கடைசி இரவு, காரில் ஏறி வாகனம் ஓட்ட எனக்கு இந்த மிகப்பெரிய வேண்டுகோள் இருந்தது. நான் ஊருக்கு வெளியே செல்லும்போது, ஒரு சிவப்பு அறுவடை நிலவு மலையின் மேல் உயிர்த்தெழுப்பப்படுவதைக் கண்டேன்.
நான் ஒரு நாட்டு சாலையில் நிறுத்தினேன், ஒரு வலுவான கிழக்கு காற்று என் முகம் முழுவதும் வீசுவதைப் போல நின்று பார்த்தேன். பின்வரும் வார்த்தைகள் என் இதயத்தில் விழுந்தன:
மாற்றத்தின் காற்று மீண்டும் வீசத் தொடங்கியது.
கடந்த வசந்த காலத்தில், நான் வட அமெரிக்கா முழுவதும் ஒரு கச்சேரி சுற்றுப்பயணத்தில் பயணித்தபோது, ஆயிரக்கணக்கான ஆத்மாக்களுக்கு நான் முன்னதாக நேரங்களைத் தயாரிக்க பிரசங்கித்தேன், ஒரு வலுவான காற்று உண்மையில் கண்டம் முழுவதும் எங்களைப் பின்தொடர்ந்தது, நாங்கள் சென்ற நாள் முதல் நாங்கள் திரும்பிய நாள் வரை. இது போன்ற எதையும் நான் அனுபவித்ததில்லை.
கோடை காலம் தொடங்கியவுடன், இது அமைதி, தயாரிப்பு மற்றும் ஆசீர்வாதத்தின் நேரமாக இருக்கும் என்ற உணர்வு எனக்கு இருந்தது. புயலுக்கு முன் அமைதியானது. உண்மையில், நாட்கள் சூடாகவும், அமைதியாகவும், அமைதியாகவும் இருந்தன.
ஆனால் ஒரு புதிய அறுவடை தொடங்குகிறது.
மாற்றத்தின் காற்று மீண்டும் வீசத் தொடங்கியது.
