Dita 14: Qendra e Atit

NDONJEHERE ne mund të ngecim në jetën tonë shpirtërore për shkak të plagëve, gjykimeve dhe mosfaljes. Kjo tërheqje, deri më tani, ka qenë një mjet për t'ju ndihmuar të shihni të vërtetat për veten dhe Krijuesin tuaj, në mënyrë që "e vërteta t'ju bëjë të lirë". Por është e nevojshme që ne të jetojmë dhe të kemi qenien tonë në të gjithë të vërtetën, në qendër të zemrës së dashurisë së Atit…

Le të fillojmë ditën e 14: Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Shpirtit të Shenjtë, amen.

Eja Fryma e Shenjtë, Dhurues i Jetës. Jezusi është hardhia dhe ne jemi degët; Ti, që je Sap hyjnor, eja dhe rrjedh nëpër qenien time për të sjellë ushqimin, shërimin dhe hirin Tënd, në mënyrë që frytet e kësaj tërheqjeje të mbeten dhe të rriten. Më tërhiq në Qendrën e Trinisë së Shenjtë që gjithçka që bëj të fillojë në Fiat-in Tënd të përjetshëm dhe kështu të mos mbarojë kurrë. Le të vdesë dashuria për botën brenda meje, në mënyrë që vetëm jeta Jote dhe Vullneti Hyjnor të rrjedhin nëpër venat e mia. Më mëso të lutem dhe lutu në mua, që të mund të takoj Zotin e gjallë çdo moment të jetës sime. Unë e kërkoj këtë nëpërmjet Jezu Krishtit, Zotit tim, amen.

Nuk kam gjetur asgjë që e tërheq më shpejt dhe më mrekullisht Frymën e Shenjtë sesa të fillosh të lavdërosh Perëndinë, ta falënderosh dhe ta bekosh për dhuratat e Tij. Për:

Perëndia banon në lëvdimet e popullit të tij… Hyni në portat e tij me falenderim, në oborret e tij me lavdi. (Psalmi 22:3, 100:4)

Pra, le të vazhdojmë të shpallim shenjtërinë e Perëndisë tonë i cili jo vetëm është ulur në qiej, por në zemra juaj.

I Shenjtë je Zoti

I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë
I Shenjtë je Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë
I Shenjtë je Zot

Ulur në qiells
Ju jeni ulur në zemrën time

Dhe i shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je ti Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot

I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë
I Shenjtë je Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë
I Shenjtë je Zot

Dhe ulur në qiejt
Ju jeni ulur në zemrat tona

I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot
Dhe i shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je ti Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot

Ulur në qiells
Ju jeni ulur në zemrat tona

I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot
I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Zot (përsërit)

I Shenjtë je Zot

- Mark Mallett, nga Le ta dijë Zoti, 2005©

Çdo bekim shpirtëror

I bekuar qoftë Zoti dhe Ati i Zotit tonë Jezu Krisht, i cili na ka bekuar në Krisht me çdo bekim shpirtëror në qiej E (Efes. 1: 3)

Më pëlqen të jem katolik. Kisha universale - që është ajo që do të thotë "katolike" - është Barku që lundroi në Rrëshajë duke përmbajtur të gjithë mjetet e hirit dhe të shpëtimit. Dhe Ati dëshiron t'ju japë të gjitha, çdo bekim shpirtëror. Kjo është trashëgimia juaj, e drejta juaj e parëbirnisë, kur të "lindni përsëri" në Krishtin Jezus.

Sot, ka njëfarë tragjedie që ka ndodhur në Kishën Katolike ku disa fraksione janë zhvilluar të izoluara; një grup është "karizmatik"; një tjetër është "Marian"; një tjetër është "kontemplativ"; një tjetër është "aktiv"; një tjetër është "ungjillor"; një tjetër është "tradicional", e kështu me radhë. Prandaj, ka nga ata që pranojnë vetëm intelektualizmin e Kishës, por e refuzojnë misticizmin e saj; ose që përqafojnë përkushtimet e saj, por i rezistojnë ungjillizimit; ose që sjellin drejtësi sociale, por injorojnë medituesin; ose ata që i duan traditat tona, por refuzojnë dimensionin karizmatik.

Imagjinoni që një gur të hidhet në një pellg. Aty është pika qendrore, dhe më pas ka valëzimet. Të refuzosh një pjesë të bekimeve të Atit është e ngjashme me vendosjen e vetes në një nga valët dhe më pas të largohesh në një drejtim. Si ku merr ai që qëndron në qendër gjithçka: gjithë jetën e Zotit dhe çdo bekim shpirtëror u përket atyre, i ushqen, i forcon, i mban dhe i maturon.

Një pjesë e kësaj tërheqjeje shëruese, pra, është t'ju sjellë në një pajtim edhe me vetë Kishën Nënë. Ne jemi kaq të lehtë "të shtyrë" nga njerëzit në këtë apo atë fraksion. Ata janë shumë fanatikë, themi ne; ose janë shumë shtytës; shumë krenare; tepër i devotshëm; shumë i vakët; shumë emocionale; shumë serioze; edhe kjo apo edhe ajo. Duke menduar se jemi më "të ekuilibruar" dhe "të pjekur" dhe, si rrjedhim, nuk kemi nevojë për atë aspekt të jetës së Kishës, ne përfundojmë duke i refuzuar, jo ato, por dhuratat që Krishti bleu me Gjakun e Tij.

Është e thjeshtë: çfarë na thotë Shkrimi dhe mësimet e Kishës, sepse ky është Zëri i Bariut të Mirë që ju flet me zë të lartë dhe të qartë tani nëpërmjet Apostujve dhe pasardhësve të tyre:

Kushdo që ju dëgjon, më dëgjon Mua. Kushdo që ju refuzon, më ka refuzuar Mua. Dhe kushdo që më refuzon Mua, përgënjeshtron atë që më dërgoi. (Luka 10:16) …Prandaj, vëllezër, qëndroni të patundur dhe mbahuni fort pas traditave që ju mësuan, qoftë me një deklaratë gojore ose me një letër tonën. (2 Thesalonikasve 2:15)

A jeni i hapur ndaj karizmave të Frymës së Shenjtë? A i përqafon të gjitha mësimet e Kishës, apo vetëm ato që ju përshtaten? A e përqafon Marinë edhe si nënë? A e refuzoni profecinë? A luteni çdo ditë? A dëshmoni për besimin tuaj? A i bindeni dhe i nderoni udhëheqësit tuaj, priftërinjtë, peshkopët dhe papët tuaj? Të gjitha këto dhe më shumë janë në mënyrë të qartë në Bibël dhe në mësimet e Kishës. Nëse i refuzoni këto “dhurata” dhe struktura të caktuara hyjnisht, atëherë po lini një çarje shpirtërore në jetën tuaj ku plagët e reja mund të jenë të bollshme dhe potencialisht të mbytin besimin tuaj.

Nuk kam takuar kurrë një katolik, të krishterë, prift, peshkop apo papë të përsosur. a keni?

Kisha, megjithëse e shenjtë, është e mbushur me mëkatarë. Le të refuzojmë që sot e tutje të përdorim të metat e laikëve dhe të hierarkisë si një justifikim për të refuzuar dhuratat e Atit. Këtu është qëndrimi i përulur për të cilin duhet të përpiqemi nëse me të vërtetë duam që kjo tërheqje shëruese të na sjellë plotësinë e jetës në Perëndinë:

Nëse ka ndonjë inkurajim në Krishtin, ndonjë ngushëllim në dashuri, ndonjë pjesëmarrje në Frymë, ndonjë dhembshuri dhe mëshirë, plotësoni gëzimin tim duke qenë me të njëjtën mendje, me të njëjtën dashuri, të bashkuar në zemër, duke menduar një gjë. Mos bëni asgjë nga egoizmi ose nga kotësia; përkundrazi, me përulësi i konsideroni të tjerët si më të rëndësishëm se veten tuaj, secili duke kërkuar jo për interesat e tij, por [gjithashtu] secilin për interesat e të tjerëve. (Filipianëve 2:1-4)

Hyni në qendër.

Merrni një moment për të shkruar në ditarin tuaj se si mund të jeni duke luftuar me Kishën sot. Ndërsa kjo tërheqje nuk mund të përfshijë të gjitha pyetjet që mund të keni, kjo faqe interneti, The Now Word, ka shkrime të shumta që adresojnë pothuajse çdo pyetje në seksualiteti njerëzor, Tradita e Shenjtë, dhuratat karizmatike, roli i Marisë, ungjillizimi, "kohët e fundit", zbulimi privatetj., dhe mund t'i studioni lirisht në muajt në vazhdim. Por tani për tani, thjesht ji i sinqertë me Jezusin dhe tregoji Atij se me çfarë po lufton. Më pas jepni leje që Fryma e Shenjtë t'ju udhëheqë në të vërtetën, dhe asgjë përveç së vërtetës, në mënyrë që të merrni "çdo bekim shpirtëror" që Ati ka rezervuar për ju.

