Përralla të Vërteta të Zojës

SO me sa duket, pak e kuptojnë rolin e Shën Mërisë në Kishë. Unë dua të ndaj me ju dy histori të vërteta për të hedhur dritë mbi këtë anëtar më të nderuar të Trupit të Krishtit. Një histori është e imja… por së pari, nga një lexues

PSE MARIA? VIZIONI I KONVERTIT

Mësimi katolik mbi Marinë ka qenë doktrina më e vështirë e Kishës që unë të pranoja. Duke qenë një i konvertuar, më kishin mësuar «frikën e adhurimit të Marisë». Ishte futur thellë brenda meje!

Pas kthimit tim në besim, unë do të lutesha, duke i kërkuar Marisë që të ndërmjetësonte për mua, por më pas dyshimi do të më sulmonte dhe, do ta thoja, (do ta lija mënjanë për një kohë.) Unë do të lutesha Rruzarja, atëherë do të ndaloja së luturi Rruzar, kjo vazhdoi për ca kohë!

Pastaj një ditë iu luta me zjarr Zotit: "Të lutem, Zot, të lutem, më trego të vërtetën për Marinë".

Ai iu përgjigj asaj lutjeje në një mënyrë shumë të veçantë!

Disa javë më vonë, vendosa të lutem Rruzarja. Unë po lutesha Misterin e Lavdishëm, "Zbritja e Shpirtit të Shenjtë". Krejt papritur, e “pashë” atë, dhe ajo më zgjati krahët e saj (unë qaj gjithnjë kur mendoj për këtë) ashtu si një nënë do t’i bënte fëmijës së saj, duke e ngrënë fëmijën e saj për të ardhur tek ajo. Ajo ishte aq e bukur dhe e parezistueshme!

Shkova tek ajo dhe ajo më përqafoi. Fizikisht, u ndjeva sikur po "shkrihesha". Nuk mund të mendoj për ndonjë fjalë tjetër për të përshkruar përqafimin. Ajo më mori për dore dhe ne filluam të ecim. Krejt papritur ishim para një froni dhe atje ishte Jezusi! Unë dhe Maria u gjunjëzuam para Tij. Pastaj, ajo më mori dorën dhe e zgjati drejt Tij. Ai hapi krahët dhe unë shkova tek Ai. Ai më përqafoi! E ndjeva veten duke shkuar, më thellë, më thellë, dhe pastaj pashë veten duke hyrë mu në Zemrën e Tij! Unë po shikoja veten time duke shkuar, dhe ndjeva veten time duke shkuar në të njëjtën kohë! Pastaj, unë isha përsëri me Marinë dhe po ecnim, dhe pastaj mbaroi.

KUR Erdhi Jezusi i Foshnjës

Një histori tjetër që më është dërguar nga një lexues është si më poshtë:

Më 8 janar 2009, babai im ndërroi jetë. Vitin tjetër, 2010, vjehrri im ndërroi jetë. Ishte sikur të vuaja përsëri sëmundjen dhe vdekjen e babait tim. Tani ishte vjehrri im i çmuar. Kam vuajtur tmerrësisht dhe vuajtjet kanë sjellë dëm në shëndetin tim fizik. Isha aq i sëmurë, sa nuk munda të marr pjesë në varrimin e vjehrrit tim kur ai ndërroi jetë. Isha lëkurë dhe kocka dhe nuk mund të haja asgjë. Një ditë, burri im më mori në krahë dhe qau. Zemra ime u prish për të. Unë u shtriva në shtrat një natë, duke luftuar lotët, duke menduar se si do të arrinte pa mua nëse nuk do të shërohesha. Shikova drejt qiellit, lotët më rridhnin në fytyrë dhe thashë: "Nuk do ta bëj nëse nuk më ndihmoni". Dhe pastaj (qoftë në mendjen time apo reale nuk e di) pashë një grua të re që qëndronte pranë shtratit tim. Ajo mbante në krahë një fëmijë të bukur. E dija që ishin Maria dhe Jezusi. Fëmija Jezus dukej se ishte rreth dy ose tre vjeç. Ai kishte flokë të errëta që shtriheshin në kaçurrela dhe ishte i çmuar dhe i mrekullueshëm për t’u parë! Gëzimi më mblodhi zemrën dhe paqja më vërshoi në pamjen e lavdishme. Në zemrën time (asnjë fjalë e nevojshme), e pyeta nëse mund ta mbaja Atë. Kur kërkova ta mbaja, Ai u kthye dhe shikoi Nënën e Tij. Ajo buzëqeshi dhe (përsëri duke komunikuar pa fjalë) më tha: "Po, edhe Ai të përket ty."

