Kupotea

NENO LA SASA KWENYE MASOMO YA MISA
ya Desemba 9, 2014
Kumbukumbu ya Mtakatifu Juan Diego

Maandiko ya Liturujia hapa

IT ilikuwa karibu usiku wa manane nilipofika kwenye shamba letu baada ya safari ya kwenda mjini wiki chache zilizopita.

"Ndama ametoka," mke wangu alisema. “Mimi na wavulana tulitoka na kumtafuta, lakini hatukumpata. Niliweza kumsikia akigugumia kuelekea kaskazini, lakini sauti ilikuwa ikienda mbali zaidi. "

Kwa hivyo niliingia kwenye lori langu na kuanza kuendesha kupitia malisho, ambayo yalikuwa na theluji karibu mahali. Theluji yoyote zaidi, na hii itakuwa inaisukuma, Niliwaza moyoni mwangu. Niliweka lori ndani ya 4 × 4 na kuanza kuendesha gari karibu na miti ya miti, vichaka, na fenceline. Lakini hakukuwa na ndama. Cha kushangaza zaidi, hakukuwa na nyimbo. Baada ya nusu saa, nilijiuzulu kusubiri hadi asubuhi.

Lakini upepo ulianza kuomboleza, na ilikuwa theluji. Nyimbo zake zinaweza kufunikwa asubuhi. Mawazo yangu yalisogea kwenye vifurushi vya coyotes ambazo mara nyingi huzunguka ardhi yetu, na kuwadhihaki mbwa wetu na magome yao bandia ya eery ambayo mara nyingi hutoboa hewa ya usiku.

"Siwezi kumwacha," nilimwambia mke wangu. Na kwa hivyo nikachukua tochi, na kuanza safari tena.

TAFUTA

Sawa, Mtakatifu Anthony. Tafadhali nisaidie kupata nyimbo zake. Niliendesha gari kuelekea pembezoni mwa mali yetu, nikitafuta sana ishara yoyote ya chapa za kwato. Namaanisha, hakuweza kutoweka tu katika hewa nyembamba. Halafu ghafla, huko walikuwa… wakitokea nje ya msituni kwa futi chache kando ya laini ya uzio. Nilichukua eneo pana karibu na miti na kurudi kuelekea uzio ambao ulianza kuelekea kaskazini kwa zaidi ya maili moja. Nzuri, nyimbo bado zipo. Asante Mtakatifu Anthony. Sasa tafadhali, nisaidie kupata ndama wetu…

Upepo, theluji, giza, kuomboleza… yote lazima yamechanganya ndama. Njia hizo zilinipitisha kwenye uwanja, mabwawa, juu ya barabara, kupitia mitaro, juu ya njia za treni, marundo ya kuni yaliyopita, juu ya miamba… Maili tano alikuwa amekwenda sasa kwa safari ambayo ilikuwa zaidi ya saa mbili usiku.

Kisha, ghafla, nyimbo hizo zikatoweka.

Hiyo haiwezekani. Nilicheka, nikitazama angani ya usiku kwa chombo cha angani kinachozunguka na afueni kidogo ya vichekesho. Hakuna wageni. Kwa hivyo nikarudisha hatua zake, kurudi shimoni, kupitia miti kadhaa, na kisha kurudi tena mahali waliposimama ghafla. Siwezi kukata tamaa sasa. Sitakata tamaa sasa. Tafadhali nisaidie, Bwana. Tunahitaji mnyama huyu kulisha watoto wetu.

Kwa hivyo nilichukua dhana ya mwitu, na nikaendesha barabara yadi mia nyingine. Na hapo walikuwepo-alama za kwato ziliibuka tena kwa muda tu kando ya kukanyaga kwa tairi ambazo zilikuwa zimefunika nyimbo zake za mapema. Wakaendelea, mwishowe wakachukua zamu kuelekea mji, kurudi kupitia mitaro na mashamba.

SAFARI YA NYUMBANI

Ilikuwa saa 3:30 asubuhi wakati taa zangu kuu zilinasa mwanga wa macho yake. Asante Bwana, asante… Nilimshukuru "Tony" vile vile (ambaye ninamwita Mtakatifu Anthony wakati mwingine). Nilisimama pale, nikichanganyikiwa na nimechoka (ndama, sio mimi), ghafla niligundua kuwa sikuleta kamba, lasso, au simu ya rununu ili kuomba msaada. Je! Nitakufikisha nyumbani, msichana? Kwa hivyo mimi alimfukuza nyuma yake, na kuanza "kumsukuma" kuelekea nyumbani. Mara tu atakaporudi barabarani, nitamwacha aendelee juu yake hadi tutakapofika nyumbani. Labda atafarijika kutembea kwenye ardhi tambarare.

Lakini mara tu alipopanda taji ya barabara, ndama alisisitiza kurudi shimoni, kurudi kwa duara, kuzunguka visiki na miti miamba na… hakukuwa na njia yoyote ya kukaa njiani! "Unafanya hii ngumu, msichana!" Niliita dirishani. Kwa hivyo mara alipotulia, nilibaki nyuma yake, nikimbembeleza kidogo kushoto, kidogo kulia, kupitia mitaro, mashamba na mabwawa hadi, mwishowe, baada ya zaidi ya saa moja, niliweza kuona taa za nyumbani.

