Triumf - część III

 

NIE tylko możemy mieć nadzieję na wypełnienie się Triumfu Niepokalanego Serca, do którego Kościół ma moc przyśpieszyć przychodzi przez nasze modlitwy i czyny. Zamiast rozpaczać, musimy się przygotowywać.

Co możemy zrobić? Co może Ja?

 

MODLITWA O PANOWANIE

Nie jesteśmy bezradnymi obserwatorami. Nasza Matka wzywa nas w ciągłym macierzyńskim błaganiu, aby „módlcie się, módlcie się, módlcie się ”- w efekcie modlić się za przyjście Królestwa jak nauczył nas nasz Pan, najpierw w nas samych, a potem w świecie. Spostrzeżenie Papieża Benedykta, które wiąże „przyjście środka” Chrystusa z panowaniem Jego świętych - w „nowych świadkach” - jest prawdziwym kluczem do zrozumienia, „co mam czynić” w tych czasach. To znaczy „opróżnić” siebie, aby zrobić miejsce dla Jezusa, modlić się, aby On we mnie królował.

Poproś go, aby przysłał nam dzisiaj nowych świadków jego obecności, w którym on sam do nas przyjdzie? Ta modlitwa, choć nie jest bezpośrednio ukierunkowana na koniec świata, jest jednak prawdziwa modlitwa za jego przyjście; zawiera pełen zakres modlitwy, której sam nas nauczył: „Przyjdź królestwo twoje!” Przyjdź, Panie Jezu! —POPIE BENEDYKTA XVI, Jezus z Nazaretu, Wielki Tydzień: od wejścia do Jeruzalem do zmartwychwstania, str. 292, Ignacy Prasa

Modlitwa o Triumf „ma znaczenie równoważne z naszą modlitwą o nadejście Królestwa Bożego”, ^[1]PAPIEŻ BENEDYKTA XVI, Światło Świata, p. 166, Rozmowa z Peterem Seewaldem modląc się za Jego królować. To jest modlitwa, której nasz Pan nas nauczył, kiedy to powiedział: „Twoje królestwo (Bazylea) chodź, bądź wola Twoja… ”

W Nowym Testamencie słowo Bazylea można przetłumaczyć jako „królestwo” (rzeczownik abstrakcyjny), „królestwo” (rzeczownik konkretny) lub „królować”(Rzeczownik czynnościowy). Królestwo Boże jest przed nami. Jest ono przybliżane w Słowie wcielonym, głoszone w całej Ewangelii, a przyszło przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2816

W objawieniach Matki Bożej zawsze chodzi o osobiste nawrócenie drugim miejsce. To dlatego, że kiedy dusza może powiedzieć za św. Pawłem…

Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus… (Ga 3)

… Wtedy nadeszło panowanie Jezusa! Wtedy wszędzie wokół nas świat zaczyna się w jakiś sposób zmieniać, nawet jeśli ten „świat” jest po prostu naszym współmałżonkiem, współpracownikami lub kolegami z klasy. To panowanie nie zawsze może przynieść pokój - może nawet wywołać „wojnę”, ponieważ ci, którzy sprzeciwiają się wymaganiom Ewangelii, będą się temu sprzeciwiać (stąd przyczyna, że ​​pod koniec „epoki pokój ”- pisze św. Jan, że Szatan zwraca się przeciwko narodom przeciwko panowaniu Kościoła; por. Ap 20, 7-9). Niemniej jednak modlimy się o to, aby Królestwo zostało „przybliżone”, nie z egoistycznymi intencjami, ale po to, aby przynieść sprawiedliwość i pokój rozdartemu światu, na ile to tylko możliwe. W rzeczywistości to jest nasze obowiązek i misja: modlić się, aby panowanie Chrystusa w naszych sercach miało swój zewnętrzny wpływ poprzez autentyczne świadectwo święta miłość i przekształć królestwo doczesne, nawet przed Jego ostatecznym powrotem, kiedy przyjdzie w chwale.

