Widziałem zwój w prawej ręce tego, który siedział na tronie. Miał napisy po obu stronach i był zapieczętowany siedmioma pieczęciami. (Apokalipsa 5: 1)
GROŹBA
AT podczas niedawnej konferencji, na której byłem jednym z mówców, otworzyłem głos na pytania. Mężczyzna wstał i zapytał: „Co to za sens groźba że tak wielu z nas czuje się tak, jakbyśmy „nie mieli czasu”? ”Odpowiedziałem, że ja również poczułem ten dziwny wewnętrzny alarm. Jednak powiedziałem, Pan często daje poczucie bliskości w rzeczywistości daj nam czas przygotować się z wyprzedzeniem.
To powiedziawszy, uważam, że naprawdę jesteśmy u progu poważny wydarzenia o zasięgu globalnym. Nie wiem na pewno… ale jeśli pozostanę na drodze, którą Pan umieścił mnie od początku tego apostolatu pisarskiego, to wierzę, że wkrótce zobaczymy ostateczne „złamanie pieczęci”Objawienia. Wydaje się, że podobnie jak syn marnotrawny, nasza cywilizacja musi dojść do punktu, w którym jest załamana, głodna i klęcząca w zagrodzie dla świń chaos zanim nasze sumienia będą gotowe, aby zobaczyć rzeczywistość - i zdamy sobie sprawę, że o wiele lepiej jest być w domu naszego Ojca.
Gdybym mógł stanąć na dachach każdego rogu ulicy, krzyczałbym: „Przygotujcie swoje serca! Przygotuj się!„Uważam bowiem, że przekraczamy teraz próg nadziei w nową erę. To czas Męki Kościoła… Czas chwały… Czas cudów… Czas wypełnienia się wszelkich proroctw… Czas razy.
W ten sposób Pan skierował do mnie słowo: Synu człowieczy, co to za przysłowie, które masz w ziemi izraelskiej: „Dni ciągną się, a wizja nigdy nie dochodzi”? Powiedz im więc: Tak mówi Pan Bóg: Porzucę to przysłowie; nigdy więcej nie będą go cytować w Izraelu. Powiedz im raczej: zbliżają się dni, a także wypełnienie się każdej wizji. Cokolwiek powiem, jest ostateczne i nastąpi bez dalszej zwłoki. Za twoich dni, zbuntowany domu, cokolwiek powiem, urzeczywistnię - wyrocznia Pana Boga… Synu człowieczy, posłuchaj domu Izraela, mówiącego: „Widzenie, które widzi, jest bardzo odległe; on prorokuje o odległej przyszłości! ” Powiedz im więc: Tak mówi Pan Bóg: Żadne z moich słów nie będzie już dłużej zwlekane; cokolwiek mówię, jest ostateczne i stanie się - wyrocznia Pana Boga. (Ezechiela 12: 21-28)
Wiem, że wszystkie czasy są niebezpieczne i że za każdym razem poważne i niespokojne umysły, żywe dla chwały Boga i potrzeb człowieka, nie są skłonne uważać żadnego czasu za tak niebezpiecznego jak własny. Wróg dusz nieustannie atakuje z wściekłością Kościół, który jest ich prawdziwą Matką, a przynajmniej grozi i przeraża, gdy mu się nie udaje. I zawsze mają swoje specjalne próby, których inni nie mają. I jak dotąd przyznam, że w pewnych innych czasach były pewne specyficzne niebezpieczeństwa dla chrześcijan, które nie istnieją w tym czasie. Niewątpliwie, ale wciąż to przyznaję, myślę, że… nasza ciemność ma inny rodzaj niż wszystkie, które były przed nią. Szczególnym niebezpieczeństwem czasów, które mamy przed sobą, jest rozprzestrzenianie się plagi niewierności, którą Apostołowie i sam nasz Pan przepowiedzieli jako najgorsze nieszczęście ostatnich czasów Kościoła. I przynajmniej cień, typowy obraz czasów ostatecznych pojawia się nad światem. -John Henry Cardinal Newman (1801-1890), kazanie na otwarcie Seminarium Świętego Bernarda, 2 października 1873, Niewierność przyszłości
Czasami czytam fragment Ewangelii o czasach ostatecznych i zaświadczam, że w tym czasie pojawiają się pewne oznaki tego końca. -PAPIEŻ PAWEŁ VI, Tajemnica Paweł VI, Jean Guitton, p. 152-153, Odniesienie (7), s. IX.
Mów światu o moim miłosierdziu; niech cała ludzkość rozpozna niezgłębione miłosierdzie Moje. To jest znak końca czasów; po tym, jak nadejdzie Dzień Sprawiedliwości… —Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, rz. 848
Wasze życie musi być takie jak Moje: ciche i ukryte w nieustannym zjednoczeniu z Bogiem, błagając ludzkość i przygotowując świat na powtórne przyjście Boga. - Maryja św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, rz. 625
Jestem teraz zmartwiony. Ale co mam powiedzieć? „Ojcze, ocal mnie od tej godziny”? Ale w tym celu przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbiaj swoje imię ”. (Ewangelia Jana 12: 27-28)
