Wewnętrzna jaźń

POWRÓT NA WIELKI POST
Dzień 5

SĄ nadal jesteś ze mną? Teraz jest piąty dzień naszego odosobnienia i jestem pewien, że wielu z was w tych pierwszych dniach walczy, aby pozostać zaangażowanym. Ale potraktuj to może jako znak, że możesz potrzebować tego odosobnienia bardziej, niż myślisz. Mogę powiedzieć, że tak jest w moim przypadku.

Dzisiaj nadal poszerzamy wizję tego, co to znaczy być chrześcijaninem i kim jesteśmy w Chrystusie…

Kiedy jesteśmy ochrzczeni, dzieją się dwie rzeczy. Po pierwsze, jesteśmy oczyszczeni z wszelkiego grzechu, zwłaszcza z grzechu pierworodnego. Po drugie, stajemy się Nowa kreacja w Chrystusie.

Dlatego jeśli ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem; stare przeminęło, oto nowe nadeszło. (2 Kor 5)

W rzeczywistości Katechizm naucza, że ​​wierzący jest zasadniczo „ubóstwiony” ^[1]por CCC, 1988 by łaska uświęcająca przez wiarę i chrzest. 

Grace jest udział w życiu Boga. Wprowadza nas w intymność życia trynitarnego... -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1997

Ten darmowy dar łaski umożliwia nam więc stać się „uczestnikami boskiej natury i życia wiecznego”. ^[2]CCC, 1996

Jest więc jasne, że bycie chrześcijaninem nie polega na dołączeniu do klubu, ale na staniu się zupełnie nową osobą. Ale to nie jest automatyczne. Wymaga naszej współpracy. Wymaga współpracy z Duchem Świętym, aby łaska coraz bardziej przemieniała nas na obraz Boga, na którym zostaliśmy stworzeni. Jak nauczał św.Paweł:

Dla tych, których przepowiedział, przeznaczył także, aby byli podobni do obrazu Jego Syna… (Rz 8)

Co to znaczy? To znaczy, że Ojciec chce coraz bardziej przemienić naszego „wewnętrznego człowieka”, jak to nazywa św. Paweł, w Jezusa. Nie oznacza to, że Bóg chce wymazać twoją wyjątkową osobowość i dary, ale raczej wcielić je w nadprzyrodzone życie Jezusa, który jest wcielona miłość. Jak często mówię młodym, kiedy przemawiam w szkołach: „Jezus nie przyszedł, aby odebrać ci osobowość; Przyszedł, aby zgładzić twój grzech, który niszczy to, kim naprawdę jesteś!

Tak więc celem chrztu jest nie tylko wasze zbawienie, ale także zrobienie w was owocu Ducha Świętego, którym jest „Miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i panowanie nad sobą”. ^[3]Gal 5: 22 Nie myśl o tych cnotach jako o wzniosłych ideałach lub nieosiągalnych standardach. Postrzegaj ich raczej jako tych, którymi Bóg chciał, byś był od samego początku.

Kiedy stoisz w sklepie, żeby wybrać toster, czy kupujesz model podłogowy, który jest wgnieciony, z brakującymi przyciskami i bez instrukcji? A może odbierasz nowy w pudełku? Oczywiście, że tak. Płacisz dobre pieniądze i dlaczego godzić się na mniej. A może byłbyś zadowolony z tego zepsutego, który po powrocie do domu wzbija się w kłębek dymu?

Dlaczego więc zadowalamy się mniej, jeśli chodzi o nasze życie duchowe? Wielu z nas pozostaje załamanych, ponieważ nikt nie dał nam wizji bycia kimś więcej niż to. Widzisz, chrzest jest darem, który pozwala nam, można by powiedzieć, wybrać, który toster chcemy - stać się świętym lub po prostu trzymać się zepsutego modelu podłogi. Ale posłuchaj, Bóg nie jest usatysfakcjonowany, gdy twoje serce jest wgniecione, twoja dusza brakuje przycisków, a twój umysł błądzi bez wyraźnego kierunku. Spójrz na Krzyż i zobacz, jak radykalnie Bóg wyraził swoje nieszczęście z powodu naszego zerwania! Dlatego św. Paweł mówi:

… Nie upodabniajcie się do tego świata; ale bądźcie zreformowani w nowym umyśle, abyście mogli udowodnić, co jest dobre i przyjemne, i doskonałą wolę Bożą. (Rz 12)

Widzisz, to nie jest automatyczne. Przemiana następuje, gdy zaczynamy odnawiać nasze umysły słowem Bożym, naukami naszej wiary katolickiej i dostosowywaniem się do Ewangelii.

Jak już powiedziałem na tych rekolekcjach, wygląda na to, że jest nim ten nowy wewnętrzny mężczyzna lub kobieta poczęty w nas na chrzcie. Nie został jeszcze pielęgnowany przez Sakramenty, utworzony przez Słowo Bożei wzmocnione przez Modlitwa abyśmy naprawdę uczestniczyli w życiu Boga, stając się świętymi i „solą i światłem” dla innych potrzebujących nadziei i zbawienia.

Niech was wzmocni mocą przez Jego Ducha w wewnętrznym człowieku, a Chrystus zamieszka w waszych sercach przez wiarę. (Ef 3:17)

Bracia i siostry, nie wystarczy być ochrzczonym katolikiem. Nie wystarczy nawet chodzić na mszę w każdą niedzielę. Nie jesteśmy uczestnikami klubu country, ale boskiej natury!

Dlatego zostawmy elementarną naukę Chrystusa i przejdźmy do dojrzałości. (List do Hebrajczyków 6)

A o ścieżce tej dojrzałości rozmawialiśmy wczoraj: wchodząc w „Dobra śmierć. ” Jak uczy Katechizm:

Droga doskonałości prowadzi przez krzyż. Nie ma świętości bez wyrzeczenia i duchowej walki. Postęp duchowy pociąga za sobą ascezę i umartwienie, które stopniowo prowadzą do życia w pokoju i radości Błogosławieństw. -CCC, rz. 2015 („asceza i umartwienie” oznacza „samozaparcie”)

A więc teraz nadszedł czas, abyśmy poszli głębiej w te rekolekcje, zaczęli analizować praktyczne sposoby, w jakie możemy wzmocnić i pielęgnować wewnętrzne ja, i zacząć urzeczywistniać „pokój i radość Błogosławieństw”. Niech więc Nasza Błogosławiona Matka powtórzy wam to, co św.Paweł powiedział swoim duchowym dzieciom:

Moje dzieci, dla których znowu rodzę, aż Chrystus zostanie w was ukształtowany. (Gal 4, 19)

PODSUMOWANIE I PISMO

Ojciec chce nie tylko oczyścić nas z grzechów przez chrzest, ale także pomóc nam stać się nowym stworzeniem, stworzonym na nowo na obraz Jego Syna.

Dlatego nie zniechęcamy się; raczej, chociaż nasza zewnętrzna jaźń zanika, nasze wewnętrzne ja odnawia się z dnia na dzień. (2 Kor 4)