Pieśń stróża

IF Przypomnę tu pokrótce potężne doświadczenie sprzed około dziesięciu lat, kiedy poczułem się zmuszony pójść do kościoła, aby pomodlić się przed Najświętszym Sakramentem…

Siedziałem przy fortepianie w moim domu i śpiewałem „Sanctus” (z mojego albumu Tu masz).

Nagle ten niewytłumaczalny głód wzrósł we mnie, by odwiedzić Jezusa w Tabernakulum. Wskoczyłem do samochodu, a kilka minut później wylewałem przed Nim swoje serce i duszę w pięknym ukraińskim kościele w mieście, w którym wtedy mieszkałem. To tam, w obecności Pana, usłyszałem wewnętrzne wezwanie, by odpowiedzieć na wezwanie Jana Pawła II skierowane do młodzieży, aby stali się „stróżami” u progu nowego tysiąclecia.

Drodzy młodzi ludzie, od was zależy, czy będziecie strażnicy poranka, który ogłasza nadejście słońca, który jest Chrystusem Zmartwychwstałym! —POPE JAN PAWEŁ II, Przesłanie Ojca Świętego do młodzieży świata, XVII Światowe Dni Młodzieży, n. 3; (por. Iz 21, 11-12)

 Jednym z fragmentów Pisma, do którego Pan mnie wówczas doprowadził, był 33 rozdział Ezechiela:

Pan skierował do mnie słowo: Synu człowieczy, przemów do swego ludu i powiedz im: Kiedy przyniosę miecz na kraj ... a strażnik zobaczy, jak miecz zbliża się do kraju, powinien zatrąbić w trąbę, aby ostrzec lud … Ustanowiłem cię stróżem domu Izraela; kiedy usłyszysz słowo z moich ust, musisz ich ostrzec. (Ezechiel 33: 1-7)

Takie zadanie nie jest zadaniem, które ktoś by wybrał. Wiąże się to z dużymi kosztami: wyśmiewaniem, segregacją, obojętnością, utratą przyjaciół, rodziny, a nawet reputacji. Z drugiej strony, Pan ułatwił nam to w tych czasach. Musiałem bowiem tylko powtórzyć słowa papieży, którzy wypowiedzieli z doskonałą jasnością oba te słowa nadzieję oraz Próby czekając na to pokolenie. W istocie to sam Benedykt powiedział, że szybkie odejście od wszelkich norm moralnych w naszych czasach zagroziło „samej przyszłości świata”. ^[1]por W Wigilię A jednak modlił się także o „nową Pięćdziesiątnicę” i wzywał młodzież, aby była „prorokami nowej ery” miłości, pokoju i godności.

Ale to Pismo Ezechiela nie kończy się na tym. Dalej Pan opisuje, co dzieje się ze stróżem:

Mój lud przychodzi do was, gromadząc się jak tłum i siadając przed wami, aby usłyszeć wasze słowa, ale nie będą postępować zgodnie z nimi. Pieśni miłosne są na ich ustach, ale w ich sercach dążą do nieuczciwego zysku. Dla nich jesteś tylko śpiewaczką miłosnych piosenek, z przyjemnym głosem i sprytnym dotykiem. Słuchają twoich słów, ale nie są im posłuszni… (Ezechiel 33: 31-32)

W dniu, w którym napisałem „raport” do Ojca Świętego (zob Drogi Ojcze Święty… On nadchodzi!), podsumowanie tego, co „widziałem” i „widzę” w nadchodzących latach, mój nowy album „piosenek miłosnych”, Wrażliwy, był przygotowywany do produkcji. Wyznaję, wydawało mi się to czymś więcej niż zbiegiem okoliczności, bo nie zostało to zaplanowane w ten sposób. Tak się złożyło, że były to piosenki, które, jak czułem, chciał nagrać Pan.

I ja też zadaję sobie pytanie, czy ktoś naprawdę słyszałeś krzyki i ostrzeżenia? Tak, kilka dla pewności. Historie nawrócenia, które przeczytałem jako owoc tej posługi, czasami doprowadzały mnie do łez. A jednak ilu w Kościele usłyszało ostrzeżenia, posłuchało przesłania Miłosierdzia i nadziei, które czekają na wszystkich, którzy obejmują Jezusa? Gdy świat i sama natura swobodnie pogrążają się w chaosie, wydaje się, że prawie ludzie nie może słyszeć. Rywalizacja o zmysły i czas jest prawie nie do pokonania. Rzeczywiście, tego dnia Pan wezwał mnie przed Najświętszym Sakramentem, jedno z fragmentów Pisma, które przeczytałem, pochodziło od Izajasza:

Wtedy usłyszałem głos Pana mówiący: „Kogo mam posłać? Kto po nas pójdzie? ” „Oto jestem”, powiedziałem; "Wyślij mi!" A on odpowiedział: „Idźcie i powiedzcie temu ludowi: słuchajcie uważnie, ale nie rozumiejcie! Patrz uważnie, ale nie dostrzegaj! Uspokój serce tego ludu, otępiaj jego uszy i zamknij oczy; Aby nie widzieli oczami i nie słyszeli uszami, i ich serce nie zrozumiało, i nie nawrócili się i nie zostali uzdrowieni. "

