FJALA TANI N RE LEXIMET MASIVE
për të mërkurën, 1 shkurt 2017
Tekste liturgjike këtu
Mohimi i Pjetrit, nga Michael D. O'Brien
Është paksa befasuese, vërtet. Pasi folën me mençuri mahnitëse dhe kryen vepra të fuqishme, shikuesit mund të përqeshin vetëm dhe të thonë: "A nuk është ai marangozi, biri i Marisë?"
Dhe ata u fyen kundër tij. (Ungjilli i sotëm)
Po ai Zdrukthëtar vazhdon edhe sot të flasë me mençuri mahnitëse dhe të kryejë vepra të fuqishme në të gjithë botën përmes trupit të Tij mistik, Kishës. E vërteta është se, kudo që Ungjilli është mirëpritur dhe inkorporuar gjatë 2000 viteve të fundit, ai ka transformuar jo vetëm zemrat por qytetërimet e tëra. Nga kjo përqafim i E vërtetë, mirësia dhe bukuria kanë çelur. Arti, letërsia, muzika dhe arkitektura janë transformuar dhe kujdesi për të sëmurët, edukimi i të rinjve dhe nevojat e të varfërve janë revolucionarizuar.
Revizionistët janë përpjekur të shtrembërojnë faktet historike, duke e bërë atë të duket sikur Kisha solli "epokën e errët" përmes një shtypjeje patriarkale që mbante masat e paditura dhe të varura. Në të vërtetë, krishterimi transformoi Evropën nga e cila doli jo vetëm kulturë e civilizuar, por shenjtorë të panumërt. Por burrat e shekullit të 16-të, për krenarinë e tyre, u "ofenduan" nga Kisha, të ofenduar nga besimi i tyre te një Njeri për të cilin ata pretenduan se u ngrit nga vdekja dhe i pajisi me autoritetin moral për të udhëhequr shpirtrat e njerëzve dhe kombeve. Ata u ofenduan nga devotshmëria e zakonshëm, duke i shndërruar besimet e tyre në bestytni dhe fantazi pa kuptim.
Jo, këta burra ishin "të ndriçuarit" e vërtetë. Ata besuan se përmes filozofisë, shkencës dhe arsyes, ata mund të krijonin një utopi ku njerëzimi nuk do të lidhej nga morali shtypës, por përkundrazi do të udhëhiqej nga dritat dhe etika e tij; ku "të drejtat e njeriut" do të zëvendësonin Urdhërimet; ku feja do t’i linte vendin racionalizmit; dhe ku shkenca do t'i hapte pamje të pakufizuara krijimtarisë njerëzore, nëse jo dera e pavdekësisë.
Por 400 vjet më vonë, shkrimet janë në mur.
Njerëzimi ka nevojë të qajë dhe kjo është koha për të qarë… Edhe sot, pas dështimit të dytë të një lufte tjetër botërore, mbase mund të flitet për një luftë të tretë, njëra luftoi copë-copë, me krime, masakra, shkatërrime. —POPA FRANCIS, Homily, 13 shtator 2014, Telegraph
Shën Pali dukej se fliste për këto kohëra, sikur të shihte një version të ngjeshur të katër shekujve të kaluar dhe se si do të luante e ardhmja e "ofenduarve".
… Megjithëse e njihnin Zotin, ata nuk i dhanë lavdi si Zotit ose nuk e falënderonin. Në vend të kësaj, ata u bënë të kotë në arsyetimin e tyre dhe mendjet e tyre të pakuptimta u errësuan. Ndërsa pretendonin të ishin të mençur, ata u bënë budallenj… Prandaj, Perëndia i dorëzoi në papastërti përmes epsheve të zemrave të tyre për degradimin e ndërsjellë të trupave të tyre. Ata shkëmbyen të vërtetën e Zotit me një gënjeshtër dhe e respektuan dhe adhuruan krijesën sesa krijuesin. (Rom 1: 21-22, 24-25)
Një ditë, historianët do të shikojnë prapa dhe do të thonë se ishte tonë herë, kohërat e "kulturës së vdekjes" që ishin epoka e errët e vërtetë kur të palindurit, të sëmurët dhe të moshuarit nuk vlerësoheshin më; kur dinjiteti i seksit u shfrytëzua plotësisht; kur feminilizimi i grave u maskilizua dhe mashkullorësia e burrave u feminizua; kur etika e mjekësisë u hodh poshtë dhe qëllimet e shkencës u shtrembëruan; kur ekonomitë e kombeve ishin të gabuara dhe armët e kombeve të pajustifikuara.
Ndoshta, vetëm ndoshta është Zoti që është tani i ofenduar
Unë kisha një vizion të krahut të Jezusit të ngritur mbi botë, të përgatitur për ta goditur atë. Zoti më dha një lexim që ne të lexojmë, meditojmë dhe që ne të ndryshojmë rrjedhën e jetës sonë, ndërsa kemi akoma kohë të konvertohemi dhe të jemi njerëz të mirë:
Mjerë ata që e quajnë të keqen të mirë dhe të mirë të keqen, që e ndryshojnë errësirën në dritë dhe dritën në errësirë, që shndërrohen të hidhur në të ëmbël dhe të ëmbël në të hidhur! Mjerë ata që janë të mençur në sytë e tyre dhe të matur në vlerësimin e tyre! Mjerë kampionët për të pirë verë, trima për përzierjen e pijeve të forta! Atyre që shfajësojnë fajtorët për ryshfet dhe ia privojnë të drejtat njeriut të drejtë! Prandaj, ndërsa gjuha e zjarrit lëpinë kashtë, si bari i thatë dridhet në flakë, kështu rrënja e tyre do të kalbet dhe lulja e tyre do të shpërndahet si pluhur. Në fakt ata kanë hedhur poshtë ligjin e Zotit të ushtrive dhe kanë përbuzur fjalën e të Shenjtit të Izraelit. Prandaj zemërimi i Zotit shpërthen kundër popullit të tij, ai ngre dorën për ta goditur. Kur malet dridhen, kufomat e tyre do të jenë si mbeturina në rrugë. Për të gjitha këto, zemërimi i tij nuk kthehet prapa dhe dora e tij është akoma e zgjatur (Isaia 5: 20-25). —Shfaqja e Jezusit Edson Glauber nga Itapiranga, Brazil; 29 dhjetor 2016; Kryepeshkopi Carillo Gritti, KPM i Itacoatiara miratoi karakterin e mbinatyrshëm të shfaqjeve në maj të vitit 2009
Një ditë më parë, dikush në Facebook më shkroi duke thënë: "E vetmja gjë e prekshme që feja arrin është qartë e dukshme - lufta dhe krimi i urrejtjes". Në të cilën u përgjigja, "Cila nga mësimet e Jezuit nxit 'luftën dhe krimin e urrejtjes'?" Nuk kishte asnjë përgjigje.
Nuk ka njëqind njerëz në Amerikë që e urrejnë Kishën Katolike. Ka miliona njerëz që e urrejnë atë që gabimisht besojnë se është Kisha Katolike - e cila, natyrisht, është diçka krejt tjetër. - Shërbëtori i Zotit Kryepeshkopi Fulton Sheen, Parathënie për Përgjigjet e radios Vëllimi 1, (1938) faqe ix
… Prandaj mendoj se Zoti ka qenë kaq i durueshëm me këtë brez, i cili me të vërtetë është "një popull në errësirë". [1]krh. Mat 4:16
E megjithatë, përmes jetës dhe zbulesës së Jezusit, i cili është shëmbëlltyra e Atit, ne kemi një kuptim të ri dhe më të thellë të dashurisë së Zotit për ne. Se edhe kur vjen drejtësia e Tij, kjo është gjithashtu një mëshirë.
Djali im, mos e konsidero lehtë disiplinën e Zotit dhe mos e humb guximin kur ndëshkohesh prej tij. Sepse Zoti e disiplinon atë që do dhe ndëshkon çdo bir që merr. (Leximi i parë i sotëm)
Mbase ne Të krishterët ofendohen nga Zoti edhe sot… ofenduar nga heshtja e Tij e shpeshtë, ofenduar nga vuajtjet tona, ofenduar nga padrejtësitë që Ai lejon në botë, ofenduar nga dobësia dhe skandalet e anëtarëve të Kishës, etj. Por nëse jemi ofenduar, kjo zakonisht ndodh për një nga dy arsyet. Njëra, është se ne nuk e kemi pranuar realitetin e mrekullueshëm por edhe të tmerrshëm, që gjithashtu bërë në shëmbëlltyrën e Zotit, ne kemi vullnet të lirë, i cili mund të përdoret për mirë ose për të keq. Ne ende nuk kemi marrë përgjegjësi për veten tonë. Së dyti, është se ne ende nuk kemi një besim të thellë të mjaftueshëm për të besuar se, gjatë historisë, Zoti i bën të gjitha gjërat të funksionojnë në të mirë për ata që e duan atë. [2]krh. Rom 8: 28
Ai ishte i habitur nga mungesa e besimit të tyre. (Ungjilli i sotëm)
Edhe tani, edhe kur dora e Zotit me sa duket do të zbresë në këtë botë rebele, ne duhet të besojmë se çfarëdo vuajtje që Ai e lejon njeriun të korrë nga ajo që ka mbjellë, se Ai ende na do.
Ashtu si një baba ka dhembshuri për fëmijët e tij, kështu Zoti ka dhembshuri për ata që kanë frikë prej tij, sepse ai e di se si jemi formuar; ai kujton se ne jemi pluhur. (Psalmi i sotëm)
Në atë kohë, e gjithë disiplina duket një shkak jo për gëzim por për dhimbje, por më vonë ajo sjell frytin paqësor të drejtësisë atyre që stërviten prej saj. (Shqyrtimi i parë)
LIDHJE ME LIDHJE
Kjo ministri funksionon me mbështetjen tuaj. Shendet!
Për të udhëtuar me Markun në La Tani Word,
klikoni në banderolën më poshtë për të pajtohem.
Emaili juaj nuk do të ndahet me askënd.