Poprzez rozeznanie według Ducha chrześcijanie muszą odróżniać wzrost Królestwa Bożego od rozwoju kultury i społeczeństwa, w którym są zaangażowani. To rozróżnienie nie jest separacją. Powołanie człowieka do życia wiecznego nie tłumi, ale wręcz wzmacnia, jego obowiązek urzeczywistniania tego świata energie i środki otrzymane od Stwórcy, aby służyć sprawiedliwości i pokojowi. -Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 2820

Tak więc, modlić się o Triumf, to modlić się o Królestwo, to modlić się o panowanie Chrystusa, to modlić się o niebo, to modlić się o Jezus przyszedł! Bo Heaven to osoba:

Sam Jezus jest tym, co nazywamy „niebem”. —POPIE BENEDYKTA XVI, cytowany za Magnificat, s. 116, maj 2013

… Niebo jest Bogiem. —POPIEŁ BENEDYKTA XVI, W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Homilia, 15 sierpnia 2008; Castel Gondolfo, Włochy; Katolicki serwis informacyjny, www.catholicnews.com

Ale jak „niebo” przychodzi do nas?

Królestwo Boże nadchodzi od Ostatniej Wieczerzy i podczas Eucharystii jest pośród nas… Królestwo Boże [to] sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2816

Kiedy robimy miejsce dla Boga w naszych sercach, Bóg zaczyna to robić królować w przestrzeni wokół nas.

„To królestwo jaśnieje przed ludźmi w słowie, w uczynkach i w obecności Chrystusa”. Przyjęcie słowa Jezusa oznacza przyjęcie „samego Królestwa”. Nasieniem i początkiem Królestwa jest „Maluczkie Stadko” tych, których Jezus przyszedł, aby zgromadzić wokół siebie, trzoda, której jest pasterzem. -Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 764

W ten sposób stać się „jak małe dziecko” i pozwolić Bogu, aby cię uświęcił, jest początkiem i wypełnieniem Triumfu już w tobie. Pod koniec tej medytacji wyjaśnię praktycznie, jak to zrobić.

 

PRZYGOTOWANIE DO KONSEKRACJI

Drugim środkiem, za pomocą którego możemy przyspieszyć Triumf, jest spełnienie wymagań, które samo Niebo postawiło Kościołowi. Matka Boża poprosiła nadzwyczajny oznacza, że ​​przyszło z ostrzeżeniem: jeśli nie zważymy na antidotum z nieba, Rosja „szerzyć swoje błędy na całym świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Dobrzy będą umęczeni; Ojciec Święty będzie musiał wiele wycierpieć; różne narody zostaną unicestwione". ^[2]Orędzie Fatimskie, www.vatican.va Nawet protestanci powinni być w stanie zrozumieć, dlaczego Maryja znajduje się w centrum konfrontacji naszych czasów: I Mojżeszowa 3:15. Jeśli potrzebujemy dalszej motywacji, aby przyspieszyć te nadprzyrodzone kroki, niech obudzą nas prorocze ostrzeżenia zarówno widzącego, który otrzymał to przesłanie, jak i papieży, którzy za nim podążali:

Ponieważ nie usłuchaliśmy tego wezwania Orędzia, widzimy, że zostało ono spełnione, Rosja najechała świat swoimi błędami. A jeśli jeszcze nie widzieliśmy całkowitego wypełnienia się ostatniej części tego proroctwa, to krok po kroku zbliżamy się do niego wielkimi krokami.—Widząca z Fatimy, s. Łucja, Przesłanie z Fatimy, www.vatican.va

Jan Paweł II wyjaśnił, na czym polegają te błędy: marksizm.

