Bolesna ironia

 

I spędziłem kilka tygodni, prowadząc dialog z ateistą. Być może nie ma lepszego sposobu na budowanie wiary. Powodem jest to irracjonalność sam w sobie jest znakiem nadprzyrodzonym, gdyż zamęt i duchowa ślepota są cechami charakterystycznymi księcia ciemności. Istnieją pewne tajemnice, których ateista nie może rozwiązać, pytania, na które nie może odpowiedzieć, oraz pewne aspekty ludzkiego życia i początków wszechświata, których nie da się wyjaśnić samą nauką. Ale on zaprzeczy, albo ignorując ten temat, pomniejszając kwestię, która jest pod ręką, albo ignorując naukowców, którzy obalają jego stanowisko i cytują tylko tych, którzy to robią. Zostawia wielu bolesna ironia w ślad za jego „rozumowaniem”.

 

 

IRONIA NAUKOWA

Ponieważ ateista odrzuca wszystko, Bóg, nauka w istocie staje się jego „religią”. To znaczy ma wiara że podstawy dociekań naukowych lub „metoda naukowa” opracowana przez Sir Francisa Bacona (1561-1627) to proces, w wyniku którego wszystkie fizyczne i rzekomo nadprzyrodzone kwestie zostaną ostatecznie rozstrzygnięte jako produkty uboczne natury. Można powiedzieć, że metodą naukową jest „rytuał” ateisty. Ale bolesna ironia polega na tym, że prawie wszyscy ojcowie założyciele współczesnej nauki byli teiściw tym boczek:

Prawdą jest, że odrobina filozofii skłania ludzki umysł do ateizmu, ale głębia filozofii prowadzi ludzkie umysły do ​​religii; Albowiem kiedy umysł ludzki patrzy na przyczyny wtórne rozproszone, czasami może spocząć w nich i nie iść dalej; ale kiedy zobaczy łańcuch ich zjednoczonych i połączonych razem, musi lecieć do Opatrzności i Bóstwa. - Sir Francis Bacon, Ateizmu

Nie spotkałem jeszcze ateisty, który mógłby wyjaśnić, w jaki sposób ludzie tacy jak Bacon czy Johannes Kepler - którzy ustalili prawa ruchu planet wokół Słońca; lub Robert Boyle - który ustanowił prawa dotyczące gazów; lub Michael Faraday - którego praca nad elektrycznością i magnetyzmem zrewolucjonizowała fizykę; lub Gregor Mendel - który położył matematyczne podstawy genetyki; lub William Thomason Kelvin - który pomógł stworzyć podstawy współczesnej fizyki; lub Max Planck - znany z teorii kwantowej; lub Albert Einstein - który zrewolucjonizował myślenie w związku między czasem, grawitacją i przemianą materii w energię… jak ci genialni ludzie, wszyscy skłonni badać świat przez ostrożne, surowe i obiektywne soczewki mógłby nadal wierzyć w istnienie Boga. Jak możemy w ogóle traktować tych ludzi i ich teorie poważnie, skoro z jednej strony są rzekomo genialni, az drugiej całkowicie i zawstydzająco „głupi” przez protekcjonalność wobec wiary w bóstwo? Uwarunkowania społeczne? Pranie mózgu? Duchowna kontrola umysłu? Z pewnością te naukowo zestrojone umysły mogły wyczuć „kłamstwo” tak wielkie jak teizm? Być może Newton, którego Einstein opisał jako „genialnego geniusza, który zdeterminował przebieg zachodniej myśli, badań i praktyki w takim stopniu, jakiego nikt wcześniej nie mógł dotknąć” daje trochę wglądu w to, jaki był sposób myślenia jego i jego współpracownika:

Nie wiem, czym mogę się wydawać światu; ale dla mnie wydawało mi się, że byłem tylko jak chłopiec bawiący się nad brzegiem morza i szukający od czasu do czasu gładszego kamyka lub ładniejszej skorupy niż zwykłe, podczas gdy wielki ocean prawdy leżał przede mną nieodkryty... Prawdziwy Bóg jest żywą, inteligentną i potężną istotą. Jego trwanie sięga od wieczności do wieczności; Jego obecność od nieskończoności do nieskończoności. On rządzi wszystkim. -Wspomnienia z życia, pisma i odkrycia Sir Isaaca Newtona (1855) autorstwa Sir Davida Brewstera (tom II. Rozdz. 27); Principia Druga edycja

