... бе роҳнамоии садақа дар ростӣ,
ин нерӯи ҷаҳонӣ метавонад хисороти бесобиқа расонад
ва тақсимоти навро дар оилаи инсонӣ эҷод кунед ...
инсоният хавфҳои нави ғуломдорӣ ва найрангбозиро таҳдид мекунад ..
—Попи XVI Бенедикти XVI, Каритас дар Veritate, н.33, 26
КАЙ Ман кӯдак будам, Худованд аллакай маро ба ин хидмати саросарӣ омода мекард. Ин ташаккул асосан тавассути падару модари ман ба вуқӯъ омад, ки ман онҳоро дӯст медоштам ва ба одамони ниёзманд бо кӯмаки мушаххас, новобаста аз ранг ва мақомашон, мерасидам. Ҳамин тавр, дар саҳни мактаб, маро аксар вақт кӯдаконе, ки дар хона монда буданд, ҷалб мекардам: кӯдаки аз ҳад зиёд вазнин, писари чинӣ, аборигенҳо, ки дӯстони хуб шуданд ва ғайра. Инҳо буданд, ки Исо мехост, ки ман онҳоро дӯст бидорам. Ман инро на барои он кардам, ки бартарӣ доштам, балки барои он ки онҳоро мисли ман эътироф ва дӯст доштан лозим аст.Идома →