„Jak długo, Panie?” Zapytałam. A on odpowiedział: „Dopóki miasta nie zostaną spustoszone, bez mieszkańców, domów, bez ludzi, a ziemia będzie pustkowiem. Dopóki Pan nie odeśle ludu daleko, a spustoszenie w środku ziemi będzie wielkie. " (Izajasz 6: 8-12)

To tak, jakby Pan wysłał Swoich posłańców, aby zawiedli, aby stali się niejako „znakiem sprzeciwu”. Kiedy pomyślimy o prorokach ze Starego Testamentu, o Janie Chrzcicielu, o św. Pawle i o samym naszym Panu, rzeczywiście wydaje się, że wiosna Kościoła zawsze dokonuje się w tym nasieniu: we krwi męczenników.

Jeśli słowo się nie nawróci, nawróci się krew. —PAPIEŻ JAN PAWEŁ II, z wiersza „Stanisław”

Starałem się być wierny, zawsze starałem się pisać to, co czułem, że Pan mówi, a nie to, co chciałem powiedzieć. Pamiętam pierwsze pięć lat tego apostolatu pisarskiego, prowadzonego w czystym przerażeniu, że jakoś sprowadzę na manowce dusze. Bogu niech będą dzięki za moich kierowników duchowych, którzy przez lata byli wiernymi narzędziami czułego pasterza Pana. A jednak, badając własne sumienie, mógłbym bardzo dobrze powtórzyć słowa św. Grzegorza Wielkiego:

Synu człowieczy, uczyniłem cię stróżem domu Izraela. Zwróć uwagę, że człowiek, którego Pan wysyła jako kaznodzieję, jest nazywany stróżem. Strażnik zawsze stoi na wysokości, aby z daleka widzieć, co się zbliża. Każdy, kto został wyznaczony na stróża ludu, musi przez całe życie stać na wysokości, aby pomóc im przez swoją zdolność przewidywania. Jak trudno mi to powiedzieć, bo właśnie tymi słowami się potępiam. Nie mogę głosić z żadną kompetencją, a jednak o ile mi się to udaje, to jednak ja sam nie żyję według własnego przepowiadania. Nie zaprzeczam swojej odpowiedzialności; Zdaję sobie sprawę, że jestem leniwy i niedbały, ale być może uznanie mojej winy przyniesie mi ułaskawienie od mojego sprawiedliwego sędziego. —Św. Grzegorz Wielki, homilia, Liturgia Godzin, Vol. IV, s. 1365-66

Ze swojej strony proszę Ciało Chrystusa o przebaczenie za każdy sposób, w jaki nie udało mi się ani słowem, ani uczynkiem przekazać radosnej nadziei i daru, jakim jest przesłanie zbawienia. Wiem też, że niektórzy zaklasyfikowali moje pisma jako „zagładę i mrok”. Tak, rozumiem, dlaczego tak mówili, stąd powód, dla którego zawsze odkładałem surowe ostrzeżenia papieży (zob. Dlaczego nie krzyczą papieże? i Słowa i ostrzeżenia). Nie przepraszam za trąbkę ostrzegawczą, trzeźwych słów, które budzą dusze. Bo to też jest miłość w przykrym przebraniu prawdy. Jest to również nieunikniony obowiązek:

Ty, synu człowieczy, wyznaczyłem stróża domu Izraela; kiedy usłyszysz, jak coś mówię, ostrzeż ich za mnie… [ale] jeśli nie odezwiesz się, aby odwieść złego od jego drogi, bezbożny umrze za swoją winę, ale obarczę cię odpowiedzialnością za jego śmierć. (Ez 33: 7-9)

Ale to nie wszystko jest ostrzeżeniem, o czym potwierdzi krótka lektura moich tekstów. Tak samo jest z papieżami. Pomimo kontrowersyjnego pontyfikatu, Papież Franciszek nadal wskazuje nam samą istotę naszych doktryn, katechez, encyklik, dogmatów, soborów i kanonów ... głęboka i osobista więź z Jezusem. Ojciec Święty ponownie podkreśla w Kościele prostotę, autentyczność, ubóstwo i pokorę, które muszą stać się cechami Ludu Bożego. On jest próbując raz jeszcze pokazać światu prawdziwe oblicze Jezusa poprzez misję miłości i miłosierdzia. Uczy Kościół, że jego istotą jest stać się ludem uwielbienia, nadziei i radości. 

