Kur liria për të qenë krijues bëhet liria për të krijuar vetveten,
atëherë domosdoshmërisht vetë Krijuesi mohohet dhe në fund të fundit
edhe njeriut i hiqet dinjiteti si krijesë e Zotit,
si shëmbëlltyra e Zotit në themel të qenies së tij.
… Kur Zoti mohohet, dinjiteti njerëzor gjithashtu zhduket.
—POPA BENEDIKTI XVI, Fjalimi i Krishtëlindjes drejtuar Kurisë Romake
21 Dhjetor 20112; vatikan.va
IN përralla klasike e Rrobave të Re të Perandorit, dy burra burrë vijnë në qytet dhe ofrojnë të endin veshje të reja për perandorin - por me veti të veçanta: rrobat bëhen të padukshme për ata që janë ose të paaftë ose budallenj. Perandori punëson burrat, por natyrisht, ata nuk kishin bërë aspak veshje ndërsa pretendonin ta veshnin. Sidoqoftë, askush, përfshirë perandorin, nuk dëshiron të pranojë se ata nuk shohin asgjë dhe, për këtë arsye, shihen si budallenj. Kështu që të gjithë nxitojnë nga veshja e hollë që nuk mund ta shohin ndërsa perandori ecën nëpër rrugë krejtësisht i zhveshur. Më në fund, një fëmijë i vogël bërtet, "Por ai nuk ka veshur asgjë!" Akoma, perandori i mashtruar e injoron fëmijën dhe vazhdon procesionin e tij absurd.Vazhdo te lexosh →