Niestety, opór wobec Ducha Świętego, który św.Paweł podkreśla w wymiarze wewnętrznym i subiektywnym jako napięcie, walka i bunt w sercu ludzkim, znajduje się w każdym okresie historii, a zwłaszcza w era nowożytna jego Wymiar zewnętrzny, które wymaga betonowa forma jako treść kultury i cywilizacji, jako system filozoficzny, ideologia, program działania i do kształtowania ludzkich zachowań. Najwyraźniej przejawia się w materializmie, zarówno w formie teoretycznej: jako system myśli, jak iw formie praktycznej: jako metoda interpretacji i oceny faktów, a także jako program odpowiedniego postępowania. Systemem, który najbardziej rozwinął się i doprowadził do skrajnych praktycznych konsekwencji tej formy myślenia, ideologii i praktyki, jest materializm dialektyczno-historyczny, który nadal jest uznawany za zasadniczy rdzeń marksizm. —PAPIEŻ JANA PAWŁA II, Dominum et Vivificantem n. 56

Ta forma marksizmu jest prawie ukończona, jeśli chodzi o wdrożenie na platformie światowy skala. ^[3]por Globalna rewolucja! Opóźnienie Triumfu, czyli opóźnienie wzrostu Królestwa Bożego, tworzy również próżnię ^[4]por Wielka próżnia wypełnione przez wzrost królestwa szatana, jak ostrzegła Matka Boża.

… Nasz wiek był świadkiem narodzin systemów totalitarnych i form tyranii, które nie byłyby możliwe w czasach poprzedzających skok technologiczny… Dzisiaj kontrola mogą przenikać do najgłębszego życia jednostek, a nawet formy zależności stworzone przez systemy wczesnego ostrzegania mogą stanowić potencjalne zagrożenie uciskiem. —Kardynał Ratzinger (PAPIEŻ BENEDYKT XVI), Instrukcja o chrześcijańskiej wolności i wyzwoleniu, rz. 14

A więc o jakie odtrutki prosiła Matka Boża?

Przyjdę prosić o poświęcenie Rosji mojemu Niepokalanemu Sercu i o Komunię zadośćuczynienia w pierwszą sobotę. Jeśli moje prośby zostaną uwzględnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój.

Papież Jan Paweł II zwołał wszystkich biskupów świata w 1984 r. Na konsekrację św świat do Niepokalanego Serca Maryi. Tam papież przewidział, że przyniesie to Triumf, a nie Drugie przyjście per se, ale „raz jeszcze w historii świata” boska interwencja, która będzie świadkiem „okresu pokoju” przez Kościół.

Jak głęboko odczuwamy potrzebę konsekracji ludzkości i świata - naszego współczesnego świata - w jedności z samym Chrystusem! Musi bowiem być odkupieńcze dzieło Chrystusa dzielone przez świat za pośrednictwem Kościoła… Niech w historii świata zostanie raz jeszcze objawiona nieskończona zbawcza moc Odkupienia: moc miłosierna Miłość! Niech położy kres złu! Niech przemieni sumienia! Niech Twoje Niepokalane Serce objawi się wszystkim światło nadziei! —PAPIEŻ JAN PAWEŁ II, Akt Powierzenia z dnia 7 maja 1981 r., Powtórzony 25 marca 1984 r., Plac św. Piotra, Rzym, Włochy; www.vatican.va

Jednakże, ponieważ Ojciec Święty nie wymienił „Rosji” w Konsekracji, o co specjalnie prosiła Najświętsza Matka, zapanowała burza debaty, czy Konsekracja była „dostatecznie dobra”. ^[5]por. Zwróciłem się do obu stron debaty w Możliwe… czy nie? Paliwo zostało dodane do ognia przez świadectwo Głównego Egzorcysty Rzymu, ks. Gabriele Amorth, w niedawnym wywiadzie:

