Magis quam donum linguarum,

a Pentecost? ab El Greco (MDXCVI)

 

OF quidem meditationem "donum linguarum, interpretationes sermonum'Iens suscitare est controversia. Et hoc est quod probabiliter maxime male intellectas non opprimendum me omnis gratia gratis data. Itaque, ut spero, ad responde quaestiones et comments quod aliqui fortuna mihi tete abstulit de hac re in praeteritum paucis diebus, praecipue pro pontificum Romanorum continue orare pro "nova Pentecostes eveniat" ...^[1]cf. Gratias gratis? - VI

 

QUAESTIONES ET COMMENT...

Q. Tuam defensionem "doni linguarum" in commentarium anecdotale Doctoris Martini fundas, quam in omni doctrina Ecclesiae actualis, immo haud scio vel credo hoc factum cum S. Ioanne Paulo II accidisse.

Coepi meam scripturam Videtur quod donum linguarum cum elogio, quod ante paucos annos audivi in ​​quo S. Ioannes Paulus II e sacello suo emersit, excitavit se donum linguarum accepisse. Lector meus ab una parte recte est — erravi in ​​eo quod me initio fabulam a Dr. Radulfo Martin audivisse putabam. Narratio potius narrata est a familia pontificis Vaticani praedicatoris Fr. Raneiro Cantalamessa. Hoc colloquium apud Steubenville, Ohio delatum est Presbyteri, Diaconi et Seminarii in primis annis 1990, a sacerdote qui eventui interfuit, mihi nuntiatus est.

Sed hoc exemplum est solum exemplum. Fundamentum intellectus linguarum certissime innititur Ecclesiae doctrina et Scriptura. Iterum, Catechismus citavi de charis- matis Spiritus Sancti:

Qualescumque quandoque extraordinaria, sicut miraculorum vel linguarum donum, charismata ad gratiam sanctificantem ordinantur ad bonum commune Ecclesiae ordinantur. -Catechismum Catholicae Ecclesiae, N. XCVII

Nunc, lector, innuere videtur, quod pluribus in Academiis habetur, donum linguarum tantum in prima Ecclesia adesse. Nihilominus assertio linguae biblicae fundamentum nullum habet diem elapsum. Praeter haec, testimoniis et commentariis historicis, praesertim Patrum Ecclesiae, repugnat, nedum significantem experientiam Ecclesiae in praeteritis quinque decenniis, in quibus donum linguarum exercitatum est et probatum. Hoc consentaneum est cum simplici ac simpliciter enuntiatione Iesu:

Hae Signa autem eos qui crediderint haec sequentur in nomine meo daemonia eicient te: linguis loquentur novis. Serpentes tollent: et non [in manibus eorum]: et si mortiferum quid biberint, non eis nocebit. Aegros manus imponent, et bene habebunt. (Evangelium secundum Marcum XVI, 16-17)

 

Q. Dicere M. Ch. 16 definitive probat linguas loquens esse « normas » in vita christiana, ita interpretari illum locum ita ut nullus Pater Ecclesiae, nullus Ecclesiae Doctor, nullus Papa, nullus sanctus, nullus theologus classicus unquam habeat. interpretatus est.

E contra, multa testimonia sunt in scriptis ac rationibus in Patribus et Sanctis Ecclesiae, necnon in Ecclesia hodierna quae revelat sic dictam "baptismum in Spiritu" ac saepe comitetur charismata « normativam » considerari. Catholicismus. Attamen normae sunt, quatenus charismata certis temporibus in aliquibus personis apparuerunt, non autem omne Christianus esset omne donum. sicut sanctus Paulus scripsit;

Sicut enim in uno corpore multae partes habemus, omnes autem partes non eumdem actum habent: ita multi unum corpus sumus in Christo, et singuli in se invicem. Munera quippe habemus diversa secundum gratiam quae nobis data est, exerceamus ea. Rom.

Pater Ecclesiae, Hippolytus, qui tertio saeculo mortuus est (235 AD), scripsit;

Haec dona primum nobis apostolis donata sunt, quando omni creaturae Evangelium praedicaturi eramus, et postea eis qui per nos credidissent necessario dabantur. daemones aut mortuos suscitant aut linguis loquuntur; sed ille solus est qui hoc donum pro aliqua causa prodesse potest ad infidelium salutem, qui saepe confunduntur, non demonstratione mundi, sed virtute signorum. -Constitutiones Apostolorum, VIII, n. 1

