Ukamienowanie proroków

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na 24 marca 2014 r
Poniedziałek III Tygodnia Wielkiego Postu

WE są wezwani, aby dać proroczy świadczyć innym. Ale w takim razie nie powinieneś być zdziwiony, jeśli jesteś traktowany jak prorocy.

Dzisiejsza Ewangelia jest właściwie trochę zabawna. Jezus mówi to swoim słuchaczom „Żaden prorok nie jest akceptowany w swoim rodzinnym miejscu”. Jego dowody były tak palące, że chcieli go natychmiast zrzucić z urwiska. Na przykład, co?

W zeszły piątek skupiłem się na życie prorocze jesteśmy wezwani do życia, ale to nie znaczy, że słowa nie są potrzebne. Jeszcze raz, „Wiara pochodzi z tego, co się słyszy, a to, co się słyszy, pochodzi ze słowa Chrystusa”. ^[1]por. Rz 10 Słyszeliśmy to we wczorajszej (niedzielnej) Ewangelii „Wielu Samarytan z tego miasta zaczęło wierzyć w [Jezusa] z powodu słowa niewiasty, która świadczyła”, i znowu, „Wielu innych zaczęło w niego wierzyć z powodu jego słowa”. ^[2]por. J 4, 39

Nasze świadectwo i sposób życia jest najpotężniejszym „słowem” i to właśnie ta autentyczność nadaje naszej wiarygodności słów. „Ludzie chętniej słuchają świadków niż nauczycieli, a kiedy ludzie słuchają nauczycieli, to dlatego, że są świadkami”. ^[3]PAPIEŻA PAWŁA VI, Ewangelizacja we współczesnym świecie, rz. 41 Ale wtedy nasze słowa same w sobie nie mają mocy, jeśli nie ma w nich Ducha Świętego.

Najdoskonalsze przygotowanie ewangelizatora nie przynosi skutku bez Ducha Świętego. Bez Ducha Świętego najbardziej przekonujący dialekt nie ma władzy nad sercem człowieka. —PAPIEŻ PAWEŁ VI, Hearts Aflame: Duch Święty w sercu chrześcijańskiego życia dzisiaj przez Alana Schrecka

„Albowiem o królestwie Bożym nie chodzi o gadkę, ale o władzę” powiedział św. Paweł. ^[4]por. 1 Kor 4 Ta moc przychodzi do nas przez Modlitwa i rozważanie Słowa Bożego.

… Zanim przygotujemy to, co naprawdę powiemy podczas głoszenia, musimy pozwolić, aby przeniknęło nas słowo, które przeniknie również innych, ponieważ jest to żywe i czynne słowo, jak miecz… -PAPIEŻ FRANCISZEK, Evangelii Gaudium, n. 150

Modlitwa jest tym, co nam na to pozwala „Wzmocnijcie się mocą przez Jego Ducha w wewnętrznym człowieku… aby Chrystus zamieszkał w waszych sercach przez wiarę”. ^[5]por. Ef. 3: 16-17 A zatem to Chrystus żyje in ty, który „wypowiadasz” Jego słowo przez was, gdy wzywacie Pana, jak w dzisiejszym Psalmie, do „Ześlij swoje światło” ustami i świadectwem. Wtedy rzeczywiście nie mówisz już zwykłych słów, ale dzierżysz miecz Ducha.

To wtedy twój świadek znowu staje się proroczy w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Dlatego niektórzy przyjmą to, co mówisz, a inni będą chcieli zrzucić cię z klifu. Ten sam Chrystus, który teraz żyje w was, jest tym samym Chrystusem z Ewangelii:

Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. (Mt 10:34)

Ale nie oceniaj w tym momencie tego, co robi Bóg! Weźmy Naamana w dzisiejszym pierwszym czytaniu. Początkowo odrzucił słowa proroka. Ale kiedy jego słudzy rzucili mu później wyzwanie, jego serce było gotowe na przyjęcie tego słowa wiara. I został uzdrowiony. Kiedy zasiejesz ziarno słowa Bożego, podlewają je inni „słudzy” dopiero po latach. I puf - kiełkuje!

Pamiętam zakonnicę, która napisała do mnie kilka lat temu. Powiedziała, że ​​przekazała jedno z moich pism swojemu siostrzeńcowi. Odpisał jej i powiedział, żeby nigdy więcej nie wysyłała tych „śmieci” (dobrze, że on i ja nie byliśmy tego dnia w pobliżu urwiska). Ale powiedziała, że ​​rok później wszedł w wiarę katolicką… i to wszystko zaczęło się od tego pisma.

Nie bój się dziś być prorokami Boga! Nie martw się o skały i kamienie - Bóg nigdy cię nie opuści. Zmniejsz się, więc może On wzrosnąć. Naucz się modlić i módl się sercem. Wypowiadaj Jego słowa w sezonie i poza nim. A potem zostawcie Mu żniwa, bo On mówi…

Tak będzie moje słowo, które wychodzi z moich ust; nie wróci do mnie pusty, ale zrobi to, co mi się podoba, osiągając cel, dla którego go posłałem. (Iz 55:11)