MENDIMI e zemrës tënde si një kavanoz qelqi. Zemra jote është i bërë të përmbajë lëngun e pastër të dashurisë, të Zotit, i cili është dashuri. Por me kalimin e kohës, kaq shumë prej nesh mbushin zemrat tona me dashurinë e gjërave - sende të pazoti që janë të ftohta si guri. Ata nuk mund të bëjnë asgjë për zemrat tona përveçse të mbushin ato vende që janë të rezervuara për Zotin. Dhe kështu, shumë prej nesh të krishterë jemi në të vërtetë mjaft të mjeruar… të ngarkuar me borxhe, konflikt të brendshëm, trishtim… nuk kemi shumë për të dhënë sepse ne vetë nuk po marrim më.
Pra, shumë prej nesh kanë zemër të ftohtë prej guri, sepse i kemi mbushur ata me dashurinë për gjërat e kësaj bote. Dhe kur bota na takon, duke dëshiruar (nëse e dinë apo jo) për "ujin e gjallë" të Shpirtit, në vend të kësaj, ne u derdhim mbi kokat e tyre gurët e ftohtë të lakmisë, egoizmit dhe egoizmit tonë të përzier me një tad të fesë së lëngshme. Ata i dëgjojnë argumentet tona, por vërejnë hipokrizinë tonë; ata e vlerësojnë arsyetimin tonë, por nuk zbulojnë "arsyen tonë për të qenë", që është Jezusi. Kjo është arsyeja pse Ati i Shenjtë na ka thirrur ne të krishterë që edhe një herë të heqim dorë nga botësia, e cila është
… Lebra, kanceri i shoqërisë dhe kanceri i zbulesës së Zotit dhe armikut të Jezusit. —POPA FRANCIS, Radio Vatikani, Tetor 4th, 2013
Vazhdo te lexosh →