Siostra Łucja zawsze mówiła, że ​​Matka Boża prosiła o konsekrację Rosji i tylko Rosji… Ale czas minął i konsekracja nie została dokonana, więc nasz Pan był głęboko urażony… Możemy wpływać na wydarzenia. To jest fakt!… Nasz Pan ukazał się s. Łucji i powiedział jej: „Odprawią konsekrację, ale będzie późno!” Czuję dreszcze przebiegające po moim kręgosłupie, kiedy słyszę te słowa „będzie późno”. Nasz Pan mówi dalej: „Nawrócenie Rosji będzie triumfem uznanym przez cały świat”… Tak, w 1984 roku Papież (Jan Paweł II) dość nieśmiało próbował poświęcić Rosję na Placu św. Piotra. Byłem tam zaledwie kilka metrów od niego, ponieważ byłem organizatorem imprezy… próbował konsekracji, ale wokół niego byli politycy, którzy powiedzieli mu: „Nie możesz nazwać Rosji, nie możesz!” I ponownie zapytał: „Czy mogę nazwać to?” A oni powiedzieli: „Nie, nie, nie!” —Fr. Gabriel Amorth, wywiad dla Fatima TV, listopad 2012; obejrzyj wywiad tutaj

Nie wdając się w dyskusję z mojej strony, w której duchowieństwo jest głęboko podzielone po obu stronach, pewne jest, że Fatima nie jest zakończona.

Proroctwa fatimskie… pozwólcie, że powiem wam, co o nich myślę, cytując papieża Benedykta XVI: „Kto myśli, że misja fatimska została zakończona, sam siebie oszukuje”. Spójrz na znaczenie tych objawień! Spójrz na zniszczenia i upadek, jakich doświadczyliśmy w Kościele… Pozwólcie, że zacytuję Papieża Pawła VI: Sądzono, że po Soborze Watykańskim II nastąpi renesans Kościoła, ale zamiast tego była to katastrofa! W Kościele „dym szatana” wszedł do Watykanu! To była katastrofa, zarówno wśród duchownych, wewnątrz liturgii, jak i wśród wiernych, którzy stracili wiarę i porzucili swoją religię milionami… Tak więc objawienia fatimskie trwają nadal. Ale ich koniec jest wspaniały. A na końcu „Rosja się nawróci. [Niepokalane Serce] zatriumfuje. Jeszcze nie odniósł zwycięstwa. Ale będzie. A świat otrzyma „okres pokoju”. A więc oto wielkie zakończenie objawień fatimskich. Przed tym finałem jest prawdopodobne, że ludzkość będzie cierpieć - cierpieć jakąś karę od Boga za grzech i zimne serca. Ale nie grozi nam koniec świata, nie, jak mówią niektórzy wariaci. Idziemy w kierunku Triumfu Niepokalanego Serca Maryi, a także zbliżamy się do okresu pokoju. - Tamże.

Rzeczywiście, jak o. Gabriele stwierdził: „jest późno”. Tak późno, że Paweł VI powiedział:

… Nie ma zbawienia dla [obecnego wieku], jak tylko w nowym wylaniu daru Bożego. —PAPIEŻ PAWEŁ VI, Gaudete w Domino, 9 maja 1975 r., Rozdz. VII; www.vatican.va

Stąd powód, dla którego Matka Boża nadal pojawia się w naszych czasach - aby przygotować „Maluczkie Stadko” na „nową Pięćdziesiątnicę”.

 

PRZYGOTOWANIE DO TRIUMFU

W Kościele istnieje również podział na Medjguorje, niezależnie od tego, czy to miejsce objawień jest autentycznym przejawem obecności Matki Bożej. Dlatego piszę tutaj w duchu św. Pawła, który przykazał Kościołowi, aby nie „gardził proroctwami”, ale „sprawdzał wszystko”. ^[6]por. 1 Tes 5: 20 Wciągam Medjugorje w ten temat Triumfu, ponieważ uważam, że nie da się zignorować uwag Ojca Świętego w tej sprawie.