Nagle staje się to jaśniejsze. To, co Newton i wiele wcześniejszych i późniejszych umysłów naukowców miało, a czego wielu naukowcom dzisiaj brakuje pokora. W rzeczywistości to ich pokora pozwoliła im dostrzec z całą jasnością, że wiara i rozum nie są ze sobą sprzeczne. Bolesna ironia polega na tym, że ich odkrycia naukowe -które dziś szanują ateiści- byli przeniknięci Bogiem. Mieli Go na myśli, gdy otwierali nowe wymiary wiedzy. To właśnie pokora pozwoliła im „usłyszeć” to, czego tak wiele intelektu dzisiaj nie potrafi.

Słuchając przesłania stworzenia i głosu sumienia, człowiek może dojść do pewności co do istnienia Boga, przyczyny i końca wszystkiego. -Katechizm Kościoła Katolickiego (CCK),  n. 46

Einstein słuchał:

Chcę wiedzieć, jak Bóg stworzył ten świat, nie interesuje mnie to czy inne zjawisko, spektrum tego czy innego elementu. Chcę poznać Jego myśli, reszta to szczegóły. - Ronald W. Clark, Życie i czasy Einsteina. New York: The World Publishing Company, 1971, s. 18-19

Być może nie jest przypadkiem, że kiedy ci ludzie starali się oddać cześć Bogu, Bóg uhonorował ich, odciągając zasłonę bardziej do tyłu, dając im głębsze zrozumienie machinacji stworzenia.

… Nie może być żadnej rzeczywistej rozbieżności między wiarą a rozumem. Ponieważ ten sam Bóg, który objawia tajemnice i wlewa wiarę, obdarzył ludzki umysł światłem rozumu, Bóg nie może zaprzeć się samego siebie, a prawda nigdy nie może zaprzeczyć prawdzie… Pokorny i wytrwały badacz tajemnic przyrody jest jakby prowadzony z ręki Boga wbrew sobie, bo to Bóg, zbawiciel wszystkich rzeczy, uczynił je tym, czym są, -CCC, rz. 159

 

PATRZENIE W INNĄ STRONĘ

Jeśli kiedykolwiek prowadziłeś dialog z wojującym ateistą, wkrótce odkryjesz, że nie ma absolutnie żadnego możliwego dowodu, który przekonałby ich o istnieniu Boga, nawet jeśli mówią, że są „otwarci” na Boga, który się udowadnia. Jednak to, co Kościół nazywa „dowodami”…

… Cuda Chrystusa i świętych, proroctwa, wzrost i świętość Kościoła, jego płodność i stabilność… -CCC, rz. 156

… Ateista mówi, że są „pobożnymi oszustami”. Mówią, że wszystkie cuda Chrystusa i świętych można wytłumaczyć w sposób naturalny. Współczesne cuda natychmiastowego znikania guzów, niesłyszących, niewidomych widzących, a nawet wskrzeszania zmarłych? Nie ma tam nic nadprzyrodzonego. Nie ma znaczenia, czy słońce ma tańczyć na niebie i zmieniać kolory wbrew prawom fizyki, jak to miało miejsce w Fatimie na oczach około 80 000 komunistów, sceptyków i świeckiej prasy… wszystko to można wytłumaczyć, mówi ateista. Odnosi się to do cudów eucharystycznych, do których rzeczywiście zwróciła się Hostia serce tkanki lub obficie krwawić. Cudowny? Tylko anomalia. Starożytne proroctwa, na przykład około czterystu, które Chrystus wypełnił w swojej męce, śmierci i zmartwychwstaniu? Zrobiony fabrycznie. Współczesne proroctwa o Najświętszej Dziewicy, które się spełniły, takie jak szczegółowe wizje i przepowiednie rzezi dane dzieciom-jasnowidzom z Kibeho przed ludobójstwem w Rwandzie? Zbieg okoliczności. Nieskazitelne ciała, które wydzielają zapach i nie gniją po wiekach? Sztuczka. Wzrost i świętość Kościoła, które zmieniły Europę i inne narody? Historyczne bzdury. Jej stabilność na przestrzeni wieków obiecana przez Chrystusa w Ewangelii Mateusza 16, nawet pośród skandali pedofilskich? Czysta perspektywa. Doświadczenie, zeznania i świadkowie - nawet jeśli są miliony? Halucynacje. Prognozy psychologiczne. Oszukiwanie samego siebie.