Uczniostwo musi zaczynać się od żywego doświadczenia Boga i Jego miłości. Nie jest to coś statycznego, ale ciągły ruch w kierunku Chrystusa; nie jest to po prostu wierność wyraźnemu wyrażeniu doktryny, ale raczej doświadczenie żywej, życzliwej i aktywnej obecności Pana, ciągła formacja poprzez słuchanie Jego słowa ... Trwajcie niezłomni i wolni w Chrystusie, w taki sposób, aby Go objawić we wszystkim, co robisz; podążajcie ścieżką Jezusa ze wszystkich sił, poznajcie Go, dajcie się Mu wezwać i pouczać, głoście Go z wielką radością… Módlmy się za wstawiennictwem Matki Bożej… aby towarzyszyła nam na naszej drodze uczniostwo, abyśmy oddając swoje życie Chrystusowi, mogli być po prostu misjonarzami niosącymi światło i radość Ewangelii wszystkim ludziom. —POPE FRANCISZ, Homilia, Msza św. Na lotnisku Enrique Olaya Herrera w Medellin, Kolumbia, 9 września 2017; ewtnnews.com

A jednak powiedział: „Kościołem musi 'wstrząsnąć' Duch Święty, aby uwolnić się od pociech i przywiązań”. ^[2]Homilia, Msza św. Na lotnisku Enrique Olaya Herrera w Medellin, Kolumbia; ewtnnews.com Tak, właśnie to mówi Nasza Matka na całym świecie: a Świetne potrząsanie jest potrzebny, aby obudzić śpiącego Kościół i świat, który jest martwy w swoich grzechach.

To nasza senność wobec obecności Boga czyni nas niewrażliwymi na zło: nie słyszymy Boga, ponieważ nie chcemy, aby nam przeszkadzano, więc pozostajemy obojętni na zło. —POPIEŁ BENEDYKT XVI, Katolicka Agencja Informacyjna, Watykan, 20 kwietnia 2011, Audiencja Generalna

Zatem miłująca dyscyplina Ojca musi nadejść… i będzie i będzie, jak Wielka burza. To, co niebo opóźniło i opóźniło, wydaje się teraz być na skraju spełnienia (por. I tak to się dzieje):

… Wkraczacie w decydujące czasy, czasy, na które przygotowywałem was od wielu lat. Ilu zostanie pochwyconych przez straszliwy huragan, który już rzucił się na ludzkość. To czas wielkiej próby; to jest mój czas, o dzieci poświęcone mojemu Niepokalanemu Sercu. —Nasza Pani do ks. Stefano Gobbi, 2 lutego 1994 r .; z imprimatur Biskup Donald Montrose

To jest czas Wielkiej Duchowej Bitwy i nie możesz uciec. Mój Jezus cię potrzebuje. Ci, którzy oddają życie w obronie prawdy, otrzymają od Pana wielką nagrodę… Po całym bólu nadejdzie nowy czas pokoju dla mężczyzn i kobiet wiary. -Orędzie Matki Bożej Królowej Pokoju skierowane do Pedro Regis Planaltina, 22 kwietnia; 25th, 2017

Nie, to nie jest czas na budowanie bunkrów cementowych, ale na cementowanie naszego życia w schronieniu Najświętszego Serca. Pokładać całą naszą ufność w Jezusie, przestrzegać bez kompromisów wszystkich Jego przykazań; ^[3]por Być wiernym kochać Trójcę Świętą całym sercem, duszą i siłą. I zrobić to wszystko z Matką Bożą iz Matką Bożą. W tym Droga, który jest Prawda, znaleźliśmy to życie która wnosi światło do świata.

Drogie dzieci, apostołowie mojej miłości, do was należy szerzenie miłości mojego Syna do wszystkich, którzy jej nie poznali; wy, maleńkie światełka świata, których uczę z matczyną miłością, aby jasno świeciły z pełnym blaskiem. Modlitwa wam pomoże, bo modlitwa was zbawia, modlitwa ratuje świat… Moje dzieci, bądźcie gotowi. Ten czas jest punktem zwrotnym. Dlatego na nowo wzywam was do wiary i nadziei. Pokazuję wam drogę, którą macie iść, i to są słowa Ewangelii. - Nasza Pani z Medziugorja do Mirjany, 2 kwietnia 2017 r .; 2 czerwca 2017 r

Nie mogę się powstrzymać od poczucia, że ​​to mój album Wrażliwy jest czymś w rodzaju „podpórki” ostatnich 10 lat. Nie znaczy to, że skończyłem pisać, mówić lub śpiewać. Nie, nie chcę niczego zakładać. Ale ja również żyję w tej chwili w sposób głęboki słowami Ezechiela i Izajasza, tak że wymaga to czasu ciszy i refleksji, zwłaszcza, gdy wydarzenia na świecie zaczynają mówić same za siebie. 

Każdego dnia modlę się za czytelników tutaj i nadal noszę was wszystkich w swoim sercu. Proszę, pamiętajcie o mnie również w swoich modlitwach.

Niech Jezus zawsze i wszędzie będzie kochany i uwielbiony.

Będę śpiewać Panu przez całe życie,
póki żyję, twórzcie muzykę dla mojego Boga. 
Błogosław, duszo moja, Pana.
(Psalm 104:XNUMX)