IF nu panerangan bakal kajantenan, kajadian anu tiasa dibandingkeun sareng "ngahudangkeun" Putra Prodigal, maka sanés ngan ukur manusa bakal karandapan karusakan ku putra anu ical, karunya akibat Rama, tapi ogé karunyaan ti lanceuk.
Pikaresepeun yén dina perumpamaan Al Masih, Anjeunna henteu nyarioskeun ka kami naha putra kokolot sumping nampi balik adi lanceukna. Nyatana, lanceuk ambek.
Ayeuna putra lalaki anu langkung lami parantos ka luar lapangan sareng, badé angkat deui, nalika anjeunna caket ka bumi, anjeunna nguping sora musik sareng jogét. Anjeunna nyauran salah saurang hamba sareng naroskeun naon ieu hartosna. Saur budakna ka anjeunna, 'Lanceuk anjeun parantos uih sareng bapak anjeun parantos meuncit anak sapi anu digemuk kusabab anjeunna parantos aman deui.' Anjeunna janten ambek, sareng nalika anjeunna nolak lebet ka bumi, bapakna kaluar sareng merayu ka anjeunna. (Lukas 15: 25-28)
Kaleresan anu luar biasa nyaéta, henteu sadayana jalma di dunya bakal nampi rohmat Iluminasi; sababaraha bakal nolak "lebet ka bumi." Naha ieu sanés masalahna unggal dinten dina kahirupan urang nyalira? Kami dikabulkeun seueur momen pikeun konvérsi, sareng teras, sering urang milih wasiat sesat nyalira tibatan ka Gusti, sareng ngerakeun haté urang sakedik deui, sahenteuna dina daérah-bagéan kahirupan urang. Naraka dirina pinuh ku jalma-jalma anu ngahaja nolak nyimpen rahmat dina kahirupan ieu, sahingga tanpa rahmat dina kahirupan salajengna. Kabébasan bébas manusa sakaligus mangrupikeun kado anu luar biasa bari sakaligus mangrupakeun tanggung jawab anu serius, sabab éta mangrupikeun hiji hal anu ngajantenkeun Gusti anu teu kawasa: Anjeunna maksa kasalametan ka teu saurang ogé sanaos Anjeunna kersa yén sadayana bakal disalametkeun.
Salah sahiji dimensi kabébasan milih anu nahan kamampuan Gusti pikeun meta dina diri urang nyaéta karunyaan…
Continue reading →