« Baptismus », « impletio », « relaxatio » seu sic dicta « Baptismus in Spiritu Sancto », in quo credens « repletus » Spiritu semper fuit Sacramentorum initiationis christianae in Ecclesia prima, iuxta studium. Et sacramentis initiationis christianae initiationis christianae testimonium in spiritu, de octo First Centuryper Fr. Kilian McDonnell & Fr. Georgius Montacuti. Ostendunt quam octingentos christianismi annos — non modo nascentis Ecclesiae biblicae — "charismatici" quidem (non modo exteriori expressione vel affectu confundi). Americanus Episcopus, Reverendissimus Sam Jacobs scribit;

... hic ad Pentecostes gratiae communicationem, quae per Baptismum, Spiritus Sanctus, non pertinent ad aliquam specialem motum, sed ad totius Ecclesiae. Et factum est nihil novi, sed re vera fuisse populi sui, quia ex prima parte de consilio Dei in Hierosolymitana Pentecostes et ex historia in Ecclesia. Immo, quod gratiam pentecostalem in vita et usu Ecclesiae videntur esse, secundum scriptis Patrum Ecclesiae, et vim normae habentibus pro Christianis vivis et integralis, sicut in Ordine initiationis christianae plenitudinem. R. Jacobs notissima quidem Sam G. de Alexandrino episcopo, LA; Ventilat ignem, P. VII, per McDonnell et Montacuti

Ut patet, charismata, etiam linguas, post Pentecosten saecula patuerunt. S. Irenaeus addit:

Similiter et in ecclesia multos fratres audimus, qui prophetica dona possident, et qui per Spiritum omnia genera linguarum loquuntur, et occulta hominum ad communem utilitatem illustrant, et mysteria Dei declarant; quos spiritales etiam appellat apostolus, quia spiritales sunt, quia spiritum participant, non quia caro eorum ablata et ablata est, et quia pure spiritales facti sunt. -Adversus haereses, Lib. V, 6;

Cum docet sanctus Paulus charismata dari ad aedificationem corporis Christi, nonne omni tempore in Ecclesia, fortasse nunc praecipue, requiruntur? ^[2]cf. I Cor. XIV, 1, 14, 3; Etiam haec "theologia exspirationis" cum historia historico repugnat, nisi ipsa logica. Ecclesia adhuc daemones eicit. Adhuc miracula facit. Adhuc prophetat. Nonne adhuc linguis loquitur? Responsum est quod sic.

 

Q. Tamquam vos ignoratis lectionibus ab Ecclesia instructis ad Officium lectionis in Vigilia Pentecostes: « Et sicut singuli homines, qui receperunt Spiritum Sanctum in diebus illis, possent loqui in omnibus linguis; sic hodie Ecclesia, Spiritu Sancto unita, omnium hominum lingua loquitur. Si quis ergo nostrum dicat: Accepistis Spiritum Sanctum, quare non loquimini linguis? respondeatur, 'Linguis quidem loquor omnium hominum, quia ad corpus Christi, id est, Ecclesiae pertineo, et omnes linguas loquitur'.

Haec lectio Liturgiae Ecclesiae indicat mirabilem locutionem linguas primaevae Ecclesiae iam in unoquoque homine christiano non generaliter adesse, sed suam quisque linguam loqui, ipsa ergo Ecclesia omni lingua et lingua loquatur.

Haud dubie disputandum est de potenti allegoria et de praedicatione quae in primo instantia linguarum post Pentecosten occurrit. Si turris Babel divisionem linguarum intulit, Pentecostes eorum unitatem spiritualiter induxerunt.

Sic significans catholicae Ecclesiae unitatem omnes gentes amplecti, et similiter omnibus linguis loqui. -St. Augustini, Urbs Dei, LIBER XVIII, Cap. 49

Attamen lector meus non agnoscit tum rationes Patrum Ecclesiae ac plane decies centena milia Cardinalium, Episcoporum, presbyterorum et laicorum in universo terrarum orbe, qui hoc charisma vel in aliqua capacitate suam operationem experti sunt. Paulus Pp. VI, Ioannes Paulus II et Benedictus XVI conventibus «charismaticis» interfuere ubi fideles linguis orabant. Haud sane damnantes hunc motum, ipsum hortati sunt in spiritu Pauli apostoli, qui eum in cor Ecclesiae integrare et reciperet, charismata in servitio Corporis Christi ponens. Ita miratus est Paulus VI.

Quomodo haec renovatio spiritualis non potest accidere Ecclesiae et mundi? Et quomodo, hoc in casu, non potest non accipere omnia media ut ita maneat… - International Conferentia de renovatione charismatica catholica, die 19 maii 1975, Romae, Italia, www.ewtn.com

Ioannes Paulus II, aspectus hierarchicos et mysticos Ecclesiae agnoscens, ait:

Aspectus institutionales et charismaticae sunt quasi coessentiae constitutioni Ecclesiae. Conferunt, licet aliter, ad vitam, renovationem et sanctificationem Populi Dei. — Allocutio ad Congressum Mundum Motuum Ecclesialium ac Novarum Communitatum, www.vatican.va .