Kur të vijë Ai, Shpirti i së vërtetës, Ai do t'ju udhëheqë drejt gjithë të vërtetës. (Gjoni 16:13)

Lutja: Qendra e jetës suaj shpirtërore

Nuk mund të përfundoni një tërheqje shëruese pa folur për mjetet që Zoti ka siguruar për ju përditë shërimin dhe për t'ju mbajtur të përqendruar tek Ai. Kur të përfundoni këtë tërheqje, pavarësisht fillimeve të reja dhe të bukura, jeta do të vazhdojë të japë goditjet, plagët dhe sfidat e reja. Por tani ju keni shumë mjete se si të merreni me lëndimet, gjykimet, ndarjet, etj.

Por ka një mjet që është absolutisht thelbësor për shërimin tuaj të vazhdueshëm dhe ruajtjen e paqes, dhe ai është lutja e përditshme. O, të dashur vëllezër dhe motra, ju lutemi, besoni Kishës Nënë për këtë! Besoni Shkrimin e Shenjtë për këtë. Besoni përvojën e shenjtorëve. Lutja është mjeti me të cilin ne mbetemi të shartuar në hardhinë e Krishtit dhe të mos vyshkim e të vdesim shpirtërisht. “Lutja është jeta e zemrës së re. Duhet të na gjallërojë në çdo moment.”[1]Katekizmi i Kishës Katolike, n 2697 Siç tha vetë Zoti ynë, "Pa mua nuk mund të bësh asgjë." [2]John 5: 15

Për të shëruar plagët e mëkatit, burri dhe gruaja kanë nevojë për ndihmën e hirit që Zoti në mëshirën e tij të pafund nuk i refuzon kurrë… Lutja kujdeset për hirin që kemi nevojë… Pastrimi i zemrës kërkon lutje… - C.ateizmi i Kishës Katolike (KKK), n. 2010, 2532

Unë lutem që gjatë rrjedhës së natyrshme të kësaj tërheqjeje, të keni mësuar të flisni me Perëndinë "nga zemra". Se ju e keni pranuar me të vërtetë Atë si Atin tuaj, Jezusin si Vëllain tuaj, Shpirtin si Ndihmësin tuaj. Nëse keni, atëherë shpresojmë se lutja në thelbin e saj tani ka kuptim: nuk ka të bëjë me fjalë, ka të bëjë me marrëdhënie. Bëhet fjalë për dashurinë.

Lutja është takimi i etjes së Zotit me tonën. Zoti ka etje që ne të kemi etje për të… lutja është marrëdhënia e gjallë e fëmijëve të Perëndisë me Atin e tyre që është i mirë jashtë mase, me Birin e tij Jezu Krishtin dhe me Frymën e Shenjtë. - KKK, n. 2560, 2565

Shën Tereza e Avilës thotë thjesht: “Lutja medituese për mendimin tim nuk është gjë tjetër veçse një ndarje e ngushtë midis miqve; do të thotë të gjejmë kohë shpesh për të qenë vetëm me Atë që e dimë se na do.”[3]Shën Tereza e Jezusit, Libri i jetës së saj, 8,5 në Veprat e Mbledhura të Shën Terezës së Avilës

Lutja medituese kërkon Atë “që shpirti im e do”. - KKK, 2709

Lutja e përditshme mban rrjedhjen e lëngut të Frymës së Shenjtë. Ajo tërheq hire brenda për të na pastruar nga rëniet e djeshme dhe për të na forcuar për sot. Na mëson ndërsa dëgjojmë Fjalën e Perëndisë, e cila është "shpata e Frymës"[4]shih Ef 6:17 që na shpon zemrat[5]krh. Heb 4:12 dhe na e përpunon mendjen që të bëhet tokë e mirë që Ati të mbjellë hire të reja.[6]krh. Luka 8: 11-15 Namazi na freskon. Na ndryshon. Na shëron, sepse është një takim me Trininë e Shenjtë. Kështu, lutja është ajo që na sjell në këtë pushim që Jezusi premtoi.[7]krh. Mat 11:28

Qëndro i qetë dhe dije se unë jam Zoti! (Psalmi 46:11)

Nëse dëshironi që ai “pushim” të jetë i pandërprerë, atëherë “lutuni gjithmonë pa u lodhur”.[8]Luka 18: 1

Por ne nuk mund të lutemi “në çdo kohë” nëse nuk lutemi në kohë të caktuara, me dëshirën e vetëdijshme… jeta e lutjes është zakoni i të qenit në praninë e Zotit trefish të shenjtë dhe në bashkësi me Të. Ky bashkim i jetës është gjithmonë i mundur, sepse, nëpërmjet Pagëzimit, ne tashmë jemi bashkuar me Krishtin. - KKK, n. 2697, 2565

Më në fund, lutja është ajo që Qendrat ne përsëri në jetën e Zotit dhe të Kishës. Ajo na përqendron në Vullnetin Hyjnor, e cila del nga zemra e përjetshme e Atit. Nëse mund të mësojmë të pranojmë Vullnetin Hyjnor në jetën tonë dhe “jetoni në Vullnetin Hyjnor” - me të gjitha të mirat dhe të gjitha të këqijat që na vijnë - atëherë, me të vërtetë, ne mund të jemi të qetë, edhe në këtë anë të përjetësisë.

Lutja është ajo që na mëson drejtpërdrejt se në betejën e përditshme, Zoti është siguria jonë, Ai është streha jonë, Ai është streha jonë, Ai është kështjella jonë.[9]kf. 2 Sam 22:2-3; Ps 144:1-2

Bekuar qoftë Zoti, shkëmbi im,
që më stërvit duart për betejë,
gishtat e mi për luftë;
Mbrojtja ime dhe kështjella ime,
kështjella ime, çliruesi im,
Mburoja ime, tek e cila gjej strehë… (Psalmi 144:1-2)

Le ta mbyllim atëherë me këtë lutje… dhe më pas, vetëm të pushojmë disa çaste në krahët e Atit, në qendër të zemrës së Tij.

Vetëm në Ty

Vetëm në Ty, vetëm në Ty pushon shpirti im
Vetëm në Ty, vetëm në Ty pushon shpirti im
Pa ty nuk ka paqe, nuk ka liri në shpirtin tim
O Zot, Ti je jeta ime, Kënga ime dhe Rruga ime

Ti je Shkëmbi im, Ti je streha ime
Ti je streha ime, nuk do të shqetësohem
Ju jeni forca ime, ju jeni siguria ime
Ti je kështjella ime, nuk do të shqetësohem
Vetëm në Ty

Vetëm në Ty, vetëm në Ty pushon shpirti im
Vetëm në Ty, vetëm në Ty pushon shpirti im
Pa ty nuk ka paqe, nuk ka liri në shpirtin tim
O Zot, më merr në zemrën tënde dhe mos më lër kurrë të shkoj

Ti je Shkëmbi im, Ti je streha ime
Ti je streha ime, nuk do të shqetësohem
Ju jeni forca ime, ju jeni siguria ime
Ti je kështjella ime, nuk do të shqetësohem
 
Zot, Zoti im, kam mall për Ty
Zemra ime është e shqetësuar derisa të prehet në Ty

Ti je Shkëmbi im, Ti je streha ime
Ti je streha ime, nuk do të shqetësohem
Ju jeni forca ime, ju jeni siguria ime
Ti je kështjella ime, nuk do të shqetësohem (përsërit)
Ti je kështjella ime, OI nuk do të shqetësohem
Ti je kështjella ime, nuk do të shqetësohem

Vetëm në Ty

- Mark Mallett, nga Më çliro nga unë, 1999©

 

Për të udhëtuar me Mark in La Tani Word,
klikoni në banderolën më poshtë për të pajtohem.
Emaili juaj nuk do të ndahet me askënd.

Tani në Telegram. Klikoni:

Ndiqni Mark dhe "shenjat e përditshme" të përditshme në MeWe:


Ndiqni shkrimet e Markut këtu:

Dëgjoni në vijim:


 

 

 

Shënimet

Shënimet
1 Katekizmi i Kishës Katolike, n 2697
2 John 5: 15
3 Shën Tereza e Jezusit, Libri i jetës së saj, 8,5 në Veprat e Mbledhura të Shën Terezës së Avilës
4 shih Ef 6:17
5 krh. Heb 4:12
6 krh. Luka 8: 11-15
7 krh. Mat 11:28
8 Luka 18: 1
9 kf. 2 Sam 22:2-3; Ps 144:1-2
Postuar ne BALLINA, SHËRIMI I SHËRIMIT.