprawach, dam ci wielką odpowiedzialność. Przyjdź, podziel się radością swojego pana.

Dzisiejszy świat, być może bardziej niż jakiekolwiek poprzednie pokolenie, szuka wolności i spełnienia w „robieniu swoich rzeczy”. Ale Jezus wyjawia, że ​​ludzkie szczęście jest nierozerwalnie związane z wolą Bożą. To właśnie ma na myśli św. Paweł, gdy mówi, że Jezus „stał się dla nas mądrością od Boga”. ^[1]Pierwsze czytanie w sobotę Całe życie Chrystusa stało się dla nas wzorem i wzorem do naśladowania: postępując zgodnie z wolą Bożą, wyrażoną w przykazaniach i obowiązkach własnego stanu życia, wchodzi się w życie Boga, radość Boga.

Jeśli będziecie przestrzegać moich przykazań, pozostaniecie w mojej miłości, tak jak ja przestrzegałem przykazań mego Ojca i trwać w Jego miłości. Powiedziałem wam to, aby moja radość była w was i wasza radość była pełna. (Jana 15: 10-11)

Ta prawda ucieka, śmiem powiedzieć, większość z nas. Ponieważ w pewnym sensie oczekiwania są tak małe. W końcu Jezus powiedział: „Moje jarzmo jest lekkie, a moje brzemię lekkie”. ^[2]Matt 11: 30 Prosi nas, abyśmy we wszystkim, co robimy, postępowali zgodnie z prawem miłości, nie zaniedbując, ale robiąc „małe sprawy” z uważną miłością. W ten sposób wchodzimy do Słowa, które zostało wypowiedziane u zarania stworzenia, które już ujawniło zamierzenie człowieka, to Słowo, które przeznaczyło nas, abyśmy byli promienni i radośni po prostu spełniając wolę Bożą… Ale w te pozornie nieistotne sposoby. Dlatego Paweł pisze:

Bóg wybrał głupców świata, aby zawstydzić mądrych, a Bóg wybrał słabych na świecie, aby zawstydzili silnych… (pierwsze czytanie w sobotę)

Tak, świat mówi, że musisz stać się kimś wspaniałym, a Twoje imię jest zdobione w mediach społecznościowych, na YouTube i Facebooku „lubi” wspinać się każdego dnia! Więc jesteś kimś! Wtedy robisz różnicę! Ale Jan Chrzciciel mówi coś raczej głupiego w tym klimacie:

Musi wzrosnąć; Muszę się zmniejszyć. (Ewangelia Jana 3:30)

I na tym polega „tajemnica” tej wierności w drobnych sprawach, tego umierania z chwili na chwilę dla siebie, tego posłuszeństwa przykazaniom i przepisom naszego Pana: otwiera duszę do zmieniającego życie i przekształcającego power, do Chrystusa mieszkającego wewnątrz. ^[3]por. J 14, 23

Przesłanie krzyża jest głupstwem dla tych, którzy giną, ale dla nas, którzy jesteśmy zbawieni, jest mocą Bożą. (Pierwsze czytanie w piątek)

Bracia i siostry, oto co to znaczy być świętymi, a my jesteśmy „Powołany do świętości”. ^[4]Pierwsze czytanie w czwartek Wręcz przeciwnie, Jezus zgromił faryzeuszy, ponieważ odmówili posiadania takich małych i otwartych serc, wierności w małych sprawach, które prowadzą do większych, a czasem bardziej potrzebnych. Stolarstwo Jezusa przygotowało Go do późniejszego zbudowania kościoła; Opieka nad domem Maryi w Nazarecie doprowadziła ją do zostania Matką domu Bożego ... a wasza wierność Bogu w małych sprawach przygotuje i przekształcać za większe obowiązki, a mianowicie za udział w zbawieniu dusz. Nie ma większej odpowiedzialności niż ta.

Tak więc przez wszystkie Psalmy i czytania w tym tygodniu słyszymy, jak Pan błogosławi tym, którzy się Go boją; jak Paweł chwali wierność swoich duchowych dzieci; jak Sam Nasz Pan szuka tych, którzy „mocno trzymają się” w swoim posłuszeństwie. To są maluczcy, którym Jezus z radością powierzy opiekę nad swoim domem ...

Kim więc jest sługa wierny i roztropny, którego pan wyznaczył do opieki nad domem, aby rozdawał im pożywienie we właściwym czasie? Błogosławiony ten sługa, którego jego pan po przybyciu zastanie tak czyni. Zaprawdę, powiadam wam, powierzy mu opiekę nad całym swoim majątkiem. (Czwartkowa Ewangelia)