CZĘŚĆ IV
Krzyż na szczycie góry Tabor
W TRAKCIE Adoracja, która następowała po każdej codziennej Mszy św. (I pozostawała wieczna w różnych kaplicach w całym klasztorze), narosły w mojej duszy słowa:
Miłość do ostatniej kropli krwi.
Oczywiście miłość jest wypełnieniem całego prawa. Jak głosi Ewangelia tego pierwszego dnia:
Będziesz miłował Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Druga jest podobna: będziesz kochać swojego bliźniego jak siebie. Całe prawo i prorocy zależą od tych dwóch przykazań. (Mt 22: 34-40)
Ale te słowa do miłość do ostatniej kropli nie były zwykłym przykazaniem miłości, ale pouczeniem w jaki sposób kochać: do ostatniej kropli. Wkrótce Matka Boża mnie nauczy.
Zdejmując ubranie robocze od pierwszego dnia pracy, raz jeszcze dziękowałem Bogu za gorący prysznic. Kolacja i woda były mile widziane, ponieważ ciepło wypaliło energię i nawodnienie organizmu jak kałuża na pustyni. Kiedy wstałem, aby wyjść z kuchni, spojrzałem na naczynia w kącie przy zlewie i ponownie usłyszałem w sercu słowa: „Miłość do ostatniej kropli.„Natychmiast zrozumiałem w głębi ducha, że Pan prosi mnie nie tylko o służbę, ale żebym został„ sługą sług ”. Nie czekać, aż przyjdą do mnie potrzeby, ale bym wyszukała potrzeby moich braci i sióstr i zatroszczyła się o nie. Aby przyjąć, jak nakazał, plik "ostatni, ubiegły, zeszły" miejsce i robić wszystko z wielką miłością, nie pozostawiając niczego niedokończonego, niedokończonego ani nie chcącego. Poza tym miałam kochać w ten sposób, nie zwracając na to uwagi, nie narzekając, nie przechwalając się. Miałem po prostu miłość w ten ukryty, ale widoczny sposób, do ostatniej kropli.
W miarę jak mijały dni i zacząłem szukać sposobów kochania w ten sposób, jedna rzecz między innymi stała się oczywista. Po pierwsze, nie możemy kochać w ten sposób za pomocą 
bezczynne lub gnuśne serce. Musimy być rozważni! Podążanie za Jezusem, czy to spotkanie z Nim na modlitwie, czy spotkanie z Nim w moim bracie, wymaga pewnego skupienia i intensywności serca. Nie jest to kwestia niespokojnej produktywności, ale raczej intensywności usposobienia. Być świadomym z tym, co robię, z tym, co mówię, z tym, czego nie robię. Że moje oczy są zawsze szeroko otwarte, skierowane wyłącznie ku woli Bożej. Wszystko jest zorientowane celowo, jakbym robił to dla Jezusa:
Więc czy jecie, pijecie, czy cokolwiek robicie, czyńcie wszystko dla chwały Bożej… Cokolwiek robicie, róbcie z serca, jak dla Pana, a nie dla innych (1 Koryntian 10:31; Kolosan 3:23)
Tak, to kochanie, służenie, praca i modlitwa z serca. A kiedy zaczniemy kochać w ten sposób, do ostatniej kropli krwi że tak powiem, wtedy zaczyna się dziać coś głębokiego. Ciało i wszystkie jego uczynki, czyli egoizm, złość, pożądanie, chciwość, zgorzknienie itd. Zaczynają umierać. Tam jest kenoza to zaczyna się dziać, opróżnianie siebie, a na jego miejsce - poprzez kanały modlitwy, sakramentów i adoracji - Jezus zaczyna nas napełniać sobą.
Pewnego dnia podczas Mszy, gdy spojrzałem w górę na Krucyfiks i otwartą stronę Chrystusa, znaczenie „Miłość do ostatniej kropli krwi” stał się „żywy”. Dopiero gdy Jezus wydał ostatnie tchnienie Jego bok był przekłuty że On w pełni i całkowicie kochał nas do ostatniej kropli krwi. I…<br>
Zasłona sanktuarium została rozdarta na dwoje od góry do dołu. Kiedy setnik, który stał naprzeciw niego, zobaczył jak wydał ostatnie tchnienie powiedział: „Zaprawdę, ten człowiek był Synem Bożym!” (Marka 15: 8-9)
W tym ostatnia kropla krwi, Sakramenty wyrosłe z Jego boku i tych, którzy stoją pod Krzyżem, zostali obsypani Bożym Miłosierdziem, które ich przemieniło i nawróciło. [1]por. Mat 24: 57 W tym momencie zasłona między Niebem a ziemią została rozdarta i 
Drabina [2]por. Kościół jest tą drabiną, stając się niejako „sakramentem zbawienia”, środkiem spotkania z Jezusem między nimi wzniesiono: Niebo mogło teraz dotknąć ziemi. Św. Jan mógł tylko położyć głowę na piersi Chrystusa. Ale właśnie dlatego, że Jego bok został przebity, wątpiący Tomasz mógł teraz dosięgnąć najnowszych Boku Chrystusa, dotykającego kochającego, płonącego Najświętszego Serca Jezusa. Przez to spotkanie Miłości, która kochała do ostatniej kropli, Thomas wierzył i wielbił.
Do miłość do ostatniej kropli krwiznaczy więc kochać as Chrystus to zrobił. Nie tylko po to, by być wyśmiewanym i biczowanym, nie tylko po to, by zostać ukoronowanym i przybitym gwoździami, ale aby zostać przebitym w bok, tak aby wszystko, co mam, wszystko, co posiadam, w istocie, moje życie i oddech rozlewały się w każdej chwili za mojego bliźniego. A kiedy kocham w ten sposób, zasłona między niebem a ziemią zostaje rozerwana, a moje życie staje się drabiną do nieba -Niebo może przeze mnie dotknąć ziemi. Chrystus może zstąpić do mojego serca i przez rana kochania w ten sposób, inni mogą spotkać się z prawdziwą obecnością Jezusa we mnie.
W pewnym momencie naszego pobytu w Meksyku zakonnice zapytały, czy nie zaśpiewałbym pieśni na komunię na jednej z Mszy św. Tak też zrobiłem i była to jedyna piosenka, o której mogłem pomyśleć. Uczyń to swoją modlitwą ze mną tego dnia…
Czułem, że ten sposób kochania, którego nauczają Matka Boża i św. Paweł, był tylko fundamentem tego, co ma być największym darem, jaki ma być przelany na ludzkość od Wcielenia. Podczas porannej modlitwy pierwszego dnia w klasztorze rozważałem medytację św. Jana Eudesa, która zdawała się brzmieć jak przepowiednia nad narodami…
Dostojne Serce Jezusa jest piecem miłości, który rozprzestrzenia swe ogniste płomienie we wszystkich kierunkach, w niebie, na ziemi i w całym wszechświecie ... O święte ognie i płomienie Serca mojego Zbawiciela, napływają do mojego serca i serca wszystkich moich braci i rozpal je w tylu piecach miłości dla mojego najbardziej kochającego Jezusa! -z Magnificat Sierpień 2016, s. 289
Ciąg dalszy nastąpi ...
