Burza strachu

IT może być prawie bezowocne, aby o nim mówić w jaki sposób do walki z burzami pokus, podziałów, zamieszania, ucisku i tym podobnych, chyba że mamy niezachwianą ufność miłość Boga dla nas. To jest dotychczasowy kontekst nie tylko tej dyskusji, ale całej Ewangelii.

Miłujemy, ponieważ On pierwszy nas umiłował. (1 Jana 4:19)

A jednak tak wielu chrześcijan powstrzymuje strach… strach, że Bóg nie kocha ich „tak bardzo” z powodu ich błędów; obawiają się, że naprawdę nie troszczy się o ich potrzeby; lęk, że chce im przynieść wielkie cierpienie „ze względu na dusze” itd. Wszystkie te obawy sprowadzają się do jednego: braku wiary w dobroć i miłość Ojca Niebieskiego.

W tych czasach ty musi pokładajcie niezachwianą ufność w Bożej miłości do was… zwłaszcza wtedy, gdy zaczną się załamywać wszelkie formy wsparcia, w tym kościelne jak wiemy. Jeśli jesteś ochrzczonym chrześcijaninem, to zostałeś zapieczętowany „Każde duchowe błogosławieństwo w niebiosach” ^[1]Ef 1: 3 konieczne dla twojego zbawienia, przede wszystkim dar wiary. Ale tę wiarę można zaatakować, najpierw przez nasze własne niepewności, które powstały w wyniku naszego wychowania, otoczenia społecznego, złego przekazu Ewangelii itd. Po drugie, że wiara jest nieustannie atakowana przez złe duchy, upadłe anioły, które z powodu dumy i zazdrości, są zdecydowani przynajmniej widzieć cię nieszczęśliwym, a co najwyżej widzieć cię wiecznie oddzielonym od Boga. W jaki sposób? Poprzez kłamstwa, satanistyczne kłamstwa, które przebijają sumienie jak ogniste strzały, podszyte oskarżeniem i nienawiścią do samego siebie.

Módlcie się więc, czytając te słowa, o łaskę upadku kajdan strachu i usunięcia łusek ślepoty z waszych duchowych oczu.

BÓG JEST MIŁOŚCIĄ

Moi drodzy bracia i siostro: jak możecie patrzeć na krucyfiks, na którym wisi nasz Zbawiciel, i wątpić, że Bóg okazał się dla was miłością, na długo zanim jeszcze Go poznaliście? Czy ktoś może udowodnić swoją miłość, poza oddaniem za ciebie samego życia?

A jednak jakoś wątpimy i łatwo jest wiedzieć dlaczego: boimy się kary za nasze grzechy. Święty Jan pisze:

W miłości nie ma strachu, ale doskonała miłość usuwa strach, ponieważ strach ma związek z karą, a więc ten, kto się boi, nie jest jeszcze doskonały w miłości. (1 Jana 4:18)

Nasz grzech mówi nam przede wszystkim, że nie jesteśmy doskonali w miłości do Boga lub bliźniego. Wiemy, że tylko „doskonali” będą zajmować mieszkania w Niebie. Więc zaczynamy rozpaczać. Ale to dlatego, że straciliśmy z oczu niesamowite miłosierdzie Jezusa, objawione przede wszystkim przez św. Faustynę:

Moje dziecko, wiedz, że największą przeszkodą na drodze do świętości jest zniechęcenie i przesadny niepokój. To pozbawi cię zdolności praktykowania cnoty. Wszystkie zjednoczone pokusy nie powinny zakłócać twojego wewnętrznego spokoju, nawet na chwilę. Wrażliwość i zniechęcenie są owocami miłości własnej. Nie powinniście się zniechęcać, ale starajcie się, aby Moja miłość zapanowała zamiast waszej miłości własnej. Miej zaufanie, Moje dziecko. Nie trać ducha, przychodząc po przebaczenie, bo zawsze jestem gotów ci wybaczyć. Ilekroć o to błagacie, wychwalacie miłosierdzie Moje. -Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, n. 1488

Widzisz, szatan mówi, że ponieważ zgrzeszyłeś, jesteś pozbawiony miłości Bożej. Ale Jezus mówi, że właśnie dlatego, że zgrzeszyłeś, jesteś największym kandydatem do Jego miłości i miłosierdzia. I faktycznie, ilekroć zwracasz się do Niego prosząc o przebaczenie, nie zasmuca Go, ale Go chwali. To tak, jakbyś w tym momencie uczynił całą mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa „wartymi tego”, że tak powiem. I całe Niebo raduje się, ponieważ ty, biedny grzesznik, wróciłeś jeszcze raz. Widzisz, Niebo najbardziej się smuci, kiedy ty oddać- nie wtedy, gdy po raz tysięczny grzeszysz ze słabości!