W dyskusji ze zmarłym biskupem Pavelem Hnilicą, która została nagrana w niemieckim miesięczniku katolickim PUR, papież Jan Paweł II powiedział mu w 1984 roku:

Spójrz, Medjugorje to kontynuacja, rozszerzenie Fatimy. Matka Boża pojawia się w krajach komunistycznych przede wszystkim z powodu problemów, które mają swój początek w Rosji. —W wywiadzie dla niemieckiego miesięcznika katolickiego PUR; widzieć: wap.medjugorje.ws

Zapytany, czy biskup Hnilica sądzi, że konsekracja była ważna, biskup odpowiedział: „Oczywiście”, ale potem dodał: „jedyne pytanie brzmi: ilu biskupów rzeczywiście dokonało tej samej konsekracji w zjednoczeniu z Ojcem Świętym?” Odnosząc się do tego pytania również we wcześniejszej dyskusji, Jan Paweł II odpowiedział:

Każdy biskup musi przygotować swoją diecezję, każdy kapłan swoją wspólnotę, każdy ojciec swoją rodzinę, ponieważ Gospa powiedziała, że ​​także świeccy muszą poświęcić się Jej Sercu. - Tamże.

Rzeczywiście, w Fatimie Matka Boża powiedziała: „Moje Niepokalane Serce jest twoją ucieczką ”. Wchodzimy poświęcając się Matce Bożej nie tylko Rosję, ale i siebie samych do tego „schronienia”, które Bóg zapewnił, aby zabezpieczyć ostatek na te czasy. Poprzez nasze poświęcenie się Maryi mówimy: „W porządku Matko, ufam, że mnie uformujesz, pomożesz mi stać się kopia ciebie aby Jezus żył i królował we mnie, tak jak żył w was ”. Konsekracja Maryi jest więc centralną częścią Triumfu Niepokalanego Serca. Jest to przygotowanie na przyjście Ducha:

Duch Święty, znajdując swego ukochanego Oblubieńca ponownie obecnego w duszach, zstąpi do nich z wielką mocą. —Św. Louis de Montfort, Prawdziwe nabożeństwo do Najświętszej Dziewicy, nr 217, Montfort Publications 

Osobiste poświęcenie się Jezusowi przez Maryję jest jednym z najpotężniejszych darów, jakie są nam dzisiaj dostępne. Pisałem o tym w Wielki Dar.

Jak Medjugorje odnosi się do nadchodzącego „okresu pokoju”, jeśli w ogóle?

6 sierpnia 1981 r., Tego samego dnia, w którym Matka Boża rzekomo objawiła się widzącym z Medziugorja, mówiąc: „Jestem Królową Pokoju ” dziesiątki świadków widziało na niebie pojawiające się litery „MIR”. MIR oznacza „pokój”. Jeśli objawienie na Bałkanach jest rzeczywiście kontynuacją Fatimy, jak twierdził Jan Paweł II, oznaczałoby to, że Matka Boża „Królowa Pokoju” jest przygotowanie Kościoła i świata na „okres pokoju”.

Pamiętam, jak widzieliśmy słowo MIR napisane dużymi, płonącymi literami na niebie nad krzyżem na Mt. Krizevac. Byliśmy w szoku. Chwile mijały, ale nie mogliśmy mówić. Nikt nie odważył się powiedzieć ani słowa. Powoli doszliśmy do zmysłów. Zdaliśmy sobie sprawę, że wciąż żyjemy. — ks. Jozo Zovko, www.medjugorje.com

Myślę, że to, czy ktoś wierzy w tamte objawienia, czy nie, jest nieco bez znaczenia. Z oszałamiającą liczbą powołań do kapłaństwa, posług i nawróceń, które pochodzą z tego niejasnego w górskiej wiosce, często mówiłem ludziom, którzy pytają mnie o tamtejsze objawienia: „Patrz, jeśli to od diabła, mam nadzieję, że zacznie to w mojej parafii!” ^[7]widzieć Medjugorje: „Tylko fakty, proszę pani” Niektórzy z najbardziej namaszczonych i wiernych księży, jakich znam w całej Ameryce Północnej, po cichu zwierzyli mi się, że otrzymali powołanie w Medziugorju. I jest to prawdopodobnie powód, dla którego stanowisko Watykanu polegało na tym, aby w przeszłości uniemożliwić jakiemukolwiek biskupowi lub komisji zamknięcie rzeki łask płynących stamtąd, niezależnie od tego, czy są one owocami autentycznego objawienia, czy nie. Owoce są dobre, dlatego oficjalne stanowisko pozostaje:

Powtarzamy absolutną potrzebę dalszego pogłębiania refleksji, a także modlitwy, w obliczu jakiegokolwiek rzekomego zjawiska nadprzyrodzonego, aż do ostatecznego orzeczenia ”. -Joaquin Navarro-Valls, były szef biura prasowego Watykanu, Wiadomości ze świata katolickiego, 19 czerwca 1996

Pięć kluczowych przesłań płynących z Medziugorja, niezależnie od tego, czy przyjmujesz objawienia, czy nie, ma kluczowe znaczenie dla wzrastania w świętości. I dlatego są kluczem do przygotowania do Triumfu:

 

1. Modlitwa.

Jesteśmy wezwani do modlitwy - nie tylko słowami - ale modlitwą „sercem”. Modlitwa wciąga królestwo Boże do naszych serc, samej Trójcy Świętej:

Modlitwa łączy się z łaską, której potrzebujemy… Życie modlitwy jest nawykiem przebywania w obecności trzykrotnie świętego Boga i w komunii z Nim. -CCC, n. 2565, .2010

Jedną z najwyższych form modlitwy, zalecaną codziennie przez Matkę Bożą Fatimską, jest „Różaniec”. To naprawdę jest „szkoła Maryi”. Kiedy nauczysz się modlić to sercem, a więc słuchać sercem powinna prowadzić do głębszego zjednoczenia z Chrystusem.

Ta forma refleksji modlitewnej ma wielką wartość, ale modlitwa chrześcijańska powinna iść dalej: do poznania miłości Pana Jezusa, do zjednoczenia z Nim. -CCC, n. 2708

 

2. Czytanie i modlitwa z Pismem Świętym

Jesteśmy wezwani do czytania i rozważania Pisma Świętego, ponieważ jest „żywym” Słowem Bożym, a Jezus jest „Słowem, które stało się ciałem”.

... taka jest siła i moc Słowa Bożego, że może służyć Kościołowi jako wsparcie i wigor, a dzieciom Kościoła jako siłę wiary, pokarm dla duszy oraz czyste i trwałe źródło życia duchowego […] Kościół „z mocą i konkretnie zachęca wszystkich wiernych […] do poznania niezrównanej wiedzy o Jezusie Chrystusie, poprzez częste czytanie Pisma Świętego. Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa. -CCC, rz. 131, 133

 

3. Czczo

Poprzez post coraz bardziej oddalamy się od tego świata i od naszej miłości do „rzeczy”. Otrzymujemy także duchową łaskę, która skutecznie obala demoniczne twierdze. ^[8]por. Marka 9:29; starożytne manuskrypty dodają „modlitwę i post” Przede wszystkim post opróżnia duszę, doprowadzając do prawdziwego nawrócenia i czyniąc miejsce dla panowania Jezusa:

Pokutę wewnętrzną chrześcijanina można wyrazić na wiele różnych sposobów. Pismo Święte i Ojcowie kładą nacisk przede wszystkim na trzy formy, post, modlitwa, jałmużna, które wyrażają nawrócenie w stosunku do siebie samego, do Boga i do innych.—CCC, n. 1434

 

4. Wyznanie

Spowiedź jest potężnym sakramentem, który ponownie jednoczy nas z Ojcem i przywraca naszą jedność z Ciałem Chrystusa. Ponadto Sakrament Pojednania ułatwia uzdrawiającą łaskę przemieniać, wzmacniać i wspierać duszę, aby odwróciła się od grzechu i została uwolniona od mocy zła, z którą dusza zmaga się w codziennym życiu. Papież Jan Paweł II stanowczo zalecał „cotygodniową spowiedź”, która dla mnie osobiście była jedną z największych łask w moim życiu.

