Dlaczego nie słyszymy Jego głosu

JEZUS powiedziany moje owce słyszą mój głos. Nie powiedział „jakieś” owce, ale my owce słyszą mój głos. Więc dlaczego, możesz zapytać, nie słyszę Jego głosu? Dzisiejsze czytania podają kilka powodów.

Ja jestem Pan, Bóg twój, posłuchaj mego głosu… Doświadczyłem cię nad wodami Meriba. Słuchajcie, ludu mój, a napomnę was; Izraelu, czy mnie nie usłyszysz? ” (Dzisiejszy Psalm)

Pismo Święte kilkakrotnie wspomina o Meriba i Massa jako o miejscach, w których ludzie wystawiają Boga na próbę. Meriba oznacza „spór”, miejsce, w którym Izraelici pokłócili się z Bogiem. Massah oznacza „testowanie”. Bóg nie tylko obiecał, ale od czasu do czasu okazały Jego opatrzność dla nich. Ale kiedy znowu nadeszły próby, zaczęli panikować, martwić się i wpadać w złość, oskarżając Boga o to, że o nich zapomnieli.

Zrobiłem to samo! W chwilach zwątpienia i rozpaczy często nie słyszałem Boga, ponieważ nie chodzę już z wiarą, ale ze wzroku; Zacząłem słuchać własnego rozumowania i logiki, grzmotów i błyskawic burzy w moim umyśle, a nie „cichy cichy głos” Pana. ^[1]por. 1 kg 19:12 Pismo mówi…

… Znajduje się przez tych, którzy Go nie wystawiają na próbę, i objawia się tym, którzy Mu nie odrzucają. (Mdr 1: 2)

Królestwo należy do „małych dzieci”. ^[2]por. Mat 18: 3 Kiedy nasze serca stają się potulne, możemy ponownie zacząć słyszeć Jego głos.

Każdy bożek to hałas, każdy fałszywy bóg, za którym gonimy, jest kolejnym głosem, który zagłusza cichy głos Ducha. Ilekroć przestałem „szukać najpierw Królestwa Bożego”, kiedykolwiek goniłem za kaprysami ciała i widmami szerokiej i łatwej drogi, stawało się to przeszkodą w usłyszeniu głosu Boga.

Nie będzie wśród was żadnego obcego boga ani nie będziecie czcić żadnego obcego boga… Gdyby tylko mój lud mnie usłyszał, a Izrael kroczył moimi drogami… (Psalm)

W dzisiejszej Ewangelii, po tym, jak skryba zgodził się z miłością do Boga cała kolekcja czyjeś istnienie było pierwszym ze wszystkich przykazań, Jezus zwrócił się do niego i powiedział: „Niedaleko jesteś od Królestwa Bożego”. Niepodzielne serce może usłyszeć głos króla.

Wreszcie rozproszenie uwagi jest nawykową walką nawet dla tych, którzy nauczyli się modlić i słuchać głosu Boga. Ale zniechęcenie się mnogością „głosów”, które próbują nas odciągnąć, byłoby wpadnięciem w ich pułapkę. Raczej rozpoznaj to, czym one rozpraszają: często ujawniają, do czego jesteśmy przywiązani. Jest to okazja, aby w pokorze zwrócić się do Pana, złożyć serce w Jego rękach, aby się oczyściło i po prostu zacząć od nowa. ^[3]por CCC, n. 2729 Mój kierownik duchowy powiedział kiedyś: „Jeśli pięćdziesiąt razy rozpraszasz się na modlitwie, ale pięćdziesiąt razy wracasz do Boga, to dajesz Mu pięćdziesiąt aktów miłości, które mogą być o wiele bardziej wartościowe niż jeden niezrozumiały akt miłości”. Pokorne serce jest w stanie rozpoznać głos Pana.

Upokorzyłem go, ale sprawię mu powodzenie. (Pierwsze czytanie)

Wreszcie, nasza walka musi zmierzyć się z tym, czego doświadczamy niepowodzenie w modlitwie: zniechęcenie w okresach suszy; smutek, że ponieważ posiadamy „wielki majątek”, nie oddaliśmy wszystkiego Panu; rozczarowanie, że nie jesteśmy wysłuchani zgodnie z naszą własną wolą; zraniona duma, usztywniona zniewagą, która jest naszą grzeszną; nasz opór wobec idei, że modlitwa jest darem wolnym i niezasłużonym; i tak dalej. Wniosek jest zawsze ten sam: po co się modlić? Aby pokonać te przeszkody, musimy walczyć o pokorę, zaufanie i wytrwałość.-Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2728

Ostatnio kusiło mnie, by zniechęcić się, gdy napotykamy opóźnienia w prowadzeniu naszej służby, pomimo moich wytrwałych modlitw. Ale nauczyło mnie to nie szukać jedzenia poza „chlebem powszednim”…

W rzeczywistości świętość składa się tylko z jednego: całkowitej wierności woli Bożej…. Poszukujesz sekretnych sposobów przynależności do Boga, ale jest tylko jeden: korzystanie z tego, co On ci oferuje…. Wielkim i mocnym fundamentem życia duchowego jest ofiarowanie siebie Bogu i podporządkowanie się Jego woli we wszystkim…. Bóg naprawdę pomaga nam bez względu na to, jak bardzo czujemy, że straciliśmy Jego wsparcie.  —Fr. Jean-Pierre de Caussade Oddanie się Boskiej Opatrzności

I powie ci to w modlitwie, jeśli twoje serce jest posłuszne, niepodzielne i pokorne.

„Nie będziemy już mówić:„ Boże nasz ”o dziele naszych rąk; bo w tobie sierota znajduje współczucie ”. Uleczę ich zdradę, mówi Pan, będę ich bezinteresownie kochał ... (pierwsze czytanie)