Ateista rzeczywistość nic nie znaczy, dopóki nie zostanie zbadane i przeanalizowane za pomocą narzędzi stworzonych przez człowieka, w które naukowiec uwierzył jako ostateczny sposób definiowania rzeczywistości. 

Co jest naprawdę zdumiewające, to fakt, że ateista jest w stanie przeoczyć, że wiele genialnych umysłów w dziedzinie nauki, edukacji i polityki nie tylko wierzy w Boga, ale wiele z nich przeliczone do chrześcijaństwa od ateizm. W grę wchodzi pewien rodzaj intelektualnej arogancji, w której ateista postrzega siebie jako „wiedzącego”, podczas gdy wszyscy teiści są zasadniczo intelektualnymi odpowiednikami pomalowanych na twarzach plemion dżungli, tkwiących w starożytnych mitologiach. Wierzymy po prostu dlatego, że nie potrafimy myśleć.

Przypomina słowa Jezusa:

Jeśli nie posłuchają Mojżesza i proroków, nie dadzą się też przekonać, jeśli ktoś zmartwychwstanie. (Łk 16:31)

Czy istnieje inny powód, dla którego ateiści wydają się patrzeć w drugą stronę w obliczu przytłaczających dowodów nadprzyrodzonych? Można powiedzieć, że mówimy o demonicznych twierdzach. Ale nie wszystko jest demoniczne. Czasami mężczyźni obdarzeni darem wolnej woli są po prostu dumni lub uparci. Czasami istnienie Boga jest bardziej niewygodne niż cokolwiek innego. Wnuk Thomasa Huxleya, który był kolegą Karola Darwina, powiedział:

Przypuszczam, że powodem, dla którego skoczyliśmy na pochodzenie gatunków, było to, że idea Boga ingerowała w nasze obyczaje seksualne. -Informator, Luty 2010, tom 19, nr 2, s. 40.

Profesor filozofii na Uniwersytecie Nowojorskim, Thomas Nagel, powtarza powszechne odczucia wśród tych, którzy niezachwianie trzymają się ewolucji bez Boga:

Chcę, żeby ateizm był prawdziwy i niepokoi mnie fakt, że niektórzy z najbardziej inteligentnych i dobrze poinformowanych ludzi, których znam, są wierzącymi. Nie chodzi tylko o to, że nie wierzę w Boga i, oczywiście, mam nadzieję, że mam rację w swojej wierze. Chodzi o to, że mam nadzieję, że nie ma Boga! Nie chcę, żeby był Bóg; Nie chcę, żeby wszechświat był taki. - Tamże.

Wreszcie trochę orzeźwiającej szczerości.

 

ZAPRZECZANIE RZECZYWISTOŚCI

Były kierownik ewolucji na Uniwersytecie Londyńskim napisał, że ewolucja jest akceptowana…

… Nie dlatego, że można udowodnić, że logicznie spójny dowód jest prawdziwy, ale dlatego, że jedyna alternatywa, specjalna kreacja, jest wyraźnie niewiarygodna. - DMS Watson, Informator, Luty 2010, tom 19, nr 2, s. 40.

Mimo to, pomimo szczerej krytyki ze strony nawet zwolenników ewolucji, mój przyjaciel ateista napisał:

Zaprzeczanie ewolucji oznacza zaprzeczanie historii, podobnie jak ci, którzy zaprzeczają holokaustowi.

Jeśli nauka jest „religią” ateisty, że tak powiem, ewolucja jest jedną z jego ewangelii. Ale bolesna ironia polega na tym, że wielu naukowców zajmujących się ewolucją przyznaje, że nie ma pewności co do tego, w jaki sposób powstała pierwsza żywa komórka, nie mówiąc już o pierwszych nieorganicznych elementach budulcowych, a nawet w jaki sposób zapoczątkował się „Wielki Wybuch”.