… Będzie więcej radości w niebie z jednego grzesznika, który pokutuje, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty. (Łk 15: 7)

Bóg niestrudzenie wybacza nam; to my jesteśmy zmęczeni szukaniem Jego miłosierdzia. Chrystus, który nakazał nam przebaczać sobie „siedemdziesiąt siedem razy” (Mt 18), dał nam przykład: przebaczył nam siedemdziesiąt razy siedem. Raz po raz nosi nas na swoich ramionach. Nikt nie może pozbawić nas godności, jaką daje nam ta bezgraniczna i niezawodna miłość. Z czułością, która nigdy nie zawodzi, ale zawsze jest w stanie przywrócić nam radość, pozwala nam podnieść głowy i zacząć od nowa. Nie uciekajmy przed zmartwychwstaniem Jezusa, nigdy nie poddawajmy się, co przyjdzie. Niech nic nie inspiruje bardziej niż jego życie, które pcha nas do przodu! -PAPIEŻ FRANCISZEK, Evangelii Gaudium, n. 3

„Ale ja jestem okropnym grzesznikiem!” mówisz. Cóż, jeśli jesteś strasznym grzesznikiem, to jest to powód do większej pokory, ale nie mniej zaufania do miłości Boga. Posłuchajcie św.Pawła:

Jestem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani księstwa, ani rzeczy obecne, ani przyszłe, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga w Chrystusie Jezus, nasz Pan. (Rz 8-38)

Paweł nauczał również, że „zapłatą za grzech jest śmierć”. ^[2]Rzym 6: 23 Nie ma straszniejszej śmierci niż ta spowodowana grzechem. A jednak nawet ta duchowa śmierć, mówi Paweł, nie może nas oddzielić od miłości Bożej. Tak, grzech śmiertelny może nas oddzielić łaska uświęcającaale nigdy z bezwarunkowej, nieopisanej miłości Boga. Dlatego św.Paweł może powiedzieć chrześcijaninowi: „Radujcie się zawsze w Panu. Powtórzę: radujcie się! ” ^[3]Philippians 4: 4 Ponieważ przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, który zapłacił zapłatę za nasze grzechy, nie ma już podstaw do obaw, że nie jesteś kochany. "Bóg jest miłością." ^[4]1 John 4: 8 Nie „Bóg miłuje”, ale Bóg JEST miłością. To jest Jego istota. To dla Niego niemożliwe nie kochać Cię. Można powiedzieć, że jedyną rzeczą, która zwycięża wszechmoc Boga, jest Jego własna miłość. On nie może nie miłość. Ale to nie jest jakaś ślepa, romantyczna miłość. Nie, Bóg widział wyraźnie co robił, kiedy stworzył ciebie i mnie na swój obraz, ze zdolnością wyboru dobra lub zła (co daje nam wolność kochania lub nie kochania). Jest to miłość, z której wyrosło twoje życie, kiedy Bóg zechciał cię stworzyć, a następnie otworzyć ci drogę do udziału w Jego Boskich atrybutach. Oznacza to, że Bóg chce, abyś doświadczył nieskończoności Miłości, kim On jest.

Posłuchaj, chrześcijaninie, możesz nie zrozumieć każdej doktryny lub uchwycić każdego teologicznego niuansu wiary. Ale jest jedna rzecz, która moim zdaniem jest nie do zniesienia dla Boga: że powinieneś wątpić w Jego miłość.

Moje dziecko, wszystkie twoje grzechy nie zraniły Mojego Serca tak boleśnie, jak twój obecny brak zaufania, że po tylu wysiłkach Mojej miłości i miłosierdzia nadal powinieneś wątpić w moją dobroć. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, n. 1486

To powinno sprawić, że będziesz płakać. To powinno sprawić, że upadniesz na kolana i raz po raz dziękuj Bogu słowami i łzami, że jest dla ciebie taki dobry. Że nie jesteś sierotą. Że nie jesteś sam. On, który jest Miłością, nigdy cię nie opuści, nawet jeśli wielokrotnie zawodzisz.

