Najważniejsze proroctwo

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na Środę I Tygodnia Wielkiego Postu 25 lutego 2015 r

Teksty liturgiczne tutaj

TAM Wiele się dziś mówi o tym, kiedy to lub inne proroctwo się spełni, zwłaszcza w ciągu najbliższych kilku lat. Ale często myślę o tym, że dzisiejszy wieczór może być moją ostatnią nocą na ziemi, więc uważam, że wyścig o „znajomość daty” jest w najlepszym razie zbyteczny. Często się uśmiecham, kiedy myślę o historii św. Franciszka, którego podczas pracy w ogrodzie zapytano: „Co byś zrobił, gdybyś wiedział, że świat się dzisiaj skończy?” Odpowiedział: „Przypuszczam, że skończyłbym kopać ten rząd fasoli”. Na tym polega mądrość Franciszka: obowiązkiem chwili jest wola Boża. A wola Boża jest tajemnicą, zwłaszcza jeśli chodzi o to czas.

Jonasz rozpoczął swoją podróż przez miasto… ogłaszając: „Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zniszczona”… Kiedy Bóg zobaczył w ich czynach, jak odwrócili się od złej drogi, żałował zła, które zagroził im uczynić; nie przeprowadził tego.

Dziś jesteśmy świadkami jednego z najbardziej zuchwałych zła - zepsucia, które mnoży się z każdym tygodniem. Dlatego nie jest zaskakujące, że wszyscy, od prostych świeckich po papieży, proroczo ostrzegają o zbliżających się niebezpieczeństwach dla tego pokolenia.

A jednak w Kościele pojawia się proroctwo, które, jak sądzę, niewielu uznaje za „prorocze” z tego samego powodu, że nie jest ono tak sensacyjne, jak rzekome słowa o krachach banków czy wojnie światowej. I to jest to: tamto Bóg przygotowuje na świecie moment ewangelizacji, jakiego jeszcze nie widzieliśmy. Jak mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii:

… Podczas głoszenia Jonasza pokutowali, a tutaj jest coś więcej niż Jonasz.

Nie sugeruję, że ostrzeżenia nie są ważne. Nie, są niezbędny do przebudzenia ciała Chrystusa. Ale jest tu coś większego, a mianowicie to, że Bóg przygotowuje ogromne żniwo. Można powiedzieć, że jest to „ostatnia szansa”, zanim Bóg oczyści ziemię. Dla…

… Sercem skruszonym i pokornym, Boże, nie wzgardzisz. (Dzisiejszy Psalm)

W centrum tego prorockiego wątku znajduje się ubiegłoroczna adhortacja apostolska papieża Franciszka, ^[1]por Evangelii Gaudium, (Radość Ewangelii) „O głoszeniu Ewangelii w dzisiejszym świecie” która kontynuuje wizję Jana Pawła II dotyczącą obecnej i nadchodzącej „nowej ewangelizacji”. Franciszek uznaje, że znajdujemy się w środku „epokowej zmiany”, ^[2]Evangelii Gaudium, n. 52 ale głównym słowem jest powrót do sedna misji Kościoła, jaką jest ewangelizacja - stąd też powód, dla którego w ostatnich kilku miesiącach moje pisma skupiały się właśnie na tym, by stać się autentycznymi świadkami: świętymi mężami i niewiastami. Im ciemniej się stanie, tym jaśniejsi prawdziwi chrześcijanie będą na tle zła. To jest najważniejsza rzecz do zrozumienia dzisiaj - nie data tego czy innego wydarzenia. 

W tym względzie Benedykt XVI nadał właściwy ton:

… Należy pamiętać, że proroctwo w sensie biblijnym nie oznacza przepowiadania przyszłości, ale wyjaśnienia woli Bożej na teraźniejszość, a tym samym wskazania właściwej drogi na przyszłość. —Kardynał Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Przesłanie Fatimskie, Komentarz teologiczny, www.vatican.va

Kiedy Bóg zobaczył po ich czynach, jak odwrócili się od złej drogi, żałował zła, które zagroził im uczynić; nie przeprowadził tego. (Pierwsze czytanie)