Prawa termodynamiki mówią, że suma materii i energii pozostaje stała. Niemożliwe jest stworzenie materii bez wydatkowania energii lub materii; podobnie niemożliwe jest tworzenie energii bez wydatkowania materii lub energii. Druga zasada termodynamiki głosi, że całkowita entropia nieuchronnie rośnie; wszechświat musi przejść od porządku do nieporządku. Zasady te prowadzą do wniosku, że jakaś niestworzona istota, cząstka, istota lub siła jest odpowiedzialna za stworzenie całej materii i energii oraz za nadanie wszechświatowi wstępnego porządku. Nie ma znaczenia, czy proces ten nastąpił w wyniku Wielkiego Wybuchu, czy poprzez dosłowną interpretację Genesis. Kluczowe jest to, że musi istnieć jakaś niestworzona istota ze zdolnością tworzenia i nadawania porządku. — Bobby Jindal, Bogowie ateizmu, Katolicki.com

A jednak niektórzy ateiści twierdzą, że „zaprzeczanie ewolucji jest równoznaczne intelektualnie z negowaniem holokaustu”. Oznacza to, że umieścili plik radykalna wiara w czymś, czego nie mogą udowodnić. Całkowicie ufają sile nauki, jakby była to religia, nawet jeśli nie jest ona w stanie wyjaśnić tego, co niewytłumaczalne. I pomimo przytłaczających dowodów na istnienie Stwórcy, upierają się, że pierwszą przyczyną wszechświata po prostu nie może być Bóg, iw istocie porzucają rozum z uprzedzeń. Ateista stał się teraz tym, czym gardzi w chrześcijaństwie: a fundamentalista. Tam, gdzie jeden chrześcijanin może trzymać się dosłownej interpretacji stworzenia w ciągu sześciu dni, fundamentalistyczny ateista trzyma się swojej wiary w ewolucję bez konkretnych dowodów naukowych… lub w obliczu cudów, lgnie do spekulatywnych teorii, odrzucając jednocześnie oczywiste dowody. Linia dzieląca tych dwóch fundamentalistów jest rzeczywiście cienka. Ateista stał się zaprzeczanie rzeczywistości.

W mocnym opisie irracjonalnego „lęku przed wiarą” obecnego w tego rodzaju myśleniu światowej sławy astrofizyk Robert Jastrow opisuje powszechny współczesny umysł naukowy:

Myślę, że część odpowiedzi jest taka, że ​​naukowcy nie mogą znieść myśli o zjawisku naturalnym, którego nie można wyjaśnić, nawet przy nieograniczonym czasie i pieniądzach. W nauce jest taka religia, jest to religia człowieka, który wierzy, że we wszechświecie panuje porządek i harmonia, a każdy skutek musi mieć swoją przyczynę; nie ma pierwszej przyczyny… Ta wiara religijna naukowca zostaje naruszona przez odkrycie, że świat miał początek w warunkach, w których znane prawa fizyki nie obowiązują, a jako produkt sił lub okoliczności, których nie możemy odkryć. Kiedy tak się dzieje, naukowiec stracił kontrolę. Gdyby naprawdę zbadał konsekwencje, doznałby traumy. Jak zwykle w obliczu traumy, umysł reaguje ignorując konsekwencje—W nauce jest to znane jako „odmowa spekulacji” —lub banalizowanie pochodzenia świata poprzez nazywanie go Wielkim Wybuchem, jakby Wszechświat był petardą… Dla naukowca, który żył wiarą w siłę rozumu, historia kończy się jak zły sen. Wspiął się na górę ignorancji; ma zamiar zdobyć najwyższy szczyt; kiedy podciąga się na ostatnią skałę, wita go grupa teologów, którzy siedzą tam od wieków. - Robert Jastrow, dyrektor założyciel NASA Goddard Institute for Space Studies, Bóg i astronomowie, Biblioteka Czytelników Inc., 1992

Doprawdy bolesna ironia.

Opublikowany w HOME, ODPOWIEDŹ i oznaczone , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , .

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.