Viktimat e gjenocidit
PARAFAT aspekti më dritëshkurtër i kulturës sonë moderne është nocioni se jemi në një rrugë lineare të përparimit. Se po lëmë pas, në vazhdën e arritjeve njerëzore, barbarinë dhe mendimin me mendje të ngushtë të brezave dhe kulturave të kaluara. Se po heqim prangat e paragjykimeve dhe intolerancës dhe po marshojmë drejt një bote më demokratike, të lirë dhe të civilizuar.
Ky supozim është jo vetëm i rremë, por i rrezikshëm.
Artist i panjohur
ME skandalet e vazhdueshme që vijnë në sipërfaqe në Kishën Katolike, shumë -përfshirë edhe klerikët- po i bëjnë thirrje Kishës për të reformuar ligjet e saj, nëse jo besimin e saj themelor dhe moralin që i përkasin depozitës së besimit.
Problemi është, në botën tonë moderne të referendumeve dhe zgjedhjeve, shumë nuk e kuptojnë që Krishti themeloi një dinasti, jo a demokraci.
KETU është konfuzion, madje edhe midis katolikëve, për sa i përket natyrës së Kishës që Krishti krijoi. Disa mendojnë se Kisha duhet të reformohet, për të lejuar një qasje më demokratike ndaj doktrinave të saj dhe për të vendosur se si të merren me çështjet e sotme morale.
Sidoqoftë, ata nuk arrijnë të shohin që Jezusi nuk vendosi një demokraci, por a dinastia.