Po raz pierwszy opublikowano 25 marca 2010 r.
DLA od dziesięcioleci, jak zauważyłem w Kiedy państwo nakłada sankcje na wykorzystywanie dzieci, Katolicy musieli znosić niekończący się strumień nagłówków wiadomości ogłaszających skandal po skandalu w kapłaństwie. „Kapłan oskarżony o…”, „Tuszowanie”, „Sprawca przeniesiony z parafii do parafii…” i tak dalej. Jest to bolesne nie tylko dla wiernych świeckich, ale także dla współkapłanów. To jest tak głębokie nadużycie władzy ze strony człowieka in persona Christi — osoba Chrystusa- że ktoś często pozostaje w oszołomionej ciszy, usiłując zrozumieć, że nie jest to rzadki przypadek tu i ówdzie, ale o znacznie większej częstotliwości, niż początkowo sądzono.
W rezultacie wiara jako taka staje się niewiarygodna, a Kościół nie może już dłużej przedstawiać się wiarygodnie jako zwiastun Pana. —POPIE BENEDYKTA XVI, Światło świata, rozmowa z Peterem Seewaldem, P. 25
