Lutja ngadalëson botën

FJALA TANI N RE LEXIMET MASIVE
për 29 Prill 2017
E shtuna e Javës së Dytë të Pashkëve
Memoriali i Shën Katerinës së Sienës

Tekste liturgjike këtu

IF koha ndihet sikur po shpejtohet, lutja është ajo që do ta "ngadalësojë" atë.

Lutja është ajo që e çon zemrën, të shtrënguar nga trupi në momentin kohor dhe e vendos atë në momentin e përjetshëm. Lutja është ajo që e afron Shpëtimtarin, Ai që është më i qetë i Stuhive dhe Mjeshtri i Kohës, siç shohim në Ungjillin e sotëm kur dishepujt u nisën drejt detit.

Deti u trazua sepse po frynte një erë e fortë. Kur ata kishin vozitur rreth tre ose katër milje, ata panë Jezusin që po ecte mbi det dhe po vinte afër barkës dhe filluan të tremben. Por ai u tha atyre: "Unë jam. Mos kini frikë". Ata donin ta fusnin në barkë, por anija mbërriti menjëherë në bregun drejt të cilit po shkonin.

Të paktën dy gjëra zbulohen këtu. Njëra është ajo Jezusi është gjithmonë me ne, sidomos kur mendojmë se Ai nuk është. Stuhitë e jetës - vuajtjet, ngarkesat financiare, krizat shëndetësore, përçarjet familjare, plagët e vjetra - ato na shtyjnë në thellësi, ku shpesh ndihemi të braktisur dhe të pafuqishëm, jashtë kontrollit. Por Jezusi, i cili premtoi se do të ishte gjithmonë me ne, ka të drejtë pranë nesh duke përsëritur:

Jam I. Mos ki frikë.

Këtë, duhet ta pranoni me besim.

Gjëja e dytë është që Jezusi zbulon se Ai është Zot i kohës dhe hapësirës. Kur bëjmë një pauzë, vendosni Zoti i pari, dhe ftojeni Atë "në barkë" - domethënë, lutem- atëherë menjëherë ne i dorëzojmë Atij zotërinë mbi kohën dhe hapësirën në jetën tonë. Unë e kam parë këtë një mijë herë në jetën time. Në ditët ku nuk vendos Zoti i pari, më duket sikur jam skllav i kohës, me tekat e çdo ere stuhie që fryn në këtë apo atë mënyrë. Por kur vendos Zoti i pari, kur unë kërkoj së pari Mbretërinë e Tij dhe jo timen, ekziston një paqe që tejkalon çdo kuptim dhe madje një Urtësi të re dhe të paparashikuar që zbret.

Shikoni, sytë e Zotit janë te ata që kanë frikë prej tij, te ata që shpresojnë në mirësinë e tij ... (Psalmi i sotëm)

Unë kam biseduar së fundmi me një burrë që po përpiqet të lirohet nga pornografia. Ai tha se ndjente se Zoti ishte larg, larg, edhe pse dëshironte një marrëdhënie me Të. Kështu që unë i shpjegova atij lutjen is marrëdhënia.

...Lutje is marrëdhënia e gjallë e fëmijëve të Zotit me Atin e tyre që është i mirë pa masë, me Birin e tij Jezu Krisht dhe me Shpirtin e Shenjtë ... Kështu, jeta e lutjes është zakon të jesh në praninë e Zotit tre herë të shenjtë dhe në bashkimi me të. -Katekizmi i Kishës Katolike, n.2565

Theshtë zakoni i përditshëm, në orë dhe çdo moment që "ta fusni në barkë", në zemrën tuaj. Për Jezusin tha, "Kush mbetet në mua dhe unë në të do të jap shumë fryt, sepse pa mua nuk mund të bësh asgjë". (John 15: 5)

Çelësi, vëllezër dhe motra të dashur, është që lutu me zemër, jo vetëm buzët. Për të hyrë në një marrëdhënie të vërtetë, të gjallë dhe personale me Zotin.

...atëherë duhet të jemi vetë (që) të përfshihemi personalisht në një marrëdhënie intime dhe të thellë me Jezusin. —POPA BENEDICT XVI, Shërbimi Katolik i Lajmeve, 4 tetor 2006

… Jo Krishti si një 'paradigmë' ose 'vlerë' e thjeshtë, por si Zoti i gjallë, 'rruga, e vërteta dhe jeta'. —POPA JOHN PAUL II, L'Osservatore Romano (Edicioni Anglisht i Gazetës së Vatikanit), 24 Mars 1993, f.3.