Masz do czynienia z Bogiem miłosierdzia, którego twoja nędza nie może wyczerpać. Pamiętaj, że nie przyznałem tylko określonej liczby przebaczeń… nie bój się, ponieważ nie jesteś sam. Zawsze cię wspieram, więc oprzyj się na Mnie, gdy walczysz, nie bojąc się niczego. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1485, 1488

Jedyne, czego powinieneś się bać, to znaleźć tę wątpliwość w swojej duszy, kiedy umierasz i stajesz przed swoim Sędzią. Nie będzie wymówek. Wyczerpał się miłością do ciebie. Co więcej może zrobić? Reszta należy do twojej wolnej woli, do wytrwałości w odrzuceniu kłamstwa, że nie jesteś kochany. Całe Niebo woła dziś wieczorem Twoje imię, krzycząc z radości: „Jesteś kochany! Jesteś kochany! Jesteś kochany!" Zaakceptuj to. Uwierz w to. To jest Dar. I przypominaj sobie o tym co minutę, jeśli musisz.

Niech żadna dusza nie lęka się zbliżyć do Mnie, chociażby jej grzechy były jak szkarłat… Nie mogę ukarać nawet największego grzesznika, jeśli odwołuje się do Mojego współczucia, ale przeciwnie, usprawiedliwiam go w moim niezgłębionym i niezbadanym miłosierdziu. Twoja nędza zniknęła w głębinach miłosierdzia Mojego. Nie spierajcie się ze Mną o waszą nędzę. Sprawisz mi przyjemność, jeśli przekażesz mi wszystkie swoje kłopoty i smutki. Złożę na was skarby mojej łaski. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1486, 699, 1146, 1485

A ponieważ jesteś kochany, mój drogi przyjacielu, Bóg nie chce, abyś grzeszył, ponieważ, jak oboje wiemy, grzech rzeczywiście przynosi nam wszelkiego rodzaju nędzę. Grzech rani miłość i wywołuje nieporządek, zaprasza na wszelkiego rodzaju śmierć. Przyczyną tego jest brak zaufania do Bożej Opatrzności - że On nie może dać mi radości, której pragnę, więc zwracam się więc do alkoholu, seksu, rzeczy materialnych, rozrywki itp., Aby wypełnić pustkę. Ale Jezus chce, żebyś Mu zaufał, odsłaniając przed Nim swoje serce i duszę oraz prawdziwy stan.

Nie bój się swojego Zbawiciela, grzeszna duszo. Robię pierwszy krok, aby przyjść do ciebie, bo wiem, że sam nie jesteś w stanie podnieść się do mnie. Dziecko, nie uciekaj od Ojca swego; bądź gotów otwarcie rozmawiać ze swoim miłosiernym Bogiem, który chce wypowiedzieć słowa przebaczenia i obdarzyć cię swoimi łaskami. Jak droga jest mi twoja dusza! Wypisałem Twoje imię na Moim ręku; jesteś wyryta jako głęboka rana w Moim Sercu. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, n. 1485

Im większym jesteśmy grzesznikiem, tym głębsza jest rana w sercu Chrystusa. Ale to jest rana w Jego Serce to tylko powoduje, że głębia Jego miłości i współczucia wylewa się jeszcze bardziej. Twój grzech nie jest przeszkodą dla Boga; jest przeszkodą dla ciebie, dla twojej świętości, a przez to szczęścia, ale nie jest przeszkodą dla Boga.

Bóg udowadnia swoją miłość do nas przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus umarł za nas. O ileż bardziej więc, skoro teraz jesteśmy usprawiedliwieni przez Jego krew, zostaniemy przez Niego zbawieni od gniewu. (Rz 5-8)

Największa nędza duszy nie rozpala Mnie gniewem; ale raczej Moje Serce jest skierowane ku niemu z wielkim miłosierdziem. —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, n. 1739

Tak więc, mając ten fundament, ten kontekst, nadal błagajmy o mądrość Bożą w kilku następnych pismach, aby pomóc nam uporać się z innymi burzami, które napadają nas w środku tej Wielkiej Burzy. Ponieważ kiedy już wiemy, że jesteśmy kochani i że nasze niepowodzenia nie osłabiają Bożej miłości, będziemy mieć pewność i odnowioną siłę, aby ponownie wstać do toczącej się bitwy.

Pan mówi do ciebie: Nie bój się ani nie lękaj się widoku tego ogromnego tłumu, bo bitwa nie należy do ciebie, ale do Boga… Zwycięstwem, które zwycięża świat, jest nasza wiara. (2 Kron 20:15; 1 Jana 5: 4)