Spowiadanie się z codziennych win (grzechów powszednich), choć nie jest bezwzględnie konieczne, jest mimo to stanowczo zalecane przez Kościół. Rzeczywiście, regularne wyznawanie naszych grzechów powszednich pomaga nam kształtować nasze sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, pozwalać się uzdrawiać Chrystusowi i rozwijać się w życiu Ducha. Przyjmując częściej przez ten sakrament dar miłosierdzia Ojca, pobudzamy do bycia miłosiernymi, tak jak On jest miłosierny ... Indywidualna, integralna spowiedź i rozgrzeszenie pozostają dla wiernych jedyną zwyczajną drogą pojednania się z Bogiem i Kościołem, chyba że fizyczna lub moralna niemożność zwalnia od tego rodzaju spowiedzi ”. Istnieją ku temu głębokie powody. Chrystus działa w każdym z sakramentów. Osobiście zwraca się do każdego grzesznika: „Synu mój, twoje grzechy są odpuszczone”. Jest lekarzem opiekującym się każdym chorym, który potrzebuje go do wyleczenia. Podnosi ich i włącza ponownie w braterską komunię. Osobista spowiedź jest więc najbardziej wyrazistą formą pojednania z Bogiem i Kościołem. -CCC, rz. 1458, 1484

 

5. Eucharystia

Jak wspomniano powyżej, Kościół naucza, że ​​Eucharystia jest już panowaniem Jezusa „pośród nas”. Dzięki naszej pobożności i przyjęciu Jezusa w tym Najświętszym Sakramencie Ołtarza sami stajemy się panowanie Chrystusa na świecie, odkąd jesteśmy stworzeni „Jedno ciało” z Nim. Co więcej, Eucharystia jest prawdziwa przewidywanie tej jedności i pokoju obiecanego przez Matkę Bożą Fatimską, kiedy Jej Syn będzie panował sakramentalnie po krańce ziemi.

„W Najświętszej Eucharystii zawarte jest bowiem całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha”. Eucharystia jest skutecznym znakiem i wzniosłą przyczyną tej komunii w życiu Bożym i tej jedności Ludu Bożego, dzięki której Kościół jest podtrzymywany. Jest zwieńczeniem zarówno Bożego działania, które uświęca świat w Chrystusie, jak i uwielbienia, jakie ludzie oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu w Duchu Świętym ”.-CCC, rz. 1324-1325

 

Chcę tutaj dodać szóstą kwestię, która jest w rzeczywistości połączeniem powyższych i właśnie o to poprosiła Matka Boża w Fatimie: „Komunii zadośćuczynienia” w pierwszą sobotę każdego miesiąca. Matka Boża wyjaśniła, co to jest s. Łucji:

Spójrz, moja córko, na Moje Serce otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przebijają Mnie w każdej chwili bluźnierstwami i niewdzięcznością. Spróbujcie przynajmniej pocieszyć Mnie i powiedzcie, że w godzinę śmierci obiecuję pomóc łaskami potrzebnymi do zbawienia wszystkim tym, którzy w pierwszą sobotę pięciu kolejnych miesięcy będą spowiadać się, przyjmować Komunię św., Recytować pięć dziesięcioleci Różańca i dotrzymaj mi towarzystwa przez piętnaście minut, rozmyślając nad piętnastoma tajemnicami różańca, z zamiarem uczynienia Mi zadośćuczynienia. —Http: //www.ewtn.com/library/MARY/FIRSTSAT.htm

W ten sposób, nauczany przez Kościół katolicki i Matkę Bożą, staniemy się świętymi i autentycznymi świadkami, którzy staną się naczyniami pokój i lekki-i część Triumfu Niepokalanego Serca, który jest tu i nadchodzi…

 

POWIĄZANE CZYTANIE:

• Triumf - część I

• Triumf - część II