Sa e vërtetë është, Jezusi erdhi për të gjithë, vdiq për të gjithë dhe u përket të gjithë atyre që e marrin Atë në zemrën e tyre! Në një mënyrë të pashpjegueshme, mistike, e mora Jezusin në krahë, e përqafova pranë zemrës time dhe shkova të fle ... Unë isha mirë! Unë ndava përvojën me burrin tim, i thashë se isha shëruar… .dhe ne u gëzuam!

Shenjtëria ime me Mary 

Disa vjet më parë, më dhanë një libër të quajtur “Shenjtërimi i Përgjithshëm nga St. Louis de Montfort“ Ishte një libër për të udhëhequr një njeri më afër Jezusit përmes shenjtërimit për Marinë. Unë madje nuk e dija se çfarë do të thoshte "shenjtërimi", por e ndjeva tërhequr për të lexuar librin gjithsesi. ^[1]Çfarë do të thotë "shenjtërim për Marinë"? Ekziston një shpjegim i bukur në faqen e internetit të Lëvizja Mariane e Meshtarëve.

Lutjet dhe përgatitja zgjatën disa javë… dhe ishin të fuqishme dhe prekëse. Ndërsa dita e shenjtërimit afrohej, unë mund ta kuptoja se sa e veçantë do të ishte kjo dhurim i vetvetes për Nënën time shpirtërore. Në shenjë të dashurisë dhe mirënjohjes sime, vendosa t’i dhuroja Marisë një tufë me lule.

Ishte diçka e një çasti të fundit minute Unë isha në një qytet të vogël dhe nuk kisha ku të shkoja përveç dyqanit lokal të drogës. Ata thjesht ndodhën që po shisnin disa lule "të pjekura" në një mbështjellje plastike. "Na vjen keq Mami ... është më e mira që mund të bëj."

Shkova në Kishë dhe, duke qëndruar përpara një statuje të Marisë, i bëra shenjtërimin tim asaj. Pa fishekzjarre. Thjesht një lutje e thjeshtë përkushtimi… mbase si angazhimi i thjeshtë i Marisë për të bërë punët e përditshme në atë shtëpi të vogël në Nazaret. I vendosa paketën time të papërsosur me lule te këmbët e saj dhe shkova në shtëpi.

Unë u ktheva më vonë atë mbrëmje me familjen time për meshën. Ndërsa u mbushëm me tigan, unë hodha një vështrim te statuja për të parë lulet e mia. Ata ishin zhdukur! E kuptova që rojtari mbase u hodhi një vështrim dhe i mbërtheu.

Por kur vështrova statujën e Jezusit aty ishin lulet e mia, rregulluar në mënyrë të përsosur në një vazo, në këmbët e Krishtit. Madje kishte frymë të foshnjës nga parajsa-di-ku zbukuron buqetë! Menjëherë, unë u mbush me një kuptim:

Maria na merr në krahët e saj, ashtu siç jemi, e varfër dhe e thjeshtë… dhe na paraqet Jezusit të veshur me mantelin e saj duke i thënë: "Edhe ky është fëmija im… pranoje atë, Zot, sepse ai është i çmuar dhe i dashur".

Disa vjet më vonë, ndërsa po përgatitesha për të shkruar librin tim të parë, e lexova këtë:

Ai dëshiron të vendosë në botë përkushtimin për Zemrën time të Papërlyer. Unë premtoj shpëtim për ata që e përqafojnë atë dhe ata shpirtra do të dashurohen nga Zoti si lulet e vendosura nga unë për të zbukuruar fronin e Tij. -Kjo linjë e fundit thotë: "lulet" shfaqen në tregimet e mëparshme të shfaqjeve të Lucia-s. Krh. Fatima në fjalët e veta të Lucia-s: Kujtimet e motrës Lucia, Louis Kondor, SVD, f, 187, Shënimi 14.