Në ato momente kur erërat po fryjnë fort dhe ju mezi mund të mendoni dhe nuk ndjeni asgjë ... kur valët e tundimit janë të larta dhe vuajtjet janë një spërkatje oqeane verbuese ... atëherë këto janë momente të i pastër besim Në këto momente, ju mundeni ndihem si Jezusi nuk është atje, që Ai të mos kujdeset për jetën tënde dhe detajet e tua. Por me të vërtetë, Ai është pranë teje duke thënë,

I.shtë I. Jezusi, që të ka krijuar, që të do dhe që nuk do të të braktisë kurrë. Prandaj mos kini frikë. Ti më thua, "Pse Zoti më lejon të hyj në këto stuhi?" Dhe unë them, “Të të udhëzoj në brigje më të sigurta, në porte që unë e di se janë më të mirat për ty, jo ato që mendon se janë më të mirat për ty. A nuk më besoni akoma? Mos kini frikë. Në këtë orë errësire, Unë JAM.

Po, në ato momente ku lutja është si pirja e rërës dhe emocionet tuaja janë si një det i paqartë, atëherë thjesht përsëritni pa pushim fjalët që Jezusi na mësoi përmes Faustinës: «Jezus, kam besim te ti. ”

… Do të shpëtohet kushdo që thërret emrin e Zotit… Afrohuni Zotit dhe ai do t'ju afrohet juve. (Veprat 2:21; Jakovi 4: 8)

Dhe lutuni me fjalët që Jezusi u mësoi Apostujve - jo një lutje për të ardhmen, por një lutje për mjaft sa për sot.

… Na jepni sot bukën tonë të përditshme.

Problemet tuaja nuk mund të largohen. Shëndeti juaj mund të mos ndryshojë. Ata që ju përndjekin mund të mos largohen… por në atë moment të besimit, kur e keni ftuar edhe një herë Zotin e Kohës dhe Hapësirës në zemrën tuaj, është momenti në të cilin ju përsëri i dorëzoni drejtimin e jetës tuaj Jezuit. Dhe në kohën e Tij, dhe në rrugën e Tij, Ai do t'ju çojë në portin e duhur përmes hirit dhe mençurisë që Ai do të japë. Për

Lutja ndjek hirin që na nevojitet -KKK, n.2010

Ne duhet të lutemi me këmbëngulje për të marrë këtë mençuri ... Ne nuk duhet të veprojmë, siç veprojnë kaq shumë, kur i lutemi Zotit për ndonjë hir. Pasi të jenë lutur për një kohë të gjatë, mbase me vite, dhe Zoti nuk ua ka plotësuar kërkesën, ata shkurajohen dhe heqin dorë nga lutja, duke menduar se Zoti nuk dëshiron t'i dëgjojë ata. Kështu ata e privojnë veten nga përfitimet e lutjeve të tyre dhe ofendojnë Zotin, i cili pëlqen të japë dhe i cili gjithmonë u përgjigjet, në një farë mënyre apo në një tjetër, lutjeve që thuhen mirë. Kushdo që atëherë dëshiron të marrë mençuri duhet të lutet për të ditë e natë pa u lodhur dhe pa u shkurajuar. Bekimet me bollëk do të jenë të tijat, nëse pas dhjetë, njëzet, tridhjetë vjet lutjesh, apo edhe një ore para se të vdesë, ai të arrijë ta posedojë atë. Kështu duhet të lutemi që të marrim mençuri. -St. Louis de Montfort, Vetëm Zoti: Shkrimet e mbledhura të St. Louis Marie de Montfort, f. 312; cituar në Madhështor, Prill 2017, f. 312-313

… Nëse ndonjërit prej jush i mungon mençuria, ai duhet të kërkojë Zotin që u jep të gjithëve me bujari dhe mosrespekt, dhe atij do t'i jepet. Por ai duhet të pyesë me besim, pa dyshuar, sepse ai që dyshon është si një valë deti që nxitet dhe hidhet nga era. (Jakovi 1: 5-6)

----------------

Në një shënim anësor, nga leximi i parë i sotëm, Apostujt thanë, "Nuk është e drejtë për ne që të neglizhojmë fjalën e Zotit për të shërbyer në tryezë .... Ne do t'i përkushtohemi lutjes dhe shërbesës së fjalës." Kjo është ajo që unë kam bërë gjithashtu. Kjo shërbesë me kohë të plotë varet nga bujaria dhe mbështetja e lexuesve tanë. Deri më tani, pak më shumë një përqind i janë përgjigjur thirrjes sonë të Pranverës për mbështetje, e cila më shtyn të pyes veten nëse Jezusi tani po më çon në një port tjetër ... Ju lutemi lutuni për ne nëse nuk jeni në gjendje ta mbështesni këtë shërbesë dhe lutuni se si mund të më ndihmoni në shërbim të fjalës, nëse jeni. Shendet.

Ju jeni të dashur.