TUH aya seueur hal-hal anu ngaduruk haté, sareng ku kitu kuring bakal teras nyerat sabisana dina Natal. Kuring bakal ngintunkeun anjeun pembaruan dina buku kuring ogé acara televisi online anu kami siap-siapkeun.
Mimiti diterbitkeun kaping 5 Juli 2007…
DOA sateuacan Sakramen anu Maha Suci, Gusti sigana ngajelaskeun naha dunya asup kana panyucian anu ayeuna, sigana teu tiasa dibalikkeun.
Sapanjang sajarah Garéja Abdi, aya waktos nalika Awak Kristus parantos gering. Dina waktos-waktos éta kuring parantos ngintunkeun pangobatan.
Anu aya dina pipikiran nyaéta waktos-waktos nalika urang gering ku flu atanapi flu. Kami nyeuseup sup hayam, inuman cairan, sareng istirahat anu diperyogikeun. Nya kitu ogé sareng Awak Kristus, nalika éta janten gering ku apatis, korupsi, sareng najis, Gusti parantos ngutus ubar tina wali, lalaki suci sareng awéwé- sup hayam tina jiwa— Anu ngagambarkeun Yesus ka urang, ngagerakkeun hate komo bangsa-bangsa pikeun tobat. Anjeunna parantos ngailhaman gerakan jeung komunitas sunda nyandak penyembuhan sareng semangat anyar énggal. Ku cara-cara ieu, Gusti parantos maparin Garéja di jaman baheula.
tapi lamun kangker tumuh dina awak, ubar ieu moal ngubaranana. Kanker kedah dipotong.
Sareng sapertos masarakat urang ayeuna. Kanker dosa parantos nyerang ampir unggal rupa masarakat, ngarusak ranté tuangeun, pasokan cai, ékonomi, politik, sains, ubar, lingkungan, pendidikan, sareng agama éta sorangan. Kanker ieu parantos nyebatkeun dirina kana dasar-dasar budaya, sareng ngan ukur tiasa "diubaran" ku cara ngaleungitkeunana sacara lengkep.
Kusabab kitu, nalika akhir dunya ieu caket, kaayaan urusan manusa kedah ngalaman parobihan, sareng ku sabab nyebarna kamaksiatan janten langkung parah; sahingga ayeuna jaman urang ieu, anu kamaksiatan sareng kafir parantos ningkat dugi ka tingkat anu pangluhurna, tiasa ditilik bagja sareng ampir emas dibandingkeun anu jahat anu henteu tiasa diubaran. - Lactantius, Bapa-bapa Garéja: Lembaga Ilahi, Buku VII, Bab 15, Énsiklopédia Katolik; www.newadvent.org
NGALANGKIT JEUNG NGÉLÉK
Bagéan tina panyucian bakal janten hasil tina manusa "metik naon anu ditabur na." Kami parantos ningali akibat-akibat ieu sateuacan aya panon urang. The budaya maot parantos ngantunkeun populasi nagara maju Kulon béak, sareng langkung parah, martabat jalma manusa ditolak. The budaya sarakah, di sisi anu sanésna, parantos ngajanggélék janten masarakat anu didorong ku kauntungan, hasilna ningkat kamiskinan, perbudakan kana sistem ékonomi, sareng karusakan kulawarga ku kakuatan materialistis.
Sareng prospek perang ngancurkeun teras-terasan, ngajantenkeun "Perang Tiis" rada haneut dibandingkeun.
Tapi pemurnian sareng restorasi lingkungan, ranté dahareun, taneuh, sagara sareng situ, leuweung, sareng hawa anu urang napas mangrupikeun bedah babandingan kosmis. Éta ngandung hartos yén seueur sistem anu ngabahayakeun sareng téknologi anu ayeuna urang anggo pikeun ngamanipulasi, ngadominasi, sareng mangpaatkeun alam kedah dileungitkeun, sareng karusakan anu aranjeunna parantos laksanakeun. Sareng ieu, Gusti bakal ngalaksanakeun nyalira.
Gusti bakal ngirim dua hukuman: hiji bakal aya dina bentuk perang, révolusi, sareng karep sanésna; éta bakal asalna di bumi. Nu séjén bakal dikirim ti Surga. —Badan Anna Maria Taigi, Nubuat Katolik, P. 76
Tungtungna, urang kedah ngartos panyucian ieu salaku anu saé, pamustunganana, mangrupikeun tindakan rahmat. Urang parantos terang akhir carita. Sakumaha indung anu hamil terang kabagjaan anu bakal datang, anjeunna ogé terang yén anjeunna kedah ngalaman nyeri tanaga babari sareng ngalahirkeun.
Tapi prosés anu nyerina bakal ngahasilkeun kahirupan anyar ... a Datang Kiamat.
Upami Gusti ngajantenkeun kabungahan beracun bangsa-bangsa janten pait, upami Anjeunna ngarusak kasenangan, sareng upami Anjeunna nyebarkeun cucuk sapanjang jalan karusuhan aranjeunna, alesan na Anjeunna masih mikanyaah aranjeunna. Sareng ieu mangrupikeun kakejaman suci ti Dokter, anu, dina kasus panyawat anu parah, ngajantenkeun urang nginum obat anu paling pait sareng pikareueuseun. Rahmat Gusti anu pangageungna henteu ngantepkeun bangsa-bangsa éta tetep rukun saling anu henteu rukun sareng Anjeunna. —St. Pio Pietrelcina, Alkitab Katolik Harian Kuring, P. 1482
