PEWNEGO RAZU znowu chciałbym, aby trąby, które trąbią aniołowie Boga, były wyraźniej słyszalne w naszych sercach!
Czas jest bardzo krótki!
Wyczułam, że Błogosławiona Matka mówi dzisiaj, że lata, w których teraz żyjemy, są niemal iluzją. Że lata, w których teraz żyjemy, są jak ostatnie dni pacjenta, który jest utrzymywany przy życiu przez respirator, ale który umarłby, gdyby maszyna została wyłączona. Albo jak te chmury, które po zachodzie słońca rozświetlają niebo, rzucając nowe światło na jeszcze kilka krótkich chwil. Bóg zapewnił te chmury, aby prowadziły jeszcze kilka dusz… ktokolwiek posłucha… w Arka Schronienia przed Wielka burza zostaje uwolniony na świecie.
Nie widzisz? Nie słyszysz? Czy nie potrafisz rozpoznać znaków czasu? Dlaczego więc spędzasz swoje dni na rozproszeniu, ściganiu zjawy i polerowaniu swoich idoli? Czy nie możesz dostrzec, że ten obecny wiek przemija, a wszystko, co doczesne, zostanie wypróbowane w ogniu? Och, abyś rzeczywiście został rozpalony ogniem mojego Niepokalanego Serca, pochłoniętego przez żywy płomień miłości, płonący nieskończenie i bez końca w piersi mojego Syna. Zbliż się do tego płomienia, póki jest jeszcze czas. Nie mówię, że zostało ci dużo czasu. Ale mówię, że powinieneś być mądry w tym, co zostało ci dane. Ostatnie świetliste chmury prawdy znikną, a ziemia, jaką znacie, pogrąży się w wielkiej ciemności, ciemności własnego grzechu. Więc wyścig. Wyścig do mojego Niepokalanego Serca. Bo póki jeszcze czas, przyjmę cię jak matkę kurę zbierającą pisklęta pod skrzydła. Płakałem, modliłem się i wstawiałem za wami w tych ostatnich chwilach! Och, mój smutek… mój smutek z powodu tych, którzy nie skorzystali z tego daru z Nieba!
Módlcie się za dusze. Módlcie się za zagubioną owcę. Módlcie się za tych, którym grozi utrata dusz, bo jest ich wielu. Nigdy nie lekceważ tajemniczego i niewysłowionego Miłosierdzia mojego Syna. Ale nie trać więcej czasu czas jest teraz tylko złudzeniem.
Uważajcie jednak na siebie, aby wasze serca nie zostały przytłoczone rozpustą, pijaństwem i troskami o to życie, i aby ten dzień nie przyszedł na was nagle jak sidło; bo przyjdzie na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Ale czuwajcie cały czas, modląc się, abyście mieli siłę, aby uciec przed tym wszystkim, co się wydarzy, i stanąć przed Synem Człowieczym. (Łk 21-34)
