Komuniteti… një Takim me Jezusin

FJALA TANI N RE LEXIMET MASIVE
për 30 Prill 2014
E Mërkurë e Javës së Dytë të Pashkëve

A Apostujt e njëjtë që ikën nga Gjetsemanja në zhurmën e parë të zinxhirëve tani, jo vetëm që sfidojnë autoritetet fetare, por kthehen drejt e në territorin armiqësor për të dëshmuar ringjalljen e Jezuit.

Burrat që keni futur në burg janë në tempull dhe po u mësojnë njerëzve. (Leximi i parë)

Zinxhirët që dikur ishin turpi i tyre tani fillojnë të thurin një kurorë të lavdishme. Nga lindi papritmas kjo guxim?

Sigurisht, ne e dimë se Dita e Ndryshimit ishte Rrëshaja. Por ajo që tërhoqi Frymën e Shenjtë ishte kur trupi u mblodh si një, të bashkuar me Marinë, nënën e Jezusit.

Sepse atje ku dy ose tre janë mbledhur në emrin tim, unë jam në mes të tyre. (Mat 18:20)

Shumë herë e kam provuar këtë sakramentale natyra e komunitetit të krishterë, pasi ka themeluar një vit më parë me disa këngëtarë dhe muzikantë të tjerë. Shërbesa jonë ishte që t'i sillnim njerëzit në një takim me Jezusin përmes muzikës dhe predikimit të fjalës së Zotit, Ungjillit të paholluar:

Zoti e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindur, në mënyrë që kushdo që beson në të të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme. (Ungjilli i sotëm)

Me hirin e Zotit, Zoti na tregoi se ajo që ishte më e rëndësishmja nuk ishte ajo që ne bëri kaq shumë, por kush ne janë në Krishtin; se ka nga ata që këndojnë këngë, dhe pastaj nga ata që bëhet vetë Kënga. Ajo që gjetëm në komunitet, përmes shkëmbimit të lutjes, inkurajimit, miqësisë, meditimit mbi Fjalën e Zotit dhe pjesëmarrjes në Eukaristi ishte një pushtet hir që rrjedhin mes nesh. Ajo që hasëm ishte Jezusi në tjetrin.

Besimi i krishterë… nuk është një ideologji por një takim personal me Krishtin e Kryqëzuar dhe të Ngjallur. Nga kjo përvojë, individuale dhe komunitare, rrjedh një mënyrë e re e të menduarit dhe vepruari: lind një ekzistencë e shënuar nga dashuria. —BENEDICT XVI, Homily në Dio Padre Misericordioso, 26 Mars, 2006

Kjo takim i dashurisë, nga ana tjetër, çoi në dhurata të reja, horizonte të reja dhe ministri të reja që lindin që ekzistojnë deri në këtë ditë të ndryshme.

Christian i krishteri individual përjeton komunitetin dhe për këtë arsye ndjen se ai ose ajo po luan një rol aktiv dhe inkurajohet të marrë pjesë në detyrën e përbashkët. Kështu, këto bashkësi bëhen një mjet i ungjillëzimit dhe i shpalljes fillestare të Ungjillit dhe një burim i ministrive të reja. - ST. JOHN PAUL II, Redemptoris Missio, n 51; vatikan.va

Guximi për t'u përballur me përndjekjen lind gjithashtu në bashkësi, sepse Apostujt e dinin se jo vetëm që Fryma ishte me ta, por ata ishin me njëri-tjetrin, dhe Jezusi, pra, ishte gjithashtu në mesin e tyre. Komuniteti i çoi ata të fillojnë të jetojnë me një këmbë në botën tjetër, sepse bashkësia e krishterë autentike tashmë është një shijen e bashkësisë qiellore..

Shijoni dhe shikoni sa i mirë është Zoti; bekoi njeriun që strehohet tek ai. (Psalmi i sotëm)

Dhe ne do të gjejmë strehë të vërtetë në bashkësinë autentike, sepse atje është Krishti, kudo që janë mbledhur dy ose tre në emrin e Tij.

Kjo është puna e Shpirtit. Kisha është ndërtuar nga Shpirti. Shpirti krijon unitet. Shpirti na drejton të dëshmojmë. —POPE FRANCIS, Homily në Casa Santa Marta Mass, 29 Prill 2014; Zenit