BÓG jest nieskończona. On jest zawsze obecny. On jest wszechwiedzący…. i on jest do zatrzymania.
Dziś rano przyszło mi do mnie w modlitwie słowo, którym czuję się zmuszony podzielić się z wami:
Z twoim Bogiem istnieją nieskończone początki, nieskończone nowe pąki łaski i wieczne deszcze, które wspierają i karmią nowe życie. Toczysz bitwę, Moje dziecko. Musisz zaczynać od nowa. Nigdy nie wahajcie się zacząć od nowa ze Mną! Wznoszę pokorną duszę jeszcze bardziej niż przed upadkiem, bo mądrość wznosi ją na nowe wyżyny.
Niech twoje serce zawsze pozostanie otwarte, a ja nie zawaham się wypełnić go Moją dobrocią. Czy to nie jest taktyka wroga - zamykać swoje serce na Mnie zwątpieniem i rozpaczą? Mówię ci, dziecko, to nie twój grzech trzyma Mnie z daleka, ale brak wiary. Wszystko mogę zrobić w sercu grzesznika, który wierzy i pokutuje; ale dla tego, kto zamyka w wątpliwość, Bóg zostaje zatrzymany. Grace pędzi w serce tej duszy jak fale uderzające o kamienną ścianę, opadając ponownie bez penetracji.
… Nie bądźcie teraz głupi, ale chodźcie drogami, których was uczę. Miej się na baczności; nie zasypiaj; bądźcie uważni na Mnie, ponieważ Miłość jest zawsze uważna na was.
ZAUFANIE JEST KLUCZEM
Ostatecznie, pierwotnym grzechem Adama i Ewy był brak zaufania w Bogu, wyrażony przez akt nieposłuszeństwa. I tak zwykle wyrażamy nasz brak wiary w Boga: podejmując działania, które są sprzeczne z nimi 
Jego wola, wbrew temu, co mówi nam nasze sumienie. Kiedy jesteśmy kompulsywni, obsesyjni, źli lub niecierpliwi, często dzieje się tak dlatego, że porzuciliśmy wiarę w Ojca, aby zaspokoić nasze potrzeby i działać zgodnie z Jego planem. Po prostu nie jesteśmy zadowoleni z Jego planu, ponieważ trwa zbyt długo, zbyt wiele objazdów lub po prostu nie jest wynikiem, którego szukaliśmy. I tak się buntujemy. To jest zasadniczy dramat historii ludzkości, który rozgrywa się w każdym pokoleniu, od najmniejszego do największego, od ateisty do wierzącego. Bycie podobnym do Boga było przeznaczeniem, do którego zostaliśmy stworzeni; bycie bogami to przeznaczenie, którego chwytamy się za każdym razem, gdy odrzucamy plan Stwórcy i sięgamy po zakazany owoc grzechu.
Bóg wie dobrze, że w chwili, gdy go zjesz, otworzą się twoje oczy i będziesz jak bogowie, którzy wiedzą, co jest dobre, a co złe. (Rdz 3: 5)
Zaprawdę, grzech otwiera przed nami dwie drogi: ku dobrej i złej. To właśnie na tym rozwidleniu dróg gdzie wzniesiono krzyż Chrystusa. W tym punkcie wyjścia Jezus wzywa nas, abyśmy podążali dobrą ścieżką, dobrą drogą, która prowadzi do życia wiecznego. Grzech zaciemnia umysł i może zatwardzić serce. To jest moment decyzji… czy Jemu zaufam, zwrócę się do Niego i przyjmie Drogę, Jego drogę, które są Jego przykazaniami i przykładem? Albo odmówię Jego miłości, wybiorę my sposób i mój własny zestaw spersonalizowanych „przykazań”?
Albowiem miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy Jego przykazań. Jego przykazania nie są uciążliwe, bo kto jest zrodzony z Boga, zwycięża świat. A zwycięstwem, które podbija świat, jest nasza wiara. (1 Jana 5: 3-4)
Przesłanie Jezusa jest jasne, piękne, jest to pieśń miłosna: Twój grzech i wstyd mnie nie odpychają, a jedynie Twój brak wiary, ponieważ już umarłem, aby zgładzić Twój grzech. Musisz tylko zaufać Mojej miłości i miłosierdziu, przyjdź i idź za Mną…
Im bardziej dusza się uniża, tym większa jest dobroć, z jaką zbliża się do niej Pan. —Św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1092
Moje dziecko, wszystkie twoje grzechy nie zraniły Mojego Serca tak boleśnie, jak twój obecny brak zaufania, że po tylu wysiłkach Mojej miłości i miłosierdzia nadal powinieneś wątpić w Moją dobroć. - Jezus do św. Faustyny, Miłosierdzie Boże w mojej duszy, Dziennik, rz. 1486
Łaski Mojego miłosierdzia są czerpane tylko za pomocą jednego naczynia, a mianowicie zaufania. Im bardziej dusza ufa, tym więcej otrzyma. Dusze, które ufają bezgranicznie, są dla mnie wielką pociechą, ponieważ wlewam w nie wszystkie skarby Moich łask. Cieszę się, że proszą o wiele, ponieważ Moim pragnieniem jest dawać dużo, bardzo dużo. Z drugiej strony jestem smutny, gdy dusze proszą o niewiele, gdy zwężają serca. —Jezus do św. Faustyny, n. 1578
Kiedy zbliżasz się do konfesjonału, wiedz, że Ja tam na Ciebie czekam. Ukrywa mnie tylko ksiądz, ale ja sam działam w Twojej duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. Powiedz duszom, że z tego źródła miłosierdzia dusze czerpią łaski wyłącznie z naczynia ufności. Jeśli ich zaufanie jest wielkie, moja hojność nie ma granic. Potoki łaski zalewają pokorne dusze. Dumni trwają zawsze w nędzy i nędzy, bo łaska Moja odwraca się od nich ku duszom pokornym. —N. 1602
Moje dziecko, podejmij decyzję, by nigdy nie polegać na ludziach. Powierz się całkowicie mojej woli, mówiąc: „Nie tak, jak chcę, ale według Twojej woli, Boże, niech mi się stanie”. Te słowa wypowiadane z głębi serca mogą w krótkim czasie wynieść duszę na szczyt świętości. W takiej duszy się cieszę. Taka dusza oddaje Mi chwałę. Taka dusza wypełnia niebo zapachem swej cnoty. Ale zrozumcie, że siła, z jaką znosicie cierpienia, pochodzi z częstych Komunii. Dlatego często zbliżaj się do tego źródła miłosierdzia, aby czerpać z naczynia zaufania wszystko, czego potrzebujesz. —N. 1487
Kliknij tutaj, aby przetłumaczyć tę stronę na inny język:
