HERE përsëri, uroj që boritë që po fryhen nga engjëjt e Zotit të dëgjohen më qartë në zemrat tona!
Koha është shumë e shkurtër!
E ndjeva Nënën e Bekuar duke thënë sot se vitet në të cilat jetojmë tani janë gati një iluzion. Se vitet që po jetojmë tani janë si ditët e fundit të një pacienti që mbahet gjallë nga një aparat respirator, por që do të vdiste nëse makina do të ishte e fikur. Ose si ato re që, pasi të ketë perënduar dielli, ndriçojnë qiellin, duke hedhur dritë të re për disa çaste më të shkurtër. Zoti i ka siguruar këto re për të drejtuar disa shpirtra të tjerë… kushdo që do të dëgjojë… në Arka e Strehimit perpara se Stuhi e Madhe është lëshuar në botë.
Nuk mund të shihni? Nuk mund te degjosh A nuk mund të tregoni shenjat e kohës? Pse atëherë i kaloni ditët tuaja në shpërndarje, duke ndjekur fantazma dhe duke lustruar idhujt tuaj? A nuk mund ta kuptoni që kjo epokë aktuale po kalon dhe gjithçka që është e përkohshme do të provohet nga zjarri? Oh, sikur të ndizesh vërtet me zjarrin e Zemrës sime të Papërlyer të konsumuar nga flaka e gjallë e dashurisë, duke u djegur pafund dhe pafund në gjoksin e Birit tim. Afrohuni pranë kësaj flake ndërsa ka ende kohë. Unë nuk them se ju ka mbetur shumë kohë. Por unë them se duhet të jesh i mençur me atë që të është dhënë. Retë e fundit të ndritshme të së vërtetës do të zhduken dhe toka siç e dini do të zhytet në errësirë të madhe, errësirën e mëkatit të vet. Garë, pra. Gara në Zemrën time të Papërlyer. Përderisa është akoma kohë, unë do t'ju pres si një pula nënë që mbledh zogjtë e saj nën krahët e saj. Unë kam qarë, jam lutur dhe kam ndërmjetësuar për këto momente të fundit për ju! Oh, pikëllimi im ... pikëllimi im për ata që nuk e kanë shfrytëzuar këtë dhuratë nga Qielli!
Lutuni për shpirtrat. Lutuni për delet e humbura. Lutuni për ata që rrezikojnë të humbin shpirtin, sepse ata janë të shumtë. Asnjëherë mos e zbrit mëshirën misterioze dhe të patregueshme të Birit tim. Por mos humb më shumë kohë, sepse koha tani është thjesht një iluzion.
Por kini kujdes që zemrat tuaja të mos rëndohen nga shpërndarja, dehja dhe shqetësimet e kësaj jete dhe ajo ditë të vijë papritmas mbi ju si një lak; sepse do të vijë mbi të gjithë ata që banojnë në faqen e gjithë tokës. Por rrini zgjuar në çdo kohë, duke u lutur që të keni forcë të shpëtoni nga të gjitha këto gjëra që do të ndodhin dhe të qëndroni para Birit të Njeriut. (Luka 21: 34-36)
