Szczyt

TERAZ SŁOWO O MASOWYCH CZYTANIACH
na czwartek, 29 stycznia 2015 r

Teksty liturgiczne tutaj

THE Stary Testament to coś więcej niż książka opowiadająca historię zbawienia, ale cień rzeczy, które nadejdą. Świątynia Salomona była tylko typem świątyni ciała Chrystusa, środkiem, dzięki któremu mogliśmy wejść do „Miejsca Najświętszego” -samą obecność Boga. Wyjaśnienie św.Pawła dotyczące nowej Świątyni w dzisiejszym pierwszym czytaniu jest wybuchowe:

… Przez Krew Jezusa mamy pewność, że wejdziemy do sanktuarium nowym i żywym sposobem, który otworzył dla nas przez zasłonę, to znaczy Jego ciało…

Łukasz odnotowuje, że Jezus umierał na krzyżu „Zasłona świątyni została zerwana na środku”. ^[1]por. Łukasza 23:45 Zasłona jest tym, co oddzielało Lud Boży od wewnętrznego sanktuarium obecności Boga w Miejscu Najświętszym. A zatem, Ciało i krew Jezusa staje się środkiem, przez który wchodzimy w obecność Boga, do pełnej komunii z Ojcem - komunii, która została zerwana w ogrodzie Eden.

To, co jest wybuchowe w tym objawieniu, to fakt, że Chrystus miał to na myśli dosłownie.

Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; Jeśli ktokolwiek jedzenie z tego chleba będzie żył na wieki; a chlebem, który dam za życie świata, jest moje ciało… (J 6:51)

Aby Jego słuchacze nie pomyśleli, że Jezus nie miał na myśli tego dosłownie, mówi:

Bo moje ciało jest prawdziwy jedzenie i moja krew prawdziwy drink. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, pozostaje we Mnie, a Ja w nim. (Ewangelia Jana 6: 55-56)

Użyty tutaj czasownik „zjada” to grecki czasownik Trogon co oznacza „gryźć” lub „gryźć”. Znaczenie było tak jasne dla słuchaczy Chrystusa, że ​​św. Jan odnotowuje to w 6:66 swojej ewangelii „W wyniku tego wielu jego uczniów wróciło do poprzedniego sposobu życia i już mu nie towarzyszyło”. Tak, 666 nadal symbolizuje odstępstwo dziś odrzucenie Chrystusa ukrzyżowanego, które jest ponownie przedstawiane przy każdej Ofierze Mszy św.

Otóż, aby Jego Apostołowie dokładnie znali znaczy przez którą dusze mogły wejść do „sanktuarium” po Jego śmierci, Jezus zainaugurował Ostatnią Wieczerzę - pierwszą „Mszę”, podczas której wydarzyły się dwie rzeczy. Najpierw on Deklarowana że chleb i wino, które trzymał w swoich rękach, były Jego ciałem i krwią;

… Pan Jezus w nocy, w której został wydany, wziął chleb, złożywszy dziękczynienie, połamał go i powiedział: „To jest ciało moje, które jest za was. Zrób to na moją pamiątkę ”. W ten sam sposób kielich po kolacji, mówiąc: „Ten kielich jest nowym przymierzem we krwi mojej. Czyń to tak często, jak pijesz, na moją pamiątkę… (1 Kor 11: 23-25)

Po drugie, nakazał apostołom zjedz to:

„Bierz, jedz; To jest moje ciało." Wziął kielich i podziękowawszy, dał im, mówiąc: „Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. ” (Mt 26: 26-28)

Godne uwagi jest tutaj to, że Jezus jeszcze nie umarł, a mimo to oświadczył, że to, co konsumowali Apostoł, „jest” wylewane dla wielu. Widzimy tutaj, że Chrystus w swojej boskiej naturze uobecniał już Ofiarę swojego życia, które w wieczności rozciąga się od początku czasu do końca historii ludzkości. Jeśli Jezus był w stanie uobecnić Swoją Ofiarę podczas Ostatniej Wieczerzy, to z całą pewnością, po Swojej śmierci i zmartwychwstaniu, jest w stanie ponownie uobecnić tę Ofiarę przez tych, którym polecił „Zrób to na moją pamiątkę”. To znaczy przez sakramentalne kapłaństwo. Rzeczywiście, nie krzyżujemy Chrystusa na nowo podczas Mszy, ale uobecniamy to, co zostało dokonane raz na zawsze na Kalwarii. To tak, jakbyśmy byli ponownie dosłownie obecni podczas Ostatniej Wieczerzy i Kalwarii, a raczej, że ta ostatnia jest nam obecna. Msza jest zatem nadprzyrodzonym wydarzeniem na ziemi, w którym odbywa się wewnętrzne sanktuarium Ojca jest otwarte i możemy wejść przez przyjęcie Ciało i krew Jezusa.

Och, jak niesamowita jest ta prawda, niezmienna od 2000 lat! Rzeczywiście, w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa nigdzie nie znajdziesz nikogo, kto kwestionowałby prawdziwą obecność Chrystusa w konsekrowanym chlebie i winie. Niewiara w Eucharystię jest więc wyraźnym znakiem obecnego w świecie ducha antychrysta.

Niech ta prawda ponownie poruszy twoje serce, Chrześcijaninie. Niech Msza Święta stanie się dla was szczytem każdego dnia, jeśli to możliwe (co może być ważniejsze?). Jak mówi Paweł w dzisiejszym pierwszym czytaniu: „Nie powinniśmy trzymać się z dala od naszego zgromadzenia…” I dodaje:

… Zbliżmy się ze szczerym sercem i absolutną ufnością, z sercem oczyszczonym ze złego sumienia i naszymi ciałami obmytymi w czystej wodzie.

I jeszcze raz,

Człowiek powinien sam siebie zbadać, więc jeść chleb i pić z kielicha. Dla każdego, kto je i pije, nie rozeznając ciała, je i pije sąd o sobie. (1 Kor 11: 28-29)

Jak prosi Dawid w dzisiejszym Psalmie, „Kto może wstąpić na górę Pana? Albo kto może stanąć w jego świętym miejscu? ”

Ten, którego ręce są bezgrzeszne, którego serce jest czyste, kto nie pragnie tego, co próżne. Otrzyma błogosławieństwo od Pana, nagrodę od Boga, swojego Zbawiciela ...

Wygląda na to, że to dość poważna sprawa. Rzeczywiście, „błogosławieństwem”, które Jezus chce nam obdarzyć przez Eucharystię, jest życie wieczne. ^[2]por. Jana 6:54 Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii: „Temu, kto ma, więcej będzie dane…” Pośpieszmy więc w pokorze do następnej Mszy św. I ponownie stańmy z Matką Bożą u stóp Kalwarii. Jakże niewiarygodne jest to, że możemy wejść w obecność Ojca przez Ciało i Krew Jezusa i wiedzieć z całą pewnością, że smak chleba i wina pozostaje na naszym języku, że mamy pewność, że w Chrystusie będziemy „żyć”. na zawsze"…