Karibu umbali wa nusu maili, alisikia harufu ya mama yake na akaanza kupiga kelele tena, sauti yake ilikuwa hoar na amechoka. Tuliporudi uani, na maiti zilizozoeleka zikaonekana, alilala na kukimbilia lango, ambapo nilimruhusu aingie, na akaenda moja kwa moja upande wa mama yake…

ANDAA NJIA

Sote tunajua jinsi ilivyo kupotea, kiroho waliopotea. Tunatangatanga mbali na kile tunachojua ni sawa. Tunakwenda kutafuta malisho mabichi zaidi, tukivutwa na sauti ya Mbwa-mwitu ambaye anaahidi raha-lakini anatoa kukata tamaa. Roho iko tayari, lakini mwili ni dhaifu. ^[1]cf. Math 26:42 Na ingawa tunajua vizuri, hatufanyi vizuri, na kwa hivyo, tunapotea.

Lakini Yesu siku zote, daima anakuja kututafuta.

Ikiwa mtu ana kondoo mia na mmoja wao anapotea, je! Hatawaacha wale tisini na kenda kwenye milima na kwenda kutafuta waliopotea? (Injili ya Leo)

Hii ndiyo sababu nabii Isaya anaandika: "Faraja, fariji watu wangu…" Kwa sababu Mwokozi amekuja haswa kwa waliopotea — na hiyo ni pamoja na Mkristo anayejua vizuri, lakini hafanyi vizuri zaidi.

Kwa hivyo Isaya anaendelea kuandika:

Jitengenezeni njia ya BWANA jangwani! Nyoosheni barabara kuu kwa Mungu wetu katika nyika. (Usomaji wa kwanza)

Unaona, tunaweza kufanya iwe ngumu kwa Bwana kutupata, au tunaweza kuifanya iwe rahisi. Ni nini hufanya iwe rahisi? Tunaposawazisha milima ya kiburi na mabonde ya udhuru; tunapokata nyasi ndefu za uwongo tunajificha na mashimo ya kujiridhisha ambapo tunajifanya tumedhibiti. Hiyo ni kusema kwamba tunaweza kumsaidia Bwana kutupata haraka tunapokuwa wanyenyekevu. Ninaposema, “Yesu, mimi hapa, yote niliyo, kama nilivyo… nisamehe. Nitafute. Yesu anisaidie. ”

Naye atafanya.

Lakini basi, labda, inakuja sehemu ngumu zaidi. Kufika nyumbani. Unaona, njia tayari imeshatayarishwa, kukanyagwa na kusafiri vizuri na watakatifu na roho za kweli sawa. Ni barabara kuu jangwani, njia iliyonyooka kwa moyo wa Baba. Njia ni mapenzi ya Mungu. Rahisi. Ni jukumu la wakati huu, kazi hizo ambazo wito wangu na mahitaji ya maisha. Lakini njia hii inaweza kukanyagwa tu na miguu miwili ya Maombi na kujikana mwenyewe. Maombi ndio yanayotufanya tuwe imara ardhini, kila wakati tukipiga hatua kuelekea Nyumbani. Kujikana mwenyewe ni hatua inayofuata, ambayo inakataa kutazama kushoto au kulia, kutangatanga kwenye mitaro ya dhambi au kukagua sauti ya Mbwa mwitu ikiita, ikiita…. kila mara kumwita Mkristo mbali na njia. Kwa kweli, tunapaswa kukataa uwongo kwamba ni hatima yetu kurudia kupotea na kisha kupatikana na kupotea tena katika mzunguko usio na mwisho. Inawezekana, kwa Roho Mtakatifu na kwa mapenzi yetu, kukaa daima kwenye "malisho mabichi" karibu na "maji yenye utulivu," ^[2]cf. Zaburi 23: 2-3 licha ya kasoro zetu. ^[3]"Dhambi ya kweli haimnyimi mkosaji neema inayotakasa, urafiki na Mungu, upendo, na kwa hivyo furaha ya milele." -Katekisimu ya Kanisa Katoliki, n. Sura ya 1863

Vivyo hivyo, sio mapenzi ya Baba yako wa mbinguni kwamba mmoja wa wadogo hawa apotee. (Injili)

Ndugu na dada, sisi ndio tunafanya maisha ya kiroho kuwa magumu, kwanza kwa kutangatanga kwetu na pili, kwa kuchukua njia ndefu kurudi nyumbani. Hii ndiyo sababu Yesu alisema kwamba lazima tufanane na watoto wadogo kuingia katika Ufalme wa Mungu — lango linaloongoza kwa uzima wa milele — kwa sababu njia hiyo inaweza kupatikana tu kwa uaminifu.

Ujio huu, wacha Yesu akuongoze kwa njia sahihi, ukikataa vishawishi vya kutangatanga na uchafu, uchoyo na kujiridhisha. Je! Unamwamini? Je! Unaamini kwamba Njia yake itakuongoza kwenye Uzima?

Wakati Yusufu alimwongoza Mariamu kwenda Bethlehemu, alichukua njia salama kabisa, ya uhakika… ambapo walikutana na Yule ambaye alikuwa akiwatafuta wakati wote.