Fr. Raneiro sic descripsit:

... ... Est Ecclesiae et hierarchica et charismatica, et institutionum flagitantur mysterium, quod Ecclesia non vivit, sacramentum sed per solam gratia. Duo pulmo incisus etiam in corpore Ecclesiae quae adhuc semel operantes in plena una eademque sententia. - Veni, Creator Spiritus, Veni Creator testimoniis, tam deRaniero Cantalamessa, p. 184

Haec dualis natura Ecclesiae — perspicue suis initiis elucet, sicut et ipsa docuit et signa et prodigia operatus est — etiam pulchre significatum est cum scintilla eorum quae "renovatio charismatica" in Duquesne Universitate anno 1967. accensa est, complures ibi discipuli convenerunt in Ark et Dover Retreat Domum. Et ante Ss.mum SacramentumSpiritus Sanctus subito effusus est sicut in pentecosten in numerum animarum.

In altera hora Deus summus multos discipulos in sacellum traxit. Alii ridebant, alii flebant. Alii linguas orabant, alii sensum ardentem per manus discurrentem sentiebant… Ortus erat Catholicae Charismaticae Renovationis! —Patti Gallagher-Mansfield, discipulus oculatus et particeps, http://www.ccr.org.uk/duquesne.htm

Summus Pontifex Benedictus XVI — fortasse unus e e summis theologis recentioribus temporibus dixit:

In superioribus annis, sparsae tristis paginis historiae, est simul plenus mira testimonia rerum spiritualium et gratias gratis vigiliam repraesentabatur in omni regione humanae vitae ... Spero Sancti Spiritus tibi in occursum cum eo fecundius est receptio in corde est prophetarum credentes et quod 'cultus Pentecóstes celebrántes, diffundet, necesse est ut in diebus nostris. — Allocutio ad Congressum Internationalem, Zenit, die 29 Septembris, anno 2005

 

Q. Magni momenti esse censeo ut numquam haec dona petamus. A Deo donati sunt ut aliis prosint. Inest periculum in quo non cognoscas quod tu ipse dicis. Et multae fuerunt usurpationes a Satana ad laudem sibi dicendae.

Differentia est inter dona spiritualia quaerere propter eos, sicut contraria petere dona, secundum voluntatem Dei, propter Regnum. Jesus docebat;

petite et accipietis… quanto magis Pater qui in celis dabit Spiritum sanctum petentibus se. Luc. xi 11, 9;

Quid magis placet Patri? Pecuniam, vestem et victum petere, an petere dona spiritualia quae corpus Christi aedificant? Primum quaerite regnum, et praeterea dabuntur haec omnia. ^[3]cf. Matt 6 En quod dicit Paulus:

Numquid omnes donationes habent curationum? numquid omnes linguis loquuntur? numquid omnes interpretantur? Pro maximis spiritualibus donis enitere. (1 Cor 12, 30-31).

Sane Paulus hortatur charismata largiori doctrina de Spiritus donis. Abest ut de illis formidolosus ac timidus, eos potius in sapientiae ac boni ordinis fabrica collocat.

Ita, fratres mei, aemulamini prophetare et loqui linguis nolite prohibere, sed omnia rite et secundum ordinem fiant. (1 Cor 14, 39).

 

Q. In Biblia intellexerunt hi qui loquebantur quid loquerentur; et qui audiebant, intellexerunt quod dictum est, etiam si diversae linguae essent. Donum linguarum ab oratore et ab auditore intelligitur.

Nonnulli grammatici asserunt linguas loqui semper cum supernaturali facultate loquendi rationale, authentica linguarum exterarum, ac « garrire » linguarum hodiernarum tantum est illud.

Ipsi autem textus biblici ab initio demonstrant donum linguarum esse non semper intellecta aut dicente aut audiente.

Nunc autem, fratres, si venero ad vos linguis loquentes, quid vobis benefaciam si non per revelationem, aut scientiam, aut prophetiam, aut doctrinam loquar vobis? Qui ergo lingua loquitur, debet orare ut possit interpretari. (1 Cor. xiv. 14, 6).

Videlicet Paulus loquitur in hac re tam dicentis quam audientis, nequeat intelligere quod dicitur. Hinc S. Paulus enumerat interpretatione linguarum sicut inter dona Spiritus.

numquid omnes linguis loquuntur? numquid omnes interpretantur? Pro maximis spiritualibus donis enitere. (1 Cor 12, 30-31).

Si donum linguarum tantum valet cum loquens habet linguam "rationalem" et "authenticam" alienam, et qui auscultat clare intelligere potest ... quare donum interpretationis necessarium est? Manifestum est autem quod manifestatio linguarum die Pentecostes in hac re locuta est et intellecta quia id enim quidam. Alia vero exempla linguarum in primitiva Ecclesia intelligebantur nemo. Horum indolem mysticam et aenigmaticam subtexit Sanctus Paulus "lingua humana et angelica"; ^[4]Cor 1 13: 1

Qui enim loquitur lingua, non hominibus loquitur, sed Deo: nemo enim audit. mysteria spiritu enuntiat… Sic et Spiritus adiuvat infirmitatem; nam quomodo oremus, sicut oportet, nescimus, sed ipse Spiritus interpellat gemitibus inenarrabilibus. (1 Cor 14, 2; Rom 8, 26).

S. Paulus aperte dicit linguas signum esse infidelibus; ^[5]cf. II Cor 1 Quod enim per hominem orat, secundum Dei voluntatem, gratia est nam fidelis. ut scribit S. Paulus:

qui autem loquitur lingua semet ipsum aedificat qui autem prophetat ecclesiam aedificat (1 Cor 14, 4).

Hic singularis aspectus linguarum est « oratio personalis », quam aliqui critici dimittunt tamquam anti-biblicam. Sed S. Ioannes Chrysostomus dicit quod, cum prophetia maior sit, linguas ibi significat habere aliquam utilitatem, parvam tamen, et quae sufficiat soli. ^[6]Commentarius in 1 Corinthians 14:4; newadvent.org Ecclesiae Patres constanter Paulum resonaverunt, docentes dona ad "edificationem Ecclesiae" destinata esse. Hoc omnino est dicere linguas ceteraque charismata esse partem christianismi « normativam » longe ultra Ecclesiam neonatalem. Ac pergunt esse secundum officialem Ecclesiae doctrinam. Iterum:

Qualescumque quandoque extraordinaria, sicut miraculorum vel linguarum donum, charismata ad gratiam sanctificantem ordinantur ad bonum commune Ecclesiae ordinantur. -Catechismum Catholicae Ecclesiae, N. XCVII

Ante multos annos memini uxorem meam — deinde satis typicam, cunabulis catholicis reservatam — solam in cubiculo suo orantem. Repente cor eius minare coepit, et ex intimo lingua nova profudit. Non est fictum, sed prorsus inopinatum, sicut in Pentecoste. Hoc aliquot dies acciderat post « Vita in Spiritu Seminario », quae catechetica praeparatio est ad « manuum impositionem » et « Baptismum in Spiritu ».

Adhuc facimus quod fecerunt apostoli cum imposuerunt Samaritanis manus et imposuerunt eis Spiritum sanctum in impositione manuum. Exspectatur conversis novis loqui linguis. —St. Augustine of Hippo.

Attamen enucleate hic dicendum est non donum linguarum non habens, non debet interpretari Spiritum sanctum non habentem. Spiritu signati sumus in Baptismo et in Confirmatione. Sed nota quod apostoli effusionem spiritus sancti acceperunt, non solum in pentecoste, sed etiam atque etiam. Hoc instantia aliquot diebus post Pentecosten evenit;

Et orantes, commoti sunt locus ubi congregati sunt, et repleti sunt omnes Spiritu Sancto. Act.

Hoc est dicere Spiritum Sanctum posse novis ac validis modis in vita nostra absolvi, quae conscientia est motus charismatici ad Ecclesiam reducendus.

Tandem alicui ignotae dono linguarum, mirum sonat. Persona etiam « ebrius » sonare potest, sicut de Apostolis post Pentecosten dicebant. ^[7]cf. Actus IX: 2-12 Hoc sanctus Paulus agnovit, addens aliquod bonum consilium;

Si ergo universa ecclesia convenit in uno loco, et omnes linguis loquuntur, et tunc ingredientur rudes vel infideles, nonne vos mentimini? ... Si quis lingua loquitur, duo vel ad summum tres sint, et singuli per partes et unus interpretetur. Si autem non fuerit interpres, taceat in ecclesia : sibi autem loquatur, et Deo. (1 Cor 14, 23, 27-28).

Ita videmus aspectus personales et corporales loquendi linguis.

Ut honestum sit, longe magis interest quod dona Spiritus hodie exstinguuntur, quam deceptionis me sollicitant vel « messionis » quae semper evenit in motibus Dei. Habemus enim Sacram Traditionem semper nos regere et temperare. immo hyper-rationalismus nostri diei Quod mirabile excludit, unum est inter multas potentium veras deceptiones nostris temporibus quae fidem in Deum exedunt.

 

 

Magna et movens CD laudis et adorationis musica
